به مناسبت رحلت پيامبراسلام(ص)و شهادت دومين و هشتمين ستاره آسمان امامترخسار زردتان جان اهل خانه‌هايتان را در تلاطم نيستي انداخته بود

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به مناسبت رحلت پيامبراسلام(ص)و شهادت دومين و هشتمين ستاره آسمان امامترخسار زردتان جان اهل خانه‌هايتان را در تلاطم نيستي انداخته بود
خبرگزاري فارس: اين روزها شيعيان علوي با مولايشان حضرت مهدي (عج) داغدارند، صاحب عزا امام عصر لحظه‌اي در بقيع، لحظه‌اي ديگر در حرم شريف پيامبر(ص) و لحظه‌اي بعد در حرم امام هشتم، تسلاي دل عزاداران و عاشقان ولايت است.

به گزارش خبرنگار ايثار و شهادت فارس، رخسار زردت جان اهل خانه را در تلاطم نيستي انداخته بود و چشمان نيمه‌بازت از ژرفاي دردت خبر مي‌داد. صداي شيون اهل خانه بيشتر مي‌شد مي‌خواستي اهل خانه را تسكين دهي طلب طشتي كردي اهل خانه اميد گرفتند.
سر درون طشت بردي اما نمك بر زخم بي‌التيام آنها پاشيدي، تصوير درون چشم‌هايشان تصوير جگري سوخته و پاره پاره از سالها غربت و مظلوميت شد، دوباره صداي شيون از خانه‌ات برخاست، آري كعبه لباس سياه خود را براي اهل بيت پيامبر (ص) تا آخر دنيا بر تن نگه داشت و زمين و آسمان هم ناله زينب شد.
اين روزها شيعيان علوي با مولايشان مهدي (عج) داغدارند، داغدار شبه پيامبر و غريب مدينه كه از خيانت‌هاي سران سپاه خود و روابط پنهاني آنها با معاويه به خوبي آگاه بود و خود اين حقيقت تلخ را ضمن كلماتي به زيدابن وهب چنين فرمود: «به خدا قسم اگر اكنون با معاويه جنگ كنم ياران من مرا گرفته و دست بسته تسليم معاويه مي‌كنند.»
حسن بن علي (ع) تنهاترين سردار بود وقتي كه امام حسن(ع) به مدائن وارد شد شخصي در ميان ارتش وي ندا سر داد كه قيس بن سعد از سربازان ارتش امام حسن(ع) كشته شد شما از اينجا برويد و دور شويد، سربازان با شنيدن اين ندا به سوي خيمه امام روانه شدند و هرچه در ميان خيمه بود به غارت بردند حتي فرشي كه در زير قدم امام بزرگوار بود با كشمكش از زيرپاي آن حضرت ربودند.
هنگامي كه قرارداد صلح با معاويه منعقد گرديد چهارمين اهل كساء در ميان مردم اين خطبه را ايراد فرمود: «معاويه در گرفتن حقي كه براي من بود با من به جنگ برخاست ولي من آن را رها كردم، زيرا مصلحت امت چنين اقتضا مي‌كرد كه خون مسلمين (بدون آنكه بتوان از آن بهره اي داشت) ريخته نشود.
آيا معاويه فاسد لياقت حكومت بر مسلمين را داشت معاويه‌اي كه براي رسيدن به مقاصد شوم خود حاضر به انجام هر كاري بود و مردم را به اطاعت از خود وادار مي‌كرد.
مسعودي مورخ مشهور جهان اسلام مي‌نويسد: كار اطاعت مردم از معاويه به جايي رسيده بود كه در هنگام رفتن به جنگ صفين وي به همراه مردم نماز جمعه را در روز چهارشنبه انجام داد.
علامه اميني نيز مي‌نويسد: جسارت بني اميه به جايي رسيده بود كه سب و لعن به حضرت علي (ع) و خاندان وي مانند يك سنت شده به طوري كه امويان هفتاد هزار منبر در سراسر كشور نصب كرده بودند كه بر بالاي آن مولاي متقيان علي (ع) را لعن مي نمودند.
بني اميه اي كه خود از جانب خداوند و به زبان پيغمبرلعن شده بود «الشجرة الملعونة في القرآن» و كسي اختلاف ندارد بر اينكه مقصود خداوند از «شجره ملعونه» بني اميه است، بسا كه بني اميه از ازل تا ابد ملعون شده است.
بني اميه با رفتارشايسته، فصاحت، شجاعت، علم و حلم مولايمان به مبارزه برخاست سپس با نقشه شوم معاويه توسط جعده همسر امام حسن (ع)عملي شد وامام حسن مجتبي (ع) در سن 47 سالگي و در روز 28 صفر به مقام رفيع شهادت رسيد.
مولايمان امام حسن مجتبي (ع) همان ريحانه النبي كه پيامبر او را مي‌بوييد و مي بوسيد در قبرستان بقيع در كنار مادر بزرگوارش به خاك سپرده شد.
سه تن از فرزندان آن حضرت به نام‌هاي عمرو، عبدالله و قاسم بودند كه در كربلا و ركاب عموي بزرگوارشان امام حسين (ع) با دشمنان اسلام جنگيدند و به شهادت رسيدند و يكي از دختران آن حضرت به نام فاطمه مادر امام محمدباقر (ع) بود و از حضرت صادق (ع) منقول است كه فرمود: «او صديقه‌اي بود كه مثل او زني در آل حسن نبود.»
آري، اين روزها چه سنگين مي‌گذرد، روزهاي بغض و‌ مويه هاي عزاداران ال الله كه در غم عزاي امام هشتم (ع)‌‌هم سياه پوشند.
او با نگاهي مضطرب چشم به راه جوادش بود تا با حضورش لب‌هاي ترك خورده امام (ع) را به لبخندي بگشايد.
اما بالاخره سنگ‌هاي شقاوت و سنگدلي دل مصفاي امام را كه آن روزها با خنجر بي‌رحمي‌ها و نامهرباني‌ها مجروح شده بود شكستند و عرش خداوند به لرزه درآمد.
ابرهاي پرباران قلب تاريخ را گرفت و زمين توس در غم سكوت آن وجود تابناك در خود تپيد و رضا (ع) به رضاي حق پيوست.
علي بن موسي الرضا(ع) در حالي به شهادت رسيد كه دردانه‌اش بر پيكر پدر حاضر شد و بيرق الهي امامت مسلمين را از جانب پدر به دست گرفت.
در تاريخ نقل شده است كه امام بزرگوار و كريم، علي بن موسي الرضا(ع) در هنگام شهادت 55 سال داشته و پيكر مطهرش در غربت آن روزگار نگين درخشان شهر توس به خاك سپرده مي‌شود.
ضريح و بارگار مطهرش سال‌هاست كه پناه و محل قرار و آرامش هزاران هزار زائر از سراسر دنيا و افتخار و بركت ايران است.

منابع: الكافي 1/469- ناسخ التواريخ حالات امام مجتبي (ع)- مروج الذهب ج 2
انتهاي پيام/ر

چهارشنبه|ا|7|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]