واضح آرشیو وب فارسی:بازتاب آنلاین: هيلاري، بانويي با چرخش سياسي يا انتخاباتي؟
از زماني كه هيلاري كلينتون قبل از برگزاري انتخابات رياست جمهوري آمريكا سخنانش درباره ايران را، با لحني شبيه جورج بوش بيان ميكرد تا اين روزها كه وقتي براي گرفتن رأي اعتماد جهت تصدي وزارت خارجه مقابل سناتورهاي سنا قرار ميگيرد، با لحني مشابه باراك اوباما رئيس جمهور منتخب اين كشور صحبت ميكند اندكي بيش از شش ماه ميگذرد اما در همين فرصت كوتاه، اظهاراتش به لحاظ محتوايي آنقدر تغيير يافته كه با كمي اغماض بتوان مدعي شد هيلاري كلينتون سناتور دموكرات و رقيب شكست خورده باراك حسين اوباما در انتخابات رياست جمهوري ايالات متحده، چرخشي در سياستهاي خارجي خود داشته است. اما اين كه اين تغيير ديدگاه و چرخش موضع به علت پايان يافتن مبارزات انتخاباتي رخ داده يا نتيجه لباسي است كه وي قرار است به زودي در قامت وزارت در دولت اوباما بر تن كند، موضوعي است كه قابل تأمل ميباشد
از زماني كه هيلاري كلينتون قبل از برگزاري انتخابات رياست جمهوري آمريكا سخنانش درباره ايران را، با لحني شبيه جورج بوش بيان ميكرد تا اين روزها كه وقتي براي گرفتن رأي اعتماد جهت تصدي وزارت خارجه مقابل سناتورهاي سنا قرار ميگيرد، با لحني مشابه باراك اوباما رئيس جمهور منتخب اين كشور صحبت ميكند اندكي بيش از شش ماه ميگذرد اما در همين فرصت كوتاه، اظهاراتش به لحاظ محتوايي آنقدر تغيير يافته كه با كمي اغماض بتوان مدعي شد هيلاري كلينتون سناتور دموكرات و رقيب شكست خورده باراك حسين اوباما در انتخابات رياست جمهوري ايالات متحده، چرخشي در سياستهاي خارجي خود داشته است. اما اين كه اين تغيير ديدگاه و چرخش موضع به علت پايان يافتن مبارزات انتخاباتي رخ داده يا نتيجه لباسي است كه وي قرار است به زودي در قامت وزارت در دولت اوباما بر تن كند، موضوعي است كه قابل تأمل ميباشد.
درست در گرماگرم جريانهاي انتخاباتي و بحث درباره چالش دولت بعدي آمريكا در حوزه سياست خارجي بود كه تفاوت ديدگاههاي هيلاري و باراك عيان شد؛ و گاهي نبرد ميان اين دو كانديداي حزب دموكرات كه براي احراز نامزدي اين حزب در انتخابات با يكديگر رقابتي فشرده داشتند، چنان سخت ميشد كه تحليلگران سياسي آن را تلخ ناميدند.
هيلاري كلينتون بانوي 61 ساله و همسر رئيسجمهور پيشين آمريكا در تشريح سياستهاي خارجي خود، در خصوص ايران اگرچه سياستهاي جورج بوش در برابر ايران را ناكام ميدانست اما معتقد بود چنانچه به مقام رياست جمهوري برسد، گفتوگوهاي سطح پايين با ايران را آغاز خواهد كرد. خانم كلينتون در واقع بر همان سياست هويج و چماق تأكيد داشت و آن را نحوه برخورد خود با ايران عنوان كرد.
اما باراك اوباما موضعي متفاوت در برابر ايران اتخاذ كرده و از اعلام آمادگياش براي انجام مذاكره با دشمنان آمريكا از جمله ايران در هر سطحي خبر داد. از مجموع اظهارنظرهاي نامزدهاي انتخابات رياست جمهوري آمريكا درباره برنامه هستهاي كشورمان اگرچه اختلاف نظر خيلي جدي مشاهده نميشد اما همين موضوع سطح مذاكرات آنقدر در دستگاه ديپلماسي مهم است كه ساكنين كاخ سفيد دربارهاش دچار اختلافنظر شوند. در واقع اختلاف آنها بر سر آن بود كه آيا بايد بي قيد و شرط وارد گفتوگوهاي رسمي با ايران شوند يا خير و اگر قرار است به مذاكره بنشينند، در چه سطحي، اين درحالي است كه دولت بوش آغاز گفتوگوي رسمي با دولت ايران را مشروط به تعليق غنيسازي از سوي تهران كرده بود. زيرا به عقيد او مذاكره رسمي، امتيازي است كه نبايد ايران بدون دليل به آن دست يابد.
با وجود اين اوج اختلاف نظر اوباما و كلينتون پس از آن به وجود آمد كه هيلاري آمادگي بيقيد و شرط اوباما براي ملاقات با سران ايران در سطح رئيسجمهوري را كاري سادهلوحانه خواند و ناشي از بيتجربگي وي دانست و كمي بعد نيز از «محو ايران» سخن گفت آن هم در صورتي كه اين كشور به اسرائيل حمله هستهاي داشته باشد. در اين حين، باراك اوباما به انتقاد از سخنان رقيب دموكرات خود پرداخت و سخناني هيلاري را تكرار سياستهاي بوش دانست كه با لحن او نيز بيان ميشود. از اينرو گفت: «اين لحني نيست كه در حال حاضر به آن نياز داريم. اين لحن يادآورنده لحن جورج بوش است. در دوران او سياست خارجي ما سياست شمشير كشي و سخنان تند بود ولي مجموعهاي از تصميمگيريهاي راهبردي در اين دوره اتخاذ شده كه در عمل ايران را تقويت كرد.»
به رغم انتقادات مطرح شده كه حتي با نامه اعتراضي ايران به دبيركل سازمان ملل همراه بود، كلينتون ضمن دفاع از سخنانش درباره ايران گفت: «فكر ميكنم درباره آنچه انجام خواهيم داد بايد كاملاً شفاف باشيم. فكر نميكنم الان زمان دو پهلو صحبت كردن باشد. اما همزمان با اتمام دوران انتخابات و جريانهاي رقابتي و برگزيده شدن باراك اوباما به رياست جمهوري آمريكا، در ميان حيرت ناظران سياسي، اين رئيسجمهور سياستپوست آمريكا به ديدار هيلاري رفت تا درباره پيشنهاد اعطاي پستي مهم در دولت خود با او گفتوگو كند و با پذيرش اين پيشنهاد بود كه هيلاري اواخر هفته گذشته به كنگره آمريكا رفت تا در مقابل سناتورها حاضر شده و به سئوالات آنان درباره روابط خارجي دولت اوباما و رويكرد او در كسوت وزير امور خارجه پاسخ دهد.
نتيجه شش ساعت پاسخگويي كلينتون به اعضاي كميته روابط خارجي سنا اما جالب بود، چرا كه اولاً يكبار ديگر بيانگر ايجاد تغيير شگرف در سياست خارجي اوباما بود و از سوي ديگر تغيير ديدگاههاي هيلاري را ميشد از لابهلاي پاسخهاي مكتوبش مشاهد كرد.
وي گفته است كه دولت آينده اوباما براي متقاعد ساختن ايران به دست برداشتن از آنچه آنان بلند پروازي هستهاي ميخوانند، تماس مستقيم با تهران را دنبال خواهد كرد.
كلينتون درعينحال كه زيركانه عنوان نكرد دقيقاً چه گامهايي را در مواجهه با ايران برخواهد داشت، خاطرنشان شد: «ما يك رويكرد تازه و شايد متفاوت را دنبال خواهيم كرد. آنچه قبلاً امتحان شده جواب نداده و از طرفي، ايران اكنون از هر زمان ديگري به ظرفيت ساخت سلاح اتمي نزديكتر است.»
وي سپس به پايبندي رئيسجمهور اوباما به اين مسير اشاره ميكند و اين كه خود نيز همراه با اوباما آن را دنبال خواهد كرد.
بنابرآنچه گفته شد كلينتون تلويحاً گفت كه« تلاشهاي بوش راه به جايي نبرده و تيم اوباما آماده اتخاذ نگرشي مثبت و كارآمد براي تماس با ايران است.» حال اين سئوال مطرح ميشود كه آيا چرخشي در انديشههاي مرتبط با سياست خارجي هيلاري كلينتون رخ داده يا بنابر آنچه كه در آمريكا حاكم است وي بنا بر مقامي كه در دولت اوباما خواها داشت، قصد دارد تمام و كمال از سياستهاي اوباما حمايت كند؟
به نظر ميرسد آنچه كه هيلاري در قبل از انتخابات و حتي تعيين كانديداي حزب دموكرات درباره ايران مطرح كرد فقط به يك مسأله مرتبط بوده و آن اين جمله است «من ميخواهم پيروز شوم». اظهارات خانم هيلاري درباره اقدام تلافيجويانه شديد عليه ايران در صورتي كه به اسرائيل حمله كند، و هشداري كه صراحتاً به تهران مبني بر قادر بودن واشنگتن به مقابله نظامي ميدهد زماني بيان شد كه وي ديدگاههاي خود را در انتخابات ايالت پنسيلوانيا و در رقابت با اوباما گفت. بسياري از رأي دهندگان آن ايالت را سفيدپوسان محافظهكار تشكيل ميدهند و يك اقليت يهودي با نفوذ نيز در اين ايالات سكونت دارد. در آن موقع هيلاري كلينتون كه در مجموع از آراي ايالتي اوباما عقب بود، با بيان چنين ديدگاهي توانست در انتخابات ايالتي پنسيلوانيا پيروز شود؛ لذا تغيير موضع كلينتون از اين لحاظ چندان غيرمنتظره نبوده و حتي ميتوان پيشبيني كرد كه شاهد اتفاقاتي از اين دست بازهم خواهيم بود به خصوص اگر كه به ياد بياوريم وي پس از واگذاري رقابت حزبي به رقيب خود، بلافاصله از باراك اوباما حمايت كرد و حتي در مبارزات انتخاباتي او عليه جان مككين رقيب جمهوريخواه باراك، شركت كرد.
آنچه در حال حاضر مهم است و به نظر ميرسد مورد تأييد اوباما قرار دارد، قولي است كه خانم هيلاري داده و آن استفاده از ديپلماسي در برخورد با ايران است.
دوشنبه 30 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بازتاب آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]