واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آخرین اشک ها و فریادهای علیدرس نامه انتظار3
در هفته گذشته ضمن بررسی و تحلیل خطبه 138 نهج البلاغه از زبان امیرالمؤمنین علی (ع) به نکاتی مهم مانند امام زمان (عج) هدایت الهی، امام زمان (عج) و احیای قرآن و سنت پیامبر و امام زمان و مجازات فاسدان و نکات زیر اشاره داشت :1- در زمان غیبت مراقب حاکمیت هوای نفس ،بر هدایت الهی باشیم.2- آرا و اندیشه های خود را برقرآن عرضه نماییم نه آنکه مانند خوارج بر قرآن تحمیل کنیم ؛که تحمیل معادل تحریف است.3- امام زمان عجل الله فرجه در اجرای عدالت بر یاران و ماموران خویش نیزجدیت به خرج می دهد.4- زمین وزمان مطیع اوست.پس صاحب عصر و امام زمان تنها اوست.5- عدالت مظلوم ،آیات قرآن تحریف شده وسیره نبوی فراموش شده به دست ایشان زنده و بر پا می شود.در این درس به بررسی خطبه 182 نهج البلاغه خواهیم پرداخت. هر چه از عمر علی(ع) بیشتر می گذشت سخنان او از منظر انتظار، دل انگیزتر میشد. تا با علی(ع) به سال 40 هجری رسیدیم. جهدهبن هبیره مخزومی پسر ام هانی- خواهرزاده امام علی(ع) سنگی سترگ را آماده ساخت تا علی (ع) بر فراز آن برای تمامی شنوندگان و بصیران تاریخ خطبه خوانی کند. امام علی (ع) از راه رسید و در حالی که پیراهنی خشن وپشمینه دست باف بر تن داشت، ذوالفقار را با بندی از طناب های خرما و نه از چرم برخود حمایل کرده بود، پای پوش او نیز جز دستبافی از شاخه های خرما نبود و درخشان تر از همه پیشانی امام علی (ع) بود که از کثرت سجود مانند زانوی اشتران، پینه اخلاص بسته بود. امام علی (ع) بر بلندای سنگ ایستاد، ابتدا پروردگار را ستایشی بلیغ نمود. سپس راه های خدا شناسی، راه آفرینش آسمان های افراشته بدون ستون، آفرینش ستارگان، رعد و برق و آگاهی خدای بزرگ بر فرو افتادن هر برگ و قطره، و جایگاه آن و برآوردن غذای حشرات و جنسیت آنچه در رحم جانداران است، بیان فرمود.در زمان غیبت مراقب حاکمیت هوای نفس بر هدایت الهی باشیم سپس توحید و یگانگی ذات پروردگار را اینگونه ستود که قبل از هر که بوده و خواهد بود و به چشم نخواهد آمد و به ادراک هیچ حسی گرفتار نخواهد شد. که با موسی سخن گفت لیک نه با ادوات انسانی و ...آنگاه که دلها به وحدانیت پروردگار بی همتا نرم و خاشع گردید. امام علی(ع) وصیت به تقوا کردند که ای بندگان خدا، خدای که بر شما لباس پوشانید و بر شما وسایل معیشت را گسترانید پروا پیشه کنید. اگر شما را برای بقاء آفریده بود، هیچ کس توانمندتر از سلیمان نبود تا از مرگ بگریزید زیرا خداوند تمامی انسانها و جنیان را مُسَخر او کرده بود و خود سلیمان دارای مقام نبوت و تقرب خاص به خدا بود اما او نیز دنیا برای دیگران به ارث گذاشت. کجایند ظالمان که پیامبران را کشتند و راه و رسم جباران را زنده کردند. کجایند فرعون و فرعونیان، کجایند کسانی که راه و روش پیامبران را خاموش کردند.دیگر علی(ع) بود که با تند باد سخن گذشته های تاریخ را در نور دید و از حال گذر کرد و همه ما را به سرزمین آینده و موعود رسانید و فرمود :خطبه182 فراز 5 - صفات امام مهدیقد لبس للحکمه جنتها ، و اخذها بجمیع ادبها ، من الاقبال علیها، و المعرفه بها ، و التفرغ لها، فهی عند نفسه ضالته التی یطلبها ، و حاجته التی یسال عنها فهو مغترب اذا اغترب الاسلام ، و ضرب بعسیب ذنبه ، و الصق الارض بجرانه بقیه من بقایا حجته ، خلیفه من خلائف انبیائه
ترجمه : قسمتی دیگر از این خطبه درباره مهدی (ع) زره دانش را بر تن پوشانده و با تمامی آداب با توجه و معرفت و آمادگی آنرا فراگرفته حکمت گمشده اوست که همواره در جستجوی آن است و نیاز اوست که در طلبش پرس و جو دارد به هنگامی که اسلام غروب می کند و همچون شتری که از راه رفتن مانده بر زمین قرار می گیرد و سینه اش را به آن می چسباند او پنهان خواهد شد [ تا زمانی که فرمان الهی برای قیامش فرا رسد ] او باقی مانده ای است از حجتهای خدا و خلیفه و جانشینی است از جانشینان پیامبران، آن گاه امام دل شکسته و رنجیده خاطر تیغ ملامت و توبیخ بر سر کوفیان کشید و فرمود:ای مردم با من آنچه مواعظ که تمامی پیامبران برای امت هایشان داشتند بر شما بازگو کردم شما را ادب کردم افسوس که به راه راست نیامدید، با هشدارهای فراوان شما را خواندم دریغ که جمع نشدید آیا غیر از من منتظر امام دیگری هستید!؟ تا شما را به راه رشد هدایت کند. آگاه باشید آنچه از دنیا روی آورده در حال غیبت کردن است و آن چه که تا پیدا بود در حال آشکار شدن است. بدانید! بندگان نیکوکار خدا آمادهی کوچ کردن شده اند و دنیای اندک و فانی را با آخرت جاودان تعویض کردند.زمان آغاز غیبت، هنگامی است که خورشید دینداری مردم غروب میکندیادیاران شهیدبرادرانمان که در صفین شهید شدند زیان نکردند، زیرا زنده نیستند تا جرعه جرعه و کاسه کاسه زهر بنوشند. پس به خدا سوگند به دیدار خدا رسیدند و بعد از هر چه خوف و ترس بود به آرامش جاوید رسیدند. کجایند برادران مان که راه حق را پیمودند.ای عمار کجایی ؟ ای ذالشهادتین، ای سپر تیهان کجایند؟ سیلاب اشک علیپس علی (ع) محاسن مبارک را در دست گرفت و با صدای بلند و زمانی طولانی میگریست و میگفت :دریغا! بر برادرانم که قرآن می خواندند و بر پایه آن قضاوت کردند و واجبات الهی را بر پا داشتند. سنت پیامبر را طنده کردند و بدعت ها را نابود کردند هنگامی که به جهاد خوانده شدند پذیرفتند و به رهبر و امام خود اطمینان داشتند و از او پیروی کردند. آخرین فریاد علی :جهاد! جهاد! بندگان خدا! من امروز لشکر را آماده میسازم، پس هر که می خواهد به سوی خدا برود، همراه من بیاید.هنوز به آخر هفته و جمعه نرسیده بودیم که ابن ملجم-لعنت خدا بر او باد- به امام علیه السلام ضربت زد و ما از لشکرگاه مانند گوسفندان که شبان از دست داده و در کمین گاه گرگ های گرسنه گرفتار آمده به سوی کوفه بازگشتیم. نکات مهم:1- حکمت ذره و محافظ امام زمان (ع) و هر مؤمنی است.2- امام یک پارچه و سراسر آداب است.3- گمشده و خواهش همبستگی امام زمان(ع) حکمت است.4- زمان آغاز غیبت، هنگامی است که خورشید دینداری مردم غروب میکند.5- امام زمان(ع) بقیه و بازمانده حجت های خداست.6- امام زمان(ع) تنها جانشین پیامبران الهی است.خدایا به حق آخرین اشک های علی(ع)به سوز آخرین فریادهای علی(ع)ما را از برادران علی(ع) یاوران مهدی موعود قرار بده. تالیف: سلطانی-گروه دین و اندیشهتنظیم برای تبیان: سید پیمان صابری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 667]