واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: امروز در تاريخ
دوستويفسكي (داستايفسكي) و 32 داستان از رنج انسان
فئودور دوستويفسكي (تلفظ انگليسي: داستايفسكي) نويسنده روس (طبق تقويم ميلادي گريگوري) نهم فوريه 1881 در 59 سالگي درگذشت. وي 11 نوامبر 1821 در مسكو به دنيا آمد و پدرش يك پزشك بود كه كشته شد. فئودور قلم و مهارت خود را در شرح و توصيف رنج انسانها بكار برد. 32 تاليف او كه به زبانهاي مختلف ترجمه شدهاند با اينكه در حال و هواي قرن نوزدهم و توصيف دردها و طرز تفكر و روانشناسي روسهاي آن زمان نگاشته شدهاند نفوذ شگرف در روحيه ملل قرن بيستم داشتهاند.
آزاد شدن ايران خاوري
يعقوب ليث مبارز خستگي ناپذير راه تجديد استقلال و يكپارچگي ايران، حاكميت ملّي ايرانيان و قهرمان ميهن كار آزادكردن هرات، باميان، بلخ، كابل، غزنه و بُست از تسلط اعراب را نهم فوريه سال867 مصادف با 20 بهمن تكميل كرد.
يعقوب در طول يازده سال بعد نيشابور، گرگان، كرمان، فارس و خوزستان را هم از چنگ اعراب خارج ساخت و درجريان پيشروي به سوي بغداد در ناحيه ديرالعاقول (كنار دجله) با سپاه اعزامي حكومت عباسيان رو به رو شد و به نبرد پرداخت. يعقوب پيشنهاد سازش خليفه را رد كرد. وي درخوزستان خودرا براي لشكركشي ديگري به سوي بغداد آماده ميكرد كه براثر بيماري قولنج درگذشت و در همانجا مدفون شد.
غفلت، يا خيانت؟!
دولت وقت تهران در بهمن سال 1291 هجري خورشيدي به فاصله يك هفته امتياز ايجاد راهآهن آذربايجان و استخراج معادن طرفين آن را به روسيه و عينا چنين امتيازي را درخوزستان به علاوه اسكلهها و باراندازهاي خرمشهر به انگلستان واگذار كرد كه آغاز جنگ جهاني اول در سال بعد، استفاده از هر دو امتياز را دچار مشكل ساخت و در سال 1917 دولت تزاري روسيه از ميان رفت و همه امتيازهاي اكتسابي آن دولت باطل شد. مورخان بكاررفتن عبارت «استخراج معادن طرفين خطوط راهآهن» را بدون تعيين طول و عرض محدوده، غفلت يا خيانت مقامات مربوط وقت ذكر كرده و نوشتهاند كه اين امتيازها كه به دليل تغيير وضعيت جهان عملي نشد نه فقط مغاير منافع ملي بلكه خارج از وظايف يك و يا چند مقام دولتي بود.
خود مختاري منطقه نخجوان
منطقه نخجوان كه طبق قرارداد ترك مخاصمه ايران و روسيه در سال 1828 موسوم به «تركمن چاي» از ايران جدا شد، نهم فوريه سال 1924 از سوي دولت مسكو به صورت يك منطقه خود مختار اعلام شد. در قديم، نخجوان «نكزوانا» و «نكزوان Naxuan» تلفظ ميشد و از زمان تاسيس كشور ايران به دست كوروش بزرگ تا 1828 گوشهاي از خاك اصلي ايران بود. قرارداد ننگين تركمن چاي هم بمانند قرارداد گلستان با پادرمياني انگلستان به سران وقت تهران قبولانده شده بود.
مذاكرات نفت، راديو دهلي و بي اعتمادي ايرانيان به رسانههاي كشور
فعاليتهاي مربوط به نفت ايران در سراسر بهمن 1332 به اوج خود رسيد. دولت وقت (معروف به دولت كودتا) يك خارجي را به عنوان كارشناس و مشاور نفتي خود استخدام كرده بود تا مردم باور كنند كه در معاملات با كنسرسيوم مغبون! نخواهند شد.
نمايندگان و كارشناسان كمپانيهاي نفتي بلوك غرب ـ تشكيل دهنده كنسرسيوم نفت ايران! در طول بهمن ماه ميان تهران و مناطق نفتي جنوب در رفت و آمد بودند.
ايرانيان كه تجربه دوران حكومت دكتر مصدق و وجود نشريات و احزاب مستقل و فعاليتهاي سياسي آزاد آنان را نسبت به گذشته روشنتر و به مسائل وطن حساس كرده بود به گزارشهاي منتشره در رسانههاي تهران اعتماد نداشتند و شبها اخبار را از بخش فارسي راديوهاي دهلي و مسكو ميشنيدند.
www.iranianshistoryonthisday.com
چهارشنبه|ا|19|ا|بهمن|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 154]