واضح آرشیو وب فارسی:فارس: با برگزاري نخستين همايش مردان حقيقت در گراش صورت گرفتگراميداشت روحاني مجاهد شيخ علياصغر رحماني
در نخستين سلسله همايشهاي مردان حقيقت، ياد و خاطره روحاني مجاهد زندهياد شيخ علياصغر رحماني در گراش گرامي داشته شد.
به گزارش خبرگزاري فارس از گراش، در اين مراسم كه صبح امروز كه با حضور انبوه مردم گراش در حسينيه حضرت وليعصر(ع) اين شهر برگزار شد از زحمات و تلاشهاي مرحوم رحماني تجليل شد.
سرپرست دبيرخانه كانونهاي فرهنگي و هنري مساجد فارس در اين مراسم اظهار داشت: گراميداشت عالمي كه عمري در راه نشر تعاليم الهي و مكتب نوراني اهل بيت سپري كرده بسيار كار شايستهاي است.
حجتالاسلام غلامحسين نيازي افزود: بر اساس روايات، علما دانشمندان ديني هستند و خواهند ماند تا زماني كه دنيا باقي است.
وي اضافه كرد: به تعبير مقام معظم رهبري استان فارس در قله قرار دارد و اين نشان از زحمات و تلاشهاي روحانيون و مجاهدان از گذشته تا به حال در اين استان است.
نيازي ادامه داد: در عرصه فرهنگ، هنر و علم و دانش، ما علماي بزرگي مانند ميرزاي شيرازي، آيتالله سيد جعفر شيرازي، آيتالله سيد محمدعلي شيرازي داشتهايم و چند روز قبل نيز آيتالله حسيني ارسنجاني به ديار باقي شتافت كه زحمات و تلاشهاي مجاهدانه تمام اين بزرگواران قابل تقدير است.
وي در ادامه گفت: ما علم و دانش و دينمان را در محضر اين اساتيد و علما آموختهايم، بنابراين دين و اعتقادات ما مرهون تلاشهاي اين مجاهدان است.
سرپرست دبيرخانه كانونهاي فرهنگي و هنري مساجد استان فارس با اشاره به اينكه گراشيها مردمي نيكوكار و ولايتمدار هستند ابراز داشت: اين كه ميگويند گراش شهر شيعيان فرهيخته و ولايتمدار است به درستي بر همگان واضح و ثابت شده و در بحث مسائل فرهنگي و مذهبي اين منطقه در استان فارس پيشتاز است.
نيازي تصريح كرد: همانگونه كه اقدامات خيرخواهانه به مكان و ساختمان نيازمند است، ظرفيتهاي فرهنگي نيز ضروري بوده، همانگونه كه مرحوم شيخ علياصغر رحماني در بعد فرهنگي و مذهبي اهداف اسلامي را پيش ميبرد.
به گزارش فارس، حجتالاسلام شيخ علياصغر رحماني، فرزند ملا علي نقي، در سال 1302 در شهرستان جهرم متولد شد و پس از فراگيري علوم حوزههاي علميه در شيراز و جهرم به موطن اصلي خود جويم ميرود.
او به دعوت مردم و معتمدان گراش به اين شهر ميآيد و علاوه بر ارشاد و تبليغ امور مذهبي به رتق و فتق امور مذهبي مردم نيز ميپردازد.
وي پس از كسب تحصيلات مقدماتي، دروس ديني و طلبگي را شروع و ادامه داد و پس از آن عازم شيراز كه در آن زمان به دارالعلم مشهور بود عزيمت كرد و در مدرسه خان، نزد اساتيد معروف، دروس فقه، اصول، معاني بيان، منطق و …. را فرا گرفت.
مكاسب، وسائل و كفايةالاصول و ساير كتب فقهي و اصولي و نيز كلام و حكمت را در محضر اساتيد معروف حوزه علميه شيراز و قم تلمّذ كرد و سطح را به پايان برد.
شيخ علياصغر رحماني، در سالهاي خفقان، از نظر فكري و عملي به امام خميني(ره) نزديك بود.
او در سال 42 با پيروي از حضرت امام(ره) و در راستاي ترويج نهضت ايشان، نوارها و اعلاميههاي آن ابرمرد تاريخ اسلام، سختيها و رنجهاي فراواني برد.
وي در سخنرانيهايي كه در گراش داشت، مورد تهديد قرار ميگرفت و او را متهم ميكردند كه چرا بر منبر، براي سلامتي شاه دعا نميكنيد.
او در طول سخنراني خود، هيچگاه در تعريف و تمجيد محمدرضا شاه سخني نگفت. در يكي از نامههايي كه به يكي از بستگان خود نوشته است از رژيم پهلوي، به شدت انتقاد ميكند و اصلاحات ارضي و طرحهاي رژيم شاه را به باد نقد ميگيرد و تشكيل حكومت اسلامي را تنها راه رهايي مردم ايران از دست مدرنيت جديد ميداند.
اين عالم در راه ترويج مباني اسلام و مذهب تشيع، چند بار در سالهاي 1320 و 1321 هجري قمري، به حسينيه گراشيها در بحرين دعوت شد و در آن جا شيفتگان خاندان عصمت و طهارت را با معارف تشيع آشنا ميكرد.
سخنرانيها و مصيبتخوانيهاي گرم و صميمانه از جمله ويژگيهاي او بود كه همگان را به پاي منبر وعظ ميكشاند.
وي در ماههاي محرم و صفر كه مبلغاني كه از جانب آيتالله مكارم شيرازي از قم به گراش ميآمدند به گرمي ميپذيرفت و به روستاهاي اطراف گراش اعزام ميكرد.
او در اوايل انقلاب اسلامي در راهپيماييها شركت ميكرد و در چند سخنراني قبل از پيروزي انقلاب اسلامي از امام خميني و نهضت او تجليل ميكند. سخنراني او در زمان نخستوزيري شاپور بختيار، در مدرسه علميه گراش، يكي از سخنرانيهاي به يادماندني است.
وي همگام با روحانيت منطقه اعلاميههايي را عليه رژيم پهلوي منتشر ميكرد.
اين عالم برجسته به دليل علاقه به ادبيات فارسي و عربي، حافظهاي بسيار قوي و اشعار فراوان فارسي و عربي را در حافظه داشت و آنها را در سخنرانيهايش استفاده ميكرد.
ديوان شعري از او با عنوان «سرود آفتاب» به يادگار مانده كه در سال 1382 در نشر همسايه به چاپ رسيده است.
اين ديوان شامل غزل، دوبيتي، رباعي، قصيده و مثنوي بوده و يك بخش از اين ديوان مراثي اهل بيت است كه بخشي از آن را در سخنرانيها و منابر خود قرائت ميكرد.
سخنرانيها و روضهخوانيهاي او همواره در يادها مانده است و ميانسالان گراش نوارهاي وي را حفظ كردهاند.
او پس از 57 سال زندگي، بر اثر بيماري ديابت در بيمارستان اوز جان به جانآفرين تسليم كرد و در ميان اندوه بيسابقه مردم خداجو و مومن گراش در بيست و هفتم دي ماه 1358 در بقعه پير پنهان به خاك سپرده شد.
انتهاي پيام/ 2448/ل40
جمعه 22 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 106]