تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805579875
بسيج دانشجويي دانشگاه شهيد بهشتي:مسئولان وزارت علوم بايد دغدغه اسلامي شدن دانشگاه‌ها را داشته باشند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: بسيج دانشجويي دانشگاه شهيد بهشتي:مسئولان وزارت علوم بايد دغدغه اسلامي شدن دانشگاه‌ها را داشته باشند
بسيج دانشجويي دانشگاه شهيد بهشتي در نامه‌اي به رئيس جمهور اعلام كرد: بايد افرادي بر مسند وزارت علوم باشند كه دغدغه اسلامي شدن دانشگاه‌ها و تحول علوم انساني را داشته باشند تا از حركت دانشگاه به سمت سكولاريزاسيون جلوگيري شود.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاري فارس، بسيج دانشجويي دانشگاه شهيد بهشتي در نامه‌اي به رئيس جمهور اعلام كرد: بايد افرادي بر مسند وزارت علوم باشند كه دغدغه اسلامي شدن دانشگاه‌ها و تحول علوم انساني را داشته باشند تا از حركت دانشگاه به سمت سكولاريزاسيون جلوگيري شود.
متن اين نامه به شرح زير است:
" ابتدا از اين كه دانشگاه شهيد بهشتي را به عنوان نماد دانشگاهي ايران برگزيديد و براي گراميداشت روز دانشجو به اين مكان مقدس تشريف آورديد تشكر و سپاس خود را از حضرتعالي اعلام مي‌داريم. ويژگي بارز روز دانشجو استكبارستيزي و مبارزه با هرگونه سازش و كرنش در مقابل ظالمان زمان است. آن دانشجويان كه با خون خود اين روز را بنام خود مزين كردند يك حرف بيش نداشتند و آن اين بود كه كشور بايد در سايه استقلال و بدور از هر گونه وابستگي امورات خود را اداره كند و با هر گونه عملي كه عزت و كرامت مردم مسلمان ايران را خدشه دار مي‌كند ايستادگي بايد كرد.
آرمانهاي آن سه آذر اهورايي و تلاش جنبش دانشجويي پس از آن با خروش مردم مسلمان ايران به رهبري امام خميني (ره) با پيروزي انقلاب اسلامي محقق شد.
اينك پس از گذشت سه دهه از انقلاب اسلامي، اين تجربه تازه بشري كه در جمهوري اسلامي متبلور شده است توانسته با پايان دادن استبداد داخلي و خارجي، تهديدي براي استكبار جهاني به سركردگي آمريكا و صهيونيسم بين الملل و الگويي براي ملت‌هاي مسلمان و مستضعفان دنيا باشد كه پايه‌هاي پوشالي نظام سلطه را با بيداري اسلامي كه در خاورميانه و شمال افريقا به راه افتاده به لرزه در آورده است.
اين انقلاب در كنار هجمه دشمنان قسم خورده‌اش و با همه مشكلاتي كه برايش پيش آوردند توانست با رهبري‌هاي پيامبرگونه حضرت امام خميني (ره) و خلف صالحش حضرت امام خامنه‌اي و نيز تلاش مسئولان دلسوز، به پيشرفت‌ها و سربلندي‌هايي برسد كه موجب تعجب همگان شود.
البته اين به معناي دست از تلاش كشيدن نيست بلكه اين فتح بابي براي پيشرفت‌هاي آتيه است كه همت مسئولان و دولتمردان را مي‌طلبد كه باز با مجاهدت در همه عرصه‌ها موجبات سربلندي هر چه بيشتر اين نظام الهي را فراهم كنند.
بسيج دانشجويي به عنوان بخشي از جنبش دانشجويي كشور كه پاسدار اصول انقلاب و ارزش‌هاي آن است نكاتي را با گذشت بيش از 100 روز از شروع دولت يازدهم براي تحقق آرمانهاي انقلاب و پايمال نشدن خون شهدا مطرح مي‌كند.
نخست اينكه برابر وعده رئيس جمهور مبني بر اينكه ما دنبال تخريب كسي نيستيم، اما در گزارش 100 روزه به جاي اينكه به اقدامات عيني دولت در اين مدت بپردازيد يا كارهايي كه مي‌خواهيد انجام بدهيد، 35 دقيقه از وقتتان را اختصاص به انتقاد از دولت گذشته داديد و انتظار داشتيم از اقدامات تحول آفريني كه قرار بوده در اين مدت انجام پذيرد صحبت كنيد و قفل‌هاي گشوده شده با كليد تدبير را براي مردم نام ببريد.
در فرمايشات حضرتعالي طوري القا مي‌شد كه دولت قبلي 8 سال كشور را ويران كرده و به دست بيگانگان سپرده است!.
اين در حالي بود كه مسكن مهر، طرح هدفمندي يارانه‌ها، سفرهاي استاني، خدمات گوناگون عمراني به نقاط محروم، صرفه‌جويي چندهزار ميلياردي از طريق سهميه‌بندي سوخت و... اقداماتي بودند كه بارها مورد تحسين مردم و رهبري قرار گرفتند.
البته ما نمي‌گوييم كه دولت قبلي بدون نقص و اشتباه بوده يا همه كارهايي كه انجام داده مثبت بوده است و اين همان چيزي است كه مقام معظم رهبري فرمودند:«دولت آينده بايد تمام نقاط قوت دولت فعلي، منهاي نقاط ضعف آن را داشته باشد.»
حال سوال ما از حضرتعالي اين است كه در اين مدت تا چه حد براي رفع اين نواقص در عرصه‌هاي سياسي، فرهنگي و اقتصادي گام برداشتيد؟
دوم اينكه در گزارش 100روزه خود عنوان كرديد تحريم‌هايي كه باعث اوضاع وخيم اقتصادي در ايران شد، ناشي از ديپلماسي نامعقول و نابخردانه دولت گذشته و كاغذ پاره ناميدن تحريم‌ها توسط احمدي‌نژاد است اما درست فرداي صحبت‌هاي شما، ظريف وزير امور خارجه در مجلس، تحريم‌هاي امريكا را كاغذپاره ناميد! سوال اينجاست كه اگر اين ديپلماسي نابخردانه نبود، دولت شما مي‌توانست در ژنو با پشتوانه چندهزار سانتريفيوژ و غني‌سازي 220 درصد به توافق با غرب دست يابد و اين موفقيت را به نام خود ثبت كند؟ يا بايد مانند 10 سال پيش تمام فعاليت‌ها را تعليق مي‌كرديم؟ اگر اين ديپلماسي نبود، آيا ممكن بود محبوبيت انقلاب اسلامي در قلب آفريقا يا در همسايگي ايالات متحده در امريكاي جنوبي نفوذ كند؟
سوم آنكه در ايام انتخابات صريحا مي‌گفتيد كليد حل مسائل در تدبير دولت من وجود دارد و حتي آن كليد را به مردم نشان مي‌داديد. حالا پس از گذشت 100 روز مي‌گوييد كليد، مردم هستند.
پس چرا تنها از يك قشر خاص از مردم يا به قول وزيرتان، ژنرال‌ها و رفقايشان در دولت استفاده كرديد و از افراد جوان استفاده نكرديد؟ آيا توجه زياد دولت به بيرون مرزها و عدم تكيه بر نيروهاي جوان داخلي و عدم پيگيري راهبرد اقتصاد مقاومتي و تكيه بر نفت فروشي را جزو نقص‌هاي عملكرد 100 روزه دولت نمي‌دانيد؟ آيا همچنان لازم مي‌دانيد براي حل مشكلات، بايد با كدخدا ملاقات كنيم؟ و به اين علت بود كه با اوباما صحبت كرديد كه از جانب رهبري، «اقدامي كه بجا نبود» خوانده شد؟ حالا پس از سابقه سياه كودتا عليه دولت مصدق، حمايت از پهلوي، حمله نظامي به طبس، حمايت از صدام، حمله به هواپيماي مسافربري، تهديدات هرروزه، تحريم عليه ملت ايران و حتي عهدشكني‌هاي مختلف در زمان رياست جنابعالي، آيا مي‌توانيد به آمريكا اعتماد كنيد؟
البته ما تلاش فراوان جنابعالي و تيم ديپلماسي دولت و جلب رضايت جبهه غرب براي ادامه فعاليت‌هاي هسته‌اي را كه ناشي از مقاومت همه جانبه ملت و نظام اسلامي در سال‌هاي گذشته بود تماما مي‌ستاييم اما چند سوال اساسي در زمينه اين قرار داد: اول آنكه در متن آمده ايران بايد نگراني‌هاي شوراي امنيت سازمان‌ملل درباره برنامه هسته‌اي ايران را از طريق پرداختن به قطعنامه‌هاي شوراي امنيت برطرف كند. آيا 1+5 نمي‌تواند در شوراي امنيت قطعنامه‌اي صادر كرده، ايران را از غني سازي 5درصد (كه بر سر آن توافق كرده‌ايم) هم منع كند؟ و ايران نيز ملزم به اجرا شود؟ دوم آنكه در بند ديگري قيد شده ايران مي‌تواند نهايتا يك برنامه غني‌سازي داشته باشد، مشروط بر نيازهاي عملي خود، آيا اين معنايي جز اين دارد كه 1+5 مي‌تواند در مذاكره نهايي ادعا كند ايران به دليل نداشتن رآكتوري كه تامين سوخت نشده باشد عملا هيچ نياز عملي به غني‌سازي ندارد و بايد آن را برچيند؟
سوم آنكه با وجود تعليق غني‌سازي 20 درصد، از بين بردن هرآنچه در سطح 20 درصد غني سازي شده و تعليق غني سازي بالاي3.5 درصد و عدم فعاليت راكتور اراك تا شش ماه و اطلاعاتي بي‌سابقه و... دربرابر دريافت تنها 7ميليارد دلار از مجموع 100ميليارد دلار اموال بلوكه شده‌مان، آيا برگ برنده مهم‌تري براي مذاكرات مهم‌تر پيش رو براي ما باقي مانده است؟
وقتي مي‌دانيم طرف مقابل برگ‌هاي برنده اصلي‌اش را كه همان تحريم‌هاي نفتي و بانكي است براي آن مذاكرات نگه داشته است چرا بايد در گام اول تقريبا همه داشته‌هاي خود را روي ميز بگذاريم؟!
چهارم آنكه در زمينه فرهنگي كه به گفته شما، هميشه مظلوم واقع مي‌شود، سخناني نگران كننده از زبان وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي مي‌شنويم.
درباره حذف مميزي قبل از چاپ، رفع فيلترينگ، آزادي تك‌خواني زنان بر خلاف فتواي مستقيم مراجع و... آيا شما اين اظهارات را تاييد مي‌كنيد؟ اگر نه، هدف شما از اينكه مرتبا مي‌گوييد فضاي امنيتي را در حوزه فرهنگ از بين مي‌بريم چيست؟ آيا اين اظهارات موجب شكسته شدن قبح برخي خلاف‌ها و در نهايت استحاله فرهنگي در طولاني مدت نمي‌شود؟ يا اينكه حضرتعالي فرموديد ممنوع القلم را سريع القلم كرده‌ام، آيا بكارگيري دكتر سريع القلم در دولت بايد بهانه‌اي براي متهم كردن دولت‌هاي گذشته به ممنوع القلم كردن باشد؟
و اگر اينطور نيست تعدادي از ممنوع القلم‌ها را معرفي كنيد، اگر چه ما به خوبي به ياد داريم خيلي از كسانيكه جنابعالي ممنوع قلم قلمداد مي‌كنيد به راحتي مقاله‌هاي تند انتقادي در نشريات و خبرگزاري‌ها منتشر مي‌كردند. في المثل دكتر سريع القلم.
پنجم آنكه آنچه براي ما دانشجويان مهم است و آينده كشور با آن گره خورده است وزارت علوم و سياست‌هاي آن است. به همين خاطر افرادي كه بر مسند آن مي‌نشينند بايد دغدغه اسلامي شدن دانشگاه‌ها و تحول علوم انساني و نيز پيگير مصوبات شوراي عالي انقلاب فرهنگي باشد تا از حركت دانشگاه به سمت سكولاريزاسيون در گام اول جلوگيري كند و در گام بعدي زمينه پيشرفت كشور را با تربيت نيروهاي كارآمد و متعهد فراهم كند.
اين مهم در فضايي آرام و بدور از تنش ايجاد مي‌شود كه لازمه‌اش مديراني هستند كه سابقه‌اي در تنش آفريني در دانشگاه نداشته باشند. اما متاسفانه در دولت تدبير و اميد اين مهم رعايت نشده و افرادي امور را در دست گرفته‌اند كه براي خدشه دار كردن فضاي امن دانشگاه گام بر مي‌دارند و مي‌خواهند اين محيط مقدس را ابزاري براي فعاليت‌هاي سياسي خود كنند و هر آنچه كه مي‌خواهند دانشگاه را به انحراف بكشانند.
حال سوال ما از حضرتعالي است چرا اجازه مي‌دهيد افرادي در وزارت علوم فعاليت كنند كه سابقه خدشه‌دار كردن فضاي علمي در دانشگاه‌ها را با ايجاد تنش در سال 78 و 88 داشته‌اند؟
ششم اينكه اين روزها مي‌شنويم و مشاهده مي‌شود كه عده‌اي در سايه مديريت اعتدالي شما، دوباره ساز تنش را در كشور كوك مي‌كنند و مي‌گويند از حق خود در سال 88 گذشتيم و خواهان آزادي سران فتنه مي‌شوند. كساني كه كشور را 8ماه به لبه پرتگاه كشاندند و به گواهي رهبري، حتي يك بار ابراز پشيماني و توبه نكردند.
آيا اصلا عبارت فتنه را كه توسط مقام معظم رهبري براي وقايع سال 88 استفاده مي‌شود را مدنظر داريد؟ قطعا جوابتان مثبت است. اما چرا اجازه جولان به حاميان فتنه و كساني كه تا ديروز به دنبال فتنه افروزي عليه نظام بوده اند مي‌دهيد؟ و حتي اجازه مي‌دهيد به آنان در دولت پست و منصب داده شود كه در قسمت‌هاي نرم، فكري و استراتژيك نظام به سياستگذاري و برنامه ريزي (مانند وزارت علوم و مركز بررسي هاي استراتژيك رياست جمهوري) بپردازند؟ و مهم‌تر از همه به خود اجازه مي‌دهند كه شكستن حصر سران فتنه را مطرح مي‌كنند؟
در نهايت، از اين كه در مراسم روز دانشجو، مجالي بر سخن گفتن دانشجويان داده نشد و رئيس جمهور متكلم وحده بود تاسف خود را ابراز مي‌داريم و از روحاني مي‌پرسيم كه آيا اين روند نشان از عدم آزادي بيان در دانشگاه‌ها نيست؟ و آيا اين، همان فضاي امنيتي حاكم بر دانشگاه‌ها نيست؟ بهانه جنابعالي براي نداشتن فرصت شنيدن سخنان دانشجويان و اينكه بايستي در جلسه نهايي كردن بودجه شركت كنيد، با اين سخنتان كه گفتيد« دولت جمعه حاضر بود بودجه را تقديم مجلس كند» قابل پذيرش نبود.
البته از بي احترامي‌ها، توهين مجري برنامه به شعور دانشجويان و نمايشي كردن برنامه سخني به ميان نمي‌آوريم ولي اميد داريم ديگر شاهد چنين مراسمات دانشجويي كه جايگاه دانشجو ناديده گرفته مي‌شود نباشيم."
انتهاي پيام/
دوشنبه 18 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
گوناگون
پربازدیدترینها