واضح آرشیو وب فارسی:فارس: همايش داستان كوتاه/
خبرگزاري فارس: سميرا اصلانپور گفت: نبودن نشريات تخصصي «داستان كوتاه» مردم را از اين قالب ادبي دور كرده، در گذشته مطبوعات حلقه اصلي ارتباط مردم و داستان كوتاه بودند كه متاسفانه امروز از بين رفته است.
به گزارش خبرگزاري فارس، سميرا اصلانپور درباره اولين همايش داستان كوتاه ايران گفت: داستان كوتاه در كشور نيازمند تحولي اساسي است و اين همايش ميتواند آغازگر آن باشد به شرطي كه به دور از جنجال برگزار شود و هدف نهايي پيشرفت داستان كوتاه باشد. اين طور نباشد كه بودجههاي كلان به آن اختصاص داده شود و در نهايت تاثيري نداشته باشد و كار خاصي انجام نشود.
وي افزود: مراكز فرهنگي بسياري در كشور وجود دارند كه بودجه كافي براي پرداختن به داستان كوتاه در اختيار دارند، اما متاسفانه اقدام موثري تا به امروز انجام نشده است و به دليل عدم هماهنگي، اين مراكز به سازمانهاي اداري تبديل شدهاند و از وظيفه اصلي خود باز ماندهاند. اين همايش بايد بتواند راهي براي خروج از اين وضعيت پيدا كند.
اين نويسنده وضعيت داستان كوتاه در گذشته را بهتر از امروز ارزيابي كرد و گفت: در گذشته حلقه رابطي ميان مخاطبان و داستان وجود داشت و آن مطبوعات بود، امروزه اين حلقه از بين رفته است. نشريه تخصصي داستان نداريم و روزنامهها اقدام به نشر داستان نميكنند، به همين دليل نويسنده بايد زماني طولاني صرف جمعآوري يك مجموعه بكند و همين امر مردم را از داستان كوتاه دور كرده است.
اصلانپور نبود جلسات نقد و بررسي را از ديگر مشكلات امروز داستان كوتاه ايران دانست و گفت: در زمينه داستان كوتاه نيازمند اقدامي اساسي هستيم، اين روزها جلسات نقد و بررسي رونق چنداني ندارند، جوانان جايي براي ارائه آثار خود ندارند. اين همايش ميتواند اين فرصت را براي نويسندگان مهيا كند، به شرطي كه تداوم داشته باشد و محدود به همين يك سال نشود.
*رحيمپور: فقر آموزش علت عدم رشد داستان كوتاه است
حسن رحيمپور يكي از دلايل كمبود مخاطبان داستان را نسبت به گذشته افزايش رسانهها دانست و گفت: امروزه با وجود اينترنت، مردم تمامي اطلاعات را از اين راه دريافت ميكنند. جوانان گرايش زيادي به اينترنت دارند و كمتر به سراغ مطالعه ميروند.
اين نويسنده درباره جايگاه داستان كوتاه امروز در ادبيات داستاني كشور گفت: عدهاي ميگويند مردم گرايش بيشتري به رمان دارند، از اين رو داستان كوتاه مخاطب كمتري دارد. اما به نظر من رمان جايگاه خودش را دارد و داستان كوتاه هم در جاي خودش ايستاده. اگر داستان كوتاه خوبي در اختيار مخاطب قرار بگيرد بدون شك از آن استقبال ميشود.
وي يكي از دلايل عدم رشد داستان كوتاه را فقر آموزش در كشور خواند و افزود: در هر دوره يك يا دو نفر بودند كه در زمينه تاليف داستان حرفهاي عمل ميكردند و توان آموزش داشتند، اما به علت عدم برنامهريزي وقتي اين افراد از كار كنار رفتند كسي نبود جاي آنها را بگيرد، به همين دليل نويسندگان يك نسل بدون الگو و معلم به حال خود رها شدند.
رحيمپور يكي ديگر از دلايل عدم رشد داستان كوتاه را نبود منتقدان حرفهاي دانست و گفت: منتقدان ما با افراط و تفريط آثار را نقد ميكنند. همه چيز را يا سياه ميبينند يا سفيد.
وي اين همايش را همايشي نو و جالب خواند و تصريح كرد: مسؤولان خيلي دير به فكر برگزاري همايشي مختص داستان كوتاه افتادند. جاي چنين همايشي به شدت در ميان جشنوارهها و همايشهاي ادبي خالي بود. اميدوارم با برنامهريزي و تبليغات درست بتوان به بهبود اوضاع كمك كنند.
* جعفريان: داستان كوتاه روز به روز به فراموشي سپرده ميشود
جعفريان ايجاد انگيزه در جوانان براي نوشتن را امري مهم قلمداد كرد و گفت: بيشترين نياز ما تشويق به نوشتن است، ما بايد از نويسندگان جوان حمايت كنيم و در آنها براي نوشتن ايجاد انگيزه كنيم.
وي افزود: ما در اين سالها بستر مناسبي براي آموزش نويسندگان جوان ايجاد نكردهايم، رشتههاي ديگر هنري در اين كار موفق بودند به طور مثال در سينما بازيگران جوان و حرفهاي زيادي وارد عرصه شدند كه دليل اين كار ايجاد فضاي مناسب براي رشد آنها بود.
وي ادامه داد: البته گرايش و علايق جوانان هم در اين ميان نقش مهمي بازي ميكند. مسائل اقتصادي هم تاثير به سزايي در اين ميان دارد. سينما فضاي بهتري براي كسب درآمد دارد به همين دليل جوانان گرايش بيشتري به اين حرفه دارند.
جعفريان داستان كوتاه را قالبي ناميد كه رفتهرفته به فراموشي سپرده ميشود و در اينباره گفت: در اين سالها به داستان كوتاه ظلم شده است، هيچ جايگاه خاص و ويژهاي متعلق به خود ندارد و هميشه در حاشيه است.
وي تاكيد گرد: نشريات و مطبوعات توجه چنداني به داستان كوتاه ندارند و ناشران هم علاقهاي به چاپ و نشر داستان كوتاه نشان نميدهند. اين همايش ميتواند آغاز خوبي براي حركت دوباره داستان كوتاه باشد، پس بهتر است به بهترين نحو برگزار شود تا موثر و مفيد باشد.
وي افزود: ادبيات داستاني ما نيازمند داستانهايي عميق و پرمحتوا است، براي غني شدن داستانها نياز به آموزش حرفهاي نويسندگان است. يكي از كارهاي بزرگي كه اين همايش بايد انجام دهد ايجاد بستري مناسب براي آموزش نويسندگان است.
*حقشناس: نداشتن بنمايههاي بومي باعث عدم پيشرفت داستان كوتاه ايران است
حقشناس اين همايش را سرآغاز خوبي براي پيشرفت داستان كوتاه خواند و گفت: همايش داستان كوتاه ميتواند شروع زمينهاي براي همكاري و وحدت همه نويسندگان ايراني از اقشار متفاوت و تفكرات مختلف باشد تا به اين وسيله با برنامهريزيهاي مدون بتوانند با هم به گفتوگو و مبادله اطلاعات پرداخته و در راستاي پيشرفت داستان كوتاه قدم مثبتي بردارند.
وي افزود: داستان كوتاه در ايران بر خلاف ساير كشورها قبل از رمان به وجود آمد و تاكنون نيز گرچه هنوز به جايگاه مورد نظر نرسيده، ولي از پيشرفتهاي قابل توجهي نسبت به رمان برخوردار بوده است. يكي از دلايل اين پيشرفتها قرابت داستان كوتاه با شعر كهن و يا داستانها و حكايات نهفته در دل اشعار كهن ايراني است.
حقشناس يكي از آسيبهاي داستان كوتاه امروز را دور بودن داستانهاي كوتاه ايراني از بنمايههاي ايراني خواند و عنوان كرد: يكي از عواملي كه سبب نرسيدن به جايگاه مورد نظر داستان كوتاه و عدم پيشرفت آن شده است، ترجمه نكردن و مطرح نشدن آن در دنيا و همچنين نداشتن بنمايه هاي ايراني آنها دانست.
وي تاكيد كرد: انتظار ميرود اين همايش با برنامهريزي مدون و دوري از هر نوع دستهبندي زمينهاي مساعد براي همكاري همه جانبه نويسندگان باشد تا به كمك هم بتوانند در راستاي پيشرفت داستان كوتاه ايراني و شناساندن آن به دنيا قدم مثبتي بردارند.
انتهاي پيام/و
دوشنبه|ا|17|ا|بهمن|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]