واضح آرشیو وب فارسی:آفتاب: ايدز؛ مدارس، پيشگيري و آگاهي بخشي
بدون شك يكي از مشكلات مهم در هزاره سوم شيوع و گسترش بيماري ايدز است. اين بيماري در سالهاي اخير در دنيا رشد چشمگيري داشته و به ويژه آمارها نشان ميدهد در كشورهاي توسعه نيافته و در حال رشد خطر شيوع و گسترش آن بيشتر است.
آفتاب: در ايران هم آمارها نشان مي دهد كه موج جديد بروز و گسترش اين بيماري در راه است و بيشتر از همه نوجوانان، جوانان و زنان در معرض خطر ابتلا قرار دارند.
حال با توجه به اينكه در دنيا بر اين موضوع تأكيد مي شود كه بايد آموزش و پيشگيري را بر درمان اولويت داد، لازم است در اين زمينه اقداماتي اساسي و پايهاي انجام شود. به نظر ميرسد كه مدارس در زمينه پيشگيري از ايدز نقش پررنگي داشته و اگر بتوان در اين خصوص فعاليتهايي را از طريق نظام آموزش و پرورش انجام داد، يقيناً ميتوان اميدوار بود كه در آيندهاي نزديك آمار ايدز در ايران كنترل شود. هر چند كه تاكنون نظام آموزش و پروش ايران در اين زمينه اقدامات اساسي و پايهاي انجام نداده و بسيار منفعل عمل كرده و تنها چيزي كه در اين سالها بيشتر مورد توجه قرار گرفته، اين است كه هر سال همزمان با روز جهاني مقابله با ايدز، يك سري برنامه ها و اقدامات معمولي و مرسوم صورت مي گيرد و همه چيز از فرداي آن روز به فراموشي سپرده مي شود.
البته در برخي از دروس مثل زيستشناسي بعضا به اين موضوع اشاراتي شده است اما اين رويهها چندان مطلوب و كافي به نظر نميرسد. لذا پيشنهاد ميشود كه با توجه به اهميت اقدامات اساسي و پايه اي در مدارس شناخت اين بيماري، راههاي پيشگيري و درمان به طور كامل و پايهاي آموزش داده شود.
در اين زمينه مي توان اقدامات بسيار گستردهاي را انجام داد كه برخي از آنها به شرح زير پيشنهاد مي شود:
اولين كاري كه ميتوان انجام داد اين است كه همه مدارس به طور يكپارچه بايد تبليغات و اطلاعرساني را در سطح گسترده در مدارس انجام دهند. بنابراين ميتوان با تعبيه تابلوها و اعلانات ساده به در و ديوار كلاسها و حياط و مسيرهاي پرتردد براي بچه ها اين موضوع را تشريح نمود.
يكي از مشكلات آموزش ايدز در مدارس اين است كه برخي از معلمين و مربيان آموزشي، عموماً ايدز را به عنوان يك تابو و موضوعي كه نبايد به آن توجه كرد، عنوان مي كنند. براي مقابله با اين تفكر بايد در اين زمينه كلاس هاي توجيهي و دروس آموزش ضمن خدمت براي مربيان و مسئولين آموزشي تشكيل داد و از طريق اين كلاس ها اين قشر تلاشگر و نقشآفرين را با مباني اين بيماري آشنا كرده تا آنها بدانند كه در زمينه آموزش چه نقش و مسئوليت پر رنگي دارند.
بايد بين مدارس و مراكز درماني و بيمارستاني كه در زمينه ايدز فعاليت مي كنند ارتباط نزديكي برقرار شود. حتي مي توان نمايندگان دائمي از اين مراكز در مدارس منصوب كرد تا آنها با ايجاد تعامل با اولياي مدرسه و دانش آموزان، اين ارتباط ارگانيك را تقويت و بهبود بخشند. حتي بهتر است جلسههاي آموزشي با كمك پزشكان، كارشناسان و محققيني كه در اين زمينه در كلينيكها و مراكز درماني كار مي كنند، برگزار كرد تا مدارس بيشتر و عميقتر با اين بيماري آشنا شوند.
بايد درسي و يا كتابي تحت عنوان ايدز به طور مستقل تعريف كرد و از طريق اين درس و يا كتاب دانش آموزان با اين بيماري از لحاظ ذهني، ادراكي و حسي آشنايي كامل پيدا كنند.
بايد در جلسه هاي انجمن هاي اوليا و مربيان بخشي از زمان جلسه را به بحث در مورد ايدز اختصاص داد چرا كه خانواده ها در كنار اوليا مدرسه مي توانند به عنوان دو ستون اصلي، آموزش هاي متناسب با سن كودكان و نوجوانان را به آنان منتقل كنند. اگر مدرسه بدون خانوادهها در اين زمينه تلاش كند، شايد نتايج چندان مطلوب و مثمرثمر نباشد.
تهيه و تدوين فيلم هاي آموزشي، سي دي ها و كليپهاي كوتاه و جذاب يكي از راههاي مهم و اساسي برانگيختن ذهنها و توجه دانش آموزان به حساسيت اين بيماري است. با توجه به اينكه در سالهاي اخير اپيدمي ايدز بيشتر از طريق ارتباطات جنسي منتقل شده است، براي كنترل و پيشگيري بايد اين مسئله را يعني ارتباط جنسي سالم را براي بچه ها بدون هيچگونه رودربايستي يا احساس شرم مطرح كرده و پايه اي براي شناخت عميقتر آنها را فراهم ميكرد.
شعار امروز مبارزه با ايدز اين است كه نوجوانان و جوانان بايد در شناخت و مراقبت از خود توانمند شده به طوري كه بتوانند در جامعه از خود مراقبت كرده و بين رفتارهاي طبيعي و غيرطبيعي كه پايه سلامت جنسي است، تمايز قائل شوند. اين گفتار بدين معني است كه فرزندان ما بايد با آگاهي كامل در زمينه مسائل جنسي در جامعه رشد كنند. حال با توجه به اينكه با صلاحيت ترين افراد در زمينه ايجاد شناخت و آگاهي، والدين و معلمها و مربيان آموزشي هستند بايد بدون هيچ ترس و واهمه اي و با شجاعت اين مسائل را به نوجوانان و جوانان آموزش داده تا آنها در برابر خطرات مصون بمانند چون تحقيقات نشان مي دهد كه علت اينكه بيشتر نوجوانان و جوانان دچار ايدز شدهاند عدم آگاهي و شناخت از اين موضوع بوده است. لذا لازم است هم اعتماد به نفس تسليم نشدن در برابر وسوسهها و هم آگاهيها را در برخورد اصولي با ايدز آموزش داد.
برگزاري مراسمي براي ايدز مي تواند در اين زمينه راهكار مؤثري باشد مثلاً مي توان با گردهمايي در يك پارك يا مراكز تفريحي اين موضوع را به گفتوگو گذاشت. در كارناوالها مي توان ضمن شادي و سرور، با اجراي نمايش، برگزاري كنسرت موسيقي، نمايشگاه نقاشي با موضوع ايدز (HIV) ذهن ها را با اين بيماري مأنوس ساخت.
يكي از نكاتي كه در اين زمينه بايد به آن توجه كرد اين است كه فرد مبتلا به ايدز، يك غول ترسناك و خطرناك نيست كه همه بايد از آن دوري جويند. فرد مبتلا به ايدز يك بيمار است كه بايد براي درمان او تلاش كرد لذا اگر در مدارس فردي ناقل اين بيماري است بايد مثل سايرين با او رفتار شود. ضمن اينكه شايد بايد مربيان آموزشي توجه بيشتري به آن فرد مبتلا داشته باشند.
اقدام آخر اين است كه بايد اتاقهاي فكر و همانديشي و گفتوگو در مدارس ايجاد شود تا دانش آموزان به همراه پدر و مادران و مربيان آموزشي در راستاي مبارزه با گسترش اين بيماري در اين گروه ها فعاليت كنند. در واقع با تشويق آنها به حضور در چنين محيط هايي مي توان اميدوار بود كه در آينده آمار رشد ايدز در كشور به طور قابل توجه و اساسي كنترل شود.
كد مطلب : 146379
يکشنبه|ا|30|ا|بهمن|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آفتاب]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 91]