گزارش جلسه نقد نمايش «كوكوي كبوتران حرم»؛ عليرضا نادري: مذهب چاه تنهايي مردم است

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزارش جلسه نقد نمايش «كوكوي كبوتران حرم»؛ عليرضا نادري: مذهب چاه تنهايي مردم است
خبرگزاري فارس: عليرضا نادري درجلسه پرسش و پاسخ نمايش «كوكوي كبوتران حرم»، گفت: مذهب به عنوان يك فاكتور خيلي مهم در زندگي ماست و بايد به تنهايي تمام خلا‌هاي زندگي را پركند، چرا كه مذهب چاه تنهايي مردم است.

به گزارش خبرنگار تئاتر فارس، نشست خبري نمايش «كوكوي كبوتران حرم» به كارگرداني عليرضا نادري در تالار چهارسوي تئاترشهر برگزار شد.
در ابتداي اين جلسه كه به همت انجمن منتقدان و نويسندگان خانه تئاتر با همكاري مجموعه تئاترشهر برگزار شد، عليرضا نادري درباره انگيزه و علاقه‌مندي و ايده‌اش براي اين كه در مورد زن‌ها بنويسد، گفت: اينكه علت اصلي اين عمل چه بوده و محرك آن چه چيزي بوده است به طور صريح نمي‌توان پاسخي داد اما به شخصه خيلي دوست داشتم از اولين نمايشنامه‌اي كه نوشتم شروع به كار كنم و جلو بيايم كه متاسفانه نشد اما در مورد نمايشنامه «كوكوي كبوتران حرم» بايد گفت تنها چيزي كه خيلي به آن فكر مي‌كنم مسئله زنان است.
وي در ادامه گفت: معتقدم كه در كارهاي قبلي هم به مسئله زنان پرداخته شده بود اما نمايشنامه‌اي با محوريت تمام زن در «كوكوي كبوتران حرم» اتفاق افتاد. و اين جزء موضوعاتي بوده كه هميشه به آن فكر مي‌كردم.
اين نويسنده و كارگردان تئاتر اظهار داشت: هر چيزي كه در گذشته و در خاطره ماست، طنين تاريخي دارد و هر چيزي كه از آن عبور مي‌كنيم نيز تبديل به تاريخ مي‌شود اما هيچ‌گاه تاريخ به معناي هيستوريك آن برايم تاثيرگذار نبوده است، اما با اين حال وجه بازي‌هاي زنانه در نمايش «كوكوي كبوتران حرم» ريشه در گذشته و تاريخ زنان ايراني دارد. و از اين حيث در اين نمايش طنين تاريخي هم وجود دارد.
نادري در مورد اينكه چه چيزهايي باعث مي‌‌شود كه يك نمايشنامه‌نويس سال‌هاي بسياري از عمرش را هدر مي‌دهد گفت: نمايشنامه‌نويسان در اين كشور تاوان چيزهايي بي‌ربط به كارشان را مي‌دهند و به طور كلي شوراي نظارت در حد هنرمندان اين كشور نيست، ضمن اين كه متاسفانه در كشور ايران نظارت، سانسور و مميزي جا پيدا كرده است.
وي ادامه داد: البته اعتقادم اين است كه اگر مميزي درست انجام گيرد، شاهد چنين وقايعي مانند حذف نمايشنامه‌ها نيستيم و صراحتا بگويم اگر پارسايي به عنوان مديريت مركز هنرهاي نمايشي نبود، محال بود كه اين نمايش اجرا بشود، من روي مسئله بودن يا نبودن شوراي نظارت حرف دارم چرا كه شوراي نظارت به روز نيست و بيشتر اوقات درك درستي از يك متن ندارند.
وي تصريح كرد: در شوراي نظارت، نمايشنامه را مي‌خوانند و با ديدن چندين كلمه ممنوعه يا خاكستري، بلافاصله نمايشنامه را حذف مي‌كنند و نمايشنامه «كوكوي كبوتران حرم» نيز به همين خاطر 5 سال پذيرفته نشد و دليل اين امر اين است كه شوراي نظارت بسيار تحت تاثير شنيده‌هايش عمل مي‌كند و اين سانسور فجايعي را به بار مي‌آورد كه كم‌ترين آن، تلف كردن عمر يك عده هنرمند و نمايشنامه‌نويس و كارگردان است.
نادري يادآور شد: نكته ديگري كه خواستار آن هستم و از هنرمندان ديگر نيز مي‌خواهم كه در اين امر همكاري كنند اين است كه نامه‌اي تنظيم كنيم و از رياست مركز همزمان نمايشي بخواهيم كه از اين به بعد شوراي نظارت به طور مكتوب مشكلات و ايرادات را به هنرمندان بگويد.
در ادامه اين مراسم بهناز جعفري بازيگر اين نمايش در پاسخ به اين سوال كه با توجه به بازي در اين نمايش، تصوير زنان در اين نمايشنامه را چگونه ارزيابي مي‌كنيد، گفت: در اين زمينه به شنيده‌هايي از مخاطبان رجوع مي‌كنم چرا كه همه آنها اعتقاد داشتند كه مشابه اين زنان در خانواده‌ها زياد است و به همين دليل تصوير زندگي آنها براي مخاطب بسياري ملموس است.
به گزارش خبرنگار فارس، عليرضا نادري نيز در ادامه سخنان بهناز جعفري گفت: زن‌ها در اين نمايش همه از طبقه متوسط اجتماع گزينش شده‌اند چرا كه اين طبقه در مسائل اجتماعي، سياست و اقتصاد هم تاثيرپذير و هم تاثيرگذار هستند.
جعفري در خصوص تفاوت اجرا در دكور و يك محفظه بسته، بيان داشت: روزهاي اول اجرا هميشه به همين مساله محصور شدن فكر مي‌كردم و يا اينكه نمي‌توان حضور تماشاچي را احساس كرد اما بعد به اين نتيجه رسيديم كه صدا در اين روش خيلي صريح‌تر از صحنه‌هاي ديگر به گوش تماشاچي مي‌رسد و تماشاچي صداها را به خوبي درك مي‌كند و گويي همه دارند استراق سمع مي‌كنند.
شهره سلطاني نيز در اين خصوص گفت: اين گونه طراحي صحنه و دكور متناسب با متن بود و ما بازيگران نيز سعي مي‌كنيم خود را با اين شرايط وفق دهيم و به شخصه فكر مي‌كنم، اين روش به تماشاچي كمك مي‌كند تا كاراكترها را به خوبي بشناسد.
عليرضا نادري در مورد رنگ «سفيد» مطلق در نمايش اظهار داشت: با اين كار مي‌خواستم، هيچ چيزي به جز خانم‌ها ديده نشود و تاكيدم بيشتر روي رنگ لباس خانم‌ها بود.
فريبرز قربان‌زاده، طراح صحنه اين نمايش نيز در اين مورد گفت: فضا مي‌بايست به گونه‌اي باشد كه آدم‌هاي حاضر در نمايش فرصت درد دل و بازگويي درونيات خودشان را پيدا كنند و رنگ سفيد براي رسيدن به اين مقصود بهترين گزينه بود.
عليرضا نادري در مورد حضور مذهب در اين نمايش گفت: مذهب به عنوان يك فاكتور خيلي مهم در زندگي ما وجود دارد و حتي فراتر از هر چيز ديگر است و جزو لاينفك زندگي حداقل اين قشر از جامعه است، ضمن اينكه زن ايراني در اين طبقه از جامعه خلاهاي فراواني دارد كه پركردن اين خلاها وظيفه جامعه و خانواده است و با فقدان اينها، مذهب بايد به تنهايي تمام اين خلا‌ها را پركنند، چرا كه مذهب چاه تنهايي مردم است.
نادري در پاسخ به اين سوال كه اين محفظه و آكواريومي كه به زندگي زن‌ها جنبه انتزاعي داده، قرار است كدام بخش از جامعه را نشان بدهد، گفت: بيشتر از اينكه بخواهم به تماشاگر بفهمانم كه زن‌ها چه حرف‌هايي دارند و يا اينكه چه حرف‌هايي را مي‌زنند. مي‌خواستم تماشاگر در مورد زنان دو نكته را متوجه شوند اول مهارتي كه زنان در كنار آمدن با رنج دارند و دوم اينكه چگونه اين رنج‌ها را مي‌پوشانند.
اين نويسنده و كارگردان تئاتر در پايان اين نشست ضمن تشكر از اهالي مطبوعات، بازيگران و ديگر عوامل اين نمايش و كمك آنها براي اجراي اين نمايش، از حسين پارسايي مديرمركز هنرهاي نمايشي نيز به دليل اينكه درست در زماني كه كاملا از اجراي اين نمايش نااميد شده بودند، از آنها حمايت كردند، تشكر كرد.
بر اساس اين گزارش، در اين نشست علاوه بر علي‌رضا نادري، بهناز جعفري، شهره سلطاني، فريبرز قربان‌زاده حضور داشتند.
انتهاي پيام/ا

چهارشنبه|ا|21|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 124]