واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آيا آتشفشان ها محيط زيست را نابود مي کنند؟!شکي نيست که طي ساليان گذشته، انسان ها با بي مبالاتي و سهل انگاري از يکسو و از سوي ديگر توجه به رفاه و ساخت وسايل جديد، با توليد دي اکسد کربن و گازهاي گلخانه اي، محيط زيست اطرافشان را به نابودي کشانده اند. اما حال سؤال اين است که چه کساني ديگري توليد کننده دي اکسيدکربن بودند؟بخش نسبتاً کوچکي از دي اکسيد کربن وارد شده به جو زمين توسط انسان ها يا دستگاه هايي که آنها ساخته اند، نبوده و طبق تحققات صورت گرفته، فوران هاي آتشفشاني که با خود گوگرد و گازهاي سمي به همراه داشته اند، از ديگر عوامل تأثير گذار بوده اند.با همه اينها برخي در کمال تعجب به دنبال بررسي تئوري تازه اي هستند که با نا تأثير فوران هاي آتشفشاني بر گازهاي گلخانه اي شناخته مي شود.
«استيو شلمر» محقق ساکن لندن، عقيده دارد دي اکسيد کربن توليد شده توسط انسان ها همانند يک قطره آب در برابر ليواني پر از آب است که تأثيري بر آن ندارد! اما شواهد و آمارهاي علمي چيز ديگري نشان مي دهد. با اين حال به نظر مي آيد گويي دانشمندان خيال ندارند کمي به عقب بازگردند و به بررسي شواهد و مدارک قديمي بپردازند اما طبق نقشه برداري هايي که سازمان ايالات متحده انجام داده، تمامي آتشفشان هاي موجود و فعال چه روي زمين و چه زير آب اقيانوس ها، ساليانه 200 ميليون تن دي اکسيد کربن به جو زمين وارد مي کنند و اين در حالي است که طبق تحقيقات انجام گرفته از سوي سازمان کنترل هوا در ايالات متحده، اين مقدار براي خودروها و کارخانجات 24 ميليارد تن است! اين اعداد و ارقام نشان مي دهد که آتشفشان ها در برابر دي اکسيد کربن توليد شده توسط بشر، سهم بسيار ناچيزي دارند و شايد اين مقدار حتي به يک درصد هم نرسد.يکي ازدلايل کم جلوه دادن تأثير مخرب بشر در توليد دي اکسيد کربن و سپس گازهاي گلخانه اي، آن بوده که سطح دي اکسيد کربن موجود در اتمسفر توسط ايستگاه هاي مرکز کنترل آلودگي هوا اندازه گيري مي شود.رونامه نگاري که در حيطه محيط زيست فعاليت دارد در اين خصوص مي گويد: «اگر اين مسئله صحيح باشد که فوران هاي آتشفشاني پيش از دي اکسيد کربن هاي توليد شده توسط بشر بر گازهاي گلخانه اي تاثير گذار هستند، پس بايد در مناطقي که دي اکسيد کربن بيشتر در جو آن است، تکه هاي گوگرد در هوا به راحتي يافت شود!» از اين گذشت هبرخي دانشمندان معتقدند فورانهاي فراموش نشدني آتشفشاني در سال هاي 1980 و 1991 در «سنت هلن» و «پيناتوبو» در يک مقطع زماني کوتاه تأثير عميقي بر خنک کردن (و نه گرم کردن) هواي زمين داشت زيرا ذره هاي خاکستر و مواد ديگر معلق شده در اتمسفر سبب آن مي شد که انرژي و گرماي منتشر شده از خورشيد مجدداً به سمت جو انعکاس داده شود.
به اين دليل با برهم خوردن موازنه انرژي، زمين سردتر از حالت عادي مي شود. So هنگامي که به اسيد سولفوريک مبدل و در اتمسفر داغ مي گردد، مي تواند در يک پروسه طولاني زماني و البته بعد از يک فوران آتشفشاني بر سرد شدن هوا تأثير بگذارد. از طرفي ديگر دانشمندان مي گويند فوران هاي آتشفشاني سال 1991 در فيليپين به ميزان 5/0 درصد بر سرد شدن کره زمين تأثير گذار بوده که البته افزايش گازهاي گلخانه اي سبب بروز سيل در ساحل اکوادور و پرو در آمريکاي جنوبي در دوره زماني بين سال هاي 1991 تا 93 شد و هوا را گرم تر نمود و ميزان تأثير اين کاهش دما را کم رنگ تر کرد.سال گذشته محققان بريتانيايي در يک رفت و برگشت تاريخي، مقاله اي را منتشر کردند که بر پايه آن نشان داده مي شد تحرکات آتشفشاني بر آب شدن يخ هاي قطب تأثير منفي داشته اند. در کنار اين گفته ها و آمارهاي علمي آقايان "Hugh Corr" و "Vaughan" دو تن از افراد سازمان حفاظت از قطب جنوب در انگلستان بر اين باورند که فعاليت هاي آتشفشاني طي چند دهه گذشته بر پايين آمدن سطح يخ ها و بالا رفتن سطح آب اقيانوس ها مؤثر بوده و يکي از بزرگ ترين مسائلي که سبب به صدا درآمدن زنگ خطر براي بشر شده، بالا رفتن دماي زمين و گرم شدن هوا بوده که انسان ها را وادار کرده کمي به گذشته بازگردند و به جاي مقصر دانستن فعاليت هاي آتشفشاني، خود را بيش از ساير عوامل محيطي مقصر بدانند. محيط زيستي که امروزه پيرامون ما وجود دارد، امانتي نزد ماست که بايد به سلامت آن را به نسل آينده بسپاريم... اما به واقع چقدر در نگهداري اين امانت کوشا بوده ايم؟! منبع: مجله نوآورتنظيم براي تبيان: محسن مرادي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 878]