واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: نسخه قابل چاپ بيماري هاي قارچي پوست دسته اي از بيماري هاي عفوني پوست هستند كه اين بيماري ها معمولاً در فصل گرم سال و شرايط تشديد تعريق شدت و شيوع بيشتري دارند. رطوبت، تعريق و گرما باعث شيوع و گسترش بيشتر بيماري هاي قارچي پوست مي شوند و بهترين راه پيشگيري رعايت بهداشت فردي است. قارچ هاي شايع پوستي معمولاً باعث درگيري لايه هاي سطحي پوست مي شوند و به قسمتهاي عمقي گسترش پيدا نمي كنند و به شكل هاي مختلفي تظاهر پيدا مي كنند كه پزشك معالج برحسب علائم باليني و آزمايش قارچ مي تواند اين بيماري ها را به راحتي تشخيص دهد. پيتريازيس ورسيكالر، يك قارچ سطحي پوست است كه به صورت لكه هاي قهوه اي و سفيد بيشتر در تنه و قسمتهاي جلويي اندام ها تظاهر پيدا مي كند. عامل اين قارچ در پوست همه افراد وجود دارد و ليكن شرايط مناسب اعم از رطوبت، تعريق و عوامل نامشخص ديگر باعث بيماري زايي شدن و تظاهرات پوستي خاص مي شود. اين بيماري به خصوص در افرادي كه تعريق شديد داشته و يا دائم در محيط هاي مرطوب هستند شيوع و گسترش بيشتري دارد. دسته بزرگ ديگر از بيماري هاي قارچي در ماتوفيت ها يا قارچ هاي سطحي پوست هستند كه اين عفونتهاي قارچي بحسب محل درگيري نام گذاري مي شوند. قارچ ها مي توانند حتي ناخن هاي دست و پا و ناحيه كشاله ران را نيز درگير كنند دسته ديگري از قارچ هاي پوستي عفونتهاي برفك در بچه ها مي باشد كه به صورت لكه هاي سفيد در مخاط دهان و زبان ديده مي شود و در بالغين اين دست عفونتها به صورت دانه هاي چركي در نواحي مختلف بخصوص در چين ها نظير كشاله ران و زير بغل نمود مي نمايد. اكثر عفونتهاي سطحي قارچي پوست در صورتي كه تشخيص درستي داده شوند درمان راحت و سريعي دارند و در غير اينصورت اگر تشخيص درست نباشد ممكن است بيمار مدتها تحت درمانهاي غلط قرار گيرد. بهترين راه براي پيشگيري از عفونتهاي قارچي رعايت بهداشت فردي و عدم تماس با فرد مبتلا است به عنوان مثال فردي كه دچار عفونتهاي قارچي است بهتر است تا درمان كامل از تماس در محيط ها و اماكن عمومي نظير استخرها بپرهيزد تا عفونت به ديگران منتقل نشود. در خصوص عفونت هاي قارچي سر نيز كودكي كه مبتلا به اين عفونت است بهتر است تا درمان قطعي از تماس با بچه هاي ديگر در محيط مدرسه به دور باشد. انواع عفونت های قارچی: 1- عفونت قارچی ناخن: بدن به صورت طبیعی میزبان انواعی از میکروارگانیسم ها شامل باکتریها و قارچ ها است. برخی از این میکروارگانیسم هابرای بدن مفید هستند. بقیه ممکن است به سرعت تولید مثل کنند و عفونت ها را تشکیل دهند. قارچ ها می توانند روی بافت های مرده مو، ناخن ها و لایه های بیرونی پوست زندگی کنند.عفونت های قارچی ناخن اغلب بیشتر در بالغین دیده می شوند. این عفونت ها اغلب به دنبال عفونت قارچی پا هستند. درمان عفونت های قارچی ناخن ممکن است مشکل باشد و اغلب عود می کنند. ناخن های پا اغلب بیش از ناخن های دست مبتلا می شوند. افرادیکه به صورت مداوم به استخرهای شنای عمومی ، ژیمناستیک ، یا حمام های عمومی می روند- - و افرادیکه زیاد عرق می کنند- به صورت معمول عفونت های شبه مخمری دارند، زیرا قارچ هایی که این عفونت ها را ایجاد می کنند در نواحی گرم و مرطوب رشد می کنند. خـطر ابتـلا به یک عفونت قارچی با کفش های تـنگ ، رطوبت طولانی مدت پوست یا جراحـات کوچک پوست یا ناخن افزایـش می یابد. علایم تغییرات ناخن : شکنندگی ، بد رنگ شدن، ازدست رفتن حالت صیقلی و درخشندگی ناخن، ضخیم شدن ناخن، بد ریختی شکل ناخن، تکه تکه شدن ناخن، نرم شدن(جداشدن) ناخن 2- کچلی: Tinea(کچلی) ، نوعی عفونت قارچی مو، پوست یا ناخن ها است. هنگامیکه روی پوست است ، Tinea (کچلی) معمولاً در ناحیه قرمز کوچکی به اندازه یک نخود شروع می شود. همچنانکه رشد می کند، به یک دایره یا حلقه گسترش می یابد. [Tinea (کچلی) اغلب ringworm (کرم حلقوی) نامیده می شود زیرا شبیه کرم های ریزی زیر پوست است(اما در حقیقت کرم نیستند.) به دلیل اینکه قارچـی که Tinea را ایجاد می کند (ringworm) روی بخش های مختـلف بدن زندگی می کنـد ، برای بخشی از بدن که مبتـلا می کند ، نامگذاری می شود. • کچلی پا Tinea pedis : کچلی پا ،عفونت قارچی پا یا ringworm پا ، نوعی عفونت پا است که توسط قارچ ها ایجاد می شود. واژه پزشکی آن Tinea pedis است. کچلی پا ممکن است مدت کوتاه یا طولانی طول بکشد و ممکن است پس از درمان دوباره بازگردد. از عفونتهای قارچی که به نام عفونت های کچلی شناخته می شوند، کچلی پا معمولترین است. این نوع عفونت همزمان با عفونت های قارچی دیگر پوست مثل کچلی کشاله ران رخ میدهد. این قارچها در نواحی گرم و مرطوب رشد می کنند .خطر ابتلا به کچلی پا در موارد زیر افزایش می یابد : پوشیدن کفشهای تنگ ، بحصوص اگر پلاستیکی باشند، مرطوب بودن پا بخصوص برای دوره زمانی طولانی ، تعریق زیاد،جراحت کوچک پوست یا ناخن کچلی پا واگیردار است و می تواند از طریق تماس مستقیم یا تماس با کفش ها، جوراب ، یا سطوح دوش یا استخر سرایت کند. معمولترین علایم ترک برداشتن، پوسته پوسته شدن و جدا شدن پوست بین انگشتان پا است. ناحیه مبتلا معمولاً قرمز و خارش دار است. بیمار ممکن است احساس سوزش یا گزش کند و تاول ، ترشح و کبره وجود داشته باشد. علاوه بر انگشتان پا، علایم می تواند روی پاشنه های پا ، کف پاها و بین انگشتان رخ دهد. • کچلی کشاله ران : یک عفونت قارچی ناجیه ران است که توسط قارچها ایجاد می شود .کچلی کشاله ران تقریباً انحصاراً در مردان بالغ رخ می دهد. این بیماری می تواند گاهی اوقات با کچلی پا همراه شود می تواند کچلی کشاله ران با اصطکاک ناشی از لباسها و رطوبت طولانی مدت در ناحیه کشاله ران شعله ورشود (از قبیل رطوبت ناشی از تعریق). کچلی کشاله ران ممکن است واگیر داشته باشد. این بیماری ممکن است از فردی به فرد دیگر با تماس مستقیم پوست با پوست یا تماس با لباس آلـوده سـرایت کند. کچلی کشاله ران معمـولاً اطراف چیـن های بالای ران باقـی می مـاند و کـیسه بـیـضه یا آلت تنـاســـلی را در بر نمی گیرد. شدت این بیماری اغلب نسبت به دیگر عفونت های کچلی کمتر است اما ممکن است مدت طولانی باقی بماند. کچلی کشاله ران ممکن است به مقعد گسترش یابد، که سبب خارش و ناراحتی مقعد می گردد. علایم آن : خارش کشاله ران، چین های پوستی ران یا مقعد، پوست تیره یا روشن غیر طبیعی، قطعات فلس مانند (پوسته پوسته) برجسته قرمز که تاول می زند و ترشح دارد. تکه ها اغلب لبه های تیزی دارند. اغلب در اطراف سطح خارجی قرمزتر هستند و رنگ پوست در مرکز طبیعی است . این مسئله ظاهر یک حلقه را ایجاد می کند. • کچلی بدن قارچها در نواحی گرم و مرطوب رشد می کند. بهداشت بد ، رطوبت طولانی مدت پوست(از قبیل رطوبت ناشی از تعریق) و جراحات خفیف پوست و ناخن خطر یک عفونت قارچی را افزایش می دهد. کچلی بدن واگیرداراست. بیماری می تواند از طریق تماس مستقیم با فرد مبتلا یا تماس با شانه، لباس آلوده، یا سطوح آلوده کف یا دیواره های حمام یا سطوح استخر سرایت کند. قارچ می تواند توسط حیوانات خانگی (گربه ها حاملین معمول هستند) نیز گسترش یابد. علایم آن:شامل خارش و کهیر پوستی حلقوی قرمز رنگ است. کهیر، ممکن روی بازوها، پاها، صورت یا دیگر نواحی در معرض بدن رخ دهد. مرز ضایعات کهیر پوسته پوسته است. 3-عفونت قارچی سر: علایم شامل ضایعات کروی پوسته پوسته روی پوست سر هستند. این نواحی ممکن است قرمز یا متورم (ملتهب) باشند. ممکن است نواحی وجود داشته باشد که بواسطه موهایی که جداشده اند، کچل بنظر برسد، ممکن است نقاط سیاه رنگ کوچک روی پوست سر وجود داشته باشد. خارش پوست سر ممکن است مختصر باشد یا ممکن است اصلاًرخ ندهد. گاهی اوقات ممکن است ضایعات پر از چرک روی پوست سر(Kerions) وجود داشته باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1080]