واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: قدم زدن در آغازین هفته های فصل جدید در فروشگاه ها و بوتیک های لباس که در شمار چشم نوازترین مراکز خرید پایتخت به حساب می آیند حسی پرشور، هیجانی با چاشنی جیغ در روح القا می کنند. کافی است درپی تغییر ذایقه هنری ناخنکی به کتاب های هنری زده باشیم بی برو برگرد یاد تابلوی جیغ می افتیم. شاهکار ادوارد مونش، نقاش نروژی که در آن انسانی با دهان باز که از شدت هیجان با صورتی درهم ریخته مشغول فریاد زدن است. این مرد بر جاده ای که انبوه رنگ های تند و به خصوص سرخ و نارنجی او را فراگرفته اند، ایستاده و روبه روی مخاطب بیرونی فریاد می زند. تابلوی اکسپرسیونیستی مونش در این روزها، نمونه جالبی است از واکنش آدم هایی که برای خرید لباس با ویترین های انتزاعی روبه رو می شوند. شاید جملات فوق چندان خوشایند نباشد اما حقیقتی است که این روزها در شاپینگ سنترها و لباس فروشی ها زیاد به چشم می خورد. ویترین بوتیک های پایتخت پر شده از انواع و اقسام مدل مانتوهای بنفش جیغ، زرد جیغ و سبز جیغ که یکی در میان کنار هم قرار گرفته اند. (البته ذکر این نکته ضروری است که در رنگ شناسی واژه جیغ معنی ندارد و به جای آن از واژه های تهاجمی یا تند استفاده می شود؛ و نگارنده در اینجا به قصد پررنگ نشان دادن وضعیت اسفناکی که بر سر مد آمده است استفاده کرده است.) در سال های اخیر که بحث مد در کشور به طور جدی تری نسبت به گذشته مطرح شده است، بیش از آنکه شاهد طراحی های خلاقانه هنرمندانه کشورمان باشیم، نمونه های کپی شده از کشورهای دیگر را پشت ویترین مغازه ها نظاره گر هستیم. گرچه در مملکت ما خریدار حق انتخاب ندارد و این تولید کننده است که با تولید و دوخت مدل های یکسان و یکرنگ که اصولاً هیچ تطابقی هم با اصول مد و زیبایی شناسانه ندارند، برای مشتری تعیین می کند که چه رنگ و چه مدلی بپوشد ولی واقعاً آدم از برخی سلیقه ها می ماند که در میان انبوه لباس های پشت ویترین چه آنها که تولید کننده به خورد خریدار می دهد یا آنها که از نتیجه ماه ها تلاش طراحان پاریسی الگوبرداری و تولید شده اند دست به چه انتخاب هایی می زنند. البته ناگفته نماند که این عدم زیبایی شناختی تنها در مملکت ما رایج نیست که در قلب آمریکا هم زیبایی معنا و مفهوم خود را از دست داده است و به گفته اندی وارهول، هنرمند پاپ آرت، نقش مایه ها و مضامین بنیادی زیبایی شناسی مرده اند. اندی وارهل در یادداشت های خود در باب زیبایی می نویسد: برداشت های هرکس از زیبایی با دیگری متفاوت است. وقتی من کسانی را در لباس های جلفی که به تنشان مناسب است می بینم، سعی می کنم لحظه ای که آنها دارند آن لباس را می خرند، مجسم کنم. وقتی که با خودشان می گویند فوق العاده است، خوشم می آید، برش می دارم . آدم نمی تواند تصور کند مغز آنها چگونه کار می کند که پارچه های پولی استر احمقانه، شلوار های گل میخ دار یا تاپ های بندی که روی آن کلمه میامی با اکلیل نوشته شده را می خرند . پس آنها چه چیزی را زشت می دانند؟ در اصول روانشناسی رنگ ها، بنفش از دیرباز رنگ ملکه ها بوده است و رنگ رازگونه به شمار می رود اما همین رنگ که بسیار هم رمانتیک خوانده می شود اگر به تنهایی و برای طولانی مدت استفاده شود نوعی حس غریبانگی به فرد القاء می کند که حتی اگر رنگ های شادی مثل نارنجی، زرد و سبز در کنار آن باشند همچنان خاصیت حزن و اندوه خود را از دست نمی دهد. رنگ های زرد و سبز نیز هر کدام به همین ترتیب حسی مستقل از خود ارایه می دهند. مثلاً رنگ سبز رنگ آرامش و نشاط، باروری بوده و زرد رنگ توجه و نیز شادمانی است اما استفاده کردن مداوم آن موجب خستگی، آشفتگی و عصبانیت می شود. اما آنچه که اهمیت دارد این است که این رنگ ها خاصیت خود را با تنالیته های مختلف از دست می دهند. نظیر اینکه سبز پررنگ یا همان جیغ برخلاف سبز روشن باعث گرفتگی و حس مالیخولیایی در فرد می شود. بنفش پررنگ نیز اعتدال ذهنی را برهم می زند و تماس دایم با آن باعث برانگیختن حس مالیخولیایی در فرد می شود. در اصول هماهنگ کردن لباس های رنگی علاوه بر اینکه دانستن این موضوع که چه نوع رنگی به صورت فرد می نشیند و او را زیبا جلوه می دهد، به خاطر سپردن این نکته که رنگ ها در زنان و مردان تاثیر همسانی ندارد نیز اهمیت خاصی دارد. یکی از پرطرفدارترین رنگ ها نزد دو جنس رنگ آبی است. اما این رنگ بیش از آنکه برای زنان جلب زیبایی کند از زیبایی آنها می کاهد. پوشیدن پیراهن آبی از خشکی چهره مرد می کاهد و او را مهربان تر و قابل اطمینان تر نشان می دهد اما همین رنگ در زنان حالتی از سردی، بی اعتنایی و بی تفاوتی در چهره آنها پدیدار می سازد و از آنجا که داشتن روحیه آرام و با نشاط در زیبایی و جذاب جلوه دادن فرد تاثیر گذار است بنابراین رعایت این نکات ریز عامل مهمی در خوش پوشی و زیبایی خواهد بود. در اصول طراحی لباس آمده که لباس بنفش، سبز یشمی و فیروزه ای به آدم هایی با پوست تیره یا آنها که پوستشان را در این فصل برنزه می کنند، نمی آید. بعضی افراد پوست و رنگ مویی دارند که مکمل رنگ هایی است که امروز دربازار پوشاک زیاد دیده می شود اما بعضی افراد با پوشیدن این رنگ ها، رنگ پریده و بی حال به نظر می رسند. اگر شما جزء دسته دوم هستید، ولی به پوشیدن این رنگ ها علاقه دارید parsianforum.com
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 355]