واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مولانا ایرانی مسلمانی است كه جهانی میاندیشد
جلالالدین كزازی در كنگرهی مولانا: مولانا ایرانی مسلمانی است كه جهانی میاندیشد میرجلالالدین كزازی عصر امروز در نشست بخش تفاهم بین مذهبی و فرهنگی در اندیشهی مولوی به سخنرانی دربارهی «مولانا؛ فرزانهی فراخاندیش» پرداخت. به گزارش خبرنگار بخش ادب خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، كزازی از مولانا بهعنوان خدایمرد شگرف عرفان، اندیشه و ادب ایران یاد كرد و افزود: دو ویژگی بنیادین در مولانا است كه او را بیش و پیش از هر ویژگی دیگر میشناسیم، یكی ایرانی بودن است، دو دیگر مسلمان بودن. مولانا یكی از برومندترین فرزندان ایرانزمین است. او مردی است از بن جان و ژرفای دل ایرانی. نوشتهاند در 12سالگی و سالیان سپسین از زندگی او یكسره در سرزمین كوچ سپری میشود. در این سالیان پرشمار هرگز به ایران باز نمیآید. كودكی در سرزمین بیگانهی كوچ؛ اما با این همه مولانا در اندیشه، جهانبینی و زبان و همچنین در همهی نشانهها و نمودهای زندگی خویش به گونهای بیچند و چون ایرانی است. این نویسنده و پژوهشگر افزود: شما در سرودههای مولانا لختی به زبان دیگر نمییابید و این پدیدهای است كه از دیدگاههای گوناگون شایستهی بررسی است؛ از جمله در زمینهی زبانشناسی، فرهنگشناسی و روانشناسی. این استاد زبان و ادبیات فارسی در ادامه تأكید كرد: كسانی را میشناسید كه اندك زمانی در سرزمین بیگانه به سر میبردند و به یكبارگی خود را گم میكنند؛ اما مولانا نه تنها ایرانی میماند؛ بلكه فرهنگ، اندیشه و زبان ایران را در سرزمین كوچ میگسترد. كزازی سرودههای مولانا را درخشان و برهنه دانست و افزود: او در سرودههایش گمانزدایی میكند و راه را بر ما روشن میدارد، كه او مسلمانی است سختباورمند به آیین اسلام و فرهنگ اسلامی. همچنین در همهی آفریدههای اندیشه و طبع مولانا، فرهنگ اسلامی موج میزند. اما همین "اما" است كه از مولانا فرزانهای فراخاندیش میسازد؛ مولانا ایرانی مسلمان است؛ اما جهانی میاندیشد. این پژوهشگر ادبیات و زبان فارسی از پرسمان مولانا به عنوان پرسمان انسان یاد كرد و گفت: پیام آموزههای مولانا هرگز در تنگنای هیچ جغرافیا، تاریخ و آیین ویژهای نمیگنجد و باقی نمیماند. او همچنین اذعان كرد: جهانی بودن مولانا با آن دو ویژگی او پیوند سخت و تنگ و ساختاری دارد.بزرگترین اندرز مولانا در این روزگار نخست برای ما كه ایرانیانیم، سپس برای جهانیان، این است كه اگر میخواهید، جهانی باشید پیش از آن به ناچار میباید بومی باشید. اگر مولانا ابتدا ایرانی نمیبود و مسلمان، با همهی هستی خود، هرگز نمیتوانست جهانی بیاندیشد. جهانی بودن به شیوهی ناگزیر در گرو بومی بودن است. وی همچنین خاطرنشان كرد: مولانا ما را به آشتی، پیوند و همبستگی فرامیخواند؛ آنچه در این روزگار پرآشوب بیفریاد كه روزگار بیگانگیهاست، بیش از هرچیز دیگر نیاز داریم. مولانا مرد زمانهی ماست؛ زیرا نیاز زمانهی ما را پاسخ میدهد. كزازی تصریح كرد: اگر جهانیان آموزههای مولانا را میشناختند و به كار میبستند، نیازی به سازمانهایی از گونهی سازمان ملل متحد نمیداشتیم، كه میخواهد میان مردمان و فرهنگها پیوند آشتی پدید آورد. آموزههای مولانا مرزشكن است و از هر تنگنایی فرا میرود و درهم میشكند. او غم انسان را میخورد. وی با اشاره به استقبال مردم سرزمین آمریكا از برگردان شعرهای مولانا، تصریح كرد: این استقبال از این جهت است كه مولانا و سرودههایش رازهایی را در خود نهفته میتواند داشت. مولانا جهانشناس ژرفاندیش است و میداند كه هماوردی و دوگانگی ناگزیر جهان ماست؛ زیرا در سرشت گیتی این دوگانگی نهفته است. ما در پی سودیم و گریزان از زیان؛ اما مولانا ما را در دل این ناسازی به سازواری فرامیخواند. «زندگی آشتی زندههاست»، آشكار میگوید؛ اما ما در دام ناسازی و هماوردی درافتادهایم و در تنگنای تن گرفتار شدهایم، كه آزمون بزرگ را از سر بگذرانیم و آن آزمون بزرگ، رسیدن به آشتی و سازگاری در هماوردی و ناسازی است، در نهایت راه بردن به یگانگی در دل دوگانگی، و آرمان از دید مولانا همین است. ما رو به سوی آشتی میباید داشته باشیم تا به آرامش برسیم. كزازی در پایان تأكید كرد: آن ابرمرد اندیشه و ادب بارها به این پرسش كه چگونه به آرامش و آشتی میرسیم، پاسخ داده است. مولانا میگوید باید تنگبینی، خشكاندیشی و یكسونگری را به كناری بنهیم. منبع : ایسنا مطالب مرتبط :احمدینژاد: مولوی متعلق به همه بشریت است «خرمشاهی» برگزیدههای غزلیات شمس را برشمرد گزارش تصویری کنگره بزرگداشت هشتصدمین سال تولد مولانا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 559]