محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830368259
وفای به عهد
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: « وفای به عهد »نخستین شعر نو در ایرانقسمت اول ، قسمت دوم : شعر وفای به عهد (نخستین شعر نو در ایران – ۱۲۸۸ خورشیدی)از ابوالقاسم لاهوتی وفای به عهد
اردوی ستم خسته و عاجز شد و برگشت برگشت، نه با میل خود، از حمله‌ی احرارره باز شد و گندم و آذوقه به خروارهی وارد تبریز شد از هر در و هر دشتاز خوردن اسب و علف و برگ درختانفارغ چو شد آن ملت با عزم و ارادهآزاده زنی بر سر یک قبر ستادهبا دیده ای از اشک پر و دامنی از نانلختی سر پا دوخته بر قبر همی چشمبی جنبش و بی حرف، چو یک هیکل پولادبنهاد پس از دامن خود آن زن آزادنان را به سر قبر، چو شیری شد. در خشم:- در سنگر خود شد چو به خون جسم تو غلتان تا ظن نبری آن‌که وفادار نبودم
فرزند! به جان تو بسی سعی نمودمروح تو گواه‌ست که بویی نبد از نانمجروح و گرسنه ز جهان دیده ببستیمن عهد نمودم که اگر نان به کف آرماول به سر قبر عزیز تو گذارمبرخیز که نان بخشمت و جان بسپارم تشویش مکن، فتح نمودیم، پسر جان!اینک به تو هم مژده آزادی و هم نانو آن شیر حلال‌ات که بخوردیم ز سینهمزد تو، که جان دادی و پیمان نشکستی. بازگشت به وطن / ۱۲۹۴ خورشیدی در غم آشیانه پیر شدم
باقی از هستیم همان نامی ستمُردم از غصه این چه ایامی‌ستمن که از این حیات سیر شدمگفتم ار چند نیست بال و پرمنتوانم سوی چمن بپرمچنگ و منقار و سینه هست و سرمخز- خزان تا به باغ می¬گذرمچمن آمد ز دور در نظرمقوت آمد به زانو و کمرملانه یی دید چشم¬های ترمچون رسیدم کباب شد جگرمدیدم این نیست آشیان دامی‌ستآه...من باز هم اسیر شدم. «لاهوتی»رسول رخشا تنظیم : بخش ادبیات تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7196]
-
گوناگون
پربازدیدترینها