واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: از : مسعود وسيله اين جلوه نازيبايي از زندگي ماشيني و به اصطلاح پيشرفته و روند رو به افزايش توليد پاكت ها و كيسه هاي نايلوني و ظروف يكبار مصرف است كه پس از استفاده در كوچه و خيابان و يا طبيعت رها مي شوند. زمين و عرصه هاي طبيعت در نقاط گوناگون اين كره خاكي از يك قرن قبل ناجوانمردانه مورد هجوم دنياي ماشيني و صنعتي كه انسان ها براي پيمايش پله هاي ترقي به آن روي آورده اند قرار گرفته است و اينك در هزاره سوم وجدان انسان هاي آگاه و بيدار در سراسر دنيا از اين روند آزرده شده است و براي نجات محيط زيست دنبال فريادرس هستند. افرادي كه نعمت ها و منابع خدادادي طبيعي زمين را براي همه افراد زمان حاضر و نيز نسل هايي كه در آينده خواهند آمد مي خواهند و بر اين باورند كه خداوند انسان ها را در شرايط يكساني آفريده است و بايد براي برخورداري همه مردم از اين منابع خدادادي در هر برهه اي به شكل عادلانه تلاش شود. آري اكنون در حالي واپسين روزهاي هفته ديگري از گرامي داشت محيط زيست را پشت سر مي گذاريم كه شاهد نابودي عرصه هاي طبيعي ، كشاورزي ، هوا ، منابع آب و خاك ، معادن گوناگون ، گونه هاي جانوري و گياهي و در يك كلام محيط زيست در نقاط دور و نزديك دنيا و در اطراف خودمان هستيم. هرچند واژه مركب محيط زيست دامنه زيادي از كره خاكي را در بر مي گيرد و به عبارتي مي توان گفت كه تمام كره زمين و آتمسفر اطراف آن و حتي خارج از جو نيز كه به نوعي بر كره زمين و اطراف آن تاثير دارد شامل اين واژه است و همه اين قسمت ها با روند تخريب و خسارت مواجه شده اند ولي در سال هاي اخير پديده اي موسوم به توليد مواد پلاستيكي آشكارا ضربه هاي جبران ناپذيري را بر پيكر طبيعت وارد مي آورد. درصورت تداوم اين روند در سال هاي نه چندان دور انسان ها در حسرت يافتن چند متر فضاي بدون ضايعات مواد نايلوني و پلاستيكي خواهند ماند و به عبارتي در زير انبوهي از اينگونه مواد به تدريج غرق خواهند شد چرا كه كارشناسان محيط زيست به صراحت بيان مي دارند كه تجزيه اينگونه مواد در طبيعت دست كم به 400 سال زمان نياز دارد. يعني اگر از اين به بعد هيچ مواد نايلوني و پلاستيكي در شهرهاي گوناگون جهان توليد نشود دست كم بايد 400سال صبر كنيم تا مواد نايلوني ، پلاستيكي و ظروف يكبار مصرفي كه در نقاط مختلف رها شده و يا در زير زمين دفن شده اند تجزيه شوند. گويا هرگاه بشر براي حل يك مشكل و رسيدن به رفاه براي خويش اختراعي كرده مشكلي بدتر گريبان او را گرفته است كه روي آوري به استفاده از ظروف يكبار مصرف و كيسه ها و پاكت هاي نايلوني به منظور افزايش ضريب بهداشت و سلامت جامعه و متعاقب آن معضل پرشدن محيط زيست از اينگونه مواد نمونه اي بارز در اين زمينه مي باشد. آماري كه بعضي از كارخانه هاي نوشابه سازي و يا توليد نايلون هاي دستي مي دهند نگراني ها را در اين زمينه دوچندان مي كند. يك كارخانه نوشابه سازي در اردبيل هر ساعت شش هزار و 600 عدد نوشابه با بطري يك بار مصرف توليد مي كند. دو شركت توليدي در اين استان سالانه حدود 630 تن انواع ظروف يكبار مصرف پلاستيكي و پلي استيلن و نايلون و نايلكس توليد مي كنند و روزانه ده ها هزار عدد شير در بسته هاي نايلوني عرضه مي شود. درحالي كه در سوپرماركت هاي ما دو عدد آدامس و پفك نمكي را نيز در نايلون هاي موسوم به فريزر قرار مي دهند اكنون در كشورهاي پيشرفته اروپايي به جاي نايلون هاي دستي استفاده از پاكت هاي كاغذي رواج يافته و از بطري هاي شيشه اي براي شير ، نوشابه و ديگر آشاميدني ها استفاده مي شود. اروپاييان كه مخترع پاكت هاي نايلوني هستند پس از مدت كوتاهي كه از زمان استفاده از آن ها براي قرار دادن كالاها مي گذشت متوجه شدند كه تداوم اين كار براي طبيعت زيانبار است. طبيعت تا زمان معيني قادر به تحمل انباشت اين ضايعات در خود است و ديري نخواهد پاييد كه بشر در ميان انبوهي از اين مواد گرفتار خواهد شد. يك كشاورز اهل روستاي ملاباشي اردبيل مي گويد انباشت مواد پلاستيكي و نايلوني در زمين هاي كشاورزي طي چند سال اخير كار شخم زني را با مشكل روبرو كرده است. وي افزود: به لحاظ شخم نامناسب و نيز گير كردن ريشه گياهان به اينگونه مواد ، عملكرد محصولات كشاورزي هم كاهش مي يابد. كشاورز ديگري اهل روستاي آقچاي عليا از توابع شهرستان نير در غرب استان اردبيل بر اين باور است كه تا سال هاي نه چندان دور معضلي به نام زبلاه در اين روستا مفهومي نداشت ولي در چند سال اخير سراشيبي هاي منتهي به دره هاي اطراف روستا آكنده از انواع زباله است كه در ميان آن ها قوطي هاي كنسرو ، مواد پلاستيكي و ظروف يكبار مصرف بيشتر خودنمايي مي كند. لطفعلي لطفي ، اظهار مي كند كه با تغيير شيوه زندگي در روستاها و روي آوري روستاييان به استفاده از كالاهاي شهري نوع زباله ها نيز در اين نقاط عوض شده است و اكثرا زباله هاي تجزيه ناپذير و يا دير تجزيه جايگزين زباله هايي مانند پس مانده هاي مواد خوراكي كه در اصل نمي توان به آنها زباله گفت و يا به مصرف حيوانات اهلي و ماكيان محلي مي رسيدند و يا در كوتاه ترين زمان ممكن تجزيه مي شدند شده است. وي يادآور شد اين درحاليست كه در روستاها خبري از شهرداري نيست كه مانند شهرها پس از جمع آوري و حمل زباله ها آنها را در مكان مناسبي دفن نمايد. كارشناسان محيط زيست مي گويند: توليد ظروف يكبار مصرف در ايران اكنون بيش از حد مجاز مي باشد و اين درحاليست كه امكان بازيافت اصولي و بهداشتي آنها فراهم نيست. به گفته آنان فقط 30 درصد از ضايعات ظروف يكبار مصرف توسط افراد دوره گرد جمع آوري و آن هم به صورت غيراصولي و غيربهداشتي بازيافت و بقيه به ناچار در طبيعت رها مي شوند. اين درحاليست ماده اي كه براي تهيه ظروف يكبار مصرف به كار برده مي شود گرانول نام دارد كه از مشتقات نفتي بوده و تجزيه آن در طبيعت به بيش از يكصد سال زمان نياز دارد. كارشناسان ، استفاده از شيشه براي بعضي از مواد خوراكي و آشاميدني به دليل بهداشتي تر بودن بازيافت ضايعات شيشه اي را جايگزين مناسبي براي نايلون و پلاستيك مي دانند. به باور آنان رها شدن اينگونه مواد و پلاستيك و نايلون در طبيعت سبب آلودگي خاك ، تخريب زمين هاي كشاورزي و ايجاد اختلال در امور زراعي مي شود و جلوه نازيبايي به شهرها و روستاها مي دهد. در اين حال جمع آوري ، حمل و دفن زباله ها در كيسه هاي نايلوني كه در اكثر شهرها به اين شيوه عمل مي شود از نظر بهداشتي مناسب مي باشد ولي دفن و دفع اين كيسه ها اكنون خود به مشكل بزرگي تبديل شده است. ايجاد كارخانه كمپوست براي تفكيك و بازيافت زباله ها در شهرها از موارد بسيار ضروري و مهمي است كه كارشناسان آن را از جمله اقدام هايي مي دانند كه براي جلوگيري از انباشت انواع زباله در شهرها نيز پر شدن مكان هاي دفن زباله از انواع زباله هاي دير تجزيه كمك زيادي مي كند. اردبيل سرزميني فلاتي شكل و مرتفع در شمال غرب ايران است كه قسمت وسيعي از گستره اين استان را كوه هاي بلند ، دشت هاي وسيع ، مراتع ، جنگل ها و زمين هاي كشاورزي تشكيل مي دهند. اين استان به ويژه نقاط كوهستاني آن مانند شهرستان اردبيل كه در دشت وسيعي واقع شده و اطراف آن را كوه هاي بلندي احاطه كرده است از گذشته هاي دور به لحاظ ظرفيت هاي خدادادي طبيعي و نيز موقعيت جغرافيايي و طبيعي و شرايط منحصر به فرد آب و هوايي خود به بكر بودن و سالم بودن هوا ، خاك ، آب و عرصه هاي طبيعي اش مشهور بود به لحاظ همين سابقه ذهني بيشتر افرادي كه از ساير نقاط ميهن عزيزمان قصد سياحت و تفريح را دارند اردبيل را به عنوان مقصد مسافرتشان برمي گزينند و همه ساله بيش از پنج ميليون مسافر وارد اين استان مي شوند. / 1645
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 116]