تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834749272
رحلت یادگار آیة الله قاضی(ره)
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: رحلت يادگار آية الله قاضي(ره)زندگينامه اسوه تقوا در عصر ما
آيت الله العظمي محمد بهجت فومني در اواخر سال 1334 ه.ق. در خانوادهاي ديندار و تقوا پيشه، در شهر مذهبي فومن واقع در استان گيلان، چشم به جهان گشود. هنوز 16 ماه از عمرش نگذشته بود که مادرش را از دست داد و از اوان کودکي طعم تلخ يتيمي را چشيد. کربلايي محمود بهجت، پدر آيت الله بهجت از مردان مورد اعتماد شهر فومن بود و در ضمن اشتغال به کسب و کار، به رتق و فتق امور مردم ميپرداخت و اسناد مهم و قبالهها به گواهي ايشان ميرسيد. وي اهل ادب و از ذوق سرشاري برخوردار بوده و مشتاقانه در مراثي اهل بيت عليهمالسلام به ويژه حضرت ابا عبدالله الحسين عليهالسلام شعر ميسرود، مرثيههاي جانگدازي که اکنون پس از نيم قرن هنوز زبانزد مداحان آن سامان است. آيت الله بهجت در کودکي تحت تربيت پدري چنين که دلسوخته اهل بيت عليهمالسلام به ويژه سيدالشهداء عليهالسلام بود، و نيز با شرکت در مجالس حسيني و بهرهمندي از انوار آن بار آمد. از همان کودکي از بازيهاي کودکانه پرهيز ميکرد و آثار نبوغ و انوار ايمان در چهرهاش نمايان بود، و عشق فوق العاده به کسب علم و دانش در رفتارش جلوهگر.از جمله سخناني که از زبان مبارکش درباره خود فرمود، اين است که در ضمن سخني به مناسبت تجليل از مقام معنوي استاد خود حضرت آيت الله نائيني(ره) فرمود: «من در ايام نوجواني در نماز جماعت ايشان شرکت مينمودم، و از حالات ايشان چيزهايي را درک ميکردم.» نحوه تحصيلات ايشان تحصيلات ابتدايي را در مکتبخانه فومن به پايان برد، و پس از آن در همان شهر به تحصيل علوم ديني پرداخت. به هر حال، روح کمالجو و جان تشنه او تاب نياورد و پس از طي دوران مقدماتي تحصيلات ديني در شهر فومن، به سال 1348 ه.ق. هنگامي که تقريباً 14 سال از عمر شريفش ميگذشت به عراق مشرّف شد و در کربلاي معلّي اقامت گزيد. بنا به گفته يکي از شاگردان نزديک ايشان، معظّم له خود به مناسبتي فرمودند:«بيش از يک سال از اقامتم در کربلا گذشته بود که مکلّف شدم.» بدينسان، آيت الله بهجت حدود چهار سال در کربلاي معلّي ميماند و از فيوضات سيدالشهداء عليهالسلام استفاده نموده و به تهذيب نفس ميپردازد و در طي اين مدت بخش زيادي از کتابهاي فقه و اصول را در محضر استادان بزرگ آن ديار مطهّر مي‌خواند.در سال 1352ه.ق. براي ادامه تحصيل به نجف اشرف مشرّف ميگردد و قسمتهاي پاياني سطح را در محضر آيات عظام از آن جمله مرحوم آيت الله آقا شيخ مرتضي طالقاني به پايان ميرساند. يکي از شاگردان آيت الله بهجت ميگويد: در سالهاي متمادي که در درس ايشان شرکت ميجويم هرگز نشنيدهام که جز در موارد نادر درباره خود مطلبي فرموده باشد. از جمله سخناني که از زبان مبارکش درباره خود فرمود، اين است که در ضمن سخني به مناسبت تجليل از مقام معنوي استاد خود حضرت آيت الله نائيني(ره) فرمود: «من در ايام نوجواني در نماز جماعت ايشان شرکت مينمودم، و از حالات ايشان چيزهايي را درک ميکردم.» وي در زمره شاگردان حضرت آيت الله سيد علي قاضي(ره) در آمده و در صدد کسب معرفت از ايشان بر ميآيد، و در سن 18 سالگي به محضر پر فيض عارف کامل حضرت آيت الله سيد علي آقاي قاضي بار مييابد، و مورد ملاطفت و عنايات ويژه آن استاد معظّم قرار ميگيرد و در عنفوان جواني چندان مراحل عرفان را سپري ميکند که غبطه ديگران را بر ميانگيزد. استادان بر جسته فقه و اصول آيت الله بهجت پس از اتمام دوره سطح، و درک محضر استادان بزرگي چون آيات عظام: آقا سيد ابوالحسن اصفهاني(ره)، آقا ضياء عراقي(ره)، و ميرزاي نائيني(ره)، به حوزه گرانقدر و پر محتواي آيتِ حقّ حاج شيخ محمد حسين غروي اصفهاني(ره)، معروف به کمپاني وارد شد و در محضر آن علامه کبير به تکميل نظريات فقهي و اصولي خويش پرداخت، و به ياري استعداد درخشان و تأييدات الهي از تفکرات عميق و ظريف و دقيق مرحوم علامه کمپاني، که داراي فکري سريع و متحرک و همراه با تيزبيني بوده، بهرهها برد. آيت الله محمد تقي مصباح درباره استفاده آيت الله بهجت از استادان خود ميگويد:«در فقه بيشتر از مرحوم آقا شيخ محمد کاظم شيرازي - که از شاگردان مرحوم ميرزا محمد تقي شيرازي و از استادان بسيار برجسته نجف اشرف بود - استفاده کرده، و در اصول از مرحوم آقاي نائيني، و سپس بيشتر از مرحوم آقا شيخ محمد حسين کمپاني اصفهاني فايده برده بودند، هم مدّت استفادهشان از مرحوم اصفهاني بيشتر بود و هم استفادههاي جنبي ديگر.» سير و سلوک و عرفان آيت الله بهجت، در ضمن تحصيل و پيش از دوران بلوغ، به تهذيب نفس و استکمال معنوي همّت گمارده، و در کربلا در تفحّص استاد و مربي اخلاقي بر آمده و به وجود آقاي قاضي که در نجف بوده پي ميبرد. و پس از مشرف شدن به نجف اشرف از استاد برجسته خويش آيت الله شيخ محمد حسين اصفهاني کمپاني استفادههاي اخلاقي مينمايد.آيت الله مصباح در اين باره ميگويد: «پيدا بود که از نظر رفتار هم خيلي تحت تأثير مرحوم آقا شيخ محمد حسين اصفهاني بودند، چون گاهي مطالبي را از ايشان با اعجابي خاص نقل ميکردند، و بعد نمونههايش را ما در رفتار خود ايشان ميديديم. پيدا بود که اين استاد در شکل گرفتن شخصيت معنوي ايشان تأثير بسزايي داشته است.» همچنين در درسهاي اخلاقي آقا سيد عبدالغفار در نجف اشرف شرکت جسته و از آن استفاده مينموده، تا اين که در زمره شاگردان حضرت آيت الله سيد علي قاضي(ره) در آمده و در صدد کسب معرفت از ايشان بر ميآيد، و در سن 18 سالگي به محضر پر فيض عارف کامل حضرت آيت الله سيد علي آقاي قاضي بار مييابد، و مورد ملاطفت و عنايات ويژه آن استاد معظّم قرار ميگيرد و در عنفوان جواني چندان مراحل عرفان را سپري ميکند که غبطه ديگران را بر ميانگيزد. تبحر ايشان در فلسفه آيت الله بهجت، اشارات ابن سينا و اسفار ملاصدرا را نزد مرحوم آيت الله سيد حسن بادکوبهاي فرا گرفته است.
مقام مرجعيتبا اين که ايشان فقيهي شناخته شدهاند و بيش از سي سال است که اشتغال به تدريس خارج فقه و اصول دارند، ولي همواره از پذيرش مرجعيت سر باز زدهاند. آقاي مصباح درباره علت پذيرش مرجعيت از سوي ايشان و نيز پيرامون عدم تغيير وضعيت آيت الله بهجت بعد از مرجعيت ميگويد:«بعد از مرجعيت منزل آيت الله بهجت هيچ تغييري نکرده است، ملاقات و پذيرايي از بازديد کنندگان در منزل امکان ندارد لذا در اعياد و ايام سوگواري، در مسجد فاطميه از ملاقات کنندگان پذيرايي ميشود. اصولاً قبول مرجعيت ايشان به نظر من يکي از کرامات ايشان است، يعني شرايط زندگي ايشان آن هم در سن هشتاد سالگي به هيچ وجه ايجاب نميکرد که زير بار چنين مسؤليتي برود، و کساني که با ايشان آشنايي داشتند هيچ وقت حدس نميزدند که امکان داشته باشد آقا يک وقتي حاضر بشوند پرچم مرجعيت را به دوش بکشند و مسوليتش را قبول بکنند. و بدون شک جز احساس يک وظيفه متعين چيزي باعث نشد که ايشان اين مسؤليت را بپذيرند. و بايد گفت که رفتار ايشان در اين زمان با اين وارستگي و پارسايي، حجت را بر ديگران تمام ميکند که ميشود در عين مرجعيت با سادگي زندگي کرد، بدون اين که تغييري در لباس، خوراک، مسکن، خانه و شرايط زندگي پيش بيايد.» بعد از فوت مرحوم اراکي و پيام جامعه مدرسين و اطلاع از انتشار اسمشان فرمودند: «فتاواي بنده را در اختيار کسي قرار ندهيد. از ايشان توضيح خواسته شد فرمودند: صبر کنيد، همه رساله خود را نشر دهند، بعدها اگر کسي ماند و از ديگران تقليد نکرد و فقط خواست از ما تقليد کند آن وقت فتاوي را منتشر کنيد» چندين ماه پس از اين رخداد رساله ايشان توسط بعضي از اهل لبنان به چاپ رسيد. تا اينکه بعد از فوت مرحوم آقاي سيد احمد خوانساري(ره) جلد اول و دوم کتاب «ذخيره العباد» (جامع المسائل کنوني) را به قلم خود تصحيح و در اختيار خواص گذاشتند، و پيش از فوت مرجع عاليقدر حضرت آيه الله العظمي اراکي(ره) اجازه نشر رساله عمليه خويش را دادند، سرانجام وقتي جامعه مدرسين با انتشار اطلاعيهاي هفت نفر از آن جمله حضرت آيه الله العظمي بهجت را به عنوان مرجع تقليد معرفي کرد و عدهاي از علماي ديگر از جمله آيت الله مشکيني و آيت الله جوادي آملي و ... مرجعيت ايشان را اعلام کردند، به دنبال درخواستهاي مصرانه و مکرر راضي شدند تا رساله عمليه ايشان در تيراژ وسيع به چاپ برسد، با اين حال از نوشتن نام خويش بر روي جلد کتاب دريغ ورزيدند. در همين ارتباط يکي از مرتبطين ايشان ميگويد: ايشان پيش از درگذشت آيت الله العظمي اراکي چون مطلع شدند جامعه مدرسين نظر به معرفي ايشان را دارند پيغام دادند که راضي نيستم اسمي از بنده برده شود. بعد از فوت مرحوم اراکي و پيام جامعه مدرسين و اطلاع از انتشار اسمشان فرمودند: «فتاواي بنده را در اختيار کسي قرار ندهيد. از ايشان توضيح خواسته شد فرمودند: صبر کنيد، همه رساله خود را نشر دهند، بعدها اگر کسي ماند و از ديگران تقليد نکرد و فقط خواست از ما تقليد کند آن وقت فتاوي را منتشر کنيد» چندين ماه پس از اين رخداد رساله ايشان توسط بعضي از اهل لبنان به چاپ رسيد. ايشان بعد از تکميل دروس، در سال 1363 ه.ق. موافق با 1324 ه.ش. به ايران مراجعت کرده و چند ماهي در موطن خود فومن اقامت گزيد و بعداً در حالي که آماده بازگشت به حوزه علميه نجف اشرف بود، قصد زيارت حرم مطهر حضرت معصومه عليهاالسلام و اطّلاع يافتن از وضعيت حوزه قم را کرد، ولي در طول چند ماهي که در قم توقف کرده بود، خبر رحلت استادان بزرگ نجف، يکي پس از ديگري شنيده مي شد، لذا ايشان تصميم گرفت که در شهر مقدس قم اقامت کند. در قم از محضر آيت الله العضمي حجت کوه کمرهاي استفاده کرده و در بين شاگردان آن فقيد سعيد درخشيد. چند ماهي از اقامت حضرت آيه الله العظمي بروجردي در قم نگذشته بود که آيت الله بهجت وارد قم شد، و همچون حضرات آيات عظام امام خميني، گلپايگاني و ... به درس فقيد سعيد مرحوم بروجردي حاضر شد. آيت الله بهجت در همان ايام که در درس آيات عظام اصفهاني، کمپاني و شيرازي حضور مييافت، ضمن تهذيب نفس و تعلم، به تعليم هم مي پرداخت و سطوح عاليه را در نجف اشرف تدريس ميکرد. پس از هجرت به قم نيز پيوسته اين روال را ادامه ميدادند. در رابطه با تدريس خارج فقه توسط ايشان نيز در مجموع ميتوا ن گفت که ايشان بيش از چهل سال است که به تدريس خارج فقه و اصول اشتغال دارند و به واسطه شهرت گريزي غالباً در منزل تدريس کرده است، و فضلاي گرانقدري ساليان دراز از محضر پر فيض ايشان بهره بردهاند. شيوه تدريس آيت الله مصباح در مورد روش تدريس ايشان مي گويد: « ايشان در بيان مطالب سعي مي کردند ابتدا مسأله را از روي کتاب شيخ انصاري قدس سره مطرح کنند، و بعد هر کجا مطلب قابل توجهي از ديگران مخصوصاً از صاحب جواهر قدس سره در طهارت، و از مرحوم حاج آقا رضا همداني و ديگران مطالب برجسته اي داشتند آن را نقل مي کردند، و بعد هر جا خود ايشان نظر خاصي داشتند آن را بيان مي کردند. اين شيوه از يک طرف باعث اين مي شد که انسان از نظر استادان بزرگ در يک موضوع آگاه بشود و در عين حال صرفه جويي در وقت مي شد. استادان ديگر هم براي تدريس شيوه هاي جالبي داشتند که شايد براي مبتدي مفيدتر بود که هر مطلب را از هر استاد جداگانه طرح مي کردند، ولي خوب اين باعث مي شد که وقت بيشتري گرفته بشود و احياناً مطالبي تکرار بشود. چند ماهي از اقامت حضرت آيه الله العظمي بروجردي در قم نگذشته بود که آيت الله بهجت وارد قم شد، و همچون حضرات آيات عظام امام خميني، گلپايگاني و ... به درس فقيد سعيد مرحوم بروجردي حاضر شد. در ضمن تدريس، در ميان نکته هايي که از خود ايشان ما استفاده مي کرديم و طبعاً بعضي از اين نکته ها چيزهايي بود که ايشان از استادانشان شفاهاً دريافت کرده بودند، به مطالب بسيار ارزنده و عميق و داراي دقتهاي کم نظيري بر مي خورديم. » جايگاه علمي گواهي استادان و هم دورهايها و نيز شاگردان برجسته که بخشي از آن در ذيل ميآيد نمايانگر دقت نظر و نبوغ برجستگي علمي ايشان است: از آن جمله گويند:روزي ايشان در درس کفايه يکي از شاگردانِ مرحوم آخوند خراساني به نحوه تقرير مطالب آخوند خراساني توسط استاد اعتراض ميکند، ولي با توجه به اين که از همه طلاب شرکت کننده در درس کم سنتر بوده در جلسه بعدي پيش از حضور استاد مورد اعتراض و انتقاد شديد شاگردان ديگر قرار ميگيرد، ولي در آن هنگام ناگهان استاد وارد ميشود و متوجه اعتراض شاگردان به ايشان ميگردد. سپس خطاب به آنان ميفرمايد: «با آقاي بهجت کاري نداشته باشيد.» همه ساکت ميشوند آنگاه استاد ادامه ميدهد: «ديشب که تقريرات درس مرحوم آخوند را مطالعه ميکردم متوجه شدم که حقّ با ايشان است» و پس از اين سخن، از جديت و نبوغ آيت الله بهجت تمجيد مينمايد. مرحوم علامه محمدتقي جعفري ميگويد: «آن هنگام که در خدمت آقا شيخ کاظم شيرازي مکاسب ميخوانديم، آيت الله بهجت نيز که اينک در قم اقامت دارند، در درس ايشان شرکت مينمودند، خوب يادم هست که وقتي ايشان اشکال ميکردند آقا شيخ کاظم با تمام قوا متوجه ميشد، يعني خيلي دقيق و عميق به اشکالات آقاي بهجت توجه ميکرد، و همان موقع ايشان در نجف به فضل و عرفان شناخته شده بود.» آيت الله مشکيني ميگويد: «ايشان از جهت علمي (هم در فقه و هم در اصول) در يک مرتبه خيلي بالايي در ميان فقهاي شيعه قرار دارند.» حجة السلام والمسلمين امجد ميگويد: «ايشان در علميت در افق اعلي است. فقيهي است بسيار بزرگ، و معتقدم که بايد مجتهدين پاي درسشان باشند تا نکته بگيرند و بفهمند، و حق اين است که درس خارج را بايد امثال آيت الله بهجت بگويند نه آنهايي که به نقل اقوال بسنده ميکنند.» شهيد بزرگوار استاد مطهري(ره) نيز به درس ايشان عنايت خاصّي داشتند. آيت الله محمد حسين احمدي يزدي در اين رابطه ميگويد: «آيت الله شهيد مطهري درباره درس آيت الله بهجت به ما خيلي سفارش ميکرد و ميفرمود: حتماً در درس ايشان شرکت کنيد مخصوصاً در اصول، چون آقاي بهجت درس آقا شيخ محمدحسين اصفهاني را ديده حتماً در درس ايشان شرکت کنيد.» تاليفات ايشانحضرت آيت الله بهجت داراي تأليفات متعددي در فقه و اصول هستند که خود براي چاپ اکثر آنها اقدام نکردهاند، و گاه به کساني که ميخواهند آنها را حتي با غير وجوه شرعيه چاپ کنند، اجازه نميدادند و ميفرمودند: هنوز بسياري از کتابهاي علماي بزرگ سالهاست که به گونه خطي مانده است، آنها را چاپ کنيد نوبت اينها دير نشده است. فهرست عمده تأليفات ايشان که برخي نيز با اصرار و پشتکاري برخي از شاگردانشان به چاپ رسيده، عبارتند از: الف) کتابهاي چاپ شده: 1. رساله توضيح المسائل ( فارسي و عربي ) 2. مناسک حجّدو کتاب فوق توسط برخي از فضلا بر اساس فتاوي ايشان تأليف و پس از تأييد آقا به چاپ رسيده است. 3. وسيله النجاة اين کتاب در بردارنده نظرات فقهي ايشان در اکثر ابواب فقه است که در متن وسيله النجاه آيت الله العظمي سيد ابوالحسن اصفهاني(ره) گنجانده شده و نهايتاً جلد نخست آن با تأييد ايشان به چاپ رسيده است. 4. جامع المسائل اين کتاب مجموعه حواشي ايشان بر کتاب « ذخيره العباد» استادش آيت الله العظمي محمد حسين غروي اصفهاني، و نيز تکميل آن تا آخر فقه مي باشد، که قسمتهايي از آن ابتدا با نام « ذخيره العباد» با حروفچيني نه چندان زيبا و در تعداد نسخه اندک در اختيار برخي از شاگردان و خواصّ ايشان قرار گرفت، و بعداً جلد اول از اين مجموعه که قرار است در پنج مجلد به چاپ برسد، به خاطر کثرت فروع فقهي که توسط حضرت آيت الله بهجت بر اصل کتاب افزوده شده و جامعيت آن « جامعُ المسائل » نام گرفته و به همت برخي از شاگردان ايشان به چاپ رسيد. ب) تأليفات آماده چاپ و نشر: 1. جلد اول از کتاب صلوةآيت الله بهجت در اين کتاب با سبکي ويژه و تلخيص مطالب به ترتيب مباحث «جواهر الکلام» به بيان نظريات نو و ابتکاري خويش پرداخته اند. 2. جلد اول از دوره اصول اين کتاب تقريبا" به ترتيب « کفايه الاصول» نگارش يافته است، و بارها توسط ايشان مورد مداقّه و تجديد نظر قرار گرفته، و نظرياتي نو در بسياري از مباحث اصول را در بردارد. 3. تعليقه بر مناسک شيخ انصارياين کتاب در بردارنده نظرات ايشان درباره مناسک حجّ مي باشد. ج) تأليفاتي که هنوز اقدام به چاپ آنها نشده است: 1. بقيه مجلّدات دوره اصول 2. حاشيه بر مکاسب شيخ انصاريکه به ترتيب مکاسب شيخ انصاري(ره) از اول تا انجام، و پس از اتمام آن ادامه مباحثي که در مکاسب مطرح نشده بر اساس متن « شرائع الاسلام » نگارش يافته است، ايشان در اين دوره از مباحث فقهي نظرات جديدي را ارائه داده اند. 3. دوره طهارتدر اين کتاب نيز آيت الله بهجت بسان دوره « کتاب الصلوة » به ترتيب مباحث « جواهر الکلام» با تلخيص و نو آوري نظرات خويش را مطرح نموده اند. 4. بقيه مجلّدات دوره کتاب الصلوة همچنين ايشان در تأليف سفينة البحار با مرحوم حاج شيخ عباس قمي (ره) همکاري داشته اند، و قسمت زيادي از سفينة البحار خطي، به خط ايشان نوشته شده است. معرفي شاگردان با توجه به اينکه ايشان به خاطر شهرت گريزي عمدتاً در منزل خود تدريس مي کردند، با وجود اين افراد بسياري از محضر آن جناب استفاده کردهاند که برخي از آنان خود صاحب رساله و فتوا ميباشند، اينک نام بعضي ديگر از آنان را با حذف القاب ذکر ميکنيم:1. محمد تقي مصباح يزدي. 2. عبدالمجيد رشيد پور. 3. سيد مهدي روحاني. 4. علي پهلواني تهراني. 5. مختار امينيان. 6. محمدهادي فقهي. 7. هادي قدس. 8. محمود امجد. 9. محمد ايماني. 10. محمد حسن احمدي فقيه يزدي. 11. محمد حسين احمدي فقيه يزدي. 12- مسعودي خميني 13- سيد رضا خسروشاهي.14- حسن لاهوتي15- عزيز علياري16- سيد محمد مؤمني17- حسين مفيدي18- جواد محمد زاده تهراني19- سيد صابر مازندراني20- شهيد نمازي شيرازي . گروه دين و انديشه تبيان، گردآوري مهري هدهدي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 682]
-
گوناگون
پربازدیدترینها