واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: تحقيقات - گروه سلامت: اين فرضيه که زندگيتر و تميز امروزي باعث شيوع بيشتر انواع آلرژيها در جامعه شده، اين روزها طرفداران زيادي پيدا کردهاست. کارشناسان ميگويند زماني بيماريهاي عفوني قاتل مهم انسانها بود، اما با کشف آنتيبيوتيکها و رواج مصرف آنها، امروزه با خطر ديگري مواجهيم و آن شيوع آلرژيهاي گوناگون مثل آسم است. گمانهزنيهاي زيادي در اين باره صورت گرفته، اما اين بار يک مطالعه جديد سعي کرده اين فرضيه را به صورت علميتري بررسي کند. در اين مطالعه که در دانشگاه «مکگيل» کانادا انجام شده، گروهي از کودکان، بيش از 13 هزار نفر، بررسي شدهاند که در سن زير يک سالگي، به دلايل مختلف مثل انواع عفونتهاي تنفسي، آنتيبيوتيکهاي رنگارنگ مصرف کردهاند. رويترز گزارش ميدهد پيگيري اين کودکان تا سن 7 سالگي و مقايسه آنها با سايرکودکان نشان داد که احتمال ابتلا به آسم با مصرف آنتيبيوتيک، تا 2 برابر بيشتر ميشود. به گفته کارشناسان، سن زير يک سال، محدودهاي است که در آن مصرف آنتيبيوتيک بايد با احتياط بيشتري صورت گيرد، چون خطر ابتلا به آسم در سالهاي بعدي را، همين دوره تعيين ميکند. توجيه احتمالي اين نتايج اين است که مصرف زياد آنتيبيوتيکها باعث از بين رفتن باکتريهايي ميشوند که ساکن بيضرر قسمتهاي مختلف بدن به شمار ميروند. باکتريهايي که نه تنها باعث بروز هيچ بيمارياي نميشوند، بلکه با تحريک جزئي و مداوم دستگاه ايمني، باعث تکامل بهتر آن و قوي شدنش ميشوند. به اين ترتيب حساسيتهاي اضافه بر سازمان را در کودک از بين ميبرند. از آن طرف کشته شدن اين باکتريها ميتواند زمينه را براي بروز اين حساسيتها آماده کند. البته وجود سگ در خانه هم يکي ديگر از عوامل محيطي بود که اين مطالعه آن را از علل افزايش احتمال ابتلا به آسم دانسته است. اين مطالعه در آخرين شماره نشريه CHEST چاپ شده است. اما خطر بيشتر آسم، تنها يکي از نتايج نامطلوب مصرف بيش از حد آنتيبيوتيکهاست. موضوع باز هم به همان باکتريهاي بيضرر و گاه مفيد ساکن بدن بر ميگردد. به عنوان مثال باکتريهايي که در روده بزرگ ساکنند، ميتوانند باعث جذب انواعي از ويتامينها شوند. بنابراين کشته شدن آنها باعث کمبود ويتامين و مشکلات بعدي ميشود که به خصوص در کودکان در حال رشد اهميت زيادي دارد.مصرف آنتيبيوتيکها، غير از عوارض جانبياي که هر دارويي با خود به همراه ميآورد، عوارض خاصي هم ممکن است داشته باشد. يکي از اين عوارض، که به طور غيرمستقيم نتيجه کشته شدن همان باکتريهاي مفيد است، ابتلا به بيماريهاي عفوني است و اين تعجبآور نيست. وقتي باکتريهاي سالم محيط روده، که به آن «فلور نرمال» گفته ميشود، از بين بروند، فرصت و ميدان براي باکتريهاي بيماريزاي ديگر خالي ميماند و همين موجب نوعي بيماري عفوني نادر ميشود. متهم رديف يک در اين پرونده، نوعي باکتري است به نام «کلستريديوم ديفيسيل». درمان اين بيماري، با توجه به اين که عامل ايجاد آن آنتيبيوتيک است، بسيار سخت و پيچيده است. در ساير نقاط بدن هم ممکن است اين سناريو تکرار شود؛ هرجايي که تعدادي باکتري بيضرر، زير همان نام فلور نرمال، به طور مسالمتآميز ساکن شدهاند و زندگي ميکنند. مثلاً مصرف آنتيبيوتيک باعث ميشود باکتريهاي معمول ناحيه واژن خانمها از بين برود و زمينه رشد انواع ديگر باکتريها، يا حتي قارچها، فراهم شود. اين نکته به خصوص در بيماران ديابتي اهميت زيادي دارد. بيماراني که در حالت عادي هم، به دليل قند بالا و ايمني پايين، مستعد انواع عفونتها هستند. به همين علت در اين بيماران هم بايد مصرف آنتيبيوتيک با احتياط و دقت انجام شود. البته همه اينها باعث نميشود که مصرف آنتيبيوتيکها را بالکل کنار بگذاريم. بدون آنتيبيوتيکها در دنيايي پر از باکتري، که ما در آن اقليت به شمار ميآييم، زياد دوام نميآوريم. اما مثل هر موهبت پيشرفت و ترقي، نياز داريم که فرهنگ مصرف آن را هم ياد بگيريم و اين، در مورد آنتيبيوتيکها، چيزي نيست جز خودداري جدي از مصرف بيرويه و سرخود آنها، به تجويز خودمان يا دوست و آشنا.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 213]