تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821183394
يادداشت/عليرضا قربانيپيشنهادي براي تقويت روحيه مديران ارشد دستگاه ديپلماسي
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: يادداشت/عليرضا قربانيپيشنهادي براي تقويت روحيه مديران ارشد دستگاه ديپلماسي
قطعا اگر آمريكايي‌ها قدرت داشتند، بارها پيش از اين براي از كار انداختن سيستم نظامي حزب‌الله يا سوريه از «بمب معجزه‌گر» استفاده مي‌كردند.
خوب يا بد، نگارنده اين سطور، از پيگيران گزارش‌هاي گاه به گاه جناب آقاي ظريف، وزير امور خارجه كشورمان در شبكه اجتماعي فيس بوك است.
صرف نظر از قضاوت درباره خوبي يا بدي اصل عضويت يا فعاليت در شبكه اجتماعي مذكور، نوع ارتباطي كه وزير امور خارجه با مخاطبانش در پيش گرفته را به عنوان يك اقدام نوآورانه و مثبت ارزيابي مي‌كنم، چراكه در اين روش، وي با فراغ بال و فرصت لازم براي هرگونه اصلاح ديدگاه‌هايش، آن را منتشر مي‌سازد و علاوه بر آنكه عده‌اي بدون واسطه از نقطه‌نظرات وزير امور خارجه كشورشان مطلع مي‌شوند، اين اطلاعات به صورت غير مستقيم و از طريق رسانه‌ها، به ديگر علاقه‌مندان اخبار اين حوزه هم مي‌رسد.
اين مقدمه را از آن رو آوردم كه بگويم، بعد از انتشار مطالبي از زبان جناب آقاي ظريف درباره توانايي آمريكا براي از كار انداختن توان نظامي ايران، (آنهم با يك بمب!) همواره پيگير انتشار نقطه نظر رسمي يا غير رسمي جناب وزير خارجه بودم. واكنش رسمي به انتقادهاي مطرح شده درباره آن اظهارات، در قالب بيانيه وزارت امور خارجه، هيچ اشاره‌اي به اصل بخش مورد مناقشه اظهارات آقاي ظريف نداشت و آن را تكذيب يا تاييد نكرد. بنابراين بايد منتظر واكنش غير رسمي شخص وزير خارجه در صفحه فيس‌بوكش يا جاي ديگر مي‌مانديم كه سرانجام چنين شد و يك هفته پس از اظهاراتش در دانشگاه تهران به اين موضوع اشاره كرد.
پيش از ادامه اين بحث يك نكته مهم شايسته يادآوري است و آن اينكه اظهارات 12 آذر وزير امور خارجه در دانشگاه تهران، شامل دو بخش جداگانه بوده است. نخست بخش سخنراني جناب وزير كه قاعدتاً با تفكر پيشين و حساب شده و احتمالاً از روي سرفصل‌هاي از پيش تعيين شده صورت گرفت و ضمن تبيين فعاليت هاي وزارت خارجه در 100 روز گذشته، شامل واكنش به تلاش‌هاي دشمنانه صهيونيست‌ها عليه برنامه هسته‌اي ايران بود و متأثر از فضايي كه اين اظهارات در آن ايراد شده، شامل طعنه‌هاي نيش‌دار به منتقدان داخلي هم بود. تا اينجاي داستان اتفاق مهمي نيفتاده و حد اكثر اينكه ممكن است بعضي‌ها از اظهارات كنايه‌دار جناب وزير رنجيده‌خاطر شده‌باشند كه اصل آن چندان مهم نيست؛ اما آنچه به اظهارات مسئله دار جناب وزير در آن جلسه انجاميده، پاسخي‌است كه آقاي ظريف به صورت بداهه و البته تحت تأثير فضاي انتقادي سؤال يكي از دانشجويان مطرح كرده‌است. برخلاف آنچه در بيانيه وزارت امور خارجه و توضيحات آقاي وزير در صفحه فيس بوكش تلاش شده تا از اصل اين اظهارات زير سؤال برود، روايت كاملا مشابه چند رسانه مختلف و از جمله رسانه‌هاي نزديك به دولت، نشان دهنده آن است كه جناب وزير آن جملات را بر زبان رانده‌اند. به همين خاطر نه در بيانيه وزارت امور خارجه و نه در توضيحات آقاي ظريف در صفحه شخصي‌اش، مطلبي شامل تكذيب آن اظهارات وجود ندارد.
بر اساس آنچه رسانه‌ها از آن جلسه نقل كرده‌اند، آقاي ظريف در پاسخ يك سؤال انتقادي چنين گفته‌است: «تشكر مي‌كنم كه اين نكات را اين‌جا مطرح كرديد كه فرصتي است تا من هم بتوانم جواب دهم. خوب است كه اين حرف‌ها زده شود. بايد بگويم كه غربي‌ها از چهار تا تانك و موشك ما نمي‌ترسند. از اين مردم مي‌ترسند. آيا شما فكر كرده‌ايد كه آمريكا كه با يك بمبش مي‌تواند تمام سيستم‌هاي نظامي ما را از كار بيندازد، از سيستم نظامي ما مي‌ترسد؟ آيا واقعا به خاطر سيستم نظامي ماست كه آمريكا جلو نمي‌آيد؟...» لحن عصبي اظهارات نشان دهنده آن است كه گوينده اين سخنان در شرايط عادي قرار نداشته و احتمالا تحت فشار رواني ناشي از اعتراضات و آنگونه كه از سياق گزارشات جلسه معلوم است، قطع ادامه سخنراني از پيش طراحي شده، مطالبي را بيان داشته‌است. با توجه به توضيحات بعدي آقاي ظريف، به نظر نگارنده اين اظهارات را نبايد، نقطه نظر واقعي وزير امور خارجه كشورمان در باره توان نظامي آمريكا براي «از كار انداختن تمام سيستم‌هاي نظامي ما» آنهم با «يك بمب» دانست و قطعا ناشي از يك خطاي گفتاري و بداهه‌گويي بوده‌است؛ وگرنه آقاي ظريف بهتر از هركسي مي‌داند كه نه آمريكايي‌ها با وجود برتري تسليحاتي و نظامي در جهان، از چنين توان اغراق‌آميزي برخور دارند و نه سيستم نظامي ايران كه در گستره وسيع كشور جمهوري اسلامي و حتي فراتر از آن گسترده شده، آنقدر ضعيف است كه با يك بمب از كار بيفتد. قطعا اگر آمريكايي‌ها چنين تواني داشتند، بارها پيش از اين براي از كار انداختن سيستم نظامي حزب‌الله يا سوريه از آن «بمب معجزه‌گر» استفاده مي‌كردند.
تحليل محتواي سخنان وزير امور خارجه كشورمان در جمع دانشجويي 12 آذر دانشگاه تهران و حتي متن مكتوب وي در صفحه شخصي‌اش در فيس‌بوك، نشان‌دهنده فشار رواني‌است كه آقاي ظريف در حال تحمل آن است. حساسيت مسئوليت خطير مذاكره با جمع كشورهاي زياده‌خواه و سلطه‌جوي غرب، به تنهايي ذهن هركسي را چنان خسته مي‌كند كه در گفتار و رفتار وي تأثيرگذار باشد. جناب آقاي وزير كه پيش از اين هم متأثر از تيتر انتقادي يك روزنامه دچار عارضه كمردرد شده بود، بايد توان و تحمل خود را براي حضور در چنين ميدان سختي تقويت نمايد.
به اين متن كه برشي از مطلب آقاي وزير در صفحه فيس‌بوك وي است توجه كنيد: « اقليت كوچكي براي پيشبرد ديدگاه‌هاي سياسي خود، پاسخ من به سوالات يكي از دانشجويان را تحريف كردند و يك هفته است تمام ناراحتي خود از حمايت پرشور مردم از دولت تدبير و اميد را با توهين و ناسزا و تهمت و افترا به اين خدمتگزار كوچك جبران مي‌كنند...» آقاي ظريف كه سال‌هاي طولاني از عمر خود را در محيط‌هاي سياسي‌اي گذرانده‌است كه انتقادات خيلي صريح‌تري از آنچه نسبت به ايشان و دولت متبوعش مي‌شود، را شاهد بوده‌اند، بايد تلاش كنند تا خود را از فضاي انتخاباتي كه شش ماه از آن مي‌گذرد، خارج كند. كوچك خواندن اقليتي كه احتمالا منتقد ايشان هستند و رديف كردن « توهين و ناسزا و تهمت و افترا» براي توصيف انتقادات گاه بسيار ملايمي كه نسبت به عملكرد آقاي ظريف مطرح شده، بيشتر متأثر بودن وي از فضاي سياسي و ضعف يا خستگي روح و روان او را نشان مي‌دهد.
به عقيده نويسنده اين سطور، آنچه به نقل از آقاي ظريف درباره توان نظامي دشمني مانند آمريكا و ضعف سيستم نظامي كشورمان ايران منتشر شده، به خصوص با جايگاه مهم ديپلماتيك آقاي وزير و تأثيري كه اين سخنان در فضاي روابط با جهان خارج دارد، آنقدر مهم هست كه نتوان جز به عنوان يك خطاي گفتاري از كنارش گذشت. منطقي آن بود كه شخص وزير يا وزارت امور خارجه چنانچه اصل آنچه منتشر شده را غير واقعي و تحريف شده مي‌دانند، با انتشار صداي جلسه به اين فضا پايان مي‌دادند و چنانچه راهي براي تكذيب آن وجود ندارد، كه ظاهرا چنين است، با شجاعت و صداقت، آن اظهارات را خطاي گفتاري اعلام كرده و ديدگاه واقعي خود را درباره اين موضوع كه نسبت به اصل موضوع مذاكرات، موضوعي حاشيه‌اي و فرعي به شمار مي‌آيد، منتشر مي‌كردند و به قائله پايان مي‌دادند. هرچند قبول دارم كه چنين اعترافي خود مي‌توانست فصل جديدي از انتقادات را ايجاد نمايد كه البته در سايه صداقت و شجاعت چنين اقدامي رنگ مي‌باخت.
و اما يك پيشنهاد:
صادقانه تاكيد مي‌كنم كه اين پيشنهاد، هيچگونه طعنه و كنايه‌اي را شامل نمي‌شود. به عنوان يك علاقه‌مند به مباحث دو حوزه دفاعي و سياست بين‌الملل و مطلع از فشار سنگين رواني كه تيم مذاكره كننده هسته‌اي و به خصوص وزير امور خارجه با آن دست و پنجه نرم مي‌كند، و به عنوان فردي كه معجزه تإثير فرهنگ ايثار و شهادت در تقويت روحي و رواني مردم، مديران و مسئولان درگير در كار‌هاي سخت را شاهد بوده‌ام، پيشنهاد مي‌كنم كه جناب آقاي ظريف و ديگر همكاران ايشان كه شانه زير اين بار سنگين داده‌اند، در كنار سفرهاي پرتكرار كاري، جايي براي يك اردوي كوتاه سفر به سرزمين نور و شهادت‌گاه‌هاي رزمندگان اسلام در دوران دفاع مقدس باز كنند؛ كاري كه شخص رئيس‌جمهور محترم به گونه‌اي ديگر و در قالب سركشي به خانواده شهيدان معظم و جامعه ايثارگري پي‌گرفته‌اند و در كنار اثرات تبليغي، تأثيرات مثبت روحي و رواني براي ايشان و همكاران نزديكش دارد.
اين پيشنهاد هرگز به معناي آن نيست كه اين دوستان عزيز و فرزندان رهبر انقلاب با فرهنگ شهادت و مقاومت مردم به عنوان بزرگ‌ترين عامل بازدارندگي كشور بيگانه باشند و يا قدرت را صرفا در ديپلماسي مي‌دانند، بلكه نزديك‌تر شدن هرچه بيشتر به اين فضا و ياري جستن از انرژي كسب شده از آن، تأثير شگرفي بر توان روحي و آرامش رواني سخت‌كوشان دستگاه ديپلماسي خواهد داشت.
انتهاي پيام/
چهارشنبه 20 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها