مذاكرات وين؛ سينوس ديپلماسي به شكل مستقيم

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: دارن انيس سخنگوي مسوول سياست خارجي اتحاديه اروپا به تازگي از برگزاري دور جديد گفت و گوهاي ايران با كشورهاي عضو گروه 1+5 در تاريخ 15 تا 18 نوامبر ( 24 تا 27 ) آبان ماه در وين خبر داد. كاترين اشتون 22مهر ماه خواستار برگزاري دور جديد گفت و گوها ميان1+5 با ايران شده بود كه اين درخواست با موافقت كشورمان همراه شد. سعيد جليلي رييس شوراي عالي امنيت ملي در پاسخ به درخواست مذاكره مسوول سياست خارجي اتحاديه اروپا اعلام كرد كه جمهوري اسلامي ايران حول بسته اي كه براي موضوع گفت و گوها در ارديبهشت ماه 87 پيشنهاد كرد ، حاضر به گفت وگوست. ** جمهوري اسلامي ايران و برنامه هسته اي --------------------------------------------------- ايران در سال 1958 (1335 خورشيدي) به عضويت آژانس بين‌المللي انرژي اتمي (I.A.E.A) درآمد و در سال 1968(1346 خورشيدي) پيمان منع تكثير سلاح‌هاي هسته‌اي (N.P.T) را امضا كرد و در سال 1970 (1348 خورشيدي)، آن را در مجلس شوراي ملي به تصويب رساند. پس از پيروزي انقلاب اسلامي و سرنگوني رژيم شاه، جمهوري اسلامي ايران تصميم گرفت همچنان به عضويت و پايبندي خود به پيمان منع تكثير، موافقتنامه پادمان و اساسنامه آژانس ادامه دهد. در تاريخ 9 فوريه سال 2003 ميلادي (بهمن ماه 1381) رييس جمهور وقت ايران، از تهيه سوخت هسته‌اي توسط متخصصين ايراني براي نيروگاه‌هاي هسته‌اي ايران خبر داد و در نهايت در آوريل سال 2006 (فروردين 1385) محمود احمدي‌نژاد رييس جمهوري اسلامي ايران اعلام كرد كه دانشمندان كشور موفق به غني‌سازي اورانيوم به ميزان 3/5 درصد شده‌ اند. ** روندها و اهداف ديپلماسي هسته اي ايران ---------------------------------------------------- ديپلماسي هسته اي جمهوري اسلامي ايران با تحولات فراواني روبه رو بوده، به نحوي كه از مرحله طرح در آژانس بين المللي انرژي اتمي در سال 1381 تا ارجاع به شوراي امنيت سازمان ملل متحد در سال 1384 در يك نمودار سينوسي* حركت كرده است. در بخش بالايي اين نمودار، تلاش هاي جمهوري اسلامي ايران قرار دارد و در بخش پاييني، تلاش هاي دولت هاي غربي. در حالي كه جمهوري اسلامي ايران از سال1381 تنها به دنبال اعتمادسازي در چارچوب قواعد و قوانين آژانش و پادمان بود، كشورهاي غربي در قالب مذاكرات متعدد به دنبال اعتماد زدايي مي دويدند. فرايندهاي موجود نشان مي دهد كه ديپلماسي هسته اي ايران تلاش داشته تا با اجماع سازي بين المللي خارج از گروه وين، تكثر اجماعي را در ميان بازيگران بين المللي ايجاد نمايد. تكثر اجماعي بدين معناست كه بازيگران ديگري همچون تركيه، برزيل، كوبا و اندونزي و ... با روندسازي در موضوع هسته اي ايران به نوعي اجماع در هسته ها و لايه هاي مختلف نظام بين الملل را فراهم مي كنند. چنين روندي به جمهوري اسلامي ايران اجازه خواهد تا حركت سينوسي ديپلماسي هسته اي را مديريت كرده و خطوط ديگري را نيز به آن بيافزايد. در قالب اين وضعيت، رييس جمهور كشورمان نيز با تاكيد دوباره بر مذاكره، چهار شرط اساسي را براي ادامه مذاكرات اعلام كردند كه بر اساس اين شروط، پايبندي گروه كشورهاي مذاكره كننده به مقررات آژانس، اهداف اصلي گروه مذاكره كننده، تاييد دارا بودن بمب اتمي توسط رژيم صهيونيستي و پيگيري مذاكرات بر اساس منطق حقوق مشروع جمهوري اسلامي ايران مورد سنجش قرار مي گيرد. پاسخ به چنين سوالاتي مي تواند مسير مذاكرات را نشان دهد مسيري كه نگاه جمهوري اسلامي در آن سيال است. ** ديپلماسي در خط مستقيم ---------------------------------- مسوول سياست خارجي اتحاديه اروپا به نمايندگي از گروه 1+5 متشكل از پنج عضو دايم شوراي امنيت و آلمان، از سال1381در چندين دور گفت وگو با مسوول مذاكرات هسته اي جمهوري اسلامي ايران شركت كرده است. گروه 1+5 كه رهبري مذاكرات بين المللي با ايران را بر عهده گرفته، خواستار آن بوده است كه اين كشور خواست جامعه جهاني در كنار گذاشتن بخشي از برنامه هاي هسته اي خود به خصوص غني سازي اورانيوم را برآورده كند. گروه 1+5 تاكيد داشته است كه محور مذاكرات را بايد بسته پيشنهادي اين گروه تشكيل دهد كه شامل برخي امتيازات فني و اقتصادي براي ايران در برابر تصميم جمهوري اسلامي به تغيير سياست هسته اي اين كشور است. در مقابل، مقامات جمهوري اسلامي با ارايه يك بسته پيشنهادي، حاوي نظرات آنان درباره راه حل مسائل مختلف جهاني و اعلام آمادگي خود براي مشاركت در حل آنها، گفته اند كه مذاكرات مي تواند در مورد وجوه مشترك پيشنهادهاي متقابل دو طرف آغاز شود. اما در حالي كه، جمهوري اسلامي ايران تلاش كرده است تا روندهاي سياسي را به سمت تكثر مذاكره اي با كشورهايي همچون؛ تركيه و برزيل سوق دهد، گروه كشورهاي داراي كرسي دايمي در شوراي امنيت با ايجاد تحديد در مذاكرات در پي رونمايي از اهداف و منافع خود هستند. آنچه در نامه اخير سعيد جليلي دبير شوراي امنيت ملي انعكاس داشته، نشان دهنده الگوهاي رفتاري اين كشورها در قبال جمهوري اسلامي ايران در چند سال گذشته بوده است. وي چندي پيش با ارسال نامه اي به كاترين اشتون مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا خواستار آن شد كه گروه 1+5 به سه سوال ايران درباره هدف از گفتگو ها، التزام به دست برداشتن از تهديد و نيز سلاحهاي هسته اي رژيم صهيونيستي پاسخگويي شود.بر اين اساس آنچه مي توان از نشانه هاي رفتاري اين كشورها دريافت، نبود التزام به روندهاي اعتماد ساز بوده است. شاخصه اصلي اين نبود اعتماد سازي نيز در فشار بر خروج موضوع هسته ايران از آژانس بين المللي انرژي اتمي و صدور قطعنامه هاي سياسي در شوراي امنيت سازمان ملل است. در نهايت جمهوري اسلامي ايران در سال هاي اخير تلاش كرده است در مسير ديپلماسي مستقيم عمل كند . در قالب چنين روندي، ديپلماسي دفاع از حق مشروع بر اساس نشانه هاي منافع ملي خواهد بود. جمهوري اسلامي ايران در حالي كه تلاش مي كند بنيان هاي اعتماد سنجي را از طريق روندهاي ديپلماتيك به اعتمادسازي تبديل كند گروه كشورهاي1+5 بر اساس نگاه تقابلي خود همواره تلاش مي كنند تا موضوع هسته اي ايران را در وضعيت اعتمادسنجي حفظ كنند. در چنين قالبي حركت از نقطه اعتمادسنجي به سمت اعتمادسازي در يك وضعيت سينوسي قرار خواهد گرفت. ----------------------------------------------------------------------------------- * نمودار سينوسي يا وضعيت سينوسي به وضعيتي اشاره دارد كه روند حركتي آن از نقطه اي آغاز و در نقطه اي پايان مي يابد. در اين روند حركتي معمولا با توجه به شرايط و وضعيت هاي رخ داده، شكل آن به حالت بالا و پايين نوسان پيدا مي كند . تحقيق**س.ع**1358

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 230]