واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: ورزش > دیگر ورزشها - پرچمدار و قهرمان سابق ، از خستگی نا ندارد. کمتر از یک روز قبل از آغاز رقابت و در حالی که بیش از 6 کیلوگرم وزن کم کرده از قرعه می نالد. افتاده روی صندلی سالن تمرین ، به سختی نفس نفس می زند. قرعه ای سخت پیش رو دارد اما قرار نیست حتی یک گام عقب بکشد. او آرش میراسماعیلی است که پس از دو سال دوبار روی تاتامی می رود. اعجوبه جودوی ایران و پرچمدار سابق کاروان المپیک کشور که حالا برگشته تا یک بار دیگر صاحب مدالی آسیایی شود. او که خود سابقه سرمربیگری تیم ملی را هم داشته و حالا بر می گردد تا باری دیگر پنجه در پنجه حریفان ، بخت آزمایی کند. آرش اما زمان انجام این گفت و گو با خبرآنلاین؛ پس از کم کردن بیش از 6 کیلوگرم در چند ساعت ، اصلا حال روز خوشی نداشت و برای همین است که این قدر ناامید سخن می گوید. البته ناامید که نه. شاید دلیلش این باشد که نمی خواهد انتظارات از او مثل روزهای اوجش باشد چون فقط 4 ماه است که برگشته: «حالا دیگر سر وزن رسیدم اما واقعا بدشانسی آوردم. 5 ورزشکار مدعی افتاده ایم یک سمت جدول و طرف دیگر خالی از رقیب است. غیر از بازی اولم با حریف کویتی دیگر همه حریفانم خطرناک هستند. اول با چین و بعد با قهرمان جهان از کره، بعد از آن هم با ژاپن. تازه اگر همه حریفانم را ببرم! تازه بعد از این می شود فینال.» حالا او باید دو بازی سخت اول صبح را هم پشت سر بگذارد. دو مسابقه ای که او باید هم با انرژی حریفان بجنگند و هم با قوای تحلیل رفته بدنی خودش. آرش در این باره می گوید:« راستش وزن که کم می کنی ، بازی های اول تا بدن به شرایط جدید عادت کند ، خیلی دشوار می شوند. اما اگر این دو بازی را ببرم همه چیز عوض می شود. بازی با حریف چینی به خصوص ، اگر با برد من تمام شود ، شرایط تغییر می کند. چون با این برد به جمع 8 نفر می رسم و در جدول می مانم اما ورزشکار تیم میزبان هم حریف چغری است. » او در پاسخ به اینکه از برگشتن به میدان مسابقه ناراحت نیست ؟ می گوید: «نه، من ورزشکارم. باورت نمی شود چه لذتی دارد وقتی می دوم و با سختی وزن کم می کنم. این کار در وجودم است و هنوز این قدری سنم بالا نرفته که بر نگردم. می دانم خیلی ها ممکن است بگویند بهتر بود نمی آمدم اما با احترامی که برای حرف دوستان قائلم می گویم حالا که آمدم ، دوست دارم بجنگم و عنوان بدست بیاورم. حالا درست است که قرعه دشواری دارم اما حتی از شکست هم نمی ترسم.» او در پاسخ به این سئوال که عده ای می گویند حضورش بیشتر جنبه های مادی داشته هم می گوید: «برای پول؟ مگر این همه سال که قهرمان شدیم ، چقدر پول جمع کردیم؟ اشکالی ندارد اگر این ها را بگویند . مهم این است که من احساس کردم زود است ورزش را کنار بگذارم و خوشحالم که مربیان تیم ملی هم این شانس را دادند که به تیم برگردم.» اما آیا آرش شانس مدال هم دارد؟ همه از قهرمان دو دوره جهان و صاحب مدال آسیایی از دوحه انتظار مدالی خوشرنگ چون طلا را دارند. مدالی که شاید پایانی دل انگیز برای دوران ورزشی اش باشد. همان طور که هادی ساعی اینگونه از ورزش وداع کرد. آرش اما قول نمی دهد: «بی خودی سعی نکن از من قول مدال بگیری. اصلا من قول مدال حلبی هم نمی دهم. می روم روی تاتامی و تلاش می کنم اما بی دلیل قول نمی دهم . برای موفقیت تیم ملی و خودم همه تلاشم را می کنم . امیدوارم با دعاهای خیر مردم ، شرمنده شان نشوم اما قبول کنید شانس هم این بار با ما یار نبوده. همین فردا ، همزمان با من علی معلومات هم قرعه دشواری دارد. بقیه بچه ها هم به همین شکل با این وجود قرار نیست فکر کنید که هیچ امیدی هم نداریم. ما مردانه می جنگیم . اما قولی برای مدال نمی دهیم!»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 236]