محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845573906
برنامهریزی خاص دولت برای معرفی وزیر ورزش/بدعت های جدید در کشور/ حجاب مساله اجتماعی یا امنیتی
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > احزاب و تشکل ها - پرویز سروری نماینده دوره هفتم و هشتم مجلس به عنوان یکی از نمایندگان حامی دولت در مجلس شناخته می شود. مریم هدیه لو: نماینده اصولگرای مردم تهران به عنوان نماینده حامی دولت در مجلس شناخته می شود اما او در گفت و گو با خبرآنلاین دیگر در در کسوت نماینده حامی دولت در مجلس دیده نمی شود. او با اشاره به نامه رییس جمهور برای معرفی وزیر ورزش و جوانان معتقد است که بدعت جدیدی در کشور در حال پایه گذاری است که تبعات منفی زیادی برای کشور خواهد داشت. سروری معتقد است که «سجادی» قربانی فرد دیگری شده است زیرا احمدی نژاد به خوبی می دانست که با معرفی وزیر به این شکل و مطرح کردن آن مسایل، مجلس به وی رای اعتماد نمی دهد در واقع رییس جمهور به شکلی برنامه ریزی شده سجادی را به مجلس معرفی کرده است... *** آقای سروری؛ این روزها گویا قانون گریزی به یک مساله در کشور تبدیل شده و برخوردهای سلیقه ای هرروز افزایش می یابند. بالاخره وزیر ورزش و جوانان به مجلس معرفی شد اما سیل تذکرات نمایندگان یکی از عجیب ترین روزهای مجلس را رقم زد و در واقع کسانی را که از رادیو به صورت مستقیم مذاکرات را شنیدند تقریبا از مناسبات میان دو قوه شگفت زده کرد. ما احساس می کنیم مسایلی در حال بدعت شدن در نظام است که در آینده آثار منفی آن تبعات بیشتری خواهند داشت. تضعیف مجلس و قانون وهمچنین دور زدن آن با برخوردهای سلیقه ای تبعات فاسدی دارد. نامه ریاست محترم جمهور در مورد معرفی وزیر ورزش نامه بسیار عجیبی بود و تلقی ما این است که ایشان با زبان بی زبانی اعلام کردند که به ایشان رای ندهید. تلقی من این است که رییس جمهور شخص دیگری را برای وزارت ورزش و جوانان در ذهن دارد و در واقع سجادی را قربانی فرد مورد نظر خودش کرده است. یعنی رییس جمهور فکر می کند فرد مورد نظر وی پس از این شرایط، در مجلس رای می آورد؟تلقی من همین است. رفتاری که در جلسه سه شنبه مجلس صورت گرفت بر مبنای عدم رای آوری فرد مورد نظر بود، چون مجلس را کاملا در مقابل این برخورد رییس جمهور قرار داد و آثار نامه رییس جمهور و واکنش مجلس به احتمال زیاد دامن آقای سجادی را خواهد گرفت. در حال حاضر نمی خواهم در مورد تایید و رد سجادی موضع گیری کنم زیرا هنوز برنامه ای به مجلس ارائه نکرده است. نکته روشن این است که آقای احمدی نژاد خوب می دانست که با این نوع ادبیاتی که با مجلس برخورد می کند فرد پیشنهادی اش رای نمی آورد و من فکرمی کنم از قبل این مساله برنامه ریزی شده بود. در نامه رییس جمهور به مجلس ابهاماتی در خصوص وزارت ورزش مطرح شده بود که جای تامل داشت مگر در حدود 6 ماهه گذشته که این وزارت خانه تصویب شد نباید این ابهامات برطرف می شد؟در گذشته نیز این موضع ابهام مطرح شده ورییس جمهور اعلام ابهام کرده بود ولی به ایشان این تذکر داده شد که ابهامات شما نمی تواند بهانه ای برای عدم اجرای قانون باشد زیرا قانونی که شورای نگهبان تایید کرده باید اجرایی شود و اگر هم ابهامی توسط شما وجود دارد پس از آن باید برطرف شود. این که بر روی قانون مصوب مجلس که شورای نگهبان آن را تصویب کرده، ان قلت گذاشته شود، امکان پذیر نیست و آن را با مشکل مواجه می کند. به علاوه در صورت وجود هر نوع ابهامی، راهکارهای قانونی برای رفع آن وجود دارد و دولت می تواند از مجلس در مورد این ابهامات استفساریه بگیرد زیرا تفسیر قوانین عادی با مجلس است و مجلس به عنوان قانون گذار برای رفع ابهامات به رییس جمهور پاسخ می داد تا ابهامات رفع شوند. خب از همان ابتدا هم این ابهامات مطرح شد اما مجلس تنها بر اجرای قانون پافشاری می کرد...به هر حال این شیوه برخورد در معرفی وزیر صورت گرفت که بدعت غلطی است که از از این به بعد دوباره باب می شود و هر روز نیز باید شاهد این التهاب آفرینی ها در کشور باشیم. این برخورد شایسته نیست و احساس می کنیم که به علت عدم اعتقاد رییس جمهور به تشکیل وزرات ورزش و جوانان این اقدام را انجام دادند تا وضعیت ناپایدار موجود در عرصه ورزش و جوانان همچنان ادامه یابد و نکته بعد نیز این است که گزینه اصلی ایشان غیر از آقای سجادی می باشد. یعنی به نظر شما مجلس نمی تواند با یک اقدام همه جانبه و جمعی این گزینه را تایید کرده و با این شیوه این به اصطلاح برنامه ریزی دولت را که بدعت جدیدی است از میان ببرد؟این یک تحلیل است و ممکن است سایر نمایندگان چنین نظری نداشته باشند. اما این طور که تذکرات صحن علنی پس از قرائت این نامه نشان می داد تحلیل شما در کلیت مجلس غالب است.بسیاری از نمایندگان ممکن است تا این حد این تحلیل را نداشته باشند اما آنچه کاملا مسلم است فضا با نامه رییس جمهور، در مورد آقای سجادی منفی شده است. اگر گزینه اصلی رییس جمهور آقای سعید لو باشد هم فکر می کنید ایشان با توجه به این که یک بار در دریافت رای اعتماد مجلس شکست خورده اند، قادرند این بار نظر موافق نمایندگان را جلب کند؟طبیعتا رای منفی نمایندگان در آن زمان به آقای سعید لو به خاطر وزرات نفت بود اما این که وی برای اداره وزارت ورزش و جوانان بتواند رای اعتماد مجلس را جلب کند برای من با تردید مواجه است. آقای سروری! اتفاق جالب دیگری هم در جلسه مربوط به نامه معرفی وزیر ورزش و جوانان رخ داد. بگذارید از مجلس هم انتقاد کنیم که چرا زمانی که طرح یا موضوعی به نفع مستقیم خود نمایندگان است، به سرعت با قید فوریت به تصویب می رسد اما طرح هایی از قبیل نظارت بر وظایف نمایندگی با آن همه اما و اگر و چالش و پیچ و تاب مواجه می شود و بارها به اصطلاح قیچی تعدیل می خورد تا مبادا موجب دردسر مجلسیان شود. منظورم از مصوبه جدید همان تصویب فوریت تعیین تکلیف نمایندگان در مورد قانون مدیریت خدمات کشوری در دستگاه های اجرایی پس از دوره نمایندگی و به قول مجلسیان اعمال عدالت در حق آن ها بود...فکر می کنید این مساله به نفع شان مجلس در شرایط حاضر است؟خیر- قطعا به نفع مجلس نیست و من از مخالفان این موضوع بودم و صحبت های زیادی نیز در این زمینه شده است. حتی در مورد مدرک تحصیلی، این اقدام مجلس را اقدام خوبی نمی دانم. البته رای همکاران محترم است اما نظر شخصی من این است که بالاخره ذات انقلاب با مدرک گرایی متفاوت است. من نمی گویم مدرک بد است، اما نمی توان گفت همه چیز است. ما نمی توانیم قشر عظیمی از نیروهای انقلاب را از ورود به مجلس محروم کنیم در حالیکه بسیاری از آن ها از بسیار دیگری که مدارک بالاتری دارند برای ورود به مجلس شایسته ترند.با منطق امروز ما شهید رجایی نباید وارد مجلس شود واقعا این طور است؟ یا بسیاری از سرداران شهید که نور چشم ما و قوت قلب نظام هستند اگر زنده بودند نمی توانستند در مجلس حضور داشته باشند و این منطق درستی نیست. البته به علت این که همکاران به این موضوع رای دادند باید به آن احترام گذاشت. مردم نمایندگان را انتخاب کرده اند تا ازحقوق آن ها دفاع کنند و توقع آن ها هم همین است. مجلس نیز همیشه همین رفتار را داشته و از برخی حقوق مسلم خود به خاطر مردم چشم پوشی کرده است اما در این دو طرح متاسفانه چنین شائبه ای وجود دارد. بگذارید در مورد موضوع مهم دیگری هم که این روزها بسیار مطرح می شود صحبت کنیم. مسایلی در مورد مد و حجاب در دولت ها و مجالس مختلف مطرح شده و هر یک از آن ها به فراخور اندیشه های خودشان در این مورد عملکردهایی داشته اند.موضوع حجاب را مساله ای امنیت ملی و یا امنیت اخلاقی و یا صرفا یک موضوع اندیشه ای و مذهبی می دانید؟متوجه منظور شما نمی شوم... انعکاس این میزان مخالفت و موافقت در میان خود مسئولین در خصوص مد و حجاب در جامعه ایرانی به نظر شما درست بوده است. باید حجاب را به عنوان موضوع امنیت ملی بدانیم یا یک موضوع اجتماعی و دینی؟ من هیچ یک از این تعابیر را مطرح نمی دانم. حجاب یک موضوع ارزشی و منبعث از ارزشهای ملی جامعه ما است. یعنی کارهایی که تا به حال در این حوزه صورت گرفته است را تایید می کنید؟باید اعتراف کنیم که انقلابی به این عظمت نتوانسته در تبیین موضوع حجاب و عفاف در جامعه شایسته عمل کند. باید پذیرفت در این عرصه با مشکلاتی مواجه هستیم و علت این مشکلات این است که از ابتدای انقلاب تا به حال تحلیل واحدی در این زمینه وجود نداشته و اختلاف نظر بر این عرصه قالب بوده که باعث مواجه این امر ارزشی با چالش های جدی شده است. اکثریت قاطع جامعه ما که این مسئله را ارزشی و متصل به شریعت می دانند تببین درستی از آن صورت نداده و دایما با افراط‌ها و تفریط‌ها به این حوزه ضربه زده اند وهمین مسایل است که مردم را در این باره سردرگم می کند. وقتی ما از مردم می خواهیم که حجاب را رعایت کنند باید یک صدا در جامعه وجود داشته باشد که اولا ما حجاب را چه می دانیم و ثانیا کف حجاب و سقف آن چیست. شما چه تعریفی از این کف و سقف دارید؟ما سقف حجاب را برای افراد کاملا متدین جامعه می بینیم، اما کف حجاب به عنوان یک مطالبه ملی در سطح جامعه مطرح می شود وهیچ گاه نباید نگاه نظام روی یکی از این فضا ها متمرکز شود. زمانی سقف حجاب به عنوان کف در جامعه مطرح می شود در حالیکه این مساله مطلوب سطح توقعات و ظرفیت های اجتماعی جامعه نیست. نقطه مطلوب کجا است؟حجاب در یک حداقلی که نیازها را تامین می کند به عنوان کف جامعه می تواند نقطه مشترک ملی باشد و از آن جا تلاش شود که سطح حجاب در جامعه از کف به سقف آورده شود که البته فرایند آن باید کاملا فرهنگی باشد. تفکیک این دو حوزه بسیار متفاوت است. یعنی حرکت ما از کف تا سقف باید فرهنگی باشد اما در کف هم فرهنگی و هم امنیتی و هم انتظامی مورد نظر قرار بگیرد، زیرا با قانون و ارزش های جامعه نمی توان بازی کرد. گاهی این حوزه‌ها خلط می شوند و موقعی سطح نگاه اجتماعی را به سقف می بریم و جامعه توان تحمل آن ها را ندارد و واکنش نشان می دهد. گاهی نیز کف این مطالبه را صرفا فرهنگی تعریف می کنیم و می گوییم که مردم جامعه باید حجاب داشته باشند که این هم درست نیست. به نظر شما کار متناسبی برای این سقف و کف مطالبه انجام شده است؟اگر کاری هم در این زمینه انجام شده باشد ضعیف بوده و یک جای کار ایراد داشته است زیرا حجاب پیام خداوند است و پیام خداوند نیز ایرادی ندارد. ما در تبیین همین مساله و در برنامه ریزی برای ارتقاء این ارزش ها مشکل داشته ایم. اما در حال حاضر مشکل نگاه متفاوتی است که به این موضوع وجود دارد.درست است. در حال حاضر نیز نگاه ها متفاوت است. آقای احمدی نژاد می گوید که ما بایستی با بحث فرهنگی این موضوع را حل کنیم. نگاه دیگر که بسیاری از نمایندگان مجلس دارند این است که نگاه فرهنگی در کنار بحث انتظامی نسبت به کسانی که از خط قرمزهای نظام عبور می کنند، باید مورد توجه قرار بگیرد. این فکر می گوید که نظام نمی تواند حداقل این مساله را قبول نداشته باشد و مردم به هر حال باید یک حد حداقلی را در این باره رعایت کنند و برای حداکثر کردن آن کار فرهنگی انجام شود. اما سوال این است که مدارس، آموزش و پرورش، دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی ما تا چه اندازه در این باره کار موثر انجام داده اند؟ ما در مورد مساله حجاب تا چه حد ایجابی و تا اندازه سلبی برخورد کرده ایم؟ اینها موضوعات مهمی است و از این جهت فکر می کنم در این حوزه مشکلات اساسی وجود دارد که باید به یک نقطه نظر مشترک در بین همه مسئولین مرتبط با این موضوع رسید. به نظر شما آیا محدود به این دولت است که رییس جمهوری در این زمینه صرفا مطالبات فرهنگی داشته باشند؟نه محدود به این دولت نیست بلکه ما به دولت های قبل و دولت فعلی هم این تذکر را داده ایم که مساله کف مطالبات مربوط به حجاب را حداقل در مورد کارمندان خود رعایت کنید. چنین مساله ای در دنیا هم وجود دارد و امر پذیرفته شده ای است. در وقت اداری و در مراکز دولتی این کف دقت کنید «کف»را به عنوان یک لباس کار برای کارکنان اعم از مرد و زن تعریف کرده و از آن ها مطالبه کنید و این امکانپذیر است. آن چه که در حال حاضر در ادارات و مراکز ما وجود دارد اصولا تناسبی با فضای ارزشی جامعه ندارد و به همین دلیل وقتی در بخش های دولتی شاهد این مسایل هستیم در فضای بیرون نمی توانیم مطالبات مربوط به حجاب را پیگیری کنیم. البته ابعاد این مساله بسیارعمیق تراز این توضیحاتی است که من دادم و باید به صورتی جداگانه و با حضور کارشناسانی که در این زمینه بحث دارند مساله حجاب را مورد بررسی قرار داد. نظر شخصی شما درباره این مطالبه چیست؟ به هر حال قانون گذار در این رابطه سهم بزرگی دارد.باید به یک مدل مشخص که غالبا ایجابی و استثناء سلبی باشد، برسیم و جای این دو نباید عوض شوند. برخورد فرهنگی در حداکثر و برخورد انتظامی در حداقل اما هر دو در کنار هم وجود بایستی داشته باشند و البته تناسب این دو باید مطالعه شده و جدید هم باشد. متاسفانه در مساله حجاب به صورت جزیره‌ای عمل می شود و نیروهای انتظامی به یک شکل، نیروهای فرهنگی به شکلی دیگر و نیروهای اجرایی به صورتی دیگر عمل می کنند و باعث سردرگمی مردم می شود.عناصرفرصت طلب نیز از این شکاف های سلیقه ای استفاده می کنند و جامعه را به سطح غیر مقبولی از بحث حجاب می رساند. /2727
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 209]
-
گوناگون
پربازدیدترینها