واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > فرجادی، محسن - چه بخواهیم چه نخواهیم بی سوادی دامن مسئولان کشورمان را گرفته است. جمله بالا نه توهین است و نه اتهام، نه کنایه است و نه تصوری از روی اغراض و بغض های سیاسی، واقعیتی اجتناب ناپذیر است که باید آن را پذیرفت. برای طرح مساله باید به 30 سال پیش بازگردیم؛ هفتم دی ماه ۱۳۵۸ سازمان نهضت سواد آموزی با فرمان امام خمینی تشکیل شد. شاید در آن زمان برای خیلی از انقلابیون راه اندازی نهادی برای سوادآموزی اقدامی در اولویت چندم بود اما چرا رهبر انقلاب اسلامی هنوز نهضت مردمی یک ساله نشده بود برای ریشه کنی بی سوادی اقدام کرد؟! آموختن الفبا و فراگیری خواندن و نوشتن اولین گام برای قدم گذاشتن در دنیایی دیگر بود. تصور کنید که توانایی خواندن و نوشتن نداشتید. چه چیزهایی را از دست می دادید و چه وضعتی داشتید؟! امام، بازکردن راهی جدید پیش پای ملتی بی سواد در شهرها و روستاها را در ذهن داشت که تشکیل این نهاد را بر هر اقدام دیگری ترجیح داد. **** اگر 15 سال پیش اینترنت موضوعی غیرقابل فهم برای خیلی از ما بود اما از 10 سال پیش کم کم برایمان معنا و مفهوم پیدا کرد. اولین مواجهه تان با فضای وب را به خاطر دارید؟ اولین باری که چندین پنجره را جلویتان باز کردید چطور؟ و اولین باری که برای خودتان ایمیل ایجاد کردید به یادتان مانده؟ امروز اینترنت بخش جدایی ناپذیری از زندگی اغلب ما شده است. دیگر این پدیده که پدیده نیست همه جا در دسترس است، حتی دورافتاده ترین نقاط کشور. دولت می خواهد با «دولت الکترونیک» خود را سبک بال کند و هر روز ایده هایی برای کاستن از بروکراسی اداری مطرح می شود که چند سال پیش در اروپا یا آسیای جنوب شرقی آزموده شده است. اما هر چه باشد ظاهرا فعلا از هند و افغانستان عقب تریم؛ از اولی در زمینه نرم افزار و دومی از نظر توسعه زیرساخت و سرعت. **** این فرضیه که بسیاری از مسئولین و نمایندگان محترم مردم در مجلس آشنایی چندانی با فضای مجازی ندارند چندی است که ذهنم را به خود مشغول کرده بود. اینکه قوه قضائیه درباره جرایم اینترنتی با تاخیر ورود پیدا کرد و یا اینکه قبل از آنکه بلوتوث های غیر اخلاقی و شخصی برخی چهره های شناخته شده که تا پیش از آن در اینترنت دیده می شد، چشم جامعه را پر کند هیچ پیش بینی درباره این پدیده های نوظهور در جامعه ما نشده بود و قانونی برای پیگیری آن وجود نداشت؛ و یا هنوز از نفوذ هکرهای وطنی به سایتهای دولتی و شرکتهای خصوصی و سوء استفاده های احتمالی برآورد دقیقی وجود ندارد مستنداتی برای این فرضیه بود که مسئولین از فضای مجازی اطلاعی ندارند یا بهتر بگویم با آن نا آشنا هستند. همانقدر که مسئولین اعم از نمایندگان مجلس، مدیران دولتی و وزرای محترم، اغلب چهره های فرهنگی و مسئولین قضایی با این پدید نا آشنا هستند اما در منازلشان فرزندان آنها با خیلی از ترفندهایی که فضای مجازی در اختیار آنها قرار می دهد آشنا بوده و به راحتی از آنها بهره می گیرند. اگر آنچه را مسئولین محترم درباره مسائل فضای مجازی و همه آنچه درباره دنیای وب وجود دارد و آنها سواد الفبایی آن را نداشته و یا کمتر دارند در کنار هم قرار دهیم با انبوهی از مشکلات آتی مواجه خواهیم شد که باید چاره ای برای آن قبل از آنکه تبدیل به معضلی دامنگیر شود اندیشیده شود. فراگیری سواد ابتدایی، مسئولین محترم را حداقل با هزارتوی دنیایی که اغلب، فرزندانشان پستوهای آن را می شناسند آشنا می سازد. اینگونه آنها یاد می گیرند که چگونه با یک وبلاگ ساده می توانند حجم نامحدودی از اطلاعات شامل متن، عکس، صوت و فیلم را وارد فضایی دیگر کنند و در معرض دید دیگران قرار دهند. متوجه می شوند که چگونه می توان آخرین فیلم ها و موسیقی ها را به راحتی از این دنیای بی پایان دانلود کرد حتی اگر با همین سرعت موجود خواسته باشیم عمل کنیم. شاید یکی از همین فرزندان، خود از سازندگان موسیقی های«اتیکت سفید» یا زیرزمینی باشد و پدر خبر ندارد و یا اگر به سایتهای چت و شبکه های اجتماعی قارچی که این روزها گسترش یافته سر بزند بتواند یکی از چند اسم فرزندش را بیابد. بماند که شاید بتواند برخی از دوستان و متقدمین که زودتر به فضای مجازی نزول اجلال کرده بودند را با هویت هایی دیگر شناسایی کند! همه اینها وقتی تبدیل به معضل می شود که آماری از دوستی های اینترنتی که تبدیل به مشکلی برای خانواده ها می شوند نداریم و نمی دانیم چگونه بدون اینکه ما بدانیم ذائقه صوتی و بصری خانواده دور از چشم پدر تغییر پیدا می کند. خیلی دور نروید! همین سی دی فروشی که چند روز پیش، پشت چراغ قرمز لیست سی دی هایش را به شما نشان داد، داشت محصولات دانلودی و از تولید به مصرف استدیوهای زیرزمینی را به شما عرضه می کرد. جاهایی که خیلی از مسئولین یا از آن خبری ندارند و یا فکر نمی کنند می شود در یک زیرزمین، چند جوان دختر و پسر در هرجای کشور سی دی موسیقی تولید کنند؛ آنچه این روزها باب شده و هر روز بیشتر می شود. و شاید همین مساله باعث شد که خواننده ای بی شناسنامه به مدد نام یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری آوازه ای وسیع تر می یابد و از آن سو احتمالا باید تا چند وقت دیگر منتظر موج نو کنسرت های زیرزمینی همین«اتیکت سفید» ها باشیم. یادمان باشد که چندی پیش دعوت نامه های اینترنتی این گروههای نوظهور در میان نوجوانان و جوانان می چرخید و نیروی انتظامی با چندین محفل از کنسرتهای این گروههای خاص برخورد شد. اگر بزرگترها یک سال است که بر سرو کله همه می کوبند و دعوا هنوز ادامه دارد دلیل نمی شود که آنها از پا نشسته باشند. شناسایی چرخه تولید برعهده مسئولین ذیربط؛ اما وقتی می شنوید کاربران اینترنت در ایران برای آمریکا مهم شدند و دولت آمریکا از شرکت هایی که خدمات اینترنتی همچون چت آنلاین، ارسال عکس و تبادل پیام های آنلاین و... را در اختیار کاربران اینترنت در ایران قرار می دهند، حمایت می کند و شرکت های سرویس دهنده را از قانون تحریم های یکجانبه آمریکا مستثنی خواهد کرد خیلی متعجب نشوید!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 347]