پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1850069503
مصيبت فقدان امام (ره) ، به بزرگي امام (ره) بود
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: ** امام (ره) مردي از دودمان پيامبران در تاريخ پرماجراي انقلاب، هيچ روزي مانند دوازدهم بهمن نبود كه در آن، مردي از دودمان پيامبران و بر شيوه‌ي آنان، با دستي پرمعجزه و دلي به عمق و وسعت دريا، در ميان مردمي شايسته و چشم به راه، چون آيه رحمت فرود آمد و آنان را بر بال فرشتگان قدرت حق نشانيد و تا عرش عزت و عظمت بركشيد. و هيچ روزي چون چهاردهم خرداد نبود كه در آن، طوفان مصيبت و عزا، بر اين مردم تازيانه‌ي غم و اندوه فرود آورد. ايران يك دل شد و آن دل در حسرتي گدازنده سوخت، و يك چشم شد و آن چشم در مصيبتي عظيم گريست. در آن روز، خورشيدي غروب كرد كه با طلوع آن، هزار چشمه نور در زندگي ملت ايران جوشيده بود؛ روحي عروج كرد كه با نَفَس روح‌اللهي‌اش، پيكر ملت را جان بخشيده بود؛ حنجره‌يي خاموش شد كه نَفَس گرمش، سردي و افسردگي از جهان اسلام زدوده بود؛ لباني بسته شد كه آيات الهي عزت و كرامت را بر مسلمين فروخوانده و افسونِ يأس و ذلت را در روح آنان باطل ساخته بود. آن روز، روز عزاي بزرگ عالم اسلام شد. سوزش آن غم، به ملت ايران منحصر نماند. در سراسر جهان، هرجا دل روشن و جان بيداري بود، مصيبت‌زده شد. هرجا مسلماني آگاه از انقلاب و مسايل آن بود، خود را صاحب عزا شمرد. پس، در روي زمين جايي نماند كه در آن، دلهايي از اين حادثه‌ي عظيم، از اندوه لبريز نشود و انسانهايي از اين فقدان بي‌جبران،به عزا ننشينند. ** مصيبت فقدان امام، به بزرگي امام بود و اما ايران، يكسر عزاخانه‌يي شد كه در هر شهر و روستايش، شيون حسرت بار از يكايك خانه‌ها سرريز شد و كوي و ميدان و خيابان را پر كرد. هيچ‌كس نتوانست اين جرعه‌ي درد را خاموش فرو برد؛ از دلاوران ميدانهاي نبرد، تا مادران و پدراني كه غم شهادت جوانانشان نتوانسته بود گره‌ي عجز و اندوه بر جبينشان بيفكند، تا بزرگمردان عرصه‌ي علم و عرفان و سياست و تا يكايك آحاد اين ملت عظيم القدر، همه و همه در اين مصيبت عظمي زار زار گريستند، يا صدا به فغان بلند كردند، يا بي‌صبرانه بر سروسينه زدند. مصيبت فقدان امام، همان به بزرگي امام بود و جز خدا و اوليايش كيست كه حد و مرز اين عظمت را بشناسد؟ آن‌جا كه دلهاي بزرگ بي‌تاب مي‌شوند، آن‌جا كه انسانهاي بزرگ دست‌وپا گم مي‌كنند، آن‌جا كه صحنه، از بي‌قراري ميليونها و ميليونها انسان پُر است، كدام زبان و قلم انساني است كه بتواند نمايشگر و صحنه‌پرداز گردد؟ من كه خود قطره‌ي بي‌تابي در اقيانوس متلاطمِ آن روز - و آن روزها - بوده‌ام، چگونه خواهم توانست آن را شرح كنم؟! (بخشي از پيام تسليت رهبر معظم انقلاب در اولين سالگرد رحلت حضرت امام خميني قدس سره الشريف) 550/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-