واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: وقتي آمريكا به دست و پاي پاكستان مي افتد
درحالي كه مناسبات پاكستان و آمريكا به سردي گرائيده است، پنتاگون درحال دست و پا زدن براي ايجاد شرايط مناسب است تا شايد يخ زدگي روابط پاكستان با آمريكا را ذوب كند.
آمريكا همچنان گفتگوي نظامي خود را با پاكستان ادامه مي دهد
جورج ليتِل ، سخنگوي وزارت دفاع آمريكا ( پنتاگون ) گفت : آمريكا با وجود ناكامي هاي اخير ، گفتگوي نظامي خود را با پاكستان پيگيري مي كند ، زيرا مناسبات دو كشور را سرنوشت ساز مي داند .
وي گفت : آمريكا تحقيق گسترده اي درباره حادثه مرزي 25 و 26 ماه نوامبر 2011 انجام داده است ، حادثه اي كه به كشته شدن 24 سرباز پاكستاني در حمله هوايي سازمان پيمان آتلانتيك شمالي ( ناتو ) نزديك مرز افغانستان انجاميد .
وي با ابراز همدردي با مردم پاكستان درخصوص اين حمله و اذعان به اينكه ، آمريكا مسئوليت خطاي خود را برعهده مي گيرد ، و اعتراف به اشتباه آمريكا در ايجاد اين حادثه و بحران آفريني در پاكستان ، تاكيد كرد : آمريكا به خانواده هاي قربانيان اين حملات خسارت پرداخت خواهد كرد .
با وجود رفتارهايي كه آمريكا براي جبران خسارت هاي وارده به روابطش با پاكستان در اين حملات ، از خود بروز مي دهد ، مسيرهاي رساندن تجهيزات و آذوقه بين پاكستان و افغانستان ، همچنان به روي نيروهاي ناتو در افغانستان بسته است . از زماني كه پاكستان در پي اين حادثه ، مسيرها را بسته است ، رساندن آذوقه و تجهيزات مورد نياز نيروهاي ناتو به اجبار به صورت هوايي و همچنين از طريق يك شبكه توزيع در شمال افغانستان صورت مي گيرد ، شبكه اي كه شامل يك سري امكانات ستادي با ماهيت تجاري است و بنادر بالتيك و درياي خزر را از طريق روسيه ، آسياي ميانه و قفقاز به افغانستان وصل مي كند .
ليتل ابراز اميدواري كرد : شركاي پاكستاني راه هاي رساندن تجهيزات و امكانات مورد نياز نيروهاي ناتو را به زودي بازگشايي كنند .
وي تصريح كرد : " روابط ما با پاكستان در تمام سطوح ، بسيار بااهميت است . پاكستان شريكي سرنوشت ساز براي ما به شمار مي رود ، شريكي كه ما در زمينه مبارزه با تروريسم و همچنين مسائل ديگر با آن همكاري مي كنيم . » سخنگوي وزارت دفاع آمريكا افزود : ما مي دانيم مناسباتمان با پاكستان به ويژه در سال هاي اخير ، لحظات دشواري را پشت سر گذاشته است ، اما مصمم هستيم اين مناسبات را ارتقاء دهيم .
2011 سال شكست ديپلماسي آمريكا در پاكستان
مقامات ارشد آمريكا هنگام نهايي كردن برنامه سالانه اين كشور در بخش پاكستان ، بر اين گمان بودند كه سال 2011 را بي هيچ چالش جدي سپري مي كنند ، اما دريافتند اين گمان ؛ در حد گمانه زني است . باراك اوباما ، رئيس جمهور و هيلاري كلينتون ، وزير امور خارجه آمريكا ، در ماه دوم سال 2011 گفتگوهاي راهبردي را در واشنگتن پشت سرگذاشتند و ماه بعد آمريكا ، ميزبان سيد يوسف رضا گيلاني بود و اوباما در ديدار نخست وزير پاكستان تاكيد كرد كه روابط دو كشور راهبردي و چند وجهي بوده و فراتر از مسائل امنيتي است .
گويا زماني كه مقامات آمريكا صفحات دفتر ديپلماسي خود مربوط به سال 2011 را ورق مي زدند ؛ به سرعت از صفحه پاكستان گذر كردند و نخواستند به خود بقبولانند ستاره بختشان در اين كشور رو به افول است ؛ اما واقعيت به گونه اي ديگر شد .
بروز بحران هاي ديپلماتيك بين آمريكا و پاكستان در اين سال سبب شد واشنگتن با پي بردن به ناكامي ديپلماسي خود در قبال اسلام آباد ، به ناچار در سياست خارجي اش با اسلام آباد بازنگري كند .
اين بازنگري كه نشان دهنده ناكارآمدي ديپلماتيك مقامات كاخ سفيد است ، با قطع بخشي از كمك هاي مالي اين كشور به پاكستان آغاز شده است كه با تصميم باراك اوباما ، رئيس جمهور صورت گرفته و بر اساس آن قرار است بخشي از كمك هاي دو ميليارد دلاري آمريكا به پاكستان قطع شود .
همچنين تحولات اخير در روابط پاكستان و آمريكا سبب شده است اميد واشنگتن به كمك اسلام آباد در زمينه آنچه مبارزه با تروريسم مي خواند ، به ياس بدل شود . در سال هاي اخير ، حمله هواپيماهاي بي سرنشين آمريكايي به بهانه تخريب نيروها و مواضع طالبان ، سبب كشته شدن مردم غير نظامي پاكستان و بروز خشم مردم و دولت اين كشور شد .
آمريكا در سال 2010 ، 116 نوبت مناطق قبايلي پاكستان را هدف قرار داد كه به كشته شدن بيش از 650 نفر منجر شد و اين كشتار در سال 2012 نيز ادامه يافت ، امري كه تشديد انزجار مردمي را در پي داشته است .
ماجراي ريموند ديويس ، از كارمندان كنسولگري آمريكا در پاكستان ؛ و كشته شدن دو غير نظامي در اين كشور به دست وي نيز جامعه پاكستان را ملتهب كرد .
پس از آن ، با مرگ اسامه بن لادن ، سركرده سازمان القاعده در خاك پاكستان در ارديبهشت 90 ، فردي كه آمريكايي ها وي را عامل وقوع حادثه 11 سپتامبر سال 2001 و 10 سال جنگ در افغانستان مي دانستند ؛ پاكستان موضوع تجاوز به تماميت ارضي خود توسط آمريكا را مطرح كرد .
در مقابل ، آمريكايي ها فشار بين المللي ضد اسلام آباد را تشديد كردند و بر ايده خود مبني بر همكاري پاكستان با تروريسم مهر تائيد زدند . با وقوع اين حادثه ، كشمكش ديپلماتيك بين آمريكا و پاكستان شدت گرفت كه در نهايت ، اسلام آباد با اخراج 25 مستشار نظامي آمريكا در پاكستان ، اقدامي جدي انجام داد .
در پي اين تحولات ، سفر جان كري ، از اعضاي سناي آمريكا ؛ مارك گراسمن ، نماينده ويژه اوباما در امور افغانستان و پاكستان ، در كنار سفر ديگر مقامات نظامي و اطلاعاتي آمريكا به پاكستان ، از جمله هيلاري كلينتون نيز نتوانست سردي روابط دو كشور را متعادل كند .
با حمله 5 آذر 90 ، هواپيماهاي سازمان پيمان آتلانتيك شمالي (ناتو) به يك پست بازرسي پاكستان نزديك مرز افغانستان كه به كشته شدن 24 سرباز پاكستاني منجر شد ، اين بحران ها به اوج خود رسيد ، به طوري كه اسلام آباد در واكنش به اين كشتار ، مسير رفت و آمد خودروهاي متعلق به نيروهاي ناتو مستقر در افغانستان را بست و با اعلام مهلتي دو هفته اي ، از آمريكا خواست پايگاه نظامي " شمسي" را در پاكستان تخليه كند .
همچنين در پي حمله مرگبار ناتو به مرز پاكستان ، اين كشور به صراحت اعلام كرد ؛ سياست خارجي ، خود را تغيير داده است و درباره روابط خود با آمريكا در تمام امور ، بازنگري مي كند .
مقامات آمريكايي نيز اذعان كرده اند ، روابط پاكستان با آمريكا پس از حمله بالگردهاي ناتو به پست هاي مرزي اين كشور ، به پائين ترين سطح خود در تاريخ روابط دو كشور رسيده ، اين در حالي است كه پاكستان تحقيقات ناتو را در زمينه اين حادثه كه در آن ، پاكستان و آمريكا هر دو مقصر شناخته شده اند ؛ نپذيرفته است .
اين در حالي است كه آمريكا اكنون در روابط خود با مقامات اسلام آباد نيز به طرز چشمگيري دچار مشكل شده و از برقراري آنچه صلح و آشتي مي نامد ، بازمانده است . اين موضوع از ديدگاه بسياري نشئت گرفته از پاره اي از مسائل ، از عمليات ويژه " سي آي اي " در خاك پاكستان گرفته تا مسائل پيچيده تري درخصوص حملات هوايي آمريكاست كه به طور روزانه ملاحظه مي شود . همچنين از ديدگاه بسياري از مردم پاكستان ، آمريكا در حال جنگ براي حل و فصل چالشي غير قابل حل است .
از سوي ديگر ، آمريكا بي ترديد منفورترين كشور در پاكستان به شمار مي رود و بخشي از احساسات ضد آمريكايي در پاكستان ، از خشم مردم از بيشتر سياست هاي واشنگتن در قبال جهان اسلام است كه نمود آن در جنگ هاي افغانستان و عراق در سال هاي اخير و مسائل و موضوع هاي مربوط به فلسطين به چشم مي خورد . اقداماتي كه ناتو و ارتش آمريكا ضد مردم پاكستان انجام مي دهند ، مسئله آمريكا را در سياست داخلي پاكستان به قدري برجسته كرده كه شايد هيچ گاه در تاريخ روابط واشنگتن و اسلام آباد ، جامعه پاكستان نسبت به آمريكا ، اهداف و نيت هاي آن تا اين حد حساس و بدبين نبوده است ، به طوري كه در ماه هاي اخير ، يكي از مناطق اوج هيجان هاي ضد آمريكايي در پاكستان ديده مي شود .
از سوي ديگر ، مسئله نحوه تعامل ميان واشنگتن و اسلام آباد به يكي از گفتمان هاي استراتژيك عمده در محافل تصميم گيري آمريكا تبديل شده است .
اگرچه برخي تحليلگران مي گويند روابط آمريكا و پاكستان بايد بر اساس يك برنامه راهبردي باشد و در عين حال همكاري دو كشور در زمينه هاي مختلف ، از جمله عرصه نظامي و اطلاعاتي ادامه يابد ، اما به نظر مي رسد اين امر با توجه به اوضاع كنوني كه نفرت از آمريكا به اوج خود رسيده است ، تحقق نيابد و واشنگتن بايد به زودي به شكست كامل ديپلماسي خارجي خود در قبال پاكستان اذعان كند .
در حالي كه مناسبات پاكستان و آمريكا به سردي گرائيده است ، پنتاگون درصدد است با ايجاد اوضاع مناسب ، شايد بتواند يخ زدگي روابط پاكستان با آمريكا را ذوب كند .
چهارشنبه|ا|14|ا|دي|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]