واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش روز جمعه خبرنگار فرهنگي ايرنا، توجه به اين گونه موضوع ها در سال هاي اخير به مرور كمتر شده و توجه بيش از اندازه و افراطي به سينماي كمدي،سينماگران را از پرداختن به مضامين اخلاق محور تا اندازه اي دور كرد. اين در حاليست كه هاليوود با آن حجم از توليدات برخلاف سياست هاي دهه 1970 و 1980 خود گرايش خاصي به خانواده پيدا كرده و توجه ويژه اي به اين امر نشان داده است.سينماي ياد شده در سال هاي گذشته خانواده گريزي را تبليغ كرده و گسستن خانواده را از يك تابو به امري كاملا عادي تبديل كرد. حال در يك چنين جامعه اي احترام به خانواده به ويژه والدين جاي خود را به پرخاشگري داده و فرزندان احساس خاصي نسبت به والدينشان نداشتند. اين اتفاق نه تنها شكاف هاي عميقي ميان نسل ها به وجود آورد، بلكه ناهنجاري هاي وسيعي را در جامعه ايجاد كرده و بحران هاي بسياري را به وجود آورد اما سينماي آمريكا در سال هاي اخير دست به اقدامات زيادي براي ترميم روابط خانوادگي زده و فيلم هاي بسياري را در اين باب توليد كرده كه از شاخص ترينشان مي توان به فيلم حال همگي خوب است ساخته كرك جونز با بازي رابرت دنيرو اشاره كرد كه درباره پدر تنهايي است كه براي ملاقات با فرزندانش رنج سفر به ايالت هاي مختلف را به جان خريده و در نهايت همه خانواده را به دور خود جمع مي كند. ساختار حرفه اي و فيلمنامه جذاب فيلم ياد شده همگي ضريب نفوذ وتاثيرگذاري كار را بالا برده و اهداف اجتماعي دولت آمريكا را كه هاليوود مجري آنست را تبيين مي كند. در جشنواره بيست و نهم فيلم فجر نيز اتفاق فرخنده اي در اين رابطه روي داده و توجه بيشتري به خانواده به خصوص پدر و مادر شده و به نحو شايسته اي به تكريم آنان مبادرت ورزيده شده است. فيلم ارتباط خانوادگي ساخته نادر مقدس كه با نگاهي به فيلم داستان توكيو ساخته ياسوجيرو ازو ساخته شده، درباره زن و شوهر مسني است كه براي ديدار با فرزندانشان به تهران آمده و هريك را درگير مشكلات خود مي بينند.پيام فيلم فوق چيزي جداي از ارتباط نزديك تر با والدين و قدرداني از آنها نيست كه مقدس تا حدود زيادي در انتقال آن موفق بوده است. در فيلم آقا يوسف ساخته علي رفيعي نيز به شكل پررنگ تري به رابطه ميان پدري مسن و زحمتكش و دخترش پرداخته شده و خلاهاي موجود در آن به تصوير كشيده شده است. در واقع هردو طرف ماجرا براي فهميدن حرف يكديگر با مشكل رو به رو بوده كه قرينه آن را مي توان در ارتباط دوست يوسف با دخترش نيز مشاهده كرد.ضلع سوم اين مثلث متعلق به پسر جواني است كه عاشقانه از پدر پير و از كار افتاده اش پرستاري كرده و در اين راه حتي سلامت خود را هم به خطر انداخته است.اين تصوير درخشان با پرداخت فوق العاده علي رفيعي از آن دسته لحظات نابي است كه سينماي ايران به شدت بدان نياز دارد. در تلويزيون نيز مجموعه پايتخت گام بلندي در اين رابطه برداشته و منزلت خاصي به نهاد خانواده بخشيده است كه به دليل دربرگيري فوق العاده اين رسانه مي تواند منشا خير و نيكي باشد. نوع برخورد نقي با پدر بيمارش -پنجعلي-،بسيار انساني و قدرشناسانه بوده به گونه اي كه بينندگان خود را تحت تاثير قرار مي دهد.در واقع سازندگان پايتخت در اين باب از شعارهاي تكراري در اين باب پرهيز كرده و در عمل به تكريم مقام پدر پرداخته است. در آخر اينكه اميد مي رود اين اتفاق خجسته تنها جرقه اي زودگذر نبوده و سينما و تلويزيون با برنامه ريزي هاي مدون بتوانند پيام هاي انساني و پرمهر خود را در رابطه با خانواده به مخاطبان خود منتقل سازند، بي آنكه در اين مسير دچار اغراق شوند. فراهنگ**1983**
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 212]