واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: باور کنیم که مسئولیمبسوی آرمانشهر(15)
یتیمنوازی؛در شبهای ظلمانی کوفه، آنها همواره قامت بزرگمردی را میدیدند که مخلصانه و عاشقانه، به رفع نیازهای مستمندان، همت میگماشت و یتیمان شهر، همیشه چهرهای نورانی را به عنوان پدر میشناختند که با لبخندی بر لب، تفقدشان میکرد و همراهشان بود؛به واقع، علی علیه السلام، جای پدر را برایشان پر کرده بود...و حالا ما؛ من و تو!باور کنیم که مسئولیم؛ که یتیم، تنها و بیهمراه، حداقل از نظر عاطفی، نیاز به دلجویی و همراهی دارد... از دیدگاه قرآن«ارایت الذی یکذب بالدین فذلک الذی یدع الیتیم: آیا کسی که روز جزا را پیوسته انکار میکند دیدی؟! او همان کسی است که یتیم را با خشونت میراند.» (ماعون/ 1-2)با یتیمان نباید به این دلیل که آنها سرپرستی ندارند، بد رفتاری کرد. آنها همواره نیاز به مهربانی و محبت دارند. برخورد خوب و مناسب با یتیم، میتواند علاوه بر ایجاد انگیزه و تقویت روحیه او، باعث ایجاد گشایش در کار یتیمنواز هم شود. دیدگاه اهل بیت (علیهم السلام)حضرت علی علیه السلام:« الله الله فی الایتام، فلا تغبوا افواههم، و لا یضیعوا بحضرتکم: خدا را خدا را دربارهی یتیمان، آنها را گاهی سیر و گاهی گرسنه نگذارید و نکند با حضور شما ضایع شوند.»پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:« احب بیوتکم الی الله بیت فیه یتیم مکرم: محبوبترین خانههای شما در نظر خدا، خانهای است که در آن یتیمی محترم باشد.»رسول خدا صلی الله علیه و آله:« کن للیتیم کالاب الرحیم:برای یتیم، همچون پدری مهربان باش.» امام علی علیه السلام:به فرزندان باقی مانده از دیگران نیکی کنید تا به فرزندانی که از شما باقی میماند، نیکی کنند. نگاه بزرگانحکایت روزی گذشت پادشهی از گذر گهی فریاد شوق بر سر هر کوی و بام خاستپرسید زان میانه یکی کودک یتیم کاین تابناک چیست که بر تاج پادشاستنزدیک رفت پیرزنی گوژپشت و گفت این اشک دیدهی من و خون دل شماستبر قطرهی سرشک یتیمان نظاره کن تا بنگری که روشنی گوهر از کجاست پروین اعتصامی یتیم کیست؟در افراد انسان، به انقطاع و جدایی کودک از پدر یا از دست دادن او- قبل از سن بلوغ- اطلاق میشود. وظایف جامعه نسبت به یتیمان1- بعد عاطفی:عواطف انسانی، ایجاب میکند که آنها همچون سایر فرزندان جامعه، مورد حمایت و توجه عموم باشند و از همه اینها گذشته، مردم از آینده کودکان خود که ممکن است در چنین شرایطی قرار گیرند، مطمئن شوند.2- حمایت مالی باید دیگران همچون پدران و مادرانی دلسوز، رنج یتیمی را از وجود آنها بیرون کنند و گرد وغبار تنهایی را از چهره آنها بزدایند. در روایت آمده که امام سجاد علیه السلام سرپرستی و تامین مخارج حدود صد خانواده از یتیمان و فقرای مدینه را به عهده داشت و با دست خویش به یتیمان غذا میداد و آنها را تکریم و نوازش مینمود. تکریم ایتامپیامبرانی چون حضرت موسی و حضرت عیسی- علیهماالسلام- به شدت از حقوق یتیمان طرفداری کرده و ظلم به یتیمان را از گناهان کبیره شمردهاند.امام علی علیه السلام در نامه خود خطاب به مالک اشتر در مورد رعایت حقوق یتیمان چنین توصیه میفرماید:از یتیمان خردسال و پیران سالخورده که راه چارهای ندارند و دست نیاز برنمیدارند، پیوسته دلجویی کن که مسئولیتی سنگین بر دوش زمامداران است. اگر چه حق، تمامش سنگین است، اما خدا آن را بر مردمی آسان میکند که آخرت را میطلبند، نفس را به شکیبایی وا میدارند و به وعدههای پروردگار اطمینان دارند. ادامه دارد ... منبع:طباطبایی، سید محمد هادی، کتابچه شهر قرآنی، شماره20، با اندکی تصرف، سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 296]