واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: مورينيو، سلطان پرگويي كلمه مرا باد برد
گابريله ماركوتي
دو ماه پيش در لحظه اوج درگيري لفظي رافائل بنيتس با سر الكس فرگوسن، رسانه ها خاطره شكست مفتضحانه كوين كيگان در جنگ رواني اواسط فصل 1996-1995 را يادآوري كردند تا از اين طريق ناكامي ليورپول در به زير كشيدن امپراتوري فرگي را پيش بيني كنند؛ اتفاقي كه سرانجام رخ داد و حالا صدرنشين دو ماه قبل به تعقيب كننده نااميد تيم سوم آن مقطع تبديل شده است. به نظرم در چنين برخوردهاي غيرفيزيكي برنده يي وجود ندارد. اظهارات بنيتس برتافته از فشار رواني فراوان موجود بود. ژوزه مورينيو اين آقاي خاص دنياي فوتبال هم پس از تساوي 3 - 3 تيمش مقابل رم بار ديگر در كار همكاران خود دخالت كرد تا به نوعي خود را خالي كند. او دقيقاً هفت دقيقه و 32 ثانيه از وقت گرانبهاي خود را صرف فرضيه سازي درباره مربيان ميلان، يوونتوس و رم كرد. در سوي مقابل لوچيانو اسپالتي از در توهم وارد شد. به اعتقاد او بالوتلي با تقلب يك تساوي ارزشمند را براي اينتر به ارمغان آورد. مورينيو از عدم علاقه اش به «ابتذال روشنفكرانه» گفت و تا وقتي تك گوي رسانه هاي ايتاليايي محسوب مي شود هيچ كس نمي تواند او را بابت به كار بردن اصطلاحاتي كه شايد هيچ اعتقادي به آنها نداشته باشد، مواخذه كند. مي گويند رم بازيكنان كاملي دارد اما امسال هيچ جامي را به دست نخواهد آورد. هيچ كس فرياد نمي زند چرا ميلان با وجود در اختيار داشتن فوجي از ستارگان قادر به ربودن يك عنوان باارزش نيست. هيچ كس به منتفع شدن يووه از اشتباهات داوري اشاره يي نمي كند. فعلاً همه روي پنالتي نادرست اعلام شده به سود اينتر زوم كرده اند و اين همان بازي ديرآشناي رسانه يي است. به اعتقاد مورينيو حضور جوانان در تركيب اصلي تورينو و اودينزه آن هم مقابل بزرگاني مانند يوونتوس و رم معنايي غير از تطميع شدن كوچك ها توسط بزرگان ندارد و بوي كالچو پولي شماره دو به شدت فضاي فوتبال ايتاليا را تحت تاثير قرار داده است. سرمربي سابق پورتو و چلسي مي گويد تصوير اسپالتي و رانيري در تلويزيون ديگر حال او را به هم مي زند و شخصاً چون در بين اصحاب رسانه ايتاليا دوستي ندارد تنها هنگام نياز به سخنراني تن به مصاحبه مي دهد.
سكاندار كشتي آبي و مشكي هاي ايتاليا با لحني آميخته به خشم از رانيري مي گويد؛ «او مرا فرامي خواند اما توجهي نمي كنم. قبلاً يك بار در روزنامه ها آبروي كلوديو را برده ام و به جنگ دوباره نيازي نيست.» البته اين اظهارات بي پروا براي وي تاوان هايي از قبيل فراخوانده شدن به كميته انضباطي فوتبال ايتاليا داشته و تازه پيش بيني هاي ژوزه درباره تباني هم درست از آب درنيامد. يووه، تورينو را شكست داد اما رم با يك بازيكن كمتر مقابل اودينزه تن به تساوي يك - يك داد. عكس العمل هاي افرادي كه مورد هجوم مورينيو قرار گرفته اند، متفاوت بود. آنچلوتي ترجيح داد از طريق رسانه ها جنجال به پا نكند. اسپالتي گفت مورينيو پس از پايان بازي رودررو براي رقيب آرزوي موفقيت مي كند و فردا مي گويد همان تيم هيچ جامي نمي برد، او ابراز اميدواري كرد مورينيو تيم او را از ليگ قهرمانان اخراج نكند. رانيري دنياي خاص خود و عدم اشتياق به فاش كردن تفكراتش را دليل سكوت مقابل آقاي خاص دانست. به هر حال سوالات طرح شده توسط مورينيو نه توسط بنيتس، رايكارد و ونگر بلكه فقط و فقط توسط خودش جواب داده خواهد شد. آنهايي كه از كلمات مورينيو چيزي درك نمي كنند، خواسته هاي مقطعي وي را نمي دانند. وقتي او از زلاتان ابراهيموويچ به عنوان بهترين مهاجم جهان نام مي برد، مي خواهد در دل مدافعان قدرتمند منچستريونايتد (رقيب امشب) ترس و دلهره ايجاد كند. به هر حال در بازي رسانه يي اصلي به نام «بزرگنمايي نقطه قوت در جهت انحراف افكار عمومي از نقطه ضعف» وجود دارد و مورينيو از اين قاعده تبعيت مي كند؛ حال آنكه امشب در خط دفاع مهره سالم و كارآمدي را نمي بيند. تيم او نسبت به تيم مانچيني نتيجه گراتر بازي مي كند. تقريباً هيچ نكته زيبايي در بازي شاگردان مورينيو ديده نمي شود. اينتر چند روز پس از تساوي بحث برانگيز مقابل رم با سيستم 3-3-4 (آنچه در اين باشگاه كم سابقه بوده است) و معجوني از بازيكنان ذخيره نشين، 3 بر صفر مغلوب سمپدوريا شد. فكر مي كنيد ژوزه در پايان بازي چه گفت؟ «ديديد بين بازيكنان اصلي و ذخيره چقدر تفاوت وجود دارد؟ شايد از امروز ديگر نپرسيد چرا هر بازي و هر بازيكن شرايط خاص خود را دارد.» كلمات او وحشتناك است. به جوانان احتياج داري، پس چرا آنها را مورد انتقاد قرار مي دهي؟ اگر مورينيو با اين شيوه اسكودتو را فتح و منچستريونايتد را حذف كند، بايد به احترام او كلاه از سر برداريم. مرد خوش پوش با كلمات بازي مي كند و جام مي برد؛ چهار قهرماني پياپي در ليگ هاي پرتغال و انگليس، يك جام يوفا و يك ليگ قهرمانان طي شش فصل حضور كامل در سطح اول فوتبال اروپا. او يك بار گفت؛ «پاي حرف هايم نمي ايستم.» و بار دير فرياد كشيد؛ «به آنچه گفتم مي بالم،» كدام يك را باور كنيم؟
*نويسنده تايمز
چهارشنبه|ا|21|ا|اسفند|ا|1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 184]