واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
ماهرانه ترین راه برای نشان دادن عصبانیت
اگر دوباره این اتفاق افتاد برای مدتی وسیله مورد نظر را برای خودتان نگه دارید و اگر باز تکرار شد مدت زمان را اضافه کرده و حتی ...
پيامبر خدا (ص) فرمود: پسرم حسين در سرزمينى به خاك سپرده مىشود كه به آن كربلا گويند، زمين ممتازى كه همواره گنبد اسلام بوده است، چنانكه خدا ياران مؤمن حضرت نوح را در همانجا از طوفان نجات داد. جام خانواده؛
بیشتر نوزادان از ۶ ماهگی پرت کردن اشیا را یاد میگیرند، معمولا این کار و این که ببینند چه اتفاقی بعد از آن میافتد تفریحی سرگرمکننده و لذتبخش برای آنهاست. این رفتار طبیعی است و نوزاد با این کار در حال کشف دنیای اطراف و علت و معلولهاست و به تقویت و رشد پنج جنبه حسیاش کمک میکند. او از مهارتهای دستیاش کمک میگیرد و بعد با باز کردن انگشتان و هماهنگی حس بینایی و حرکت دست، شی را پرت میکند، معمولا نوزادان تا ۱۸ ماهگی علاقه زیادی به تمرین این مهارت جدید دارند و یاد میگیرند چیزی را که پرت میکنند به سمت پایین سقوط میکند.
در واقع با این کار کودک در حال بررسی نیروی جاذبه است، اگرچه شاید درک درستی از آن نداشته باشد اما نتیجه و اثر آن را به خوبی متوجه میشود. او مهارت پرت کردن را با وسایل مختلف امتحان میکند تا ببیند چه بلایی سر هرکدام میآید، مثلا میفهمد وقتی توپ پرت میشود نتیجه با پرتاب یک آلو فرق دارد.
ممکن است کمکم پرت کردن اشیا به صورت یک عادت و برای بیان خشم مورد استفاده قرار بگیرد و کودک شما هنگامی که عصبانی میشود..هر آنچه دم دستش باشد را پرت کند. اگر در پاسخ به پرتاب کردن، عکسالعمل تندی نشان ندهید معمولا این رفتارها هم میگذرند و پرتاب کردن در مرحله یادگیری باقی مانده و کودک شما از آن به عنوان وسیلهای برای ابراز خشم استفاده نخواهد کرد.عصبانیت چیست؟ چرا عصبانی میشود؟ ریشه خشم و عصبانیت در چیست؟ اینها سؤالاتی است که هر بار که عصبانی میشود، برایمان مطرح میشوند. ما باید با اطرافیان خود ارتباط بر قرار کنیم. برای ایجاد ارتباط، باید تفاهم و درک متقابل ایجاد نماییم. دشمنِ برقراری تفاهم و ارتباط، عصبانیت است. با عصبانیت به هیچ تفاهم و ارتباطی دست نخواهیم یافت. اما چرا اصلاً عصبانی میشود؟ عصبانیت احساس قوی نارضایتی است.خشم نشان دادن نارضایتی است. این احساسْ تولید انرژی میکند، و این انرژیاو را وامیدارد تا کاری انجام دهد. نتیجۀ این کار ممکن است مثبت یا منفی باشد. عصبانیت نتیجۀ کلافگی است . وقتی بر سر راه خود مانعی میبینند، دچار حالت کلافگی میشوند. این کلافگیآنها را عصبانی میکند. چه باید کرد؟
کودک پرتاب کردن اشیا را به صورت آزمایشی شروع میکند و اگر شما سریع وسیله را بردارید و به او بدهید این کار به زودی به صورت یک بازی در میآید. ابتدا پرتاب کردن را به عنوان یک رفتار یادگیری در نظر بگیرید و به آن توجه نکنید، چون در غیر این صورت این رفتار را تقویت کرده و در جهت منفی سوق خواهید داد.
متوقف کردن نوزاد در سنین پایین از پرت کردن اجسام بیفایده است، در عوض به او نشان دهید چه چیزهایی را میتواند پرت کند و چه مکانی برای این بازی آموزنده مناسب است و تنها در صورتی وارد عمل شوید که کودکتان در حال پرت کردن چیزی است که خطر دارد و ممکن است به خودش یا دیگران آسیب بزند.
انتخابهایی به او بدهید که در مکان و زمان مناسب پرتاب کردنشان ضرر چندانی ندارد، مثلا در خانه توپ کوچکی در اختیارش بگذارید یا یک بالشت نرم و سبک یا در بیرون یک مشت سنگ برای پرتاب کردن در رودخانه تا او با آنها غریزه پرتاب کردن را ارضا کند.
باید این پیغام را به کودک بدهید که پرتاب کردن مشکلی ندارد به شرطی که شی درستی برای پرتاب کردن انتخاب شود. اگر کودک وسیلهای غیرمجاز را برای پرتاب کردن برداشت (مثلا کنترل تلویزیون) با آرامش آن را از دستش بگیرید و بگویید «این برای پرت کردن نیست» و توپی به دستش بدهید و بگویید «به جاش این رو پرت کن.» پرتاب کردنهایی که از روی خشم و عصبانیت رخ میدهد را نادیده بگیرید، چرا که اگر کودک بفهمد به وسیله این رفتار میتواند نظر شما را جلب کند آن را بارها و بارها تکرار خواهد کرد.
در عوض به او بگویید «اگر عصبانی هستی بهتره حرف بزنی، اینجوری من بهتر میفهمم مشکلت چیه.» به روشهای مختلف او را به استفاده از کلمات و بیان احساساتش تشویق کنید. اگر کودک شما با پرتاب کردن مثلا یک مکعب چوبی در حال آسیب رساندن به کودک دیگری است، با همان آرامش او را منع کرده و بگویید «این کار خطرناکه» و به طور موقت از روش محرومیت استفاده کنید که بسته به سن کودک از ۳۰ ثانیه تا چند دقیقه میتواند باشد. مراقب تن صدایتان باشید، هیچ اشکالی ندارد اگر با تن صدا و لحنتان به کودک بفهمانید که از این کار او ناراحت شدید اما هرگز عصبانیت را در صدایتان نشان ندهید. اسباببازیهایی که برای پرتاب کردن خطرناک هستند را به پایه صندلی با نخ کوتاه ببندید و در عوض وسایلی که خطری ندارند را در کنار آنها آزاد بگذارید تا کودک با امتحان بفهمد چه وسایلی را نمیتواند پرت کند. قاطع باشید و با صدایی روشن و آرام اما بدون عصبانیت کودک را از پرت کردن اشیا منع کنید. بعد از هر بار پرت کردن وسایل را جمع نکنید و برای مرتب کردن از خود او کمک بگیرید. این کار را به یک بازی تبدیل کنید، با او چهارزانو روی زمین بنشینید و بگویید «ببینم حالا کی برنده میشه؟ کی میتونه زودتر اینا رو جمع کنه؟» برای بچههای بزرگتر از روش هشدار استفاده کنید، اگر چیزی را پرت کرد، بار اول به او برگردانید ولی بگویید: «اگر دوباره پرتش کنی، برای مدتی مال من میشه» و بعد اگر دوباره این اتفاق افتاد برای مدتی وسیله مورد نظر را برای خودتان نگه دارید و اگر باز تکرار شد مدت زمان را اضافه کرده و حتی در طول روز کودک را از آن وسیله محروم کنید. گروه خانواده جام نیوز/ 2006 «برای مشاهده جدیدترین اخبار جذاب و خواندنی کلیک کنید»
۱۳۹۲/۹/۲۳ - ۱۳:۲۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]