كريم باقري: ثبات من در فوتبال به خاطر همسرم است

واضح آرشیو وب فارسی:تکناز: كریم باقری مرد تمام‌نشدنی فوتبال ماست. او در 36 سالگی آنچنان در آمادگی به سر می‌‌برد كه نه تنها از اركان اصلی پرسپولیس به حساب می‌‌آید، بلكه پس از مدت‌ها دوری از تیم ملی، دوباره این پیراهن مقدس را پوشید و گل‌های حساسی هم برای تیم كشورمان به ثمر رساند. اگر او بتواند این میزان آمادگی را حفظ كند، می‌‌تواند یك ركورد جالب را ثبت كند، پس از 12 سال دوباره حضور در این فستیوال بزرگ فوتبال را تجربه كند. این گفتگو با این بازیكن بااخلاق و خلاق از دریچه‌ای تازه است كه می‌‌خوانید. به صورت خلاصه یك بیوگرافی كوتاه از خودتان بگویید.

باقری: در اول اسفندماه سال 1352 در محله عباسی تبریز به دنیا آمدم در خانواده‌ای كه پنج برادر و یك خواهرند. فوتبال را با بچه محل‌های عباسی آغاز كردم و به شكل حرفه‌ای از جوانان «ایدم» تبریز ادامه دادم. سپس به تراكتورسازی پیوستم. در زمان خدمت سربازی به تهران آمدم و سه سال در «كشاورز» توپ زدم و پس از آن به پرسپولیس رفتم. همان سال با پرسپولیس قهرمان شدم. ادامه فوتبال من سه سال در آلمان بود. یك نیم‌فصل در امارات، یك سال در انگلیس و پنج ماه هم در السد قطر و سپس دوباره به تیم محبوبم پرسپولیس پیوستم. چرا كریم باقری همچنان فوتبال بازی می‌‌كند و در شرایط آرمانی قرار دارد؟ باقری: فكر می‌‌كنم از هر كسی بپرسید سالم زندگی كردن را دلیل اصلی آن بداند. من به اذعان كارشناسان جزو بی‌حاشیه‌ترین فوتبالیست‌ها بودم كه همیشه سرم به فوتبال گرم بوده و سعی كردم فقط به فوتبال فكر كنم. سالم زندگی كردن یعنی چه؟ باقری: فكر می‌‌كنم یكی از مصداق‌هایش خواب به موقع باشد. اینكه تا الان توانسته‌ام فوتبال را ادامه بدهم به خواب و تغذیه مناسب برمی‌گردد. در این چند سال 4 روز بیشتر نبوده كه من دیرتر از ساعت 11 خوابیده باشم. خانواده و همسرتان در این موفقیت چه نقشی داشتند؟ باقری: نقش آنها غیرقابل انكار است. بدون شك اگر حمایت‌ها و از خودگذشتگی‌های همسرم نبود، این میزان ثبات در فوتبال من وجود نداشت. همسرم با خیلی از مسافرت‌های تیمی من كنار آمده و ممنونم كه شرایط مرا درك می‌‌كند به نوعی باید بگویم، كه این ثبات دستپخت همسرم است. چه زمانی قصد خداحافظی از فوتبال را دارید؟ باقری: تا زمانی كه بدنم اجازه بدهد فوتبال را ادامه می‌‌دهم. دوست دارم در اوج فوتبال را كنار بگذارم. چرا كه اهل بازی در تیم‌های ضعیف یا لیگ یك نیستم و با پرسپولیس از فوتبال خداحافظی می‌‌كنم. قصد مربیگری ندارید؟ باقری: هنوز فكر نكرده‌ام، اما اگر قرار باشد مربیگری كنم، چند سال پس از پایان دوران بازی، به دنیای مربیگری رو می‌‌آورم. احتمالا به مربیگری در پرسپولیس هم فكر می‌‌كنید؟ باقری: پرسپولیس تیم محبوب من است و طبیعتا هم دوست دارم، روزی مربی این تیم باشم. اما الان خیلی زود است تا در این باره صحبت كنیم. در پرسپولیس با مربی خارجی موافقید یا داخلی؟ باقری: من الان بازیكن این تیم هستم و پرسپولیس هم شرایط حساسی دارد، پس ترجیح می‌‌دهم در این باره حرفی نزنم. علت فراز و نشیب این فصل پرسپولیس چیست؟ باقری: هر تیمی پس از قهرمانی، دچار مشكلاتی می‌‌شود كه این فصل هم گریبان تیم ما را گرفته است، به خصوص كه تیم‌های بزرگ‌ هم حاشیه دارند. فكر می‌‌كنم عدم ثبات مدیریتی و كادر فنی هم مزید بر علت شد. اما با درایت مدیران، مربیان و بازیكنان این مشكلات حل شده و پرسپولیس روی دور پیروزی خواهد افتاد. پس اعتقاد دارید كه قهرمانی شما تكرار شدنی است؟ باقری: حتما همینطور است. شك نكنید كه پرسپولیس دوباره قهرمان خواهد شد. شما از ابتدا طرفدار پرسپولیس بودید؟ باقری: من چون تبریزی هستم، تراكتورسازی را خیلی دوست داشته و دارم. پرسپولیس هم از همان ابتدای دوران فوتبالم تیم محبوب من بوده است. بحث تراكتورسازی شد، چرا فوتبال تبریز دچار افت شده است؟ باقری: فكر می‌‌كنم به جوانان كمتر اهمیت می‌‌دهند. اگر به جوانان تبریزی چه در بازی چه در مربیگری بها داده شود، فوتبال تبریز متحول خواهد شد.
كریم باقری

فوتبال ایران در دنیا چه جایگاهی دارد؟ باقری: تیم ملی ایران در ردیف تیم‌های خیلی خوب آسیا و قابل‌تامل دنیاست، اما در سطح باشگاهی ضعیف هستیم كه آن هم به نبود امكانات حرفه‌ای و مربیان درجه یك دنیا برمی‌گردد. تیم ایران به جام‌جهانی خواهد رفت؟ باقری: شك نكنید. ما تیم جوان و در عین حال شاداب و باتجربه‌ای داریم كه تا اینجای كار در مقدماتی جام جهانی نتایج خوبی گرفتیم. فكر می‌‌كنم بدون مشكل و به طور مستقیم به جام جهانی خواهیم رفت. تیم حال حاضر ایران قوی‌تر است یا تیم سال 98؟ باقری: هر كدام در زمان خودشان تیم خوبی بودند، شاید دلیل توجه زیاد به تیم 1998 این بود كه با شرایطی خاص و معجزه‌گونه به جام جهانی رفتیم و مردم از این اتفاق خیلی خوشحال شدند. چون آن‌ها سال‌ها شاهد ناكامی فوتبال ایران بودند. شما چند سال پیش از تیم ملی خداحافظی كردید اما دوباره برگشتید. دلیل این رفت و برگشت چه بود؟ باقری: همان زمان خداحافظی اعلام كردم، كه دلیل رفتن من این است كه دوست داشتم جا برای جوان‌ها باز شود. حالا هم اگر برگشتم برای كمك به تیم ملی بوده و نمی‌‌خواهم جلوی پیشرفت كسی را بگیرم. دلیل كم شدن تعداد لژیونرهای ایرانی چیست؟ باقری: فوتبال اروپا بازیكنان تك‌ضرب و سرعتی می‌‌خواهد كه الان در فوتبال ما كمتر چنین بازیكنانی پیدا می‌‌شوند. ضمن اینكه از لحاظ فرهنگی و آب و هوایی و تغذیه و ... فوتبالیست‌های ایرانی نمی‌‌توانند خودشان را با شرایط آنجا وفق بدهند. فوتبالیست شدن آسان است یا نه؟ باقری: هیچ كاری آسان نیست. از طرفی خواستن، توانستن است. فكر می‌‌كنم هر كسی از راه اصولی و درست وارد شود به هدفش خواهد رسید. چه توصیه‌ای برای كسانی كه دوست دارند، فوتبالیست شوند دارید؟ باقری: اول اینكه، حتما درس خواندن را فراموش نكنند. تحصیلات در رشته‌های مرتبط با ورزش مثل تربیت بدنی هم، راه درستی است. كسی كه می‌‌خواهد فوتبالیست شود باید راهش را پیدا كند و از راه درستش وارد شود. خود شما موافق فوتبالیست شدن پسرتان هستید؟ باقری: سرنوشت هر فردی را خدا تعیین می‌‌كند. پسر من هم اگر دوست داشته باشد به فوتبال رو بیاورد او را كمك می‌‌كنم. چرا مدارس فوتبال ما هیچوقت بازیكن‌ساز نبوده‌اند؟ باقری: اول اینكه استعدادهای خوب جذب فوتبال نمی‌‌شوند و دوم اینكه مربیان بازیكن‌ساز نیز به مدارس نمی‌‌آیند.

بهترین روز زندگی شما چه روزی بوده است؟ باقری: روزی كه توانستم مردم را خوشحال كنم و از دست من راضی باشند بهترین روز زندگی من بوده است. اگر دوباره به دنیا بیایید فوتبالیست می‌‌شوید؟ باقری: طبیعتا بیشتر فوتبالیست‌ها همین را می‌‌گویند، اما من واقعا فوتبال را دوست دارم به خصوص تبریزی‌ها كه فوتبال در خون‌شان است. غیر از فوتبال شغل دیگری هم دارید؟ باقری: شغل آزاد دارم. كدام شهر را برای زندگی كردن دوست دارید؟ باقری: تبریز. جایی كه در آن به دنیا آمدم و خاطره‌ها دارم. طبعا این شهر را دوست دارم به تهران هم با همه شلوغی‌ها و ترافیك‌هایش عادت كردم و اینجا را دوست دارم. چه خانواده‌ای را خانواده سبز می‌‌دانید؟ باقری: خانواده‌ای كه اعضای آن در صحت و سلامتی باشند، خانواده سبز خواهند بود. 8 سال دوری آنقدر خوب دوید و خوب بازی كرد كه سرانجام پس از هشت سال دوری از تیم ملی دوباره به آن پیوست و حتی در یك بازی حساس مقابل امارات، ایران را از شكست نجات داد، او كریم باقری است، مردی كه نام او آوازه هر كوی و خیابان ایران است. اولین بار در سال 1372 (1993) از سوی «علی پروین» برای دیدارهای مقدماتی جام جهانی 1994 آمریكا به تیم ملی دعوت شد و حالا در سال 2009 همچنان ملی‌پوش است. مسئولین فیفا به او لقب «زیدان ایران» داده‌اند. مردی كه 48 گل ملی به ثمر رساند و اگر هشت سال را از فوتبال ملی خداحافظی نمی‌كرد، شاید تاكنون 200 بازی ملی در كارنامه خود داشت، اما او حالا 81 بازی ملی در كارنامه ورزشی خود دارد. سوابق باشگاهی: ایدم و تراكتورسازی تبریز، كشاورز تهران، پرسپولیس، آرمینیا بیلفلد آلمان، السد قطر، النصر امارات، چارلتون انگلیس و دوباره پرسپولیس. در هر سه رده ملی جوانان، امید و بزرگسالان بازی كرده است. افتخارات باشگاهی: قهرمانی لیگ دسته دوم آلمان با آرمینیا بیلفلد در فصل 99-98، قهرمانی جام باشگاه‌های عرب با السد قطر در سال 2001، سومی جام باشگاه‌های آسیا با پرسپولیس در سال 1996، قهرمانی با پرسپولیس. افتخارات ملی: قهرمانی بازی‌های آسیایی 1998 بانكوك، مقام سومی جام ملت‌های آسیا در سال 96، حضور موثر در صعود ایران به جام جهانی 98 و 270 دقیقه بازی در جام جهانی. دوبار انتخاب به عنوان بازیكن ماه آسیا از سوی AFC در سال‌های 97 و 2000. دوبار انتخاب به عنوان بهترین گل ماه آسیا در اكتبر 2000 و 2001. بهترین بازیكن جام باشگاه‌های عرب در سال 2001. دو بار عضویت در تیم منتخب آسیا در جام ملت‌های 2000 لبنان و 96 امارات. عضو تیم ستارگان آسیا در بازی مقابل تیم منتخب فیفا در سال 97. دومین گلزن سال 97 جهان با اختلاف 20 گل، بعد از رونالدو. اولین بازیكن ایرانی حاضر درلیگ انگلیس.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تکناز]

[مشاهده در: www.taknaz.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 63]