انحصار هسته اي در راه است

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: انحصار هسته اي در راه است
گروه سياست خارجي-عطا بهرامي: جايگزيني انرژي هسته اي با سوخت هاي فسيلي كه آلودگي زيادي دارند و ذخاير آن ها نيز رو به اتمام است و همچنين انحصار توليد سوخت در دست كشورهاي صنعتي باعث شكل گيري انحصار بر عرضه سوخت هسته اي خواهد شد.

ايران در طي چند سال گذشته تلاش زيادي را براي تكميل چرخه فناوري هسته اي به كار برده است كه البته بهانه كشورهاي غربي براي جوسازي و ايجاد تنش عليه آن نيز بوده است. تاكنون از زواياي زيادي به برنامه هسته اي ايران پرداخته شده و قسمت هاي مختلفي از آن مورد بحث و بررسي قرار گرفته است. اما به اين مهم مي توان از زاويه تلاش كشورهاي شمال براي معكوس كردن جريان انتقال انرژي نيز توجه نمود.

كشورهاي جنوب به خاطر دارا بودن ذخاير زياد مواد معدني و سوخت هاي فسيلي و بالطبع امكان كنترل نسبي انرژي توانسته اند توان چانه زني قابل توجهي براي خود در عرصه بين المللي فراهم آورند و هر از چند گاهي به قدرت نمايي بپردازند. اوپك را معمولا به عنوان سمبل اين قدرت نمايي مي شناسند كه بارها باعث ايجاد چالش با كشورهاي شمال شده است. كشورهاي شمال نيز در مقابل آژانس بين المللي انرژي را ايجاد كردند. اين نكته را نيز نبايد از ياد برد كه قيمت هاي جهاني نفت خام با همه اين افتاقات ناچيز بوده و از قيمت هاي جهاني آب شيرين نيز ارزان تر است.

به بحث سوخت هسته اي و داشتن امكان غني سازي از اين زاويه نيز مي توان نگريست. سوخت هاي فسيلي به خاطر تاثيرات مخربي كه بر محيط زيست دارند و دليل اصلي تغييرات آب وهوايي به شمار مي روند نگراني هاي گسترده اي را پديد آورده اند و مساله جايگزيني آن ها به بحث روز محافل اقتصادي بين المللي تبديل شده است.

كشورهاي صنعتي پذيرفته اند سرمايه گذاري سرسام آوري را براي پروژه ايتر كه طرحي براي استفاده از انرژي هسته اي بدون آلودگي هاي رادياكتيو است انجام داده اند كه احتمال موفقيت آن نيز چندان زياد نيست. اين سرمايه گذاري چنان است كه در داخل آمريكا بحث هاي زيادي در مورد عدم شركت اين كشور وجود داشت و سرانجام دولت با ناديده گرفتن اعتراضات افكار عمومي كه پروژه را غير اقتصادي مي دانستند در آن شركت كرد.

كشورهاي هسته اي قصد دارند با ايجاد رژيمي كه انحصار سوخت هسته اي را بدنبال دارد به حداقل امكانات كشورهاي جنوب كه همان در اختيار داشتن مواد خام است پايان دهند. براي كشوري مانند ايران كه مصرف انرژي آن بالا بوده و روندي رو به افزايش دارد در صورت عدم سرمايه گذاري براي ايجاد نيروگاههاي هسته اي و انجام اقدامات لازم براي تامين سوخت آن ها به يك نيازمند تمام عيار تبديل خواهد شد كه ناگزير است براي تامين سوخت نيروگاههايش به شرايط كشورهاي دارا كه نشان داده اند از انحصارهايشان حداكثر استفاده را خواهند كرد تن در دهد.

بدون شك اين پروژه يعني معكوس ساختن جريان انرژي كوتاه مدت نيست و چند دهه طول خواهد كشيد تا عملياتي شود اما زنگ خطر آن را از هم اكنون مي توان شنيد. تلاش كشورهاي داراي فناوري غني سازي براي حفظ انحصار موجود نشانه روشني از اين واقعيت است. آن ها از همه ابزارهايي كه در اختيار دارند براي حفظ اين انحصار استفاده مي كنند.

عدم سرمايه گذاري در انرژي هسته اي و نبود تلاش كافي براي جلوگيري از تشكيل كارتل هسته اي كشورهاي شمال كه در صورت غفلت كشورهاي در حال توسعه مي توانند در آينده تاسيس كنند زيان هاي غيرقابل جبراني را براي اين كشورها به همراه خواهد داشت.

در دنيايي كه در آن انحصارات با رنگ و شكل جديدي در حال تولد هستند و شركت هاي بزرگ با ادغام در يكديگر رقباي كوچك را از ميدان به در مي كنند انحصار بر انرژي كه قوه محرك جوامع از گذشته تاكنون بوده است به منزله سلطه تمام عيار كشورهاي شمال خواهد بود.

سه|ا|شنبه|ا|13|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 150]