واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: وقتی کودکان چاق می شوند
با وجود آنکه جامعه ورزش در طول چند سال اخیر بارها بر خواست خود مبنی بر تشکیل مجدد معاونت تربیتبدنی در وزارت آموزش و پرورش در راستای اجرای نظام جامع ورزش کشور برای پشتوانهسازی گسترده در سطح مدارس همچون سایر کشورهای صاحب ورزش جهان تاکید داشتند، این وزارتخانه که نتوانسته بود یک سیستم آموزشی مشخص برای مدارس طراحی کند و با توجه به آنکه در بسیاری از مدارس کشور زنگ ورزش چیزی شبیه زنگ تفریح بود، این بار صورت مسئله پاک میشود تا دورنمای بدی برای آینده ورزش کشور که همواره در همین شرایط آموزشی و گزینشی ناقص پشتوانههای فراوانی را در سطوح مختلف تحصیلی از مدارس به دست آورده، بتواند متصور شد.به نقل از تابناک؛ توجه به توسعه ورزش در نظام آموزش و پرورش کشور به بیش از هشتاد سال میرسد اما در دهه اخیر و به دنبال یک اوجگیری، در دولت هشتم سرازیری این توجه آغاز شد که برطبق شواهد مقرر شده این سرازیری شیب بیشتری به خود گرفت.برای نخستین بار در سال 1306 با تصویب مجلس وقت درس تربیت بدنی و ورزش به صورت اجباری جزو برنامه های درسی تمام دوره های تحصیلی و مقاطع آموزشی نظام آموزش و پرورش قرار گرفت و به موجب این قانون هر روز یك ساعت از برنامه های دانش آموزان به درس تربیت بدنی اختصاص یافت، اما اجرای این قانون به دلیل كمبود نیروی انسانی متخصص و نبود امكانات عملاً با مشكل مواجه شد.در سال 1314 برای تأمین معلم ورزش مورد نیاز مدارس دانشكده ای تأسیس شد تا برای تدریس درس تربیت بدنی در تمام پایه های تحصیلی از ابتدایی تا پایان دوره متوسطه آموزش داده شود، اما با دستور وزیر وقت آموزش و پرورش معلم خاص تربیت بدنی در دوره ابتدایی حذف و تدریس تربیت بدنی و ورزش به معلمان و آموزگاران همان پایه محول شد كه به اعتقاد كارشناسان به دلیل حساسیت دوره ابتدایی زیانهایی به ورزش آموزشگاهی و ورزش عمومی كشور وارد شد.در سال 1323 تشكیلات ورزش و تربیت بدنی در مدارس در سطح كشور با عنوان اداره كل تربیت بدنی در سطح استان با عنوان كارشناس مسؤول و در سطح شهرستانها با عنوان مسؤول تربیت بدنی آموزشگاهها این فرایند شكل گرفت،اما هنوز نمی توانست جوابگوی نیاز جوانان و دانش آموزان به فعالیتهای ورزشی و كاهش فقر حركتی این قشر از جامعه باشد.
سال 1357 تشكیلات ورزش مدارس ایران از اداره كل به معاونت ارتقا یافت و می رفت كه نوید بخش كاهش مشكلات دانش آموزان در بحث تربیت بدنی و ورزش باشد، اما كمتر از یك سال مجدداً تشكیلات تربیت بدنی از معاونت در سطح وزارت به یك اداره كل زیر نظر معاونت پرورشی تنزل پیدا كرد که این اوضاع به دلایل متعدد از جمله گستره وسیع مطالبات و بودجه محدود آموزش و پرورش در طول سه دهه به همین شکل باقی ماند.با آغاز مقدمات تدوین طرح جامع ورزش کشورو در راستای اجرای این طرح، اداره كل تربیت بدنی دختران و اداره كل تربیت بدنی پسران ادارات دوقلویی بودند كه به پیشنهاد معاونت پرورشی در سال 1378 با اختیارات جداگانه تشكیل شدند و در سال 1379 با حكم وزیر قبلی آموزش و پرورش معاونت تربیت بدنی و تندرستی به عنوان یكی از معاونتهای هفتگانه وزارت آموزش و پرورش در ستاد مدیریتی و بدنه اجرایی این وزارتخانه فعالیت تازهای اما این فعالیتها چندان ادامه پیدا نکرد و سال 1384، طرح ادغام این معاونت با معاونت پرورشی از شایعه به حقیقت مبدل شد. تصمیمی که با واکنش دانشگاهیها و متخصصان حوزه تربیتبدنی همراه شد اما همه این واکنشها تاثیری در اجرای آن نداشت.این عقبگردی جدی برای ورزش محسوب میشد، چرا که در آن مقاطع انتظار از وزارت آموزش و پرورش تقویت جایگاه استعدادیابی بازیکنان مدارس و آموزش هدفمند ایشان در چهارچوب استعدادهای ذاتیشان در رشتههای مختلف و البته علایقشان بود که لزوم تدوین مطالب آموزشی کارآمد و متنوع را برای این ساعت مهم در مدارس یادآور میشد اما با رویکرد تازه، چنین انتظاراتی زیادهخوهی(!) تلقی میشد و اینچنین بود که ورزش در مدارس بار دیگر در حاشیه فرو رفت.با این حال این انتهای تصمیمات اشتباه نبوده و اخیراً با تصمیمی که اجرایش ورزش را از حدود یک دهه دیگر همزمان با رو آمدن نسل جدید، بیریشهتر از این در آموزش و پرورش خواهد کرد، نشان داده شده همیشه راهی برای تسریع در نابودی ورزش پایه وجود دارد که با خلاقیت میتوان به آن رسید! این بار حذف کامل زنگ ورزش در مدارس ابتدایی و در عوض تعطیلی روزهای پنجشنبه در دستور کار قرار گرفت تا دانشآموزان در آپارتمانهایی که به واسطه نوع سازه، راه رفتن در آن نیز برای همسایگان ایجاد مزاحمت میکند به ورزش بپردازند!
این روش اما چگونه به ذهن برخی کارشناسان و مسئولان رسید و چه انیگزههایی در پس آن بوده، خود حکایتی جدا دارد اما هرکس چنین تصمیمی را اتخاذ کرده قطعاً تصور نمیکرده، در صورتی که تربیتبدنی را از مقطع تحصیلی ابتدایی به کلی حذف شود، چه آثار زیانباری برای ورزش خواهد داشت و حجم عظیم قهرمانانی که نخستین بار در همین مدارس با وجود شیوههای آموزشی نه چندان کامل کشف شدهاند، در کدام پایگاه استعدادیابی با این وسعت شناسایی خواهند شد.آیا با توجه به آنکه ورزش در سطح آموزش و پرورش نتوانسته به نقطهای که شایستگیاش را داشته برسد، باید تربیتبدنی در سطح پایه آموزش کشور که با وجود این حجم مدارس -به عنوان بزرگترین پایگاه استعدادیابی کشور با حداقل امکانات فعالیت داشته- تعطیل شده و بدین شکل با پاک کردن صورت مسئله، به واقعیتها پشت کرد؟ آیا ده سال دیگر رئیس سازمان ورزش باید پاسخگوی ناکامی ورزش باشد یا مسئولان فعلی آموزش و پرورش را باید زیر سوال برد که چرا و بر مبنای کدام قائده، چنین تصمیمی اتخاذ شده است؟البته بحث قهرمانی و استعدادیابی تنها بخشی از اهمیت زنگ ورزش بوده و از آن مهمتر، فقر حرکتی شدیدی است که به خصوص جامعه شهرنشین به ویژه کودکان را تهدید میکند و باعث خواهد شد لطمات جسمانی و به دنبال آن آسیبهای روحی جدی به حدود پنج میلیون و هفتصدهزار دانشآموز مقطع ابتدایی در بیش از 67 هزار دبستان خصوصی و دولتی وارد آید. آیا توقع زیادی بود، در عوض تعطیلی یک روز به بهانه ورزش، سه زنگ ورزش در سه روز فرد یا سه روز زوج تحصیلی در نظر گرفته میشد و زحمت استخدام تعداد بیشتری معلم ورزش که خروجی دانشکدههای تربیتبدنی هستند برای این مقطع کشیده میشد؟ در این شرایط قطعاً سخن از احیای معاونت تربیتبدنی در وزارت آموزش و پرورش نیز گزافهگویی است که از همین حیث اصلاً به آن ورود پیدا نمیکنیم.تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 395]