واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: شاید یکی از دلایل عمده بروز آسیبها (به ویژه آسیب پذیری زنان و دختران) در روابط اجتماعی این باشد که نحوه تعامل صحیح دو جنس مخالف در سطح اجتماع را در وجود نسلهای جدید نهادینه نشده در اجتماعی که انسانها جدای از جنسیت شان مجبور یا موظف به حضور اجتماعیاند چگونه میتوان با خط بطلان کشیدن روی موضوعی غیر قابل اجتناب ، همگان را به نفی ارتباط رهنمون شد و پنداشت که با چنین توصیههای حکیمانه و پدرانه ای موضوع حل و فصل میشود؟! "به همه جوانها میگویم با دوست بازی سرنوشت خود را نابود نکنند...حرف پدر و مادر را گوش کنند... دوستیهای اینترنتی آخر و عاقبت ندارد و...".این کلمات قصار توصیههایی است که عده ای از جوانان سرخورده و یا بعضاً بزهکار پس از آنکه میوه ممنوعه را چیده و به دام پلیس افتادهاند و یا اینکه مصیبتی بر سر آنها رفته است، در مقابل دوربینها مینشینند و به طور کلیشه ای جوانان هم سن و سال خود را نصیحت میکنند. البته این توصیهها ممکن است هشدار دهنده باشد اما اگر بخواهیم در حاشیه ارتباط دختر وپسر را به کلی نفی کرده و منکر شویم ، راه را اشتباه رفته ایم. این توصیه طبیعتاً با واقعیتهای جامعه کنونی ما فاصله دارد. به عبارت بهتر در حالی که در جامعه امروز ما زنان بیش از 60 درصد دانشگاهها را پر کردهاند و در سطوح مختلف اجتماع حضور دارند ، سخن گفتن از "نداشتن رابطه دو جنس مخالف با یکدیگر " نمیتواند چندان محل بحث باشد. به دیگر سخن پیام اینگونه توصیهها این است که چون " از ارتباط دختر و پسر آفات بزرگی بر میخیزد باید از این گونه ارتباطها اجتناب کرد". این توصیه مانند آن است که گفته شود چون " اگر به خیابان برویم ممکن است تصادف کنیم پس به خیابان نرویم".در حالی که ارایه چنین توصیه ای نه ممکن است و نه مفید و بهتر است به جای چنین توصیههایی به مردم نحوه عبور و تردد صحیح در خیابانها و معابر اصلی شهر توضیح داده شود. در اجتماعی که انسانها جدای از جنسیت شان مجبور یا موظف به حضور اجتماعیاند چگونه میتوان با خط بطلان کشیدن روی موضوعی غیر قابل اجتناب ، همگان را به نفی ارتباط رهنمون شد و پنداشت که با چنین توصیههای حکیمانه و پدرانه ای موضوع حل و فصل میشود؟! و آیا یکی از دلایل بالا رفتن آمار بزهکاریهای اجتماعی در حوزه روابط زن و مرد در جامعه این نیست که چون ما نتوانسته ایم عملا به جز "نفی کلی موضوع رابطه زن ومرد " فرمولی قابل قبول برای یک اجتماع دینی قرن بیست و یکمی ارایه دهیم ، جوانان ما به هنگامی که بنا به هر دلیلی با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند، آسیب پذیر هستند؟ شاید یکی از دلایل عمده بروز آسیبها (به ویژه آسیب پذیری زنان و دختران) در روابط اجتماعی این باشد که نه خانوادههای ما و نه نظام آموزشی ما نتواستهاند نحوه تعامل صحیح دو جنس مخالف در سطح اجتماع را در وجود نسلهای جدید نهادینه کنند و فقط تا توانستهاند دایره ممنوعیات را برای نسل جدید توضیح دادهاند. واقعیت این است که در جامعه امروزین ایران ، مردان و زنان و دختران و پسران ، در کنار یکدیگر به کار و فعالیت و تحصیل مشغولاند و فرمول جداسازی ، کاربردی نیست، باید تعامل و ارتباط صحیح را آموزش داد. با این حال ، آنچه مغفول مانده ، این است که نحوه درست تعامل و ارتباط بین دو جنس مخالف ، هرگز آموزش داده نمیشود و نتیجه نیز ، افراط و تفریطهایی میشود که در جامعه میبینیم: یا فرار از جنس مخالف و یا بی قیدی در ارتباط با او. تردیدی نیست که هیچ کدام از این دو حالت ، نمیتواند در راستای منافع جمعی جامعه امروز ایران باشد؛ بلکه تنها راهکار موجود ، آموختن چگونگی ارتباط همراه با حفظ ارزشهای جامعه است و الا این که پسران را از دختران و دختران را از پسران بترسانیم ، نتیجه اش این خواهد بود که جامعه به دو نیم تقسیم میشود که هیچ کدام از دو قسمت ، بلد نیست با نیمه دیگر چگونه تعامل کند و بدیهی است که چه انرژِی بزرگی از رهگذر این مساله ، هدر خواهد رفت. مخلص کلام آن که نه ممنوعیت کامل ارتباط با جنس مخالف و نه این عرصه را بی قاعده رها کردن، هیچ کدام راهکار مناسبی به شمار نمیرود بلکه آنچه جایش در نظام آموزشی ،فرهنگی و حتی ساختارهای خانوادهها خالی است، آموختن روابط صحیح و انسانی بین دو جنس مخالف است و اتفاقاً بخش بزرگی از ناهنجاریها ، عقدهها و سرخوردگیها و بزهکاریها و حتی مسائلی مثل طلاق و فروپاشی خانوادهها، ریشه در این معضل تاریخی دارد. ما در بخش روابط دختر و پسر مجموعه مقالاتی در باره ی چگونگی ارتباط صحیح با نامحرم داریم. می توانید با مراجعه به آنها و مطالعه ی کتابهای دینی و روان شناسی روشی متعادل در نحوه ی ارتباط با جنس مخالف را یاد بگیرید ، تا در آینده دچار مشکل نشوند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 323]