جوهر ايراني در مقياس نانو براي چاپگرهاي جهاني

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: جوهر ايراني در مقياس نانو براي چاپگرهاي جهاني
جوهرهاي چاپگر، پلاتر و فلكسي با استفاده از علوم نانوتكنولوژِي و رنگدانه هاي معدني در مقياس نانو و مزاياي بالا توسط يك مبتكر ايراني در ايران ساخته شد.

باشگاه جواني برنا/سميه شكري‌پور-در عصر فن آوري و اطلاعات و ارتباطات همه عناصر دست به دست هم مي دهند تا هر روزه شاهد پيشرفت هاي بيشتري در عرصه ها و زمينه هاي علوم مختلف باشيم. كامپيوتر يكي از دستگاه هايي است كه دراين روند نقش برجسته اي دارد و تقريبا يك چهارم از خانوارهاي دنيا، يك كامپيوتر براي استفاده هاي گوناگون خود دارند. اطلاعاتي كه دراين جعبه جادويي رنگارنگ مي نشيند، گاهي نياز به نمايش و چاپ دارد. اين كار را چاپگري انجام مي دهد كه خوراكش جوهر است. به همين بهانه با يكي از مبتكرين جوان كه توليد كننده جوهر است به گفتگو نشستيم:

خودتان را كامل معرفي كنيد.

سيد وحيد نبوي متولد اسفندماه 62 از شهرزنجان هستم.

دانشجوهستيد؟

فعلا ادامه تحصيلم را به خاطركارها و تحقيقات آزمايشگاهي به تعويق انداختم. من در رشته ي طراحي سخت افزار كامپيوتر در مقطع كارداني در دانشگاه گسترش انفورماتيك تحصيل مي كردم ولي ادامه تحصيل درخارج از كشورجز برنامه هاي من است.

چرا مي خواهيد در خارج از كشور ادامه تحصيل دهيد؟

هم به خاطر كيفيت بالاي تحصيل و هم به دليل اينكه از اين به بعد بيشتر در آنجا حضور خواهم داشت يه خاطر شرايط كاري و شغلي.

در خصوص طرح" جوهر "كه به عنوان طرح منتخب استاني معرفي شده كمي توضيح دهيد.

اين جوهر با استفاده از علوم نانو تكنولوژي و رنگدانه هاي معدني ، در مقياس نانو ساخته شده است. اين جوهر، جوهر چاپگر، پلاتر و فلكسي است كه ما ساخت اين جوهر را در آزمايشگاهي درسال 83 در زنجان شروع كرديم كه توليد كارگاهي آن را تا اواخر84 انجام داديم و بعد كار را متوقف كرديم تا به سراغ بخش صنعتي و سازمان گسترش و نوسازي صنايع ايران برويم براي سرمايه گذاري فاز اول كارمان كه 11 ميليارد تومان است.

اين جوهري كه براي اولين بار دردنيا ساخته شده است، چه قابليت هايي دارد؟

اصل كار ما براساس نمونه سازي بود. يعني نمونه اي كه چاپگرهاي" اچ پي " كه پرمصرف ترين چاپگر دنياست، آن را دارند. وقتي به آن دانش فني رسيديم، برروي كيفيت آن كار كرديم كه بهتر از آن شد به دو دليل: يكي اينكه كاربران كلاني كه به ما تاييديه مي دادند و دومين علت قراردادي است كه با خود" اچ پي "آامريكا براي واگذاري بخشي از اين دانش فني بستيم، يعني آن دانش فني كه يك سري مزايا به جوهر اضافه مي كند، به آنها بدهيم.

يعني شركت " اچ پي " هنوز به اين دانش فني نرسيده است؟

خير، هنوز به اين دانش فني نرسيده است.

اين جوهر چه مزيت هايي نسبت به نمونه هاي موجود دارد؟

تنها جوهري است دردنيا كه برروي همه چاپگرها كار مي كند مثل چاپگرهاي" اپسون"، "كَنون" ،" ريكو" و "اچ پي" كه همه ي آنها جوهرافشان هستند اما تكنولوژي هركدام متفاوت است و با يك تكنولوژي خاص جوهر را پرتاب مي كنند. از طرفي وقتي با چاپگرهاي جوهرافشان پرينت گرفته مي شود حتي با" اچ پي" هاي اوريجينال و اصل، بعد از 2، 3 هفته وقتي دست برروي كاغذ كشيد، رنگ مشكي آن پخش مي شود اما رنگ مشكي ما ديگر برروي كاغذ ماليده نمي شود و تصوير مخدوش نمي شود.ما به شركت " اچ پي " فقط همين مزيت را معرفي كرديم چون مي خواهيم جوهر ما همچنان بالاتر از جوهر آنها باشد. ما فقط همين يك مورد را به آنان معرفي كرديم چراكه طبق فرمايش آقاي خامنه اي بايد صادرات نرم افزاري داشته باشيم كه با همين كار سرمايه هاي امريكا را به داخل كشور مي آوريم.يكي از مزايا را به قيمت دوميليون دلار قيمت گذاري كرديم و براي ادامه كار پيش مي رويم.

از ديگر مزاياي اين جوهر، افزايش زمان خشك شدن جوهر برروي هد تا 2 برابر، كاهش سرعت تبخير آن تا چهل درصد در كارتريج است كه اين سرعت سه الي 4 برابر كمتر از ساير جوهرهاست كه مي توان اين ويژگي را با دقت در مقدار جوهر داخل كارتريج هايي كه حجم جوهرشان قابل ديدن است، ببينيد و با جوهر ما مقايسه كنيد. از ديگر قابليت ها مي توان به افزايش ثبات نوري بر روي كاغذ تا شصت درصد، افزايش گستره طبيعي رنگها به 15 ميليون، سازگاري با محيط زيست و مقرون به صرفه بودن اشاره كرد.

شما چگونه به اين دانش دست پيدا كريد؟

من در اولين مرحله اجماع آرا كردم و كار انفرادي نكردم. كار من كاملا استدلالي و به روش آزمون و خطا بود. كارهاي اوليه من جوهر و پلاتر بود اما درحال حاضر پروژه هاي ارزنده اي درحد تحول دانش فني در ماشين هاي اداري دارم كه كلا دانش فني را تحت تاثير قرار مي دهد.

روش ما مهندسي معكوس بود. ما در اين روش مي گفتيم جوهري مي خواهيم كه خصوصيات شيميايي و فيزيكي آن اينطور باشد يا رنگش و ساختارهاي ملكولي اش اينگونه باشد و بعد به دنبال مواردي مي گشتيم كه اين خصوصيات را ايجاد مي كرد. مثلا براي رنگ 30 مورد يافت مي شد، كه تعدادي از آنها حلال درآب بود، تعدادي حلال در روغن و تعدادي هم حلال هاي شيميايي. ما با مواردي كار مي كرديم كه با نمونه ما سازگار بود و به همين شكل تعداد موارد كاهش مي يافت تا به هدف برسيم.نتايجي كه من با كار در آزمايشگاهم ارائه مي كردم دقيقا مطابق نتايجي بود كه در آزمايشگاه ها با دستگاه ميكروسكوپ الكترونيك يك ميليارد توماني تست مي شد. اين نشان مي داد كه روش،يك روش علمي است اما منطبق بر روش آزمون وخطاي، آزمون و خطايي كه پشت سرش استدلال است.

به نظر من اگر كسي بخواهد كاري را انجام دهد، تحت هرشرايطي و با همه محدوديت ها و سختي هاي فني وكمبودهاي مالي و نداشتن تجهيزات آزمايشگاهي ، شايد راه و زمانش چند برابر شود اما باز هم مي تواند آن كار را انجام دهد اما اگر نخواهد، هزار بهانه مي آورد.

از چه زماني به فكر اختراع كردن افتاديد؟

سال سوم راهنمايي كه بودم ،يك روز با يكي از دوستانم صحبت مي كرديم. در حين صحبت گفتم ما كه به كامپيوتر علاقه داريم، بهتر است كاري را شروع كنيم كه آينده شغليمان هم در همين زمينه باشد و به آن گره بخورد اما منظورم فروش كامپيوتر يا قطعاتش نيست بلكه توليد بخشي از كامپيوتراست. دوستم پذيرفت اما اينكه چگونه و با چه روشي اين جوهر را خيلي زمان برد مثلا مي خواستيم رَم توليد كنيم كه ديديم استارت كار، كار ما نيست نه در زمينه سرمايه نه در زمينه دانش فني .من يك روز يك نقشه كشيدم و جاهاي مختلف كارخانه را بر روي آن مشخص كردم. دوستم آن را گرفت و به پدر و اطرافيانش نشان داد و همه به اين كار خنديدند، همين موضوع باعث شد كه من جدي تر به دنبال هدفم باشم و اين موضوع كه چه چيزي توليد كنيم، همين طور ادامه داشت تا سوم دبيرستان كه در آن زمان به فكر توليد مواد مصرفي مانند كاغذ، ماژيك، كارتريج،جوهر و... افتادم كه دريچه مصرفي ها به روي من بازشد. كه وقتي يك تكنولوژي ارائه مي شود تا زماني كه از رده خارج شود، همان مواد مصرفي را استفاده مي كند. به علاوه اينكه مصرفي هيچ وقت ركود ندارد يعني كسي كه چاپگر مي خرد جوهر را دائما مصرف مي كند مانند كسي كه ماشين مي خرد و هرروز بنزين مي زند.

با اين تصورات كه جوهر هم ايده خوبي است، از سال 80 به تنهايي شروع به كار كردم اما از افراد بسيار زيادي كمك گرفتم، از برادر كوچكتر خودم تا بزرگ ترين شخصيت علمي كشور. من در آغاز كار شايد خوش فكر نبودم اما از آدم هاي خوش فكر كمك گرفتم. گاهي براي مشاوره هاي خوب ، پول هاي زيادي مي دادم. به آنها مي گفتم شما فقط به من يك جمله بگوييد. همان جمله را مي گرفتم و از آن استفاده مي كردم. گاهي همين يك جمله ها شركت هاي بسياري را نجات داده است. يك شركت كبريت سازي رو به ور شكستگي از يك مشاور كمك مي خواهد كه در قبال نجات شركت 30 درصد سهام شركت را به مشاور واگذار كند. مشاور گفته بود شما اين بار قوطي كبريت را برعكس بگذاريد تا وقتي در را باز مي كنيد، كبريت ها بريزند. با همين كار فروش بالا رفت و مشاور هم 30 درصد را گرفت.

آيا اساتيد به شما كه سن و دانش كافي و زيادي نداشتيد، كمك مي كردند؟

ايراد ما ايرانيان اين است كه قبل از اينكه با طرف در مورد كار صحبت كنيم، خودمان را معرفي نمي كنيم . من بعدها ياد گرفتم كه قبل از مشورت خودم را معرفي كنم و بگويم كه من اينم! و بعد از آن فرد مي پرسم كه شما خودتان را معرفي كنيد . اين كار باعث مي شود بدانم چقدر مي توانم روي كمك آن فرد حساب باز كنم.

كار و طرح ما به گونه اي است كه بزرگ ترين شركت ها و آزمايشگاه هاي دنيا در آن مانده اند. من در آزمايشگاه با يك ميكروسكوپ ساده و ابتدايي كه در مدرسه پدرم قرار داشت، كار مي كردم . مهم استدلال هايي است كه انسان در راستاي كارش از پيرامونش مي گيرد. من مدام مواد خريدم، توليد كردم و تست كردم ، بالاي 5 هزار نمونه جوهر ساختم.

هزينه هاي كار را از كجا پرداخت مي كرديد؟

يا كار مي كردم يا از پدرم مي گرفتم. همزمان با دوره ي دانشجويي ام در يك مغازه خدمات كامپيوتري كه داشتم، كار مي كردم. بين سال هاي 80 تا 83 كار تحقيقاتي كردم. بزرگ ترين مشكلم اين بود كه بين مواد مصرفي ها جوهر را اكتيو كردم. يك روز يك پروژه بزرگي را يك مجموعه ي دولتي آورد و گفت كه اين را بر روي لباس چاپ كن. درآمد و سود خوبي داشت اما هرچه از اين كار عايدم مي شد بايد به اچ پي آمريكا براي خريد جوهر مي دادم. به همين خاطر هدفم را در ابتدا بر اين قرار دادم كه يك جوهر براي خودم بسازم كه ارزان تمام شود. بعد آن را به دوست و آشنا دادم و بعد به زنجان و كم كم در ايران و الان در جهان شناخته شده است.

زماني كه دانشجو بودم پدرم يك مغازه برايم گرفت و گفت كار كن، درآمدت مال خودت و من هم مثل سابق كمكت مي كنم چون كاركردن براي خودت بهتر از علاف شدن و بيكاري است. با كلي هزينه و عدم موفقيت به زنجان برگشتم اما با كوله باري از تجربه. 8 ماه به خودم فرصت دادم تا هزينه و شكست هايي كه داشتم، بررسي و جمع بندي كنم چون ديگر منبع درآمدي نداشتم.قرار گذاشتم كه اگر در اين فرصت با آن تجربه ها و نتايج موفق شوم، ادامه دهم و گرنه كارم را متوقف كنم. چون مثل يك باتلاقي بود كه هرچه بيشتر هزينه مي كردم بيشتر فرو مي رفتم.

اولين بار آب انار توي كارتريج ريختم كه كارتريج سوخت، آن زمان بحث شارژ وجود نداشت، كارتريج نو مي خريدم، جوهرش را مي كشيدم و آزمايش مي كردم و جوهر خودم را توي آن مي ريختم. بالاي 5 هزار جوهر ساختم و بالاي 50 ميليون فقط پول كارتريج دادم. وقتي به زنجان برگشتم پولي نداشتم و مي گفتند كه پول هايت را چه كردي؟ گفتم كه روي اين پروژه كار مي كردم اما شكست خوردم و يك مدت زمان لازم دارم. دوباره شروع به كار كردم. حين كار ديوار تازه رنگ شده را رنگي كردم و فرش افشار را از بين بردم تا اينكه پدرم يك اتاق در زيرزمين مدرسه غيرانتفاعي اش را به من داد. كار كردم و پس از مدتي اولين نمونه ي جوهرم را از هر رنگ آبي ، قرمز، زرد و مشكي در حد نيم ليترتوليد كردم.

در سال 83 كه به نتيجه رسيدم، شركت تجهيز گاما را با 1670000 تومان سرمايه تاسيس كردم. پدرم به شرط موفقيتم قول داد كه كل ساختمان را تخليه كند و به من بدهد. به نظر من مهم نيست كه انسان چه دارد، مهم اين است كه انسان از داشته هايش به نحو احسن استفاده كند. درست است كه حمايت هاي مالي و فكري مهم است، اما مهم تر خود انسان است.پس از مدتي من 14 كارگر ويك كارگاه داشتم اما كار آزمايشگاهي را خودم انجام مي دادم و آنقدر سرگرم كار بودم كه سه ماه سه ماه خانه مي رفتم و بيشترين ساعتي كه آن دوره خوابيدم، 3 ساعت بود. كارگرها روزها پروسه ي توليد را انجام مي دادند و من شب ها كارهايي را انجام مي دادم كه خيلي حساس بود و بايد فرمولش را خودم مي دانستم. صبح كه كارگرها مي آمدند ، مي ديدند كه يك بخشي ازكار توليد شده است. اگر من براي به دست آوردن فرمول سه سال زحمت كشيدم، براي حفظ فرمول بايد يك عمر زحمت و سختي بكشم.

اين كار، اولين كار شما بود؟

بله.

آيا طرح ها و نوآوري هاي ديگري براي اجرايي كردن داريد؟

4 پروژه ي عالي دارم كه يكيش در زمينه ي پالايش است كه بزرگ ترين پالايش كشور را انجام خواهد داد كه الان در مرحله ي تجهيز كارخانه ي آن هستيم. دراين طرح سيستم هاي سنتي جمع مي شوند اما 20 درصد افزايش جذب نيرو داريم. به علاوه صادراتي هم هست و خطراتش بسيار كاهش مي يابد. كار ديگرم در خصوص انرِژي است. اين كار متحول نمي كند اما بعد از انرژي اتمي ، توليد انرژِي مي كند و دو پروژه ديگر دارم كه دامنه اش در ايران پخش مي شود و براي صادرات به بقيه كشورهاي جهان بايد خارج از ايران باشد تا منابع ارزي وارد كشورمان بشود. قيمت دانش فني يكي از اين طرح ها بين 6 تا 8 ميليارد دلار است و به طور پيوسته سرمايه اي هم وارد كشور مي شود ، چون ما در توليد آن سهيم هستيم و در ايران هم توليد مي شود.

در روند كار چه مشكلاتي داشتيد؟

براي من به كرات پيش آمده بود كه در هزينه هاي جاري خودم مانده بودم. درست است كه خانواده ما از نظر مالي در وضعيت خوبي هستند اما مي توان گفت كه فقط 5 درصد از هزينه هايم را از آن كانال گرفتم. به نظرمن اينكه چيزي را براي به دست آوردن چيزي ديگر هزينه كنيم، ارزش افزوده نيست. هنر اين است كه كار انسان، به دارايي هاي فكري و اقتصادي انسان بيفزايد و از هيچ بتوانيم كار انجام دهيم.

من براي توليد اين پروژه مشكلاتي زيادي داشتم. دولت از طرح" تكفا " حمايت مي كرد، يعني خط توليدهاي كارگاهي كه دستي است و مي خواهد به نيمه اتوماتيك تبديل شود. مال ما نيمه اتوماتيك بود كه مي خواست به تمام اتوماتيك تبديل شود. قرارشد به ما 10 ميليون بلاعوض بدهند به شرطي كه ما آن را تمام اتوماتيك بكنيم اما همين كار براي ما 3 ميليارد تومان هزينه ايجاد كرد. اما شركت هايي بودند كه نياز مالي نداشتند اما به آنان بالاي 100 ميليون تومان دادند و در نهايت هم به خاطر عدم همكاري دولت، قرارداد ما فسخ شد و ما با جريمه آن پول اندكي كه از 10 ميليون تومان به ما داده بودند، پس داديم. من كه نخبه هستم، اگر قرارباشد درگير چنين بوروكراسي هاي اداري شوم، از فعاليت هاي فني و تحقيقاتي جا مي مانم. الان هم يك ايراني مقام امريكا از پروژه من حمايت مي كند و بعدها همين ها داعيه فن آوري مي كنند، چون منابعي كه براي كارهاي تحقيقاتي ام به من تزريق شد، از خارج از كشور بود.

پروفسور ثبوتي در جايي گفت كه ما بلديم نخبه پروري كنيم اما بلد نيستيم، نخبه داري كنيم. من سال 2005 از امريكا دعوت نامه داشتم اما ماندم كه اين كارخانه را در ايران راه اندازي كنم.در ايران كارآفرين ها و پتانسيل هاي علمي بسيار زيادي وجود دارند اما همه نخبه نيستند. نخبه كسي نيست كه براي ورود به دانشگاه يا معافيت از سربازي يك اختراع مي كند، از مزاياي بنيادملي نخبگان استفاده مي كند، اما همين كه كارش تمام شد، مي رود و حتي ديگر يك اختراع هم نمي كند. نخبه كسي است كه همه ي زندگيش را در اين راه گذاشته تا بتواند در ارتقاي فن آوري و صنعت كشورش سهيم باشد.

تعريف شما از نخبه چيست؟

به نظر من نخبه كسي است كه با كارش تحولي عظيم و نو را در يك صنعت ايجاد كند كه ميليون ها صنعت و اختراع را تحت تاثير قرار دهد مثل نيوتن، انيشتن، اديسون و ...

آيا در مسابقات شركت كرده ايد؟

بله، هم خودم و هم شركتم عناوين مختلفي را كسب كرده ايم. لوح تحسين ششمين جشنواره جوان خوارزمي در سال83 ، اولين عضو مركز رشد واحدها فناوري دانشگاه زنجان در سال 83 ، شركت كننده برتر در ششمين نمايشگاه دستاوردهاي پژوهش و فناوري در سال 84 ، شركت كننده برتر در ششمين نمايشگاه دستاوردهاي فن بازار سال 84 ، كارآفرين برتر بخش صنعت در سال 85، اولين عضو مركز رشد واحدهاي فناوري پژوهشكده صنايع رنگ ايران در سال 86 ، ديپلم افتخار جشنواره حضرت علي اكبر(ع) در بخش نخبه و اختراع در سال 87 و بسياري ديگر. اما اعتقاد دارم كه همه اينها زيرساخت كار من بوده است ومعيار ارزش كار من نيست.

به چه هدف و انگيزه اي شروع به كار و اختراع كرديد؟

در مرحله اول اينكه بتوانم جوهر مصرفي خودم را بسازم.

شما چه محصولاتي توليد مي كنيد؟

ما جوهر چاپگر توليد مي كنيم، هم چاپگرهاي صنعتي( پلاتر) و هم خانگي. يك سري جوهرهاي ديگر كه لارج فرمت است يعني يك تيكه چاپ مي كند كه آن هم باز دو دسته است: بَنِر و فلكسي يعني براي محيط بسته و بيرون. يعني 4 گونه جوهر داريم: چاپگر، پلاتر ، فلكسي داخلي و بيروني.

بزرگ ترين توليد كننده در خاورميانه هستيم كه در ايران بيش از 100 نمايندگي و در خارج از كشور فعلا 3 نمايندگي در كشورهاي امارات، آلمان و امريكا داريم.

با تحولي كه توليدات واختراعات ايراني ( من) در زمينه ماشين هاي اداري ايجاد مي كند، مي توان گفت بعد از امريكا و ژاپن، دانش فني و تكنولوژي ما در آن زمينه، حتي از آن كشورها برتر خواهد شد.

شما چرا مي خواهيد به آمريكا برويد؟

من براي ثبت پتنت به آنجا مي روم زيرا معتبرترين ثبت پتنت كه مي توان براي جهاني سازي محصول به آن استناد كرد، امريكاست و از طرفي براي دردست گرفتن بازار جهان توسط يك ايراني.

آمدن من به اينجا به اين دليل بود كه حتي براي معدود افراد، ايجاد انگيزه كنم. سه نفر از دوستانم بعد از من كارخانه زدند . زيرا همه مردم ما كساني نيستند كه در خيابان ها مي بينيم. كساني هم هستند كه در آزمايشگاهها به كار مشغولند. ما بايد با اين همه پيشرفت و فن آوري ، اعتماد ملي را افزايش دهيم تا بتوانيم خودمان را در دنيا مطرح كنيم. در امريكا سخت ترين و باارزش ترين رشته، مديريت است. مديريت نخبگاني كه از سرتاسر دنيا در خودش جمع كرده و با هدايت و سرمايه گذاري بر روي آنان، اعتماد به نفس خود و شهروندانش را خريده است وگرنه امريكا از خودش چيزي ندارد. بهترين تئوري هاي فني از ايران به آنجا مي رود و بهترين تئوري هاي مديريت از آنجا به ايران مي آيد.

شما با چه موسساتي در زمينه تحقيقات همكاري مي كنيد؟

من در مركز رشد دانشگاه زنجان و مركز رشد پژوهشكده صنايع رنگ ايران دو پروژه مختلف را با دو گروه مجزا انجام مي دهم. كه از ايده حمايت مي كنند تا برسد به مرحله توليد نيمه آزمايشگاه و حتي ورود به بازار اما ساختار صحيح و محكمي ندارد. من در آينده قصد دارم شركتي تاسيس كنم كه از ايده هايي حمايت كند كه قرار است به هردليلي به خارج از كشور بروند. ما از كارهايي حمايت مي كنيم كه در دنيا حرفي براي گفتن داشته باشند نه هر اختراعي . ما از صفر به ايده يا اختراع كمك مي كنيم تا مرحله نهايي. ما به دنبال تغييرات اساسي هستيم نه به دنبال طرح هايي كه خيلي وقت پيش در جاهاي مختلف كار شده است . كار ما به اين صورت است كه ايده هاي خوب و نو را جذب مي كنيم، اما به هيچ كس پول نمي دهيم، وحتي با فاكتورهم به فرد پول نمي دهيم، همه امكانات راخودمان براي يك مخترع تهيه مي كنيم مثل دستگاه و مواد ، اگر جواب داد كه هيچ، اگر جواب نداد، ضرر مال ما، وسيله و امكانات هم مال ما. به آن فرد هم مي گوييم به سلامت ! مديريت يعني اين.

نقش خانواده در موفقيت شما چقدر است؟

بالطبع هركه هرچيزي دارد، از خانواده است. اين خانواده بود كه به من اعتماد به نفس داد و من را پرورش داد.

تبلور پرورش خانواده است كه فرزند را مي سازد. زيرساخت من ، خانواده بود. من با مديريت خوب منابع مالي، استفاده بهينه را كردم. من سعي مي كردم مانند ديگر فرزندان از سمت خانواده حمايت شوم اما با پولي كه مانند بقيه دريافت مي كردم، كار علمي انجام دادم. با اين حال در حين كار چندين بار نزديك بود واقعا زمين بخورم، كه پدرم دستم را گرفت. هم از اين نظر كمكم كردند و هم از نظر روحي .

شما به جز فعاليت هاي تحقيقاتي و كاري به چه كارهاي ديگري مي پردازيد؟

من اگر زماني وقت اضافه داشته باشم، مي خوابم چون خيلي كمبود خواب دارم اما شطرنج و تنيس و سواركاري و كوهنوردي مي كنم. در دوچرخه سواري هم نفر ششم استان شدم .

يك خاطره از زمان طرحتان بگوييد.

بزرگ ترين خاطره، مسخره كردن هميشگي اطرافيان و آشنايان بوده است. از آنان انكار از من اصرار ! كه تو نمي تواني و من مي گفتم غيرممكن است كه نتوانم. من در دانشگاه به خاطر كارهاي تحقيقاتي و آزمايشگاهي زياد در درس نمي خواندم. يكي از اساتيدم به من مي گفت: نبوي به جاي اين جنگولك بازي ها ، درست را بخوان و درس هايت را پاس كن ولي من مي گفتم كه استاد من بايد اين جوهر را بسازم و البته يكي ازدستگاه هاي آزمايشگاه دانشگاه را هم سوزاندم و بابت همين قضيه جو كاملا برعكس شد و بد شد.من خيلي زحمت و سختي كشيدم تا آنجا كه ماهي دو بار به كوه مي رفتم، با گريه خودم را تخليه مي كردم و برمي گشتم. اما انسان در فشارهاست كه پخته مي شود. من از چه كنم؟ چه كنم؟ به پروژه هاي جديدم دست پيدا كردم كه حالا وقتي پروژه جوهر تمام شود، چه كاري را شروع كنم.

يك جمله براي جوانان هم سن و سال خودتان بگوييد.

انسان بايد روي خودش كار كند. مهم ترين ارزش افزوده، خود انسان ها هستند.

***

پنجشنبه|ا|15|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 350]