واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش خبرنگار ايرنا در عصر يکي از واپسين روزهاي ارديبهشت سال 74 در يکي از روستاهاي منطقهثلاث باباجاني استان کرمانشاه به نام کاني ره ش دوران خدمت مقدس سربازي را در قالب طرح سرباز معلمي سپري مي کردم، اتفاقي بس ناخوشايند و دلخراش رخ داد که هنوز هم فکرش، آزارم مي دهد. عقربه هاي ساعت 30/15 را نشان مي داد که جيغ زنان و کودکان فضاي سکوت دهکده را شکست،بيرون دويديم تا ببينيم قضيه از چه قرار است. متاسفانه در ميان شلوغي و ازدحام اهالي، با پيکر نيمه جان شرمين دختر درويش سعيد روبرو شدم که بر اثر مارگزيدگي به چنين حال و روزي افتاده بود. خيلي تلاش کرديم که او را به مرکز شهر تازه آباد برسانيم اما افسوس که نه خودرويي در روستا وجود داشت و نه جاده درست و حسابي که اميد به تردد وسيله نقليه اي در آن باشد. ساعتي را دخترک بيچاره با ضجه هاي سوزناکش سپري کرد... دسته گل پدر تاب نياورد و مرد، با خود مي انديشيديم که آيا حق اين مردم مظلوم اين است که حتي چند کيلومتر راه آسفالته را از آنها دريغ شود؟ حالا مشکل بي برقي و بي آبي به کنار که خود حکايت ديگري داشت. جالب است در نوروز امسال سفري به همان منطقه و روستاي مذکور داشتم و ديداري با اهالي تازه کردم، درويش سعيد را ديدم که کلي پير و شکسته شده بود حق هم داشت، غم از دست دادن دختر در غياب فرزند پسر، براي پدرش چيزي نيست که به آساني از ذهن انسان پاک شود. پيرمرد 69 ساله که ديگر بندرت مي شد محاسن سياه را در صورتش يافت، با ديدنم بغضش ترکيد و با دانه هاي درشت اشک، با حسرت راه آسفالت روستايش را نشان مي داد و مي گفت: افسوس! اگر آن موقع هم چنين راهي داشتيم، شايد... چند ماهي بود که از محل اعتبارات تخصيص يافته در سفر اول سفر هيات دولت به استان کرمانشاه و با بودجه اي که براي آسفالت نمودن اين راه روستايي در نظر گرفته شده بود، راهي مناسب و آسفالته براي روستاي مذکور احداث و تقريبا بر خلاف آن سال شوم، هر چند دقيقه خودرويي از آن مسيرعبور مي کرد، چي مي شد اگر اين خودروها و اين جاده در آن سال بودند ؟شايد شرمين هم امروز چنين امکاناتي را مي ديد ولي چه فايده او ديگر نيست.. يکي از روستانشينان از توابع شهرستان سنقروکليايي که چند ماهي است از نعمت يک راه آسفالت و مطمئن برخوردار شده است، با اشاره به اينکه اين منطقه يکي از قطب هاي توليد آفتابگردان در کشور مي باشد، گفت: قبلا و به دليل نبود امکانات مناسب براي حمل محصول توليدي مان، در اين منطقه دلالان جولان مي دادند و ثمره تلاش ما را به ثمن بخس مي خريدند و خود به چند برابر قيمت مي فروختند. قباد اجرايي افزود: با همت دولت نهم در آسفالت جاده روستاي مان، اميد و انگيزه اي مضاعف در کارمان يافت شده و براي هميشه دست اين واسطه ها و سودجويان کوتاه مانده که نتيجه آن هم سود چند برابري نسبت به قبل در فروش محصولات مان است. مشهدي عليجان که اهل روستاي پشته کش بخش سرفيروزآباد از توابع بخش مرکزي کرمانشاه مي باشد، به چهار فرزند خود که تا پايان مقطع ابتدايي تحصيل کرده بودند و از ادامه تحصيل به دليل نبود امکانات اشاره و با حسرت گفت: اگر اين جاده در آن روزها وجود داشت فرزندان من تا مدارج بالا تحصيلات خود را ادامه مي دادند. وي روزهاي برفي و قطع ارتباط روستاي خود را در سالهاي گذشته به تلخي يادآور مي شود و افزود: در آن زمان اگر خداي ناکرده کسي به بيماري سختي مبتلا مي شد و يا دچار حادثه اي مي شد، فقط مي توانستيم برايش دعا کنيم و از دوا و دکتر خبري نبود و امکان اينکه وي را به يک مرکز درماني برسانيم با وجود جاده برفگير و سختي راه، بسيار کم بود. روستانشين ديگري که اهل روستاي رنگيشه است، ضمن بيان مشکلاتي که قبلا به آنها اشاره شد، به نبود وسايل نقليه به تبع نبود جاده مناسب در روستاي محل سکونت خود اشاره کرد و گفت: مي توانيم نيازهايمان را با رفتن به شهر و ديگر نقاط برطرف سازيم. مدير کل راه و ترابري استان کرمانشاه گفت: براساس مصوبات دولت در سفرهاي استاني به کرمانشاه، بايد درسالهاي 88 و 89 براي روستاهاي بالاي 50 خانوار استان که فاقد راه مناسب روستايي مي باشند، 400 کيلومتر راه روستايي آسفالته ايجاد شود. حيدر مطاعي ادامه داد: اکنون همه آن 400 کيلومتر از مرحله زيرسازي و بيس گذشته و سال گذشته توانسته ايم 140 کيلومتر از اين حجم را با 250 ميليارد ريال اعتبار آسفالت نماييم و 260 کيلومتر باقيمانده را امسال انجام مي دهيم. وي ضريب توسعه راههاي روستايي استان را تا قبل از اجرايي شدن مصوبات سفر، 44 درصد عنوان کرد و افزود: ضريب مذکور در استان به 48 درصد ارتقا يافته و با اتمام 260 کيلومتر باقي مانده، به ميانگين کشوري (51) درصد خواهيم رسيد. 567/571
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 440]