تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835295693
اگر کوروش و داریوش پادشاه نبودند
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: تاریخ - نگاهی به اسامی داریوش و کوروش اگر کوروش و داریوش پادشاه نبودند و ضرورت موقعیتشان ایجاب نمیکرد که در کتیبه‌های دوره هخامنشی با حالت نهادی و فاعلی از آنها یاد شود، شاید امروز در زبان فارسی نام‌های «کوروش» و «داریوش» وجود نداشت و به جای آنها اسامی «داریوم» و «کوریوم» یا «داریو» و «کوریو» داشتیم. یکی از ویژگی های دستوری زبان فارسی باستان این است که اسم ها نیز صرف می شده اند. همچنان که امروزه ما فعل را صرف می کنیم. به این ترتیب، اگر اسمی در نقش فاعلی / نهادی یا مفعولی یا اضافی قرار می گرفت، شناسه های مختلفی می پذیرفت. این شناسه ها در مورد اسم هایی که به u یا a یا I یا a ختم می شدند، نیز متفاوت بودند. «داریو» و «کورو» اسم هایی بودند که به u ختم می شدند. این گونه اسم ها وقتی در حالت فاعلی / نهادی قرار می گرفتند، شناسه «ش»، در حالت مفعولی شناسه «م» و در حالت اضافی شناسه «ائوش» می گرفتند. با این توضیحات، «داریوش» و «کورش» صورت های فاعلی / نهادی اسم های «داریو» و «کورو» هستند. اما از آنجا که در کتیبه های خود بیشتر در حالت نهادی و فاعلی قرار گرفته اند و یا انجام دهنده کاری بوده اند، این ضرورت با شناسه «ش» بیشتر در کتیبه های هخامنشی به کار رفته و به همین صورت به فارسی امروز رسیده است. شاید اگر «داریو» و «کورو» در کتیبه ها بیشتر در حالت مفعول به کار رفته بودند، امروزه به جای آنها صورت های «داریوم» و «کوروم» را داشتیم. امروزه آنقدر نام های کورش و داریوس برای ما جا افتاده است که با شنیدن آنها نمی توانیم تصور کنیم اصل این نام ها صورت دیگری داشته و در واقع، اگر به همان صورت به فارسی امروز می رسید، اکنون باید به جای آنها «کورو» و «داریو» را به کار می بردیم. واقعیت این است که «کورو» از صورت فارسی باستان Kurau و «داریو» از صورت فارسی باستان darayavau اسامی اصلی این دو پادشاه هخامنشی بودند. در مورد معنای نام «کورو» هنوز اشتقاق دقیقی ارایه نشده است. اما «داریو» از دو بخش تشکیل شده بود: daraya-vahu که «داریه» به معنی «نگهدارنده» و «وهو» به معنی «نیکی» است. جمعا این اسم «نگهدارنده و حافظ نیکی» معنا می دهد. استخراج گروه تاریخ خبرآنلاین / 62
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 266]
-
گوناگون
پربازدیدترینها