هيچ وقت كاسه داغ‌تر از آش نمي‌شوم باقري: چرا در آتن فقط رضازاده مدال گرفت؟!

واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: هيچ وقت كاسه داغ‌تر از آش نمي‌شوم باقري: چرا در آتن فقط رضازاده مدال گرفت؟!
شايد خيلي‌ها فكرش را هم نمي‌كردند بعد از آن همه حواشي گوناگون (مثل محروميت و تعليق، مثبت شدن آزمايش دوپينگ و...) كه بر سر وزنه‌برداري آوار شد، روزي برسد كه دوباره اين رشته المپيكي ورزش ايران به روزگار خوش گذشته برگردد و باز هم به يكي از قدرت‌هاي برتر دنيا تبديل شود اما امروز اين رشته مجددا با حضور كوروش باقري و شاگردان جوانش در دنياي پولادسرد در ميان مدعيان سربرآورده و حرف‌هاي زيادي براي گفتن دارد. تا جايي كه ديديم بچه‌هاي وزنه‌برداري ايران در يكي دو سال گذشته قله‌هاي افتخار را در عرصه بين‌المللي يكي پس از ديگري به نيكي پيموده‌اند و حالا با ايستادن بر سكوي سوم دنيا در آستانه آغاز بزرگترين رويداد ورزشي جهان يعني بازي‌هاي المپيك 2012 لندن با كسب 6 سهميه كامل مدعي هستند و سكوهاي قهرماني المپيك را در لندن نشانه رفته‌اند البته در يكي دو هفته گذشته كه مرحله جديد اردوهاي آماده‌سازي تيم ملي آغاز شده، گويا سرمربي تيم ملي و برخي از ستاره‌هاي وزنه‌برداري ايران از شرايط و نگاه مسوولان به وزنه‌برداري براي المپيكي مهيا شدن، رضايت چنداني ندارند. به اين بهانه پاي درددل كوروش باقري مي‌نشينيم تا ماجراي مشكلات و كمبودها را از زبان او بشنويم.

در مصاحبه‌هاي اخير به مسوولان هشدار دادي و براي المپيك چراغ قرمز را از حالا روشن كردي، يعني اينقدر شرايط كاري برايت سخت شده؟
شايد برخي از دوستان درد دل‌هاي من را به عناوين مختلف تعبير كرده باشند اما صحبت و حرف كوروش باقري شخصي نيست! به عنوان سرمربي تيم ملي وقتي مي‌بينم بچه‌هايي كه قبل از جهاني براي مدال‌آوري در پاريس آنقدر انگيزه داشتند كه بعضي وقت‌ها در تمرين از اين همه شور و هيجان آنها شگفت زده مي‌شدم اما حالا به عناوين مختلف يا مصدومند يا خودشان را در تمرين‌ها بي‌انگيزه نشان مي‌دهند و حس و حال تمرين كردن ندارند، شما بوديد چه مي‌گفتيد؟ اين بي‌انگيزگي دليل دارد. دليل اول و آخرش هم برخي تبعيض‌ها و بي‌توجهي‌هايي است كه مسوولان ورزشي و سياسي بعد از جهاني بين بچه‌ها گذاشتند و به قول و قرارهايي كه با بچه‌هايي ملي‌پوش گذاشته بودند پايبند نبودند! من با اين شرايط هشدار دادم كه يادمان نرود بايد در المپيك شركت كنيم!
پس مشكل شما با فدراسيون نيست؟
نه، من نگفتم كه مشكل داريم چون ما عادت كرده‌ايم با سختي و نداشتن امكانات حرفه‌اي در ميادين بين‌المللي به جنگ با قدرت‌هاي برتر دنيا برويم. باور كنيد با رضازاده هيچ رودربايستي ندارم. اتفاقاً با تنها كسي كه راحتم و مي‌توانم اگر كمبود يا مشكلي در اردو باشد راحت حرفم را بزنم رضازاده است. مطمئن باشيد اگر مشكل فدراسيون بود چون من هيچ وقت در عمرم سعي نكردم كاسه داغ‌تر از آش باشم، با صراحت به او مي‌گفتم كه با همين امكاناتي كه داريم بايد از ما در المپيك انتظار نتيجه داشته باشيد من كه نمي‌توانم يك تنه در تيم ملي همه كار بكنم بنابراين مشكل ما رضازاده و فدراسيون نيست چون انصافاً تا به امروز هرچه خواسته‌ايم در حد و سعشان نه نگفته‌اند.
يك مقدار شفاف‌تر در اين خصوص توضيح مي‌دهيد؟
ببينيد اگر يادتان باشد المپيك 2004 آتن، تيم ما به مراتب پرمهره‌تر و رويايي‌تر از امروز بود و بزرگاني در تيم ملي وزنه‌برداري حضور داشتند كه همه يا قهرمان المپيك بودند يا عنواندار جهاني و بازي‌هاي آسيايي مثل خود من، حسين توكلي، حسين برخواه، شاهين نصيري‌نيا، علي فلاحتي‌نژاد، حسين رضازاده و... اما شده از خودتان بپرسيد كه چطور شد در آن برهه فقط حسين رضازاده در آتن مدال طلا گرفت و بقيه بچه‌ها به عناوين مختلف يا مصدوم شدند يا معيوب يا از گردونه قهرماني كنار كشيدند؟ يكي از آن نفرات من بودم. خداوند گواه است كه ما چون داخل گود بوديم و مي‌ديديم كه مسوولان چه تفاوت‌ها و تبعيضي بين ما كه نايب قهرمان المپيك 2000 سيدني بوديم و در دنيا هم به يك مدعي بزرگ تبديل شده بوديم با ديگران قايل مي‌شدند. مثل امروز بچه‌هاي من؛ كم‌كم بي‌انگيزه شديم و دليلي نمي‌ديديم كه از جواني و جانمان بيشتر از اين مايه بگذاريم بنابراين انتهاي داستان هماني شد كه در المپيك آتن همه ديديد. پس اگر كوروش باقري كه 2 المپيك را تجربه كرده، امروز كه المپيك لندن را پيش رو داريم هشدار مي‌دهد و به قول شما چراغ قرمز را براي مسوولان روشن مي‌كند، حتماً خطر را لمس كرده و نمي‌خواهد در حالي كه مي‌توانيم در لندن شگفتي‌ساز شويم مثل آتن خوشبختي را با دست خودمان نابود كرده و تبديل به تأسف كنيم.
بنابراين با اين شرايط يعني اميدي به آينده نيست؟
چرا، اصلا معني كلام من اين نبود. بي‌ترديد اگر اميدي نبود ما وقت، هزينه و سرمايه‌مان را بيهوده تلف نمي‌كرديم. منظورم از بازگو كردن اين درددل‌ها فقط اين بود؛ حالا كه وزنه‌برداري با ايستادن در جايگاه سوم دنيا توقع و نگاه مردم و مسوولان را براي درخشش و تصاحب جايگاه و عناوين ارزشمندتر در المپيك بالا برده، توجه و نگاه‌مان را طبق توقعمان به وزنه‌برداري و تيم ملي بالاتر از قبل ارتقا داده و به شرايط بچه‌هاي وزنه‌برداري با ديد المپيكي رسيدگي كنيم. شك نداشته باشيد با شرايط معمولي و عادي كه امروز و در آستانه المپيك در اردوي تيم ملي حكمفرما است نبايد به هيچ وجه از ما توقع معجزه و شگفتي‌سازي در لندن را داشته باشيد. با اين شرايط ما مثل جهاني يا حتي كمتر از آن كار و وظايفمان را در اردو دنبال مي‌كنيم و بايد بدانيد كه واقعيت امر اين است كه با شرايط موجود در حالي كه مي‌دانم و مطمئنم اگر توجهات و نگاه‌ها به ملي‌پوشان المپيكي شود ما توانايي كسب حتي 6 مدال در المپيك را داريم اما هيچ قولي نمي‌توانم براي شگفتي‌سازي يا حتي تكرار نتايج جهاني پاريس در اين ميدان (المپيك لندن) بدهم.
شرايط آمادگي بچه‌ها آنطور كه انتظار داريد، هست؟
نه، تك تك ملي‌پوشان، خصوصا آنهايي كه در پاريس مدال گرفتند يا مصدوم هستند يا اينكه با بدن‌هاي ناآماده و ذهني بي‌انگيزه در اردوي تهران حاضر شده و تمرين مي‌كنند اما همه اين شرايط تا يكي دو ماه آينده و آغاز اردوهاي بعدي روز به روز بهتر مي‌شود البته اگر مسوولان هم درددل‌هايم را جدي بگيرند.
سهراب مرادي چطور، تغييراتي كه مي‌خواستيد در او به‌وجود آمده؟
بله، سهراب يكي از باانگيزه‌ترين بچه‌هاي اردونشين در اردوي تهران است. اين وزنه‌بردار خيلي از لحاظ شرايط روحي و اخلاقي و رفتار تغيير كرده، ضمن اينكه خيلي بهتر از قبل حرف شنوي داشته و براي رسيدن به هدفش بي‌حاشيه تمرين مي‌كند.

دوشنبه|ا|19|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايران ورزشی]

[مشاهده در: www.iran-varzeshi.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 185]