واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: براساس اين واقعه كه به ابتكار ابوسفيان در جلسه مشورتي دار الندوه اتخاذ شد، آنان تعهد نامه اي در سال هفتم هجري نوشتند كه به موجب آن قرار شد هيچ نوع مواد غذايي به محمد و پيروانش نفروشند، هيچ چيز از آن ها نخرند، هيچ نوع معامله اي صورت نگيرد، با آنان معاشرت و رابطه اي نداشته باشند، به آن ها دختر ندهند، از آنان دختر نگيرند و در هر حادثه اي كه روي داد به طرفداري از مخالفان آنان برخيزند. جمعيت حاضر بعد از امضاي تعهدنامه برخاستند و به سوي كعبه رفتند. ورقه تعهد را در داخل كعبه نهادند و در برابر بت ها قسم ياد كردند كه به پيمان وفادار بمانند. اين پيمان موجب شد حتي به مسلمانان آذوقه هم نفروشند. و عرصه را چنان برايشان تنگ كردند كه آنان ناچار شدند، از مكه خارج شوند و در دره اي به نام شعب ابوطالب پناه گيرند. ابوطالب، خديجه، فاطمه و ... نيز در بين اين جمع بودند. دوستان ابوطالب و خديجه براي آنان به طور مخفيانه غذا مي آوردند و پيامبر (ص) اين آذوقه را بين اصحاب تقسيم مي كرد. اين سكونت اجباري سه سال طول كشيد و البته در تمام سختي ها و گرفتاري ها فاطمه كوچك نيز همراه پدر و شريك سختي هاي او بود. ** وفات مادر به فاصله اي اندك از پايان محاصره شعب ابوطالب، عموي پيامبر و خديجه، همسر او وفات يافتند و به اين ترتيب فاطمه(س) در پنج سالگي مادر خود را از دست داد. آري آن شب ديگر چشمان مهربان خديجه نمي توانست چشم معصوم فاطمه را ببيند، به همين جهت بانوان حاضر او را بيرون بردند و سرانجام اولين بانويي كه اسلام را پذيرفت درگذشت. امام صادق (ع) فرمودند: وقتي خديجه از دنيا رفت، فاطمه نزد پدر آمد. او كه مضطرب بود، پرسيد مادرم كجاست. حضرت به او جواب نداد اما فاطمه دست بردار نبود و پشت سرهم از مادر مي پرسيد. از اهل خانه نيز سراغ مادرش را مي گرفت. در آن حال جبرييل از جانب خداوند نازل شد و به پيامبر گفت پروردگارت امر مي كند به فاطمه سلام برسان و بگو مادر تو در خانه اي از خانه هاي بهشت است و اين چنين بود كه قلب فاطمه آرام گرفت و گفت حق تعالي سالم از نقص و عيب است و سلامتي ها از اوست و سلام ها به او برمي گردد. ** فاطمه بعد از هجرت: (ازدواج با علي عليه السلام) در اين دوره پيامبر اكرم (ص) با ام سلمه ازدواج كرد و سرپرستي و تربيت فاطمه (س) را به او سپرد ولي فاطمه نوري الهي بود كه خود به ديگران نور مي بخشيد. ام سلمه مي گويد: به خدا قسم من از او ادب مي آموختم و او را نيازي به آموختن آداب از من نبود و همه چيز را بهتر از من و ديگران مي دانست. ** فاطمه و زندگي مشترك همان گونه كه ازدواج فاطمه(س) و علي(ع) بر پايه ملاك هاي انساني و كمالات آسماني شكل گرفت، ادامه و قوام زندگي آن دو نيز خود حكايت از ايثار و گذشت و فداكاري و خداجويي آن دو بزرگوار دارد. در اين بخش به برخي از ارزش ها در زندگي مشترك حضرت زهرا (س) اشاره مي كنيم: * رضايت شوهر اميرالمومنين (ع) مي فرمود: تا فاطمه زنده بود كاري نكردم كه او را به خشم آورد و بر هيچ كاري او را مجبور نكردم. او نيز هيچ گاه مرا به خشم نياورد و در هيچ كاري از من نافرماني نكرد. به راستي هر وقت به او نظر مي كردم، غم و اندوهم برطرف مي شد. * تقسيم كار حضرت علي و فاطمه (ع) نزد پيامبر (ص) آمدند و تقاضا كردند كارهاي خانه و زندگي را براي هر يك معين كند. حضرت، كارهاي داخلي منزل را براي فاطمه (س) و كارهاي بيرون از خانه را براي علي (ع) تعيين كرد. حضرت فاطمه (س) فرمود: فقط خدا مي داند كه من چه قدر خوشحالم از اين كه رسول خدا مرا مامور به كارهايي نكرد كه فقط از عهده مردان بر مي آيد. * ساده زيستي سلمان فارسي مي گويد: روزي حضرت فاطمه زهرا (س) را ديدم كه چادري وصله دار و ساده بر سر دارد. در شگفت ماندم و گفتم: عجبا! دختران پادشاه ايران و قيصر روم به كرسي هاي طلايي مي نشينند و پارچه هاي زربفت به تن مي كنند و اين دختر رسول خداست كه نه چادرهاي گران قيمت بر سر دارد و نه لباس هاي زيبا. فاطمه در جوابم فرمود: اي سلمان! خداي بزرگ لباس هاي زينتي و تختهاي طلايي را براي ما در روز قيامت ذخيره كرده است. * تحمل سختي كار روزي رسول خدا (ص) به خانه حضرت فاطمه آمد، او را ديد كه لباسي از پشم شتر دارد و با دست آسياب را مي گرداند و در همان حال فرزند خود را شير مي دهد. پيامبر (ص) با ديدن اين وضع، متاثر شد و گريست و فرمود: اي دختر گرامي امروز تلخي هاي دنيا را براي شيريني هاي آخرت بچش. فاطمه (س) فرمود: اي رسول خدا، حمد مي كنم خدا را بر نعمت هايش و شكر مي كنم بر كرامت هايش. آن گاه اين آيه نازل شد و لسوف يعطيك ربك فترضي يعني حق تعالي در قيامت آن قدر به تو خواهد داد كه راضي شوي. فراهنگ**1003** برگرفته از: پايگاه حوزه
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 839]