محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852755467
رييس فدراسيون دووميداني در ايسنا: براي بازي‌هاي آسيايي احساس خطر مي‌كنم
واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: رييس فدراسيون دووميداني در ايسنا: براي بازي‌هاي آسيايي احساس خطر مي‌كنم
رييس فدراسيون دووميداني معتقد است دووميداني بالغ بر 30 ورزشكار دارد كه شانس مدال در مسابقات بين‌المللي هستند اما براي بازي‌هاي آسيايي بسيار احساس خطر مي‌كند.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، فدراسيون دووميداني ايران از جمله فدراسيون هايي است كه اميدوار است سهم چشمگيري در مدال هاي اين دوره از بازي هاي آسيايي داشته باشد هر چند مشكلات مالي كه دووميداني همچون ساير رشته ها با آن درگير است باعث شده رييس اين فدراسيون براي نتيجه گرفتن در اين رقابت ها احساس خطر كند. اما افشين داوري در عين حال با همان رويي گشاده و خندان تاكيد دارد كه در فرصت باقي مانده هم مي توان اين عقب ماندگي ها را جبران كرد و در بازي هاي پيش رو نتيجه اي مطلوب گرفت. او مي گويد شانس مدال آوري در دووميداني كم نيست اما بايد پشتيباني هاي لازم از اين رشته صورت گيرد وگرنه حتي ورزشكاراني كه بايد مدال بياورند هم دستشان به مدال نخواهد رسيد.
آنچه در ادامه مي خوانيد مصاحبه رييس فدراسيون دووميداني در خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) است:
*آقاي داوري، دووميداني در المپيك جزو رشته هايي بود كه دستش به مدال رسيد و توانست عملكرد درخشاني داشته باشد، مي خواهيم خودتان درباره آن چه كه اين رشته درزمان حضور شما در اين فدراسيون به دست آورده صحبت كنيد.
از زماني كه به اين فدراسيون آمدم ، در سه مقطع برنامه ريزي كرديم كه يكي مقطع كوتاه مدت بود و به المپيك مربوط مي شد. من از عملكرد فدراسيون در اين مدت كوتاه بسيار راضي هستم چون 10 دووميداني كار در المپيك حضور داشتند كه يك مدال هم به دست آورديم. اما در اهداف ميان مدت فدراسيون مسابقات آسيايي جوانان، نوجوانان و بزرگسالان را پيش رو داشتيم كه در رده نوجوانان و جوانان توانستيم در دوي سرعت جوانان مدال طلاي آسيا را توسط حسن تفتيان به دست آوريم كه مدال بسيار ارزشمندي بود. همچنين هفت مدال هم در مسابقات قهرماني آسيا و در بازي هاي آسيايي نوجوانان به دست آمد.
با اين كه فاصله رده بزرگسال با جوانان و نوجوانان در دووميداني زياد است اما فدراسيون تمركز خود را بر روي رده نونهالان و نوجوانان و جوانان گذاشته تا اين فاصله كمي جبران شود و با توجه به اين برنامه ريزي، توانستيم 6 ورودي را در رده نوجوانان جهان كسب كنيم اما باتوجه به فاصله زيادي كه بين ورزشكاران ما با ورزشكاران جهان بود تصميم گرفتيم تنها دو ورزشكار را كه از لحاظ ركوردي به ورزشكاران ديگر نزديك بودند به اين مسابقات اعزام كنيم كه خوشبختانه آن ها هم توانستند نتيجه خوبي در اين رقابت ها بگيرند.
در بخش نوجوانان هم مسابقات جهاني نوجوانان را پيش رو داشتيم كه به يك باره اعلام شد سن شركت كنندگان بايد از سني كه اعلام شده يكسال كمتر باشد. دليل اين موضوع اين بود كه مي خواستند نوجواناني كه در سال 2013 در مسابقات قاره اي خود شركت مي كنند بتوانند در المپيك نوجوانان 2014 هم حضور داشته باشند. ما نيز يك تعداد از ورزشكاران خود در سال 2012 را گلچين كرديم و بر روي تمرينات آن ها متمركز شديم و در عرض شش ماه آن ها آماده شدند و در بازي هاي آسيايي نوجوانان در چين سه مدال نقره و سه مدال برنز را كسب كردند كه اين تعداد، نيمي از مدال هاي كسب شده كاروان ايران بود.
اما در رده بزرگسالان فكر مي كرديم در مسابقات قهرماني آسيا شرايط خوبي خواهيم داشت چون علي رغم تنگناهاي زيادي كه وجود داشت شرايط مناسبي را مهيا كرده بوديم. البته مربيان خود را بعد از المپيك از دست داده بوديم اما فكر نمي كرديم كه با سه مدال از آسيا برگرديم و انتظارمان بيشتر از اين ها بود.
زماني كه استارت ليست مسابقات را ديديم متوجه شديم بيشتر قهرمانان جهان مانند سال گذشته غايب نيستند بلكه به دليل نزديك بودن به مسابقات قهرماني جهان استقبال زيادي از اين رقابت ها شده است. از سويي هم در آستانه اين رقابت ها با بدشانسي هايي مواجه شديم و چند تن از نفرات ما آسيب ديدند و حتي مربيان برخي از ورزشكاران ديگر در ايران حضور نداشتند در اين رقابت ها هفت نفراز ورزشكاران ما عنوان چهارمي را به دست آوردند و سجاد مرادي شانس صدرصد مدال ما بود اما متاسفانه با آسيب ديدگي كه داشت و با درد تمرين مي كرد در مسابقات شركت كرد و همه چيز دست به دست هم داد تا مدال به دست نيايد.
با توجه به شرايط به وجود آمده، هم فدراسيون و هم ورزشكاران از نتايج اين رقابت ها رضايت ندارند. بعد از مسابقات قهرماني آسيا هم ما كار را تعطيل نكرديم و برخي از دووميداني كاران را پس از استراحتي كوتاه به مسابقات كشورهاي اسلامي اعزام كرديم. حالا هم نزديك به يك ماه و نيم است كه اردوهاي ملي پوشان براي بازي هاي آسيايي شروع شده است.
* فكر نمي كنيد شايد فدراسيون دووميداني كم كاري هايي داشت كه ايران در مسابقات قهرماني آسيا نتيجه نگرفت مثل نبودن مربي يا اعزام ملي پوشان آسيب ديده به اين رقابت ها يا اين كه فكر نمي كنيد نقطه اوج آمادگي ورزشكاران براي مسابقاتي همچون قهرماني آسيا نبود؟
وقتي تاريخ برگزاري مسابقات قهرماني آسيا مشخص مي شود، ورزشكاران و مسوولان فدراسيون تمام هم و غم خود را مي گذارند كه اوج كاري ورزشكار براي اين رقابت ها باشد مگر آن كه اشتباهي از سوي ورزشكار يا مربي رخ دهد كه چنين اتفاقي نيفتد. موضوع اين است كه در اين دوره قرار بود مسابقات جهاني بلافاصله بعد از مسابقات آسيايي برگزار شود يعني ورزشكاران ما نيم نگاهي هم به مسابقات جهاني داشتند. درست است كه آن ها مي دانستند در چنين رقابت هايي مقام نمي آورند اما حضور در المپيك و مسابقات جهاني برايشان بسيار مهم است.
افشين داوري
اتفاقا اين سوال در كنگره جهاني نيز مطرح و عنوان شد. يا ورزشكاران نمي توانند در فرصت زماني كه براي ورودي جهاني مي گذارند وروديه اين رقابت ها كسب كنند و نزديك به 90 كشور با وايلد كارت به اين رقابت ها مي روند يا اين كه يك ورزشكار براي به دست آوردن اين ورودي تمام توان خود را مي گذارد و زماني كه به جهاني مي آيد ديگر نمي تواند در اوج باشد و اين موضوع باعث مي شود به ورزشكار آسيب برسد.
همين موضوع در دووميداني ايران هم وجود دارد به طور مثال مي گفتند كه دوندگان 100 متر نبايد در قزاقستان 10 ثانيه و 15 صدم ثانيه مي دويدند و آمادگي خود را بايد براي مسابقات قهرماني آسيا مي گذاشتند اما اين موضوع دست ورزشكار نيست چون وقتي فضاي خوب وجود دارد و تارتان استاندارد است ورزشكار راحت تر مي دود. يكي از دلايلي كه ورزشكاران ما در مسابقات جهاني وآسيايي نتيجه نگرفتند اين بود كه معمولا وقتي دونده اي به مسابقات بين المللي مي رود يك يا دوبار مسابقه مي دهد اما در مسابقات قهرماني آسيا يا جهاني بايد سه بار مسابقه دهد كه اين موضوع در برخي از رشته ها مثل 400 متر، 800 متر و 1500 متر بسيار تاثيرگذار است. به طول مثال من در مسابقات جهاني دعا مي كردم كه ورزشكارانم با بولت همگروه شوند چون بولت خود تعيين كننده سرعت دوندگان است و چون تلاش نمي كند در مرحله مقدماتي ركورد بزند و به راحتي با زماني مناسب به فينال مي رسد، باعث مي شود كه به ورزشكار ما هم فشار نيايد.
در مجموع شايد فدراسيون با توجه به شرايطي كه داشت، نتوانست پشتيباني لازم را از ورزشكاران خود داشته باشد. فدراسيون بايد دنبال اعتبار و پيدا كردن اسپانسر مي رفت و اين موضوع باعث مي شد بخش عمده اي از انرژي خود را براي اين موضوع بگذارد. از طرفي ديگر فدراسيون مجوزهاي لازم را براي بكارگيري مربيان كارآمد در تيم ملي نداشت. به طور مثال در پرش ها ما با چه وضعيتي مربي خارجي آورديم؟ بايد بگويم كه با توجه به اين كه مجوز حضور آقاي "ايگورپاكلين" را نداشتيم، خودم از او خواستم كه به صورت توريستي به ايران بيايد. اين مربي هم توانست يكي از ملي پوشان ما را به مدال برساند. در چنين شرايطي ممكن است بگوييم كوتاهي از سوي فدراسيون بوده ، اما اين موضوع اجباري است كه براي فدراسيون وجود داشت. البته ما فدراسيوني هستيم كه مثل مابقي فدراسيون ها ويترين نداريم و اگر دووميداني مي توانست توسط تلويزيون جامعه بيشتري را تحت پوشش تبليغاتي قرار دهد گرايش سرمايه گذاران هم نسبت به اين رشته بيشتر مي شد اما با اين شرايط اگر كسي مي آيد و به ما كمك مي كند، قطعا در باب كمك است و خدمات متقابلي وجود ندارد.
هر چند در دنيا نگاه به ورزش يك نگاه خصوصي است اما كشورهاي جهان در رشته هاي پرمدال مانند دووميداني، شنا، تيراندازي، قايقراني ، تيروكمان و .. نگاهي دولتي دارند. من تحليلي را براي سرپرست وقت وزارت ورزش ارائه دادم و حتي گزارشي براي آقاي نوبخت از مجموعه عملكرد ورزش هاي پر مدال داشتم كه مقايسه بين سه دوره از بازي هاي آسيايي و المپيك بود.
براين اساس اگر نگاهي به تعداد مدال هاي كشورهاي اول تا ششم اين رقابت ها داشته باشيم متوجه مي شويم كشورهايي كه توجه دولتي به رشته هاي پرمدال و پايه دارند در اين رده ها قرار گرفته اند. درست است كه واليبال يك رشته مفرح و زيبا است اما يك مدال مي گيرد و در رشته هاي ديگر همچون فوتبال و بسكتبال هم همينگونه است. اين رشته ها از نظر اجتماعي مهم هستند اما سند راهبردي وزارت ورزش اين است كه بحث افتخار و اقتدار ملي را با ورزش افزايش دهيم. اقتدار ملي در بازي هاي آسيايي و المپيك نشان داده مي شود و رنكينگ هر كشور مشخص مي شود. ما در بازي هاي آسيايي 2010 چهارم شديم و حالا افتخار مي كنيم كه دولت دهم در رده بندي چهارم ايستاد. حالا اگر بخواهيم اين رده را حفظ كنيم يا رده اي بهتر را كسب كنيم نياز است كه به رشته هاي پرمدال و پايه توجه كنيم. دووميداني در دوره پيش بازي هاي آسيايي 6 مدال كسب كرد. اين رشته مي تواند حالا هم اين تعداد مدال را كسب كند. البته درست است كه بسياري از فرصت ها را از دست داده ايم اما باز هم دير نشده است و حالا هم با يك پشتيباني مناسب و برنامه ريزي درست مي توانيم به اين هدف برسيم.
ما واقعا در خطر هستيم چون بايد به رشته هاي پر مدال توجه شود ونيم نگاهي به آن ها داشته باشيم. فكر مي كنم بايد از برخي رشته ها مثل فوتبال كمي فاصله بگيريم. نمي گويم كه اين رشته ها را كنار بگذاريم چون فوتبال مخاطبان خاص خود را دارد و بايد به آن پرداخته شود اما اگر خبرها را كمي آناليز كنيم مي بينيم كه تنها به چند رشته پرداخته شده است در حالي كه ورزش هايي مثل دووميداني ارزش اين را دارند كه مسوولان نشست بگذارند و از حال آن ها جويا شوند تا بدانند كه اين رشته ها كجا قرار دارند. سهم 6 مدال در بازي هاي آسيايي دور گذشته تعداد كمي نبوده است و اگر درست نگاه شود اين تعداد مدال به اندازه يك تيم كشتي است.
* يعني شما براي بازي هاي آسيايي احساس خطر مي كنيد؟
بله بسيار احساس خطر مي كنم. علي رغم اين كه دووميداني جزو فدراسيون هايي است كه يك ماه است تمرينات خود را آغاز كرده اما روشي كه براي پشتيباني از فدراسيون ها وجود دارد، روش خيلي خوبي نيست. مي دانم كه وزارت ورزش علي رغم آمدن وزير جديد باز هم مشكلات زيادي را پيش رو دارد. من آقاي گودرزي را آدمي هدفگذار مي بينم و توقعاتي كه از آقاي گودرزي داريم چون او آدم ورزشي است و در بحث هاي مديريتي سرآمد است، اميدوارم با برنامه ريزي كه براي ورزش مي كند به نتيجه برسد.
بايد بگويم با تمام مشكلاتي كه داشتيم تا كنون نگذاشته ايم برنامه هايمان تعطيل شود اما آيا اين برنامه ها همان هايي است كه پيش بيني كرده‌ايم ؟ نه اينگونه نيست! چون تنگناهاي زيادي روبرويمان بوده است.
افشين داوري
* متاسفانه با توجه به مشكلاتي كه در فدراسيون ها وجود داشته ، فعاليت برخي از آن ها تعطيل شده و ورزشكاران خود را به مسابقات اعزام نمي كنند.
ببنيد فدراسيون دووميداني اگر هيچ كاري نكند و هيچ اردويي نگذارد باز هم هزينه روزانه اش، 2/5ميليون تومان است. البته ما پرسنل زياد نداريم كه بگوييم حق الزحمه آن ها را مي دهيم. شايد پرسنل اداري ما در مجموع 20 نفر هم نيستند اما به مربيان، ورزشكاران و كميته هاي خود حقوق مي دهيم.
*اما مي گويند به برخي از ملي پوشان پولي پرداخت نمي شود؟
اينگونه نيست بحث سر تفاوت هاي پرداخت حقوق به ورزشكاران است كه اين تفاوت ها براساس اصولي به دست آمده و اين اصول با مشاركت ورزشكار، مربي و كميته ها ايجاد شده است. در مقطعي از زمان پرداخت هايي به ورزشكار انجام مي شد. اين پرداخت ها آنقدر راحت و عادي بود كه اگر ورزشكاري قهرمان مي شد اما دوسال بعد اگر ركوردهايش افت مي كرد باز هم اين توقع از سوي ورزشكار وجود داشت كه همان مبلغ به او پرداخت شود.
اما ما يك اصول قانونمدار را ثبت كرديم و براساس ركوردهايي كه ورزشكاران در مسابقات آسيايي، جهاني و ميادين بين المللي كسب مي كنند رقم پرداختي به آن ها معين مي‌شود. اگر ورزشكاري هم چند ركورد در آسيا و جهان داشته باشد تمام اين رقم ها با هم جمع بسته مي شود و اگر ركوردهايش در بالاي ليست جهان و آسيا باشد باز هم رقمي به مبلغ پرداختي اضافه خواهد شد. همچنين اگر ورزشكاري مدال هم بگيرد مدال او هم مدنظر خواهد بود به طور مثال سقف رقم پرداختي ما 2 ميليون و 700 هزارتومان است كه به احسان حدادي پرداخت مي شود.
*اما احسان حدادي هم پيش از اين گفته بود كه از عيد پولي به او پرداخت نشده است. البته اطلاع نداريم كه حالا فدراسيون اين رقم را پرداخت كرده يا خير؟
اينگونه نيست. شايد معوقه ورزشكاران ما دوماه باشد كه البته طبيعي است. ما در پرداخت حقوق ورزشكاران خود در عرف هستيم. البته با سختي در عرف قرار داريم و بر مسائل مالي خود مديريت داشته‌ايم. معتقدم ورزشكاران حق دارند كه اين موضوعات را مطرح كنند. ورزشكاران دووميداني در ليگ نهايتا 15 ميليون تومان قرارداد مي بندند در حالي كه هزينه هايش بيشتر از اين هاست و به مكمل نياز دارد. فدراسيون تنها بخشي از اين مكمل را مي دهد. اين در شرايطي است كه بخشي از ورزشكاران ما متاهل هستند و بايد امكانات برايشان فراهم باشد. در چنين وضعيتي ورزشكارهم از كوره در مي رود و صحبت هايي را مي كند. من هيچگاه تقصير را گردن ورزشكاران نمي اندازم و شرايط آن ها را درك مي كنم چون خود نيز ورزشكار بوده ام.
اما در بخش مربيان قبول دارم كه در پرداخت ها عقب هستيم و مربيان بسيار خوب با ما همكاري مي كنند. شايد زورمان به مربيان رسيده است (با شوخي). فدارسيون با توجه به محدوديت هاي مالي كه داشت بيشتر ورزشكاران خود را حمايت كرده است.
* مثل اين كه اين عقب ماندگي در پرداخت حقوق مربيان شما زياد است چون به طور مثال مربي حسين كيهاني و احمد فرود مي گويد آخرين باري كه از فدراسيون حقوق گرفته است به دوران آقاي آشتياني باز مي گردد!
آقاي محمدي از امسال با ما وارد قرارداد شده است دليلش اين است كه بالاخره ورزشكار يك مربي بايد به رنكينگ برسد تا با او قرارداد ببنديم وگرنه مربيان بايد تابع هيات هاي استاني خود باشند اما همه فكر مي كنند فدراسيون بايد حقوق آن ها را پرداخت كند. اگر اينگونه باشد كه تمام فدراسيون ها بايد حقوق تمام مربيان كشور را بدهند. در حال حاضر هم كيهاني هنوز به رنكينگ مورد نظر نرسيده است. ما با آقاي محمدي از آغاز امسال قرارداد داريم و تازه پول به او پرداخت مي كنيم.
افشين داوري
*اما مربيان ديگر هم گلايه دارند
اگر گلايه نداشته باشند كه يعني كار ما درست است و يعني پول داريم و وضع فدراسيون خوب است!
*شما به چند ورزشكار خود در ماه پول پرداخت مي كنيد؟
تعدادشان خاطرم نيست اما حدود 22 ميليون تومان حق الزحمه ورزشكاران است و به مربيان داخلي هم حدود 7 تا 8 ميليون تومان پول مي دهيم كه با توجه به رويدادهاي مهم مثل بازي هاي آسيايي و المپيك سطح اين رقم ها بالاتر مي رود . ما به مربيان جوانان حقوقي نمي دهيم ولي براي آن ها پاداش در نظر مي گيريم.
* آقاي داوري دووميداني كمي با ديگر رشته ها متفاوت است چون اگر يك ورزشكار كشتي و وزنه برداري چند ماه ورزش نكند و دوماه تمرين كند دوباره به شرايط ايده آل باز مي گردد اما براي يك دووميداني كاراينگونه نيست و اگر يك دونده چند ماه ورزش نكند ديگر نمي تواند به آمادگي برسد.
من از وزنه برداري و كشتي پشتيباني مي كنم چون اين رشته ها هم مشابه ما هستند و ليگشان چيزي ندارد. دولت بايد به برخي از رشته هاي پرمدال در كشور جدي نگاه كند چون اين رشته ها مي توانند آبروي مجموعه ورزش را در حالت متعادل و بالا نگه دارند. من حدود هشت سال عضو تيم ملي بودم و مي دانم كه ورزشكاران براساس زحمتي كه مي كشند و تمرين مي كنند توقعاتي هم دارند و نمي توان گفت كه اين توقعات غير معقول است اما در رابطه با برخي از مسائل بايد قوانيني هم وجود داشته باشد. اگر مقرراتي نباشد قطعا به بيراهه مي رويم و ممكن است ورزشكار ديگر انگيزه اي براي كار نداشته باشد و بگويد كه يك آب باريكه اي وجود دارد.
ما در مجموعه كاري خود براي ورزشكاران جايزه مدال داريم كه البته هنوز به آن ها اين جايزه را نداده ايم و واهمه داريم اگر بخواهيم اين جوايز را بدهيم نمي توانيم هزينه اردوهايشان را برآورده كنيم. اين موضوعات باعث مي شود كه ورزشكاران صحبت كنند و بگويند كه به حق و حقوق خود نرسيده اند. البته راست مي گويند اما نمي شود گفت كه فدراسيون مقصر است بلكه فدراسيون بايد منابع خود را مديريت كند.
* آقاي داوري فرهنگ ما طوري است كه وقتي نتيجه‌اي بدست مي‌آيد همه از چشم ورزشكار مي بينند و اگر نتيجه نگيرد به حساب فدراسيون گذاشته مي شود اما به نظر مي رسد گاهي هم ورزشكاران توقعاتشان بالا مي رود به طور مثال براي يك ملي پوش چند ماه در خارج از كشور اردو گذاشته مي شود اما نمي تواند نتيجه بگيرد! فكر نمي كنيد بعضي از اوقات بايد با ورزشكاران كم كار برخورد شود؟
درباره عملكرد كاوه موسوي و هادي سپهرزاد در مسابقات قهرماني آسيا بايد بگويم كه آن ها اشتباه تمريني داشتند. سپهرزاد ورزشكار بسيار با ارزشي است و يكي از افرادي است كه در بازي هاي آسيايي روي او حساب باز كرده ايم. با توجه به صحبتي كه با هادي داشتم متوجه شدم كه مربي او تمريني را برايش در نظر گرفته كه براي يك ورزشكار 22 ساله در نظر مي گيرند نه براي هادي سپهرزاد با تجربه! سپهرزاد بايد آمادگي خود را حفظ مي كرد اما تمركزش بر روي يك ماده بود و ضررش را هم ديد. البته او حالا مي خواهد كه جبران كند و به همين دليل براي تمرين به بوشهر رفته است.
درباره كاوه موسوي بايد بگويم وقتي او را مورد ارزيابي قرار داديم متوجه شديم كه ركوردهايش در تمرينات خوب است اما وقتي به ايران باز مي گردد و چند وقت مي ماند ركوردش افت مي كند. وقتي با خود او صحبت كرديم به اين نتيجه رسيديم كه بايد مربي اش را به ايران بياوريم و زماني كه مي خواهد به مسابقه برود به اردوي برون مرزي اعزام شود مانند احسان حدادي. اگر خاطرتان باشد حدادي در زمان المپيك اصلا به ايران نيامد حتي به او گفتند پرچم دار كاروان بشود اما قبول نكرد چون او تفكري حرفه اي دارد. موسوي تا قبل از سال 90 پرتاب هايش بالاي 70 متر نبود اما حالا بالاي اين ركورد پرتاب مي كند و نبايد ركوردش كمتر شود. در گذشته كاوه از هر 6 پرتاب 4 پرتابش خطا بود اما حالا اين گونه نيست و پرتاب هاي خوبي دارد.
سپهرزاد هم بعد از چند سال ركورد ايران را در دهگانه زد و اين كار بسيار با ارزش بود اما وقتي ركوردشكني كرد، حال و هواي جواني پيدا كرد و به خود فشار آورد. البته در قهرماني آسيا هم اگر سپهرزاد استرس عدم صدور ويزا و .. را نداشت، باور كنيد مدال مي گرفت.
*پس از مسابقات قهرماني آسيا سپهرزاد در مسابقه اي شركت نكرد. شما به او گفته بوديد مسابقه ندهد. يعني محرومش كرده بوديد؟
موضوع محروميت نبوده است. بعد از مسابقات قهرماني آسيا سپهرزاد استرس زيادي داشت و من به او گفتم" يك ماه دست زن و بچه ات را بگير و به مسافرت برو انگار كه اصلا ورزشكار نيستي بگذار كمي استراحت كني و پس از آن برگرد. قول مي دهم زماني كه از تو ركورد گيري كنند ركوردت از همه بهتر باشد". سپهرزاد هم واقعا اين كار را كرد و به شيراز رفت. پس از آن وقتي برگشت شرايط بهتري داشت كه بايد اين وضعيت را حفظ كند.
*آقاي داوري در فدراسيون كسي هست كه به برنامه ورزشكاران نظارت داشته باشد ؟
وقتي كه نمي توانيم مربي خارجي دلخواه خود را بياوريم شرايط كمي سخت مي شود. به طور مثال اگر براي سپهرزاد با تمام شرايطي كه دارد مربي خوبي بياوريم ديگر خيالمان راحت است. در برخي از رشته ها مانند وزنه برداري تنها يك مربي با تمام ملي پوشان كار مي كند اما در دووميداني هر ورزشكاري مربي تخصصي خودش را مي خواهد. به طور مثال عباس صميمي تخصصش ديسك است اما من دو شاگرد پرتاب وزنه را هم به او داده ام چون اين رشته ها چرخشي است و عباس مي تواند به آن ها كمك كند.
افشين داوري
درسال 89 ما در دووميداني 18 مربي خارجي داشتيم كه يك دفعه اين مربيان رفتند. اين درحالي است كه ورزشكاران ما سطحشان به جايي رسيده كه بايد با مربيان سطح بالا كار كنند اما در برخي از رشته ها واقعا چنين كششي وجود ندارد چرا ما در پرش نيزه نمي توانيم جلو برويم؟ مگر استعدادي مثل رباني كم است؟ موضوع اين است كه بايد يك مربي بالاي سر ورزشكار باشد چون اين رشته تخصصي همراه با وسيله است. ما منبعي از استعداد هستيم به شرطي كه از اين استعدادها پشتيباني شود و بايد دولت بر روي دووميداني نظر مستقيم داشته باشد. در اين صورت مي توانيم به نتيجه برسيم و زماني كه به نتيجه نرسيم هم ورزشكار ، هم مسوولان و هم رسانه شاكي مي شوند.
دووميداني بالغ بر 30 ورزشكار دارد كه شانس مدال هستند و اگر اين شانس ها حمايت شوند به مدال مي رسند اما اگر حمايت ها كم باشد برخي از آن ها به مدال مي رسند و اگر حمايتي صورت نگيرد، حتي آن ها كه مدال هايشان حتمي است نمي توانند به مدال برسند و نتيجه همان مي شود كه در مسابقات قهرماني آسيا رقم خورد.
البته اطمينان دارم كه وزير ورزش با توجه به پيشينه اي كه دارد از لحاظ علوم ورزشي موفق خواهد شد و حتما براي رشته هاي پايه و پر مدال تصميم درستي خواهد گرفت اما در بسياري از اوقات توقع داريم كه بسيار زود اين موضوع محقق شود و درخواست داريم كه از اين دغدغه ها خلاص شويم. ما انتظار داريم كه بسيار زود به سراغ ما بيايند و بخواهند تا اميد و انگيزه به اين سيستم وارد شود.
* بحث به كارگيري مربيان خارجي براي دووميداني كاران به كجا رسيد قول هايي داده شد اما تا چه اندازه اين قول هاعملياتي شده است؟
فقط بحث قول نيست بلكه اين قول ها بايد عملياتي شود و منابعش تامين شود. در حال حاضر كميته ملي المپيك موافقت كرده تا 6 مربي خارجي يعني " خدار ، ايگور، تيخن، ايگر و دو مربي براي مريم طوسي و ليلا رجبي " را به خدمت بگيريم. بحث مربي احسان حدادي جدا از اين مربيان است و فدراسيون براي آمدن بوخونسف هيچ مشكلي ندارد. اما فعلا احسان تمريناتش را انجام مي دهد و زماني كه خودش تشخيص داد پيش مربي اش خواهد رفت. اگر خاطرتان باشد براي المپيك هم همينگونه بود و زماني كه نزديك به رقابت ها بود پيش مربي اش رفت. بوخونسف مربي تكنيكي است كه مي تواند به او كمك كند و احسان هم خود واقعا آگاهي و علم اين رشته را دارد اما هميشه بايد يك مربي پيش او باشد و نبايد فكر كنيم چون در المپيك نتيجه گرفته ديگر نيازي به مربي نيست چون اگر مربي نباشد حدادي تمام انگيزه اش از دست مي رود. ما براي احسان مشكلي نداريم و اين آمادگي را داريم كه هر وقت او تشخيص داد با بوخونسف قرارداد ببنديم.
در حال حاضر" ايگر" و" ايگور" قراردادهايشان منقعد شده است و مي خواهيم "ايوان تيخن" را براي پرتاب چكش بياوريم و اسمش را به كميته ملي المپيك داده ايم. "خدار" مربي سجاد مرادي هم تا كنون نيامده كه خودم با سجاد مرادي تماس گرفتم و پيگير موضوع شدم. مرادي عنوان كرد كه او مي خواهد با همسرش بيايد ما هم گفتيم مشكلي وجود ندارد و او هم مي تواند مانند "ايگر" ابتدا تنها بيايد و پس از آن مي تواند براي ويزاي همسرش اقدام كند.
اما براي مريم طوسي كار بسيار سخت است. ما بسيار تلاش كرديم كه مربي را براي او بياوريم كه تا كنون موفق نشده ايم البته طوسي در ايران مربي داخلي دارد و مشكلش كم است.
اصل مشكل براي فدراسيون دووميداني اين است كه ما موافقت هاي لازم را از كميته ملي المپيك گرفته ايم اما اعتباري به ما داده نشده است و مشكل مربوط به وقتي است كه ماهانه مي خواهند از ما پول بگيرند. فدراسيون توانسته يك ماه قرارداد ايگر را پرداخت كند. اما فكر كنيد اگر هر كدام از اين مربيان قراردادشان به طور مثال سه هزاردلار باشد به همراه هزينه هاي سكونت و ... در نهايت 4هزار دلار در هر ماه هزينه يك مربي مي شود يعني ما بايد به صورت جداگانه هر ماه به 6 مربي اين رقم را پرداخت كنيم.
با شرايط موجود من واهمه دارم كه آيا مي توان چنين هزينه هايي را تقبل كرد؟ چنين نگراني هايي وجود دارد و مثل من، ديگر روساي فدراسيون ها هم با اين نگراني ها روبرو هستند.
* مگر قراردادهاي مربيان خارجي با كميته ملي المپيك نيست؟
اينگونه نيست. من هميشه خودم ابتداي سال هدف گذاري مي كنم و به طور مثال مي گويم كه از اول سال تا پايان سال نياز به 5 ميليارد تومان اعتبار است. از اين مبلغ ، يك و نيم ميليارد از وزارت ورزش و يك و نيم ميليارد از كميته ملي المپيك قرار است داده شود، به همين دليل پيگير يك ميليارد و نيم ديگر در مجموعه خودم هستم كه كم دارم. وقتي كه اعتبارات كميته و وزارت هم نمي رسد اينجاست كه مشكل به وجود مي آيد. از ابتداي سال تا كنون بايد ديد كه چه درصدي از اعتبارات ما محقق شده است؟ امسال 30 درصد از اعتبارات ما از وزارت ورزش محقق شد. اين موضوع مبني بر اين نيست كه وزارت ورزش و كميته پول دارند اما به ما نمي دهند بلكه آن ها هم پولي ندارند. بايد يك فكري براي وزارت ورزش شود و وزير جديد كه آمده است بايد اعتبارات به اين وزارت خانه تزريق شود تا ساماندهي صورت گيرد.البته من باخبر هستم كه وزير برنامه هاي خوبي را ارائه كرده و بسيار پيگير است اما اين كه تا چه اندازه اين برنامه ها محقق شود را كسي هنوز نمي داند.
در مجموع خواهشم از كميته ملي المپيك و وزارت ورزش اين است كه هر چه زودتر پشتيباني مالي از فدراسيون ها داشته باشند. اين مشكل را فدراسيون ها نه الان بلكه از ماه هاي پيش به همراه دارند.
افشين داوري
* آقاي داوري كمي درباره مشكلات پيش آمده در ليگ بگوييد. مي گويند مسوولان فدراسيون از پيكان حمايت كرده اند و حتي مشاوره داده اند
فدراسيون وارد بحث ليگ نشد. البته موضوعاتي مطرح شده مبني بر اين كه آقاي يزدانيان مشاور تيم پيكان بوده و آقاي يزدانيان خود بايد مدعي اين موضوع باشد و بحث را پيگيري كند. حتي ما از تيم پيكان استعلام كرديم و آن ها هم گفتند كه اينگونه نيست. آقاي مددي هم گفته بود كه از دست افرادي كه گفته اند يزدانيان مشاوره است، شاكي است. من گفتم كه باشگاه پيكان ونفت بايد اين موضوع را پيگيري كنند چون فدراسيون در اين باره دخالتي نداشته است. اگر مسوول مسابقه هم تخلفي كرده ما در مقام دوم برخورد مي كنيم.
* شما پيش از اين گفته بوديد كه چنين موضوعي نيست و آقاي يزدانيان به عنوان مسوول مسابقات با تيم پيكان همكاري نداشته است.
الان هم همين موضوع را عنوان مي كنم چون اگر موضوعي باشد بايد قراردادي وجود داشته باشد. پيش از اين هم گفتم كه دو نفر از فدراسيون در اين تيم بودند يكي "مشهدي ياري" و ديگري "شايان". پيش از اين هم گفتم كه من خودم به مشهدي ياري گفتم برود و به پيكان كمك كند. چند مرحله كه مسابقه ليگ برگزار شد شايان كه خود رشته تخصصي اش پرش ارتفاع است بالاي سر كيوان قنبرزاده بود تا او ركورد خوبي بزند در حالي كه قنبرزاده در تيم نفت حضور داشت نه تيم پيكان.
ما حتي در مرحله آخر ليگ كاپ هاي قهرماني را تهيه كرده بوديم و مراسم تقديرازتيم قهرمان نيز آماده بود. حتي من احتمال مي دادم كه نفت اول شود اما اين اتفاقات افتاد.
*چرا شما مربيان ديگر كه خارج از فدراسيون هستند را به باشگاه ها معرفي نمي كنيد؟
ساليان گذشته تيم هاي ديگري همچون دانشگاه آزاد در ليگ تيم مي دادند و بچه هاي فدراسيون مي رفتند و تيم را جمع مي كردند و مشكلي هم پيش نمي آمد اما برخي از تيم ها نمي پذيرند و مي گويند اگر فلاني نباشد تيم نمي دهيم. مي دانيد چرا ثامن الحجج تيم نداد؟ چون مي‌گفتند كه بايد اين تيم اول شود و رئيس هيات هم گفت چون تيم هاي قدرتمند ديگري هستند بايد حساب شده تيم ببنديم. به همين دليل مي ترسيدند قهرمان نشوند. مي گفتند اگر اول مي شويم پول مي دهيم و به ليگ مي آييم! اما موافقم كه ما بايد به فكر نيروسازي باشيم؛ نيروهايي كه در مجموعه ما قرار نگيرند و در بدنه مجموعه دووميداني باشند تا وقتي تيمي به ليگ مي آيد بتواند از اين افراد استفاده كند.
* يكي از موضوعاتي كه در دووميداني مطرح است اين است كه ليگ هاي دووميداني تماشاگر زيادي ندارد، چگونه دووميداني را صاحب تماشاگر كنيم.
بايد بگويم كه شنا، ژيمناستيك و دوووميداني از نظر تماشاگر شبيه هم هستند و اگر بررسي كنيد در مجموعه اروپايي اين سه رشته را يك مدرسه و فرهنگ مي دانند. البته زماني كه به مسابقات بارسلون رفتم مشاهده كردم كه قهرمانان جهان با بچه هاي خود براي تماشاي مسابقات دووميداني آمده اند و پس از آن راه اندازي مدارس دووميداني را پيشنهاد دادم كه در حال حاضر بيش از 60 مدرسه دووميداني در سراسر كشور راه اندازي شده است.
انتهاي پيام
دوشنبه 18 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
ورزش
پربازدیدترینها