نمايندگان مردمي در مردم‌سالاري ديني

واضح آرشیو وب فارسی:رسالت: نمايندگان مردمي در مردم‌سالاري ديني
بخش سياسي داخلي: غربيها مي گويند حكمراني جرياني است كه از جامعه به سوي حكومت روان است و سپس از حكومت به سمت مردم
باز‌مي‌گردد. اما حكمراني خوب در مردمسالاري ديني جلوه رحمانيت، عدالت،... و كليه صفات ربوبي در برخورد با مردم است. بر اين مبنا منتخبين ملت در مقام حاكميت وظيفه خطير و بسيار حساسي بر عهده دارند. رئيس جمهور، نمايندگان مجلس، اعضاي شوراها و...بايد با دقت مضاعف و جدي تري در مسئوليت محوله حاضر شوند.رهبر فرزانه انقلاب اسلامي در ديدار با نمايندگان هشتمين دوره مجلس شوراي اسلامي در همين باره فرمودند: “قانون نرم افزار حركت عظيم هر كشور است و قانونگذاري براي هر كشور و ملتي في نفسه مهم است ، اما براي كشوري همچون جمهوري اسلامي ايران و ملت بزرگي نظير ملت ايران كه راه نويني را درمقابل بشر گشوده است ، از اهميتي بسيار فراوان‌تر برخوردار مي شود.” ايشان با تبيين تفاوت نگاه هاي موجود در نظام ها و دموكراسي هاي رايج در جهان با بينش اسلامي افزودند: “در نگاه اسلامي، ولايت مختص پروردگار است و اين ولايت تنها از مجاري الهي كه در اسلام تعيين و براساس كتاب و سنت در قانون اساسي بر آن تأكيد شده ، قابل اعمال و مورد قبول است كه با اين نگاه و بينش، نمايندگي ملت به ولايتي كه برخاسته از ولايت الهي است تبديل مي شود و به همين علت، قوانيني كه تصويب
مي شود براي همه لازم الاجرا است.”در حقيقت قواعد تصميم گيري در مردم‌سالاري ديني كه همان روح الهي و مردم گراي حاكميت است و در قانون اساسي كشور متجلي است به كليه فعاليتهاي سياسي شكل مي دهد و جلوه اي بديع از سرسپردگي در آستان ملكوتي و ذات ربوبي پروردگار را در جهان مادي امروز به نمايش مي گذارد.

يكي از مجاري تحقق برنامه هاي اصولگرايان براي اداره بهتر كشور قانونگذاري صحيح و بجا در مجلس است. امروز كه صف آرايي نيروهاي سياسي در انتخابات مجلس نهم شكل نهايي خود را يافته، وقت اين است كه سياستهاي اعلامي اصولگرايان در قالب برنامه هاي مدون به مردم اعلام گردد. صورت مسئله مجلس اين است كه شهروندان به نامزدهايي كه نماينده سياستهاي ويژه اي هستند، راي مي دهند وانتظار دارند، منتخبين آنها در مجلس به بهترين شكل ممكن به وظايف اصلي خود يعني “قانونگذاري” و “نظارت” عمل كنند. در واقع مسئوليت نمايندگي يك تكليف الهي و مردمي است يعني نمايندگي مردم مسلمان ايران در تحقق ولايت الهي به شكل اتم واكمل.

متاسفانه تجربه نشان داده است كه ارتباطات نمايندگان با مردم پس از حضور در مجلس به خرده ارتباطهايي نظير نامه ها و تقاضاها براي كار يا تسهيلات و... محدود مي شود. مقام معظم رهبري خاطرنشان كردند:” نمايندگان مجلس بايد حقيقتاً مردمي باشند و مردمي بمانند.” معناي مردمي بودن اين است كه نمايندگان ارتباطات خود را با پايگاه اجتماعي شان و ساير شهروندان حوزه انتخابيه حفظ كنند و روي اين ارتباط حساب باز نمايند. نمايندگان مجلس نقش بسزايي در جامعه پذيري نظام سياسي ايفا مي كنند و مي توانند منابع نرم حمايتي از سياستهاي كلان نظام اسلامي را تقويت كنند. از سويي مردمي بودن و مردمي ماندن نمايندگان، جايگاه مجلس را در نگاه مردم ارتقا مي دهد و مقدمات حكمراني خوب به معناي اسلامي آن را فراهم مي كند.

در نظامهاي رياستي مانند ايران كه نمايندگان پارلمان و رئيس قوه مجريه به طور جداگانه توسط مردم برگزيده مي شوند، همراهي و همگرايي منتخبين در دو قوه بهترين وضعيت قابل تصوري است كه
مي تواند ضمن تاليف موثرمنابع سياسي و صيانت از توزيع هدفمند قدرت سياسي بين قوا منجر به هم افزايي ساختارهاي تصميم گيري در كشور شود و متكي بر اين فرايند سياستها و قوانين راهگشايي جهت حل مسائل موجود صورتبندي گردد. مقام معظم رهبري تدابير ميان قوه اي را براي حل تفاوت ديدگاه ها و سلايق ضروري دانستند و افزودند:” اگر درباره حدود اختيارات، تفاوت ديدگاهي وجود داشته باشد
مي توان با تعامل مسئولان قوا، و استناد به قانون اساسي،
بهره مندي از ديدگاه كساني كه در قانون اساسي، به عنوان مفسران اين قانون تعيين شده اند و نيز استفاده از نظر نخبگان و صاحب‌نظران ، آنها را حل كرد.”

قواي انتخابي كشور اعم از مجريه و مقننه هر دو مستظهر به تاييدات مردم هستند. تلاقي برايند آراي مردم در تعامل بين دولت و مجلس تنها با تدابير داهيانه و منصفانه ميان قوه اي ميسر است. استقلال در تصميم گيري به معناي لجاجت و تعارض با قوه ديگر نيست. اساسا نظارت قوا بر يكديگر به معناي رقابت با هم نيست. نهادهاي انتخابي از آنجا كه به ولايت الله سر سپرده اند، قاعدتا در تعامل با يكديگر دچار اختلاف و تعارض نخواهند شد. آنجا كه تضاد و نه تفاوت ديدگاه وجود دارد نشان مي دهد كه منتخبين به جاي ولايت خداوند متعال، ولايت خود را پذيرفته اند. به تعبير رهبر فرزانه انقلاب “عبوديت و احساس مسئوليت در مقابل پروردگار ، مهم تر از همه عوامل و مسائل است. اگر مسئولان و مديران نظام، از چنين احساس و تعهدي برخوردار باشند همه اختلاف نظرها و سلايق و همه انگيزه هاي معقول در محيطي امن و آرام، همگرا مي شود و كارها و مشكلات تدبير خواهد شد.”

جمعه|ا|5|ا|اسفند|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: رسالت]

[مشاهده در: www.resalat-news.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]