واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مهدوی کیا کیمیای فوتبال ایران
با خداحافظی مهدی مهدویكیا از تیم ملی فوتبال، آخرین حلقه از زنجیره خاطرات مردم ورزش دوست ایران از تیم جادویی اواخر دهه 90 نیز از هم گسست تا مجموعهای كه ركورد محبوبیت را در تاریخ فوتبال ایران به نام خود ثبت كرده بود، حالا دیگر كاملا تبدیل به یك «خاطره» شود. حالا ما ماندهایم با یاد استارتهای توفانی مهدویكیا؛ هم او كه با یكی از همین فرارهای جاودانهاش كمر آمریكا را شكست و یك تنه ایرانیان را به عرش برد...مهدی مهدویكیا از آغاز فوتبال حرفهایاش چنان مستعد نشان داد كه فرشاد پیوس در روز خداحافظیاش آن پیراهن معروف شماره 17 خود را به تن او پوشاند. فرشاد آقای گل، قصد داشت برای پیراهنی كه اعتبارش را از درخشش بینظیر او وام گرفته بود، وارثی سزاوار بیابد و چنین بود كه با افتخار و امیدواری شماره 17 نامدارش را به مهدی پیشكش كرد. با این همه، شاید خود پیوس نیز نمیتوانست حدس بزند ستاره پیشرویش بازیكنی شهیر و پرآوازه از كار در خواهد آمد كه برای مطرح شدن و ماندگار ماندن، نیازی به بالا رفتن از نردبان اعتبار دیگران ندارد. امروز كه مهدی میرود، شماره دو او باقی میماند با یك دنیا عظمت كه از سالها همنشینی با یكی از بهترین فوتبالیستهای تاریخ ایران حاصل شده است؛ شماره دویی كه تا ابد بوی كیا، مهدویكیا را خواهد داد!
كیا، نشانیهای زیادی از یك اسطوره را در خودش دارد. او مثال نقض این فرمول است كه «ستارههای بزرگ همتا باید حاشیه داشته باشند.» مدافع هافبك گریزپای فوتبال ایران، به افتخاراتی دست یافته كه حتی رسیدن به ثلث آنها نیز میتوانست هر سوپراستاری را از خود بیخود كند. محبوبترین بازیكن بندر هامبورگ، ستاره درخشانی بود كه دروازه یوونتوس بزرگ را باز كرد و البته كلنیها به خاطر آنكه پیشنهادشان را برای یك فصل بازی بپذیرد، بازوبند كاپیتانیشان را به او پیشكش كردند. كیا اما بزرگتر از آنی بود كه با این همه ابهت و افتخار، طی بیش از 10 سال لژیونر بودنش، حتی یك خط خبر حاشیهای از او تولید شود؛ البته اگر بگذریم از تلاش كور آن ژرونالیست روزنامه زرد آلمانی كه روزگاری پرش به پر مهدی هم گرفت، گرچه كیا سالمتر از آن بود كه در دام همیشه گسترده این حاشیهها باقی بماند!مهدی مهدوی کیا یکی از حرفه ای ترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران است. وی در سال 1998-1999 به بوندسلیگا رفت، این یعنی نزدیک به ده سال، یک دهه بازی کردن در لیگ سراسری آلمان برای خود بازیکنان آلمانی هم افتخار بزرگی محسوب می شود که" آقای محبوب" آن را به خوبی انجام داد.
او را میتوان نماد مبارزه برای احقاق حق هم دانست. وقتی توماس دال، عصبانی از اینكه مربیان آلمانی نیز او را در دوران بازیاش روی نیمكت كیا مینشاندند، به سرمربیگری هامبورگ دست یافت و با عداوت تمام، مهدی را نیمكتنشین كرد تا كینههایش را با او صاف كند، هر كس دیگری جای «آقای محجوب» بود، زبان به شكوه و گله باز میكرد و پس از سالها درخشش در آرهنا، حقش را میخواست. مهدی اما، حتی در مصاحبه با روزنامههای ایرانی نیز كلامی برخلاف منافع باشگاه و اصول حرفهایگری نزد تا با تلاش و البته استمرار، جایگاهش را پس بگیرد. مهدی ستارهای بود كه سالها روی یك روال ثابت حركت كرد و فراز و نشیب زیادی نداشت. او یك سوپراستار حقیقی به شمار میرود كه توفیقات فوتبالیاش، سهمی بود كه خود خودش بدون توسل به عوامل بیرونی به چنگ آورده است. خیلیها در فوتبال ایران، میتوانند سبك و سیاق زندگی حرفهای كیا را چشم و چراغ نوع عملكرد خود قرار بدهند و ایمان داشته باشند كه نیمی از موفقیت، همین اراده پاك بودن و پاك ماندن است.
از مهدی «خاطره» زیاد داریم. روزی كه آن دو گل فوقالعاده را در دالیان به چین زد و اشك سرمربی حریف را درآورد، روزی كه با یك مكث هوشمندانه پشت خط وسط زمین از آفساید گریخت تا كیسی كلر را به خاك بیندازد و تنها پیروزی ایران در تاریخ جامجهانی را به ارمغان بیاورد و حتی همین اواخر روزی كه دروازه كرهشمالی را با ضربه سر باز كرد تا به راهیابی به جامجهانی امیدوار بمانیم. ما از او خاطره زیاد داریم، اما ترجیح میدهیم هنگام وداع با كیا، تصویر بازیكنی را در ذهن داشته باشیم كه هرگز متمایل به هیچ باندی نشد، خاضعانه در خدمت تیم ملی كشورش ماند، با سرمربیانش ارتباط حسنهای داشت و به سهم خودش پرچم ایران را در قاره سبز برافراشته نگه داشت. او «كیمیای» فوتبال ما بود؛ بدرود كیا!تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری منبع:گلتبیان: منتظر مطالب و تصاویر ویژه مهدی مهدوی کیا و علی کریمی باشید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 285]