واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: مفاتيح به دست در آستان يكي از بندگان نازنينت نشسته ام، در آستان مبارك امامزاده يحيي بن موسي (ع)، همان شهيد بيست و پنج ساله، همان فرزند بلافصل امام هفتم، برادر جوان امام هشتم و با تضرع دعاي امام سوم را مي خوانم. دعاي امام حسين (ع) در روز عرفه. مضمون عارفانه دعا دلم را از شوق تو به وجد مي آورد دلم را مي سپارم كه دل حاجيان سفيد پوش صحراي عرفه و دعاي امامي را مي خوانم كه حج را به خاطر حفظ دين رها كرد و پرودگار عالميان را مي ستايم ... ستايش سزاوار خداوندي است كه كس نتواند از فرمان قضايش سرپيچد و مانعي نيست كه وي را از اعطاي عطايا باز دارد و صنعت هيچ صنعتگري به پاي صنعت او نرسد، بخشنده بيدريغ است، اوست كه بدايع خلقت را به سرشت و صنايع گوناگون وجود را با حكمت خويش استوار ساخت... دعا مي خوانم و با خداي آسمان ها و زمين تجديد عهد و پيمان مي كنم ... پروردگارا به سوي تو روي آورم و به ربوبيت تو گواهي دهم ، اعتراف مي كنم كه تو تربيت كننده و پرورنده مني و بازگشتم به سوي توست مرا با نعمت آغاز فرمودي قبل از اين كه چيز قابل ذكري باشم ... در روز عرفه با خواندن دعايش خودم را مي شناسم و راز آفرينش را مرور مي كنم ... آفرينشم را از قطره آبي روان پديد آوردي و در تاريكيهاي سهگانه جنيني سكونتم دادي، ميان خون و گوشت و پوست. و مرا شاهد آفرينش خويش نگرداندي و هيچيك از امورم را به خودم وانگذاشتي ... ولي مرا براي هدفي عالي يعني هدايت و رسيدن به كمال موجودي كامل و سالم به دنيا آوردي و در آن هنگام كه كودكي خردسال در گهواره بودم، از حوادث حفظ كردي و مرا از شير شيرين و گوارا تغذيه نمودي و دلهاي پرستاران را به جانب من معطوف داشتي و با محبت مادران به من گرمي و فروغ بخشيدي... در اين دعا به زبان مي آورم نعمت هاي بي كراني كه به ما عطا كردي و تو را سپاس مي گويم بخاطر اينكه آنقدر دوستم داشتي كه امروز را بخاطر داشته باشم تا نكند بدون اقرار به گناه ، بدون توبه ، بدون درخواست عفو و بخشش از تو خورشيد روز عرفه برايم غروب كند ، خودم را چون كودكي به دامان پر مهر تو مي افكنم و مي گويم : خدايا! مرا به كه وا ميگذاري؟ آيا به خويشاوندي كه پيوند خويشاوندي را خواهد گسست؟ يا به بيگانه كه بر من بر آشفتد؟ يا به كساني كه مرا به استضعاف و استثمار كشانند؟ در صورتي كه تو پروردگار من و مالك سرنوشت مني؟ از تو كمك مي خواهم براي اينكه خط تمام بر مشكلاتم بكشم، براي اينكه سختي ها بر من آسان شود، براي اينكه در كشمكش هاي زندگي مرا ياري نمايي و از محنت هاي دنيايي نجاتم دهي و مي خواهم به من صبر و نعمت شكر گزاري عطا كني، در همه كارها عاقبت به خيرم كني و قسمت مرا خواري دنيا و عذاب آخرت قرار ندهي. مي خواهم مرا با علم توانگر كني، به حلم زينتم بخشي، به تقوا عزيز كني و به عافيت زيبايم گرداني. مي خواهم مرا پناه دهي از شر همه آنچه موجب ناخشنودي توست ... اينجا نشسته ام، در كنار بارگاه يكي از بندگان مقرب درگاهت، مفاتيح بدست، امروز نهم ذي الحجه سال 1431هجري قمري است و من از يك پلك زدن ديگرم آگاه نيستم، خدايا تو به آينده آگاهي و بر آفرينش و مرگ توانا، امروز از تو مي خواهم عمرم را با بركت و عزت قرار دهي و موقعي مرگم را برساني كه از من راضي باشي و چنان كه خلقت مرا نيك كردي، سيرتم را نيز نيك گرداني . همه اينها را به تو مي گويم اي خداي عز و جل، چرا كه نه تنها در روز عرفه كه روز نيايش و شناخت است بلكه در همه زندگي ام تو مهربان ترين مهرباني هستي كه مي شناسم.ك/4 7340/599/608
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 284]