واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: اختلالات خواب افسردگي و اضطراب مي آورد
اين روزها كمتر كسي را مي توان مشاهده كرد كه خواب كافي و راحت داشته باشد. طبق آمارها ۳۰تا۴۰ درصد افراد بزرگسال اختلال خواب دارند. در اين ميان بي خوابي و كم خوابي، شايع ترين نوع اختلال خواب است.
دكتر حميدرضا بياتي روان پزشك با بيان اين مطلب به ايسنا مي گويد: بي خوابي و كم خوابي علل متعددي دارد از جمله دلايل طبي و جسمي كه عمده ترين آن دردهاي مختلف بدني، وقفه تنفسي خواب،رژيم غذايي نامناسب، ترك ناگهاني الكل، اختلالات متابوليك، بيماري هاي غدد داخلي و عفوني است.
همچنين اضطراب، افسردگي، شيزوفرني، اختلالات ريتمي شبانه روزي و اختلالات خلقي از جمله علل رواني بي خوابي است.وي با بيان اين كه اضطراب به طور معمول با بي خوابي اوليه همراه است و در به خواب رفتن فرد اشكال ايجاد مي كند، مي گويد: افسردگي به طور شايع با بي خوابي همراه است، فرد بدون تاخير به خواب مي رود اما از خواب مي پرد و ديگر نمي تواند بخوابد.درباره اختلالات خواب و علل بروز آن با مهدي آزاد كارشناس ارشد روان شناسي باليني گفت وگو كرده ايم كه در پي مي آيد.
انواع اختلالات خواب
خواب حالتي منظم، تكرار شونده و برگشت پذير ارگانيسم بدن انسان است كه با بي حركتي نسبي و بالارفتن قابل توجه آستانه واكنش به محرك هاي خارجي در مقايسه با حالت بيداري مشخص مي شود. مهدي آزاد كارشناس ارشد روان شناسي باليني با بيان اين مطلب به خراسان مي گويد: نياز افراد مختلف به خواب متفاوت است.بسياري از مردم روزانه به ۸تا۹ ساعت خواب شبانه نياز دارند اما عده اي به خواب كمتري نياز دارند و در طول روز هم داراي عملكرد خوبي هستند.اختلالات خواب به طور كلي به ۴دسته تقسيم مي شود: بي خوابي، پرخوابي، ناهنجاري خواب و آشفتگي برنامه خواب و بيداري. نكته اين جاست كه هر نوع بي خوابي يا پرخوابي را اختلال خواب نمي دانيم بلكه اين مشكلات فقط زماني تحت اين عنوان ذكر مي شود كه كيفيت زندگي فرد را تحت تاثير قرار دهد و به مدت حداقل ۶ماه ادامه داشته باشد.بي خوابي شامل اشكال در شروع يا تداوم خواب است كه طي آن فرد به شدت تحت تاثير قرار مي گيرد و به بي قراري و ناآرامي دچار مي شود.از سوي ديگر پرخوابي حالتي است كه فرد دوست دارد زياد بخوابد و ميلي به بيدار شدن ندارد و مي خواهد به مدت طولاني در رختخواب بماند و از هر فرصتي براي خوابيدن استفاده مي كند. در عارضه ناهنجاري هاي خواب فرد در هنگام خواب دچار هراس شبانه، خوابگردي، حرف زدن در خواب، لرزش هاي عصبي دست و پا، فلج خواب، ديدن كابوس، دندان سايي، بي اختياري ادرار و قطع ناگهاني تنفس يا آپنه مي شود. همچنين ناتواني در به خواب رفتن در زمان دلخواه، يكي ديگر از اختلالات خواب است كه طي آن فرد طي ساعات روز مي تواند بخوابد اما شب كه قصد خوابيدن دارد، خوابش نمي برد.
استفاده از دارو
به گفته آزاد متاسفانه بسياري از افراد به محض روبه روشدن با اين مشكل به داروهاي خواب آور پناه مي برند غافل از اين كه وابستگي به اين داروها باعث تشديد مشكل بي خوابي آن ها مي شود. همچنين افرادي كه دچار قطع ناگهاني تنفس يا آپنه هستند نبايد داروهاي خواب آور مصرف كنند زيرا اين عارضه با بيدارشدن فرد از خواب برطرف مي شود و اگر فردي به دليل مصرف داروهاي خواب آور بيدار نشود، در خطر سكته مغزي قرار مي گيرد كه عوارض بسيار شديدي دارد.خوب است بدانيد كه داشتن خواب راحت و كافي يكي از نشانه هاي سلامت است و اختلالات خواب در برخي موارد مقدمه ابتلا به افسردگي يا اضطراب شديد است. در واقع افسردگي و اختلالات اضطرابي اثر متقابل روي اختلالات خواب دارد و مي تواند يكديگر را تشديد كند. به عبارت ديگر اختلالات خواب باعث افسردگي و اضطراب مي شود و ابتلا به افسردگي و اضطراب زمينه بي خوابي را ايجاد مي كند، بنابراين براي درمان اين عارضه بايد تمامي جوانب را در نظر گرفت. وي ادامه مي دهد: در خواب رم كه حركات سريع چشم اتفاق مي افتد، ممكن است فرد رويا ببيند و در خواب غيررم كه طولاني تر است فرد به آرامش مي رسد و به اصطلاح مغز فرد استراحت مي كند. بيشترين شكايت مردم از كوتاه بودن دوره غيررم خواب است. گاهي افراد در هنگام يك مصاحبه شغلي يا فصل امتحانات يا گرفتن يك تصميم مهم دچار بي خوابي مي شوند و گاهي اين بي خوابي ها با عوامل ديگري دست به دست هم مي دهد تا به مدت طولاني فرد از خواب راحت و طولاني محروم شود. حتي گاهي اتاق خواب فرد اضطراب آور مي شود و وي نمي تواند در آن اتاق احساس آرامش كند زيرا مي داند بايد ساعت ها در رختخواب غلت بزند. در چنين مواردي پيشنهاد مي شود كه اتاق خواب تغييركند. آرام سازي و چند تمرين كششي آرام باعث كاهش اضطراب فرد قبل از خواب مي شود. مهدي آزاد با اشاره به اين كه براي درمان اختلالات خواب اولين قدم كاهش اضطراب است، مي گويد: در مورد اختلالات غيرشايع خواب فرد بايد در مراجعه به متخصص روان پزشك درمان را دريافت كند اما در مورد شايع ترين انواع اختلالات خواب كه همان كم خوابي است، پرهيز از دارودرماني اصل بسيار مهمي است. زيرا در درازمدت يك اختلال ضعيف كه احتمالا خود به خود قابل رفع بوده، به يك عارضه شديد تبديل مي شود.
هراس شبانه كودكان
اختلال هراس شبانه ممكن است باعث شود كه كودك با فرياد و درحالي كه به شدت عرق كرده است، از خواب بپرد.
به نوشته ايسنا، كارشناسان موسسه پزشكي «نمورس» در آمريكا تاكيد مي كنند كه اختلال هراس شبانه با كابوس ديدن تفاوت دارد. اولين تفاوت اين است كه كودكي كه دچار هراس شبانه شده است كاملا بيدار نمي شود و تلاش براي بيداركردن وي نيز به جايي نمي رسد. به علاوه هراس شبانه ممكن است براي بيمار خطرناك باشد و طي آن به خود يا اطرافيانش صدمه بزند.
در اين حالت كودك درحالي كه در خواب عميق است از جاي خود برمي خيزد، اما به طور كامل بيدار نمي شود و معمولا به ياد نمي آورد كه چه چيزي موجب وحشت ناگهاني وي شده است.كارشناسان مي گويند: اختلال هراس شبانه يك مشكل نادر است و فقط ۳ تا ۶ درصد از كودكان را مبتلا مي كند. به گفته متخصصان مهم ترين عواملي كه موجب بروز اين اختلال در كودك مي شود عبارت است از: ابتلاي يكي از اعضاي خانواده به اين اختلال؛ رشد ناكافي سيستم اعصاب مركزي كودك؛ خستگي مفرط يا استرس شديد؛ تغيير محيط خواب كودك؛ استفاده از يك داروي جديد.هراس شبانه از اختلالات خواب محسوب مي شود و در حيطه دانش «روان شناسي خواب» مورد بررسي و مطالعه قرار مي گيرد. شخص مبتلا به هراس شبانه با ترس شديد از خواب برمي خيزد درحالي كه هنوز خواب است.اين بيدارشدن معمولا با نفس نفس زدن، ناله و فرياد همراه است. اغلب زماني كه فردي دچار اين حالت مي شود، بيداركردنش ناممكن است و شخص بدون اين كه بيدار شود، دوباره به خواب مي رود. به علاوه هراس هاي شبانه به ندرت از طرف فرد مبتلا به ياد آورده مي شود.هراس شبانه بيشتر در بين كودكان و به ويژه دختران بين ۲ تا ۶ سال رايج است. در بين بزرگسالان نيز زنان بيشتر به اين اختلال مبتلا مي شوند.
يکشنبه|ا|11|ا|دي|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خراسان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 239]