تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820289451
وقتش نرسيده براي اينچئون مهيا شويم؟ فرصت‌سوزي براي حفظ كرسي‌هاي مديريتي ورزش!
واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: وقتش نرسيده براي اينچئون مهيا شويم؟ فرصت‌سوزي براي حفظ كرسي‌هاي مديريتي ورزش!
رضا عباسپور
بعد از بازيهاي المپيك 2012 لندن و درخشش دووميداني ايران براي نخستين بار در اين رويداد بزرگ و معتبر ورزش ايران، دونده‌ها به هر دليل ممكن مثل بقيه رشته‌هاي پرافتخار المپيكي درگير حواشي شدند كه اغلب حول و حوش مسائل مالي و كمبودهاي حمايتي از ستاره‌هاي اين رشته، خصوصا تنها مدال‌آور المپيكي تاريخ دووميداني كشورمان يعني احسان حدادي مي‌چرخيد.
اين حواشي اگرچه انتظار مي‌رفت پس از مشخص شدن وضعيت وزير جديد ورزش و جوانان، مهار شده و به نوعي دست از سر ورزش ايران بردارد، اما هنوز هم كمبودهاي مالي و اعتباري بر قوت خود باقي است و در آستانه ورود ورزش ايران به سال 2014 ميلادي يعني سالي كه ما بازيهاي آسيايي و رقابت‌هاي جهاني رشته‌هاي مختلف ورزشي (ميادين گزينشي المپيك 2016) را پيش‌رو داريم، همچنان معضل اصلي فدراسيون‌هاي مدال‌آور و منتخب ورزش كشور خصوصا در بازيهاي آسيايي آتي (اينچئون) به حساب مي‌آيد.
يكي از رشته‌هاي اصلي و پراميد كاروان ورزش كشورمان در بازيهاي آسيايي آينده همين رشته دووميداني است. رشته‌اي پرطرفدار و پرمدال كه مي‌تواند نقش كليدي را در بالا رفتن رنكينگ مدالي و قرار گرفتن كاروان ورزش ايران در بين مدعيان اصلي قاره كهن ايفا كند.
اما امروز به رغم دشت مدال‌ها و افتخارات متعددي كه دووميداني ايران در بازيهاي آسيايي گوانگ‌ژو (2010) و پس از آن المپيك (2012 لندن) براي ورزش كشور به ارمغان آورد، انصافا حمايت‌هاي مالي و بودجه‌اي از اين رشته مادر و ساير رشته‌هاي پرافتخار كجاي ذهن مديران عالي رتبه ورزش و كميته ملي المپيك كشورمان قرار دارد؟! اين قبول كه بالاخره ورزش كشور به تبع تمام مشكلات و تحريم‌هاي بين‌المللي كه ناجوانمردانه بر ملت ايران روا شده، از قاعده كمبودهاي مالي و بودجه‌اي مستثني نيست و از نظر مالي و اعتباري با معضلات عديده‌اي دست و پنجه نرم مي‌كند. اين موضوع هم قابل پذيرش است كه همه فدراسيون‌ها مدت‌هاست مثل دووميداني دچار بحران مالي و بودجه‌اي هستند. ولي آيا اين دليل قانع‌كننده‌اي است اگر فردا در ميدان اينچئون به خاطر عدم حمايت‌هاي لازم مالي، در حسرت مدال‌هاي رنگارنگ و مرغوب طلا بسوزيم؟! آيا حقيقتا آن زمان كه رقباي آسيايي در ميادين مختلف گوي قهرماني را از ورزشكاران و قهرمانان ما بربايند، غم و اندوهي كه در دل تك‌تك ايراني‌ها جا مي‌گيرد را مي‌توان با توجيهاتي مثل كمبود بودجه و اينجور حرف و حديث‌ها جبران كرد؟! پاسخ كاملا واضح و مشخص است، هيچ چيزي با شاد كردن دل ايراني‌ها آن هم به واسطه موفقيت قهرمانانشان در ميادين معتبر ورزشي برابر و يكسان نيست. پس اگر نتوانيم به هر دليل در ميدان بزرگي همچون بازيهاي آسيايي 2014 اينچئون باعث شادي و سربلندي ملت ايران، رهبر فرزانه انقلاب و اهتزاز پرچم كشورمان شويم، آيا مي‌توانيم با توجيهاتي كه امروز به آنها متوسل مي‌شويم، ناكامي‌هاي آينده را جبران كنيم؟
بي‌ترديد امروز اگرچه فدراسيون دووميداني با تلاش متصديانش به هر دري مي‌زند تا ستاره‌هاي اين رشته ورزشي را براي حضوري مقتدرانه در ميداني بزرگ به نام بازيهاي آسيايي 2014 ساخته و پرداخته كرده و به روزهاي اوج بازگرداند، ولي آيا انصافا دست تنها و بي‌پشت و پناه به ميدان زدن مي‌تواند به تنهايي گره از مشكلات ورزش ما در آينده باز كند؟ آيا وقتش نرسيده مديران ورزش كشور و كميته ملي المپيك به جاي دعوا بر سر ماندن و حفظ صندلي‌هاي مديريتي خود، گوشه چشمي هم به وضعيت نابسامان فدراسيون‌هاي المپيكي و پرافتخار ورزش ايران داشته باشند و دستي به سر و گوش آنها براي درخشش در ميادين مهم آينده بكشند؟ يا اينكه باز هم قرار است همان تراژدي گذشته وقتي نزديك به مسابقه مي‌شويم براي ورزش تكرار شود؟ همان تراژدي كه ورزش ايران را نتيجه‌گرا كرده و مديران ورزش ما را به اين بيماري مبتلا ساخته است. حقيقتا براي ورزش ايران كه در بازيهاي آسيايي گوانگ‌ژو جايگاه چهارمي قاره آسيا را به خود اختصاص داده شايسته نيست كه در بازيهاي آسيايي اينچئون پايين دست رقباي آسيايي خود قرار بگيرد، آن هم با داشتن اين همه سرمايه در جاي جاي ورزش ايران. رشته پراميد دووميداني اين روزها به هر وسيله آرام آرام دارد مهياي حضور در اينچئون مي‌شود، اما باز هم شاهد هستيم كه متصديان و ورزشكاران نخبه اين رشته ورزشي از بي‌توجهي مسوولان به آينده و حمايت مادي و معنوي از آنها گلايه مي‌كنند.
علاوه بر دووميداني، رشته‌هاي پرمدال ما در بازيهاي آسيايي مثل كشتي، وزنه‌برداري، تكواندو، كاراته، ووشو، قايقراني، تيراندازي و...
هم از ناملايمات به شدت گلايه‌مندند و به آينده نااميد. بنابراين حالا ديگر زماني براي فرصت‌سوزي نداريم، پس بايد ديد كه متصديان ورزش كشور و كميته المپيك ايران براي خروج از بحران حال حاضر و تجهيز ورزش كشور به نيت درخشش مجدد در ميداني معتبر به نام بازيهاي آسيايي 2014 اينچئون چه تدابيري را در دستور كار قرار مي‌دهند؟
پنجشنبه 21 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايران ورزشی]
[مشاهده در: www.iran-varzeshi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
ورزش
پربازدیدترینها