واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: شوخی با موسیقی ایرانی
آلبوم «شوخی» كاری از پیمان خازنی برداشتی تلفیقی از تار وپیانو است.خازنی از 5سالگی نواختن سهتار و از 7سالگی نواختن تار را شروع كردهاست. در سن 8سالگی نزد كیوان ساكت نوازندگی تار را ادامه داد. بهتدریج به نوع ساززدن كیوان ساكت علاقهمند شد. او درباره این آلبوم میگوید: «سالها نزد كیوان ساكت ساز میزدم. بهتدریج به ذهنیت و فكر او كه نو و امروزی بود، علاقه پیدا كردم. چند سال روی اتودهای او تمرین میكردم. بعد از مدتی سعی كردم كه اتودهای جدیدی را آهنگسازی كنم.»خازنی در 15 سالگی اتودهایی از خودش را تمرین میكرد و روزی 10 تا 15ساعت برای زدن هر اتود وقت میگذاشت. او با سازهای متعددی این كار را ادامه داد. تركیبی از پیانو- تار، تار-گیتار كلاسیك، گیتار- قانون و سازهای دیگر:«سازها را كنار هم گذاشتم. تار شخصیت ملودی پرداز دارد و در كنار پیانو آنچه مدنظرم بود را جواب داد. بعد از تجربه و اتودهای متعدد به این نتیجه رسیدم كه این اتودها را به شكل آلبوم در بیاورم.»7 قطعه آلبوم شوخی از بین 40قطعه انتخاب شدهاست. نام آلبوم براساس قطعه اول انتخاب شدهاست. خازنی درباره اسم این آلبوم میگوید: «این اثر با توجه به سبك نواختن در نواختن تار برای من آهنگساز اثری متفاوت است. در انتخاب اسم آلبوم به این فكر نكردم كه ممكن است این اسم، آلبوم را زیر سؤال ببرد. در حقیقت به این كار با نگاه سنتی نگاه نكردم بلكه سعی كردم با نگاه مدرن نگاه كنم و به همین دلیل این اسم را انتخاب كردم.»خازنی از 5سالگی نواختن سهتار و از 7سالگی نواختن تار را شروع كردهاست. در سن 8سالگی نزد كیوان ساكت نوازندگی تار را ادامه داد. بهتدریج به نوع ساززدن كیوان ساكت علاقهمند شد.این آلبوم علاوه بر اینكه به كیوان ساكت تقدیم شدهاست، یادآور كارهای كیوان ساكت هم هست؛ یعنی برخلاف آنچه در مقدمه آلبوم در نوآوری آورده شدهاست، مخاطبان موسیقی این شكل تلفیق را در كارهای كیوان ساكت دیدهاند. شاید بتوان گفت كه این كار در ادامه كارهای كیوان ساكت است. خازنی نظر دیگری درباره نوآوری دارد: «برای نخستین بار از تارانتلا (از شناختهترین فرمها در موسیقی ایتالیا) برای نواختن تار استفاده شدهاست؛ یعنی من این فرم را برای تار ترجمه كردم و براساس آن آهنگسازی كردم؛ همچنین استفاده از پیانو كه وام گرفته از موسیقی جاز است و تار راهمراهی میكند. از طرف دیگر از گام منسوخ شده موسیقی كلیسایی استفاده كردم. به عبارت دیگر من این گام را برای تار بازسازی كردم كه این نكات گفته شده، برای نخستین بار اتفاق افتادهاست.» «سالها نزد كیوان ساكت ساز میزدم. بهتدریج به ذهنیت و فكر او كه نو و امروزی بود، علاقه پیدا كردم. چند سال روی اتودهای او تمرین میكردم. بعد از مدتی سعی كردم كه اتودهای جدیدی را آهنگسازی كنم.»گرچه نوآوری در موسیقی ردیفی ایران با مخالفت و موافقت روبهرو بوده است اما خازنی میخواسته كه محصول نهایی زاییده افكار و اندیشههای خودش باشد: «همیشه در طول تاریخ هنر چه در ایران و چه در دنیا، با نوآوری مخالفت شدهاست. از زاویه یك فرد سنتی، سنت تغییرناپذیر است و باید به آن نگاهی را داشت كه از ابتدا بودهاست. اما نواندیشان و نوآوران معتقدند كه اثری كه برای 100سال پیش ساخته شده، متعلق به همان دوره است و براساس نیازهای آن دوره نوشته شدهاست. براساس این نگاه اگر قرار باشد كه برای اجتماع امروزی استفاده شود باید براساس نیاز اجتماع امروزی تغییر كند.»نظیم برای تبیان : مسعود عجمی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 4173]