يادداشت ميهمان: حسن بهشتي‌پورپيام انتصاب چارلز فريمن رئيس جديد شوراي اطلاعات ملي آمريكا براي ايران چيست؟

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: يادداشت ميهمان: حسن بهشتي‌پورپيام انتصاب چارلز فريمن رئيس جديد شوراي اطلاعات ملي آمريكا براي ايران چيست؟
خبرگزاري فارس: انتصاب چارلز فريمن به عنوان رئيس جديد شوراي اطلاعات ملي آمريكا مي‌تواند فشار موجود از سوي لابي پرنفوذ صهيونيستها را در داخل و خارج كابينه اوباما خنثي و يا حداقل كاهش دهد.

اطلاعات پايه درباره شوراي اطلاعات ملي آمريكا (National Intelligence Council):

1- اين شورا نهادي است كه مسئوليت اداره آن برعهده مدير شوراي اطلاعات ملي آمريكا است كه يكي از شانزده نهادي محسوب مي‌شود كه زيرنظر دنيس بلر DENNIS BLAIR رئيس اداره اطلاعات ملي آمريكا DIRECTOR OF NATIONAL INTELLIGENCE فعاليت مي‌كند. از جمله اين شانزده نهاد مهم، سازمان سيا است با اين تفاوت كه كار شوراي اطلاعات ملي آمريكا جاسوسي و يا ضد جاسوسي نيست.
علاوه بر اين برخلاف رئيس سيا كه انتخاب او بايد به تصويب كميته اطلاعاتي مجلس سنا آمريكا برسد، انتصاب رئيس شوراي اطلاعات ملي آمريكا نيازي به راي كميته اطلاعاتي مجلس سناي آمريكا ندارد.
2- كار شوراي اطلاعات ملي آمريكا بررسي همه تحليل‌هاي اطلاعاتي جامعه آمريكا و توليد و پردازش و ارزيابي‌هاي اطلاعاتي ملي است كه در مواجهه با موضوعات بحراني پيش روي امنيت آمريكا، راهنماي سياست سازان آمريكا قرار مي‌گيرد.
شوراي اطلاعات ملي آمريكا مسئوليت‌هاي زير را به عهده دارد:
الف: يكپارچه كردن ابعاد خارجي و داخلي اطلاعات آمريكا به منظور آنكه هيچ اختلافي در درك مسئولين از تهديدها عليه امنيت ملي آمريكا نباشد.
ب: ايجاد عمق و صحت بيشتر در تحليل‌هاي اطلاعاتي و اطمينان از اينكه منابع اطلاعاتي آمريكا نشان‌دهنده توان آينده و نتايج كنوني باشد.
ج: حمايت از مديريت اطلاعات ملي در نقش خود به عنوان مشاور اصلي امنيتي رئيس جمهوري و ديگر سياستگذاران ارشد
د: رهبري تلاش جامعه اطلاعاتي براي توليد ارزيابي‌هاي اطلاعاتي و ديگر محصولات شوراي اطلاعات ملي كه شامل نگراني‌هاي امنيت ملي مهم مي‌شود.
ه: ايجاد نقطه‌اي مركزي براي سياستگذاران، مخالفان جنگ و رهبران كنگره به منظور ارائه پاسخ‌هايي براي سوالات مهم در جامعه اطلاعاتي
و: دسترسي به كارشناسان غيردولتي در بخش‌هاي دانشگاهي و خصوصي و استفاده از تحليل‌هاي جايگزين و ابزارهاي جديد تحليلي براي گستردگي و تعميق چشم‌انداز جامعه اطلاعاتي
3- مسئوليت دبيركل شوراي ملي اطلاعات شبيه به سردبير نشريه است، او بايد بازبيني كند، ويرايش كند، خط بدهد و در مورد آنچه كه به عنوان اطلاعات خوب به رئيس جمهوري ارائه مي‌شود، تصميم بگيرد. مدير اطلاعات ملي به عنوان رئيس جامعه اطلاعاتي عمل مي‌كند و اجراي برنامه اطلاعات ملي را مديريت و نظارت كرده و به عنوان مشاور اصلي رئيس جمهور، شوراي امنيت ملي و شوراي امنيت داخلي در امور اطلاعاتي عمل مي‌كند.
4- NIC همان سازماني است كه در سال 2007 يك گزارش برآورد اطلاعات ملي آمريكا را درباره برنامه هسته‌اي ايران كه توسط شانزده نهاد اطلاعاتي آمريكا تهيه شده بود، تائيد نهايي كرد زيرا تائيد محتوي گزارش نهادهاي اطلاعاتي آمريكا از وظايف مهم اين شورا است.
در اين گزارش جنجال آفرين تاكيد شده بود "ايران از سال 2003 وجه نظامي برنامه هسته‌اي خود را متوقف كرده و از آن سال تاكنون برنامه اتمي اين كشور صرفاً متمركز بر مقاصد صلح آميز بوده است. "
5- شوراي اطلاعات ملي از زمان ايجاد در سال 1973 به عنوان پلي بين جوامع سياسي و اطلاعاتي و منبع اطلاعات عميق درباره مسائل مهم امنيت ملي آمريكا و نقطه مركزي همكاري جامعه اطلاعاتي اين كشور عمل كرده است.
آنگونه كه در سايت رسمي اين نهاد آمده است:«هدف اصلي شوراي اطلاعات ملي آمريكا فراهم كردن بهترين، غيرمتعصبانه‌ترين و صريح‌ترين اطلاعات براي سياستگذاران بدون توجه به اينكه آيا قضاوت‌هاي تحليلي با سياست آمريكا هم خواني دارد يا خير، است.

*‌ روند ارزيابي‌هاي اطلاعات ملي آمريكا

در سايت رسمي شوراي اطلاعات ملي آمريكا در تشريح روند تهيه گزارش‌هاي اطلاعاتي آمده است:
«ارزيابي‌هاي اطلاعات ملي معتبرترين قضاوت‌هاي مكتوب جامعه اطلاعاتي درباره مسائل امنيت ملي است و به منظور كمك به رهبران غيرنظامي و نظامي آمريكا براي تدوين سياست‌هايي به منظور حفاظت از منافع امنيت ملي آمريكا طراحي مي‌شود. ارزيابي‌هاي اطلاعات ملي معمولاً اطلاعاتي را درباره وضعيت كنوني مسائل ارائه مي‌دهد و ارزيابي اوليه‌اي است كه آنها به وسيله آن قضاوت‌هايي درباره احتمال حوادث آينده و تشخيص پيچيدگي‌هاي سياست آمريكا انجام مي‌دهند. ارزيابي‌هاي اطلاعات ملي آمريكا به طور نمونه از سوي سياستگذاران ارشد نظامي و غيرنظامي و رهبران كنگره درخواست شده و از سوي شوراي اطلاعات ملي تهيه مي‌شود. پيش از آنكه پيش‌نويس ارزيابي اطلاعات ملي تهيه شود، شوراي اطلاعات ملي مسئول فراهم كردن برگه‌اي مفهومي يا فهرست منابع و انتشار آن از طريق جامعه اطلاعاتي براي اظهارنظر است. كارشناسان اين شورا فهرست منابع سوالات اصلي ارزيابي ‌شده را تعريف كرده و به مديران شورا مي‌دهند او درباره مسئوليت‌هاي پيش‌نويس‌شده تصميم مي‌گيرد و برنامه كاري انتشار و تهيه پيش‌نويس را فراهم مي‌كند. يك يا دو تحليل‌گر شوراي اطلاعاتي معمولاً مسئول نوشتن متن اوليه هستند. شوراي اطلاعات ملي پس از آن به منظور بررسي اين پيش‌نويس پيش از آنكه در سطح گسترده‌تر شوراي اطلاعاتي منتشر شود، ديدار مي‌كند.
نمايندگان آژانس‌هاي مربوطه شوراي اطلاعات به منظور هماهنگي خط به خط متن كامل ارزيابي‌هاي اطلاعات ملي ديدار مي‌كنند. گزارشگراني كه با آژانس‌هاي خود كار مي‌كنند همچنين سطح اعتمادي كه به هر قضاوت اصلي دارند را تعيين مي‌كنند. گزارشگران شوراي اطلاعاتي درباره كيفيت منابع و جمع‌آوري‌كنندگان و منابع نيروهاي باتجربه سرويس مخفي اطلاعاتي مورد استفاده، براي اطمينان از اينكه اين پيش‌نويس شامل اطلاعات مورد سوال جدي نباشد، بحث مي‌كند.
همه ارزيابي‌هاي اطلاعات ملي از سوي هيات اطلاعات ملي كه رياست آن را مديريت اطلاعات ملي به عهده دارد و شامل روساي آژانس‌هاي شوراي اطلاعاتي مي‌شود، مورد بررسي قرار مي‌گيرد. هنگامي كه اين اطلاعات از سوي هيات اطلاعات ملي تاييد شد، ارزيابي‌هاي اطلاعات ملي به اطلاع رئيس جمهور و سياستگذاران ارشد مي‌رسد. كل روند توليد ارزيابي‌هاي اطلاعات ملي معمولاً دستكم چند ماه طول مي‌كشد.
شوراي اطلاعات ملي گام‌هايي را به منظور بهبود روند ارزيابي اطلاعات ملي تحت مديريت اطلاعات ملي برداشته است. اين گام‌ها در هماهنگي با اهداف و توصيه‌هاي گزارش‌هاي كميسيون عدم گسترش تسليحات و اصلاحات اطلاعاتي 2004 و پيمان جلوگيري از تروريسم انجام مي‌شود.»

* اقدام‌هاي دو سال اخير شوراي اطلاعات ملي آمريكا

به ادعاي سايت شوراي اطلاعات ملي مهمترين اقدام‌هاي اين شورا در دو سال اخير عبارتند از:
1- روش‌هاي جديدي را براي جمع‌آوري ارزيابي‌هاي رسمي گزارش منابع و قضاوت‌هاي فني ايجاد كرده است.
2- مديران سرويس مخفي ملي، انجمن ملي فرمانداران، سازمان امنيت ملي و سازمان اطلاعات دفاعي و مشاور وزير/INR را موظف كرده است تا ارزيابي‌هاي رسمي در مورد تحولات مهم روز ارائه دهند كه نشان‌دهنده ارزيابي آنها از اعتبار كلي، ضعف و قوت منابع مورد استفاده آنها در قضاوت‌هاي مهم شوراي اطلاعات ملي آمريكا باشد.
3- معيارهاي قوي‌تري را براي پردازش اطلاعات ارائه كرده است و در همين راستا كتابچه‌هايي را به همه ارزيابي‌هاي اطلاعات ملي پيوست كرده كه به عنوان نمونه توضيح مي‌دهد منظور اصلي از عباراتي مانند «ما قضاوت مي‌كنيم» چيست و تفاوت بين قضاوت‌ها و اطمينان به يك مسئله را نشان مي‌دهد.
4- تلاش منسجمي براي نشان‌ دادن اختلافات موجود ميان سازمان‌هاي اطلاعاتي و امنيتي آمريكا و كوشش براي آنكه دلايل اين اختلافات را كشف كرده و براي مسئولين بالاتر توضيح دهد.

*‌ آشنايي با ويژگي‌هاي شخصيتي و گرايش‌هاي سياسي فريمن

1- در ميان ديپلماتهاي ارشد سابق آمريكا كمتر كسي يافت مي‌شود كه به اندازه فريمن با تجربه، از نظر جغرافيايي و چند قابليتي باشد. فريمن با جذبه‌اي يكسان مي‌تواند درباره خانواده سلطنتي عربستان سعودي يعني كشوري كه در آن سفيربوده و حزب كمونيست چين كه به عنوان مترجم اصلي نيكسون در بازديد او از چين در سال 1972 و بعد ازآن به عنوان نفر دوم سفارت آمريكا در پكن خدمت كرده و همچنين درباره دورنماها و مفاهيم ژئواستراتژيكي توليد و مصرف سوخت‌هاي فسيلي در دهه آينده حرف بزند.
2- فريمن پيش از اين در فاصله سال‌هاي 1979 تا 1981، مدير امور چين در وزارت خارجه آمريكا بود اما در دوازده سال اخير رئيس شوراي سياست گذاري خاورميانه كه رسماً به عنوان شوراي امور آمريكا و اعراب شناخته شده است (يعني رئيس يك گروه لابي سياسي براي جهان عرب) بوده است. يكي از اساسي ترين فعاليت‌هاي اين گروه، انتشار فصلنامه ميدل ايست پاليسي است. اين نشريه پُر از پيام‌هاي انتقادي از اسراييل است كه حتي از وسيع ترين تعريف جريان اصلي فكري آمريكا درباره منطقه نيز فراتر است. از آنجا كه رئيس آن سازمان مسئول اين نشريه است انتصاب فريمن به عنوان نگهبان اطلاعاتي آمريكا موضوع نگران كننده‌اي براي اسرائيل محسوب مي‌شود.
3- رئيس جديد شوراي ملي اطلاعات آمريكا اصلي‌ترين و رك گوترين منتقد جنگ عليه تروريسم بوش بود، و خصوصاً در طول هشت سال اخير درباره نفوذ نومحافظه‌كاران در دولت بوش بي‌پروا سخن مي‌گفت. ا نتقادات وي خطاب به همه نومحافظه‌كاران ارشدي بود كه در سرويس خارجي اشتغال داشتند به عنوان نمونه يكي از سخنراني‌هاي معروف او به اندازه كافي نشان دهنده گرايش‌ها و ديدگاه‌هاي او درباره سياست خارجي آمريكا است او در بخشي از سخنان خود در انتقاد به ديدگاه برنامه‌ريزان سياست خارجي بوش مي گويد:«وقتي به گذشته نگاه مي‌كنيم مي‌بينيم كه القاعده به ظرافت يك ماتادوركه گاو را به جهش‌هاي عصبي واميدارد تا خسته‌اش كند، ما را به بازي گرفته است. حمله به عراق و ورود به افغانستان به جنگي
وسيع‌تر عليه اسلام مبدل شد. ما حكومت عراق را از بين برديم و هرج و مرج، خشونت‌هاي بين فرقه‌اي، تروريسم و جنگ داخلي را در اين كشور شدت بخشيديم. در اين ميان دشمنان اسراييل را به عنوان دشمنان خود پذيرفتيم و آنها نيز در جواب آمريكايي‌ها را با اسراييل يكي و دشمن خود دانستند. براي اينكه از تلاش هاي اسراييل به منظور آرام ساختن ملت‌هاي عرب و بيش از پيش منزوي شده حمايت كنيم نقش ميانجي بي‌طرف در خاورميانه را رها كرديم. دست روي دست گذاشتيم تا دولت يهودي به اشغال سرزمين‌هاي بيشتري از اعراب براي مستعمره‌اش ادامه دهد، اين مسئله اكثر فلسطيني‌ها را متقاعد كرد كه اسراييل آرام نخواهد گرفت و راه حل كشور مستقل فلسطيني عملي نيست. اين مساله اسراييلي‌ها را مورد تهديد قرار مي‌دهد و آنان را در مقابل انتخابي ناخوشايند ميان جامعه دموكراتيك و هويت يهودي حكومتشان قرار مي‌دهد، اكنون آمريكا تجربه تحقير، آوارگي و مرگ براي فلسطينيان و براي ميليونها نفر در افغانستان و عراق را به ارمغان آورده است.
اسراييل و آمريكا هر يك براي كارهايي كه انجام مي‌دهند بهانه‌هايي دارند اما هيچ ديپلماسي عمومي نمي تواند قربانيان سياستهاي ما را قانع كند كه درد و رنج آنها موجه است و يا اين كه خشم آنها و يا ميل آنها را به انتقام فرونشاند.»
4- «فرانك گافني» رئيس مركز سياست امنيتي آمريكا و يكي از مقام‌هاي زمان رياست جمهوري رونالد ريگان درباره انتخاب فريمن به سمت جديدش مي‌گويد: "اين يك اشتباه بسيار جدي از سوي دنيس بلير و دولت اوباما است. "
5- يكي از كاركنان كنگره كه پيش از اين همكار فريمن بوده است درباره او مي‌گويد: "فريمن به عنوان رئيس NIC مشوق آشتي با ايران و سياست مماشات با چين خواهد بود، او نقش بسيار مهمي در جامعه اطلاعاتي آمريكا ايفا خواهد كرد. "

* تحليل موضوع

چالرز فريمن 65 ساله (متولد 1944) دوست نزد يك دريادار بازنشسته دنيس بلر رييس "اداره اطلاعات ملي آمريكا " است كه در تشكيلات جديد امنيتي آمريكا از سال 2004 به بعد بوجود آمده است. اين نهاد كه در واقع نقش وزارت كشور را در آمريكا ايفا مي‌كند و بر كار "شوراي اطلاعات ملي آمريكا " به عنوان يكي از شانزده ارگان امنيتي و اطلاعاتي اين كشور نظارت دارد.
به گزارش مطبوعات آمريكا از جمله روزنامه "ورلد تريبيون " اوباما با انتصاب فريمن توسط دنيس بلر مخالف بوده است اما سرانجام با اصرار بلرو حمايت پانتا رئيس سيا از فريمن سرانجام به انتصاب اين منتقد جدي اسرائيل رضايت مي‌دهد. به نظر مي‌رسد او به علت دانش گسترده و تجربه‌اش در آفريقا، اروپا، آمريكاي لاتين و نيز خاورميانه براي اين شغل كه نياز به مروري شكاكانه و از بيرون به اطلاعات آمريكا دارد فردي ايده آل براي بلر محسوب مي‌شود و به همين خاطر در واقع براي تصدي اين مسئوليت حساس خود را تحميل كرده است.
امضاي فريمن پاي نامه‌اي كه در سال 2006 خطاب به جرج بوش نوشته شده و در آن بهبود روابط با ايران بدون پيش شرط درخواست شده بود براي ايران در شرايط كنوني مهم ارزيابي مي‌شود. در واقع نمي‌توان او را آنطور كه بعضي از مطبوعات آمريكا "طرفدار ايران " خوانده‌اند، بدانيم بلكه واقع بينانه آن است كه او و بلر و همكارانش را جزو آن بخش از حاكميت آمريكا هستند كه به منافع آمريكا بيش از منافع اسرائيل اهميت مي دهند. آنها اگر انتقادي از سياست آمريكا در حمايت بي‌چون و چرا از اسرائيل دارند بخاطر خوشايند ايران و كشورهاي عربي منتقد اسرائيل نيست بلكه توجه به منافع آمريكا است براين اساس اگر فريمن درنامه مشترك خود به همراه روشنفكران آمريكايي در سال 2006 خطاب به بوش مي‌نويسد كه " آمريكا بايد به تحريم‌هاي خود عليه تهران پايان دهد و راه مذاكره را با حكومت ايران در پيش گيرد. "
به خاطر توجه به منافع آمريكا و ضرر و زياني است كه در چند سال گذشته به خاطر همسويي با اسرائيل، به منافع آمريكايي‌ها وارد شده است.
در سمت جديد فريمن مسووليت تصميم‌گيري درباره انتشار كليه گزارش‌هاي اطلاعاتي و تحليلي را كه از سوي مراجع اطلاعاتي و امنيتي آمريكا منتشر مي‌شود، بر عهده خواهد داشت كه با در نظر گرفتن گزارش سال 2007 درباره ايران، مي‌توان اميدوار بود او بتواند به همراه بلر تغييري در نگرش اوباما درباره ايران بدهد. اگرچه با در نظر گرفتن تغييراتي كه بر اساس ايده‌هاي جيمزجونز، مشاور امنيت ملي اوباما در شوراي امنيت ملي آمريكا در راه است، آنها كار دشوراي در پيش دارند به ويژه آنكه افرادي مانند رام امانوئل رئيس كاركنان كاخ سفيد به همراه دنيس راس و هالبروك از عناصر پرنفوذ طرفدار اسرائيل هستند كه هر تصميمي را مي توانند تحت تاثير قرار دهند.
براين اساس مي‌توان گفت پيام انتصاب او براي ايران بدون شك مثبت است و ايران مي‌تواند اميدوار باشد تا او و همفكرانش فشار موجود از سوي لابي پرنفوذ صهيونيستها را در داخل و خارج كابينه اوباما خنثي و يا حداقل كاهش دهد.
اكنون بايد ديد ايران آمادگي دارد براي نشان دادن رضايت خود از چنين انتصابي سيگنال‌هاي مناسب را براي آمريكا ارسال كند؟
انتهاي پيام/خ

يکشنبه|ا|18|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 230]