تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834824080
مرا عهدي است با جانان
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: مرا عهدي است با جانان خبرگزاري فارس: تنها عدهاي صداي محرومين را مي شنوند كه خداوند گوش آنها را باز كرده باشد و چه نعمت بزرگي است شنيدن اين صدا و ديدن مناطق محروم. نعمتي كه به هركس عنايت نمي‌شود. از دست و زبان كه برآيد كه از عهده شكرش به درآيد. به گزارش خبرنگار خبرگزاري فارس بسياري ازمردم تعطيلات عيد را فرصت مناسبي براي گشت و گذار در طبيعت مي‌دانند و بعضي ديگر از فرصت به دست آمده براي ديد و بازديد استفاده مي‌كنند، بالاخره در سال يك‌بار بيش‌تر اين موقعيت پيش نمي‌آيد؛ بايد از آن به نحو احسن استفاده كرد. اما عدهاي به نحو ديگري اين تعطيلات را سپري مي‌كنند به جاي آن كه از اين فرصت براي ديدن اقوام و دوستان خود و يا بودن دركنار خانواده خويش بهره ببرند به سفر مي‌روند، سفر آنها با نيت تفريح و سرگرمي نيست، بلكه اهداف ديگري مانند خدمت رساني به محرومين و فقر زدايي را جستجو مي‌كنند؛ البته در حد توان خودشان همان گونه كه قرآن كريم مي فرمايد " لايكلف الله نفسا الا وسعها ". * خاك، بيابان، جاده هنگامي كه از شهرهاي اصفهان، يزد، كرمان و بم مي گذريم تنها خاك ديده مي شود و خاك. بيابان است و بيابان. جاده، طولاني و كشيده، با كمترين گردش و انحنا. تنها ماشيني كه از آن عبور مي كند اتوبوسي است، نسبتا قديمي كه به سوي شهرستان دلگان در استان سيستان و بلوچستان حركت مي‌كند. عده اي درون اتوبوس خوابيده‌اند و عدهاي در حال مطالعه هستند و عدهاي ديگر از درون پنجره اتوبوس به دور دستها نگاه مي‌كنند. مسير بسيار خسته كننده است. ديگر كسي توان سخن گفتن و نشستن را ندارد. اتوبوس هرچه مي رود به مقصد نمي‌رسد بعد از حدود دو ساعت طي كردن بيابان بالاخره نخل‌هاي تنومند و سرسبز ديده مي شود. همه نگاه‌ها به يك سمت جاده ميرود كه روي يك تابلوي سبز با رنگ سفيد نوشته شده است "به استان سيستان وبلوچستان خوش آمديد " آنهايي كه به خواب رفته بودند بعد از مدتي بيدار مي شوند. برق شور و نشاط را در چشمان همه مي‌توان ديد. ساعت نزديك به 4 بعد ازظهر روز پنجم فروردين ماه سال 1388 است كه بعد از 30 ساعت نشستن در اتوبوس به شهرستان دلگان مي‌رسيم. محل اسكان، مدرسه شبانه روزي دخترانه‌اي است كه بعد از سفر مقام معظم رهبري به استان سيستان و بلوچستان به بهره برداري رسيده است. چند نفري كه براي هماهنگي كارها زودتر از گروه به اين منطقه سفركرده بودند به استقبال بچه‌ها مي‌آيند. وسايل يك به يك از داخل اتوبوس خارج مي‌شوند؛ به جز وسايل شخصي، بيل، كلنگ، فرغون و وسايل سيم كشي ساختمان و ... بدون معطلي غذا حاضر مي‌شود و همگي نهار مي‌خورند و كمي استراحت مي‌كنند. با صداي اذانِ يكي از بچه ها ديگران خود را براي اقامه نماز جماعت مغرب و عشاء آماده مي‌كنند و بعد از نماز نيز شام خورده مي‌شود. *جلسه افتتاحيه نخستين جلسه رسمي اردو همه بچه‌ها در نمازخانه مدرسه دور هم مي‌نشينند تقريباً 50 نفر كه از دو قشر طلبه و دانشجو هستند؛ البته اكثر اعضا را دانشجويان تشكيل مي‌دهند. كوچك‌ترين فرد حاضر در اردو 17 سال و بزرگ‌ترين 37 سال سن دارد. در جلسه افتتاحيه مسئولان اردو شامل مسئول اجرايي، تداركات، عمراني، فرهنگي داخلي و فرهنگي خارجي معرفي مي شوند كه وظايف هر كدام از قبل مشخص شده است. مسئول اجرايي، رابط بين گروه جهادي با مسئولان منطقه، اجراي پروژه و در بعضي از مواقع با مسئولان شهرستان و يا حتي استان است كه كار ها راحت‌تر انجام پذيرد و در مواقعي كار خريد مايحتاج روزانه نيز بر دوش او است. مسئول تداركات، وعده‌هاي غذايي را تدارك مي‌بيند. مسئول عمراني، اجراي پروژه را نظاره مي‌كند و هماهنگ كننده بين بچه‌هايي است كه كار عمراني را انجام مي‌دهند. مسئول فرهنگي داخلي، بايد فضاي اردو را در كنترل خود قرار دهد زيرا كه دور بودن از خانه وخانواده براي مدت زمان طولاني خسته كننده خواهد بود لذا بايد برنامه‌هاي فرهنگي متنوعي را در اردو برگذار نمايد. مسئول فرهنگي خارجي نيز در منطقه‌هايي كه كار عمراني انجام مي‌شود به وسيله نيروهايي كه دارد بايد با اهالي منطقه ارتباط برقرار نمايد و كلاس‌ها و برنامه‌هاي فرهنگي و آموزشي براي سنين مختلف در سطح منطقه برپا كند. بعد از صحبت‌هاي مسئول اردو با موضوع "هدف از برگذاري اردوي جهادي " مسئول عمراني شروع به صحبت مي‌كند و 3 پروژه‌اي را كه قرار است تا پايان مدت برگذاري اردو كه حدود 10 روز است به بهره‌برداري برسد معرفي مي‌كند. در آخر جلسه بچه‌ها يك به يك خود را معرفي مي‌كنند و اقلام فرهنگي كه از قبل آماده شده است و شامل لباس كار، چفيه و سربند است بين بچه‌ها توزيع مي‌شود. ساعت از 12 نيمه شب گذشته است كه همگي درون خوابگاه مدرسه به خواب مي‌روند و تنها مسئولان اردو بيدار مي‌مانند تا كارهاي روز بعد را هماهنگ كنند. * شروع نخستين روز كاري وارثان روح خدا هنگام اذان صبح همگي با صداي يكي از بچه‌ها از خواب بيدار مي‌شوند و خود را براي اقامه نماز جماعت آماده مي‌كنند با صداي اذان، ديگر همگي درون صف‌هاي نماز مرتب نشسته‌اند. بعد از اقامه نماز دعاي عهد خوانده مي‌شود و بلافاصله بچه‌ها آماده نرمش صبحگاهي در محوطه نسبتا بزرگ مدرسه مي‌شوند و بعد همه‌باهم به سمت سالن غذا خوري مي‌روند؛ كه در گوشه‌اي از حياط قرار گرفته است و صبحانه ساده‌اي مي‌خورند. بعد از صرف صبحانه لباس‌هاي كار پوشيده مي‌شود و مسئول اردو شروع به صحبت كردن مي‌كند. در طول برگزاري اردو هر روز به نام يكي از ائمه معصومين (عليه السلام) نام‌گذاري مي شود و بچه‌ها در مدت انجام فعاليت روزانه از او مدد مي‌جويند. بعد از اتمام صحبت مسئول اردو بچه‌ها به 3 گروه تقسيم مي‌شوند كه هر گروه تقريبا 15 نفراست و با نيسان وانت به يك منطقه اعزام مي‌شوند. بچه‌ها در بين راه شروع به شعر خواندن مي‌كنند و خود را وارثان امام خميني(ره) و پيرو ولايت وفقيه مي‌خوانند. * "گووَس " روستايي در دل كوه در جاده دلگان ايرانشهر در فاصله 100 كيلومتري شهرستان دلگان، روستايي قرار گرفته است كه براي رسيدن به آن بايد از جاده‌اي كوهستاني عبور كرد. جمعيت اين روستا تقريبا 200 نفر و همگي از قوم بلوچ هستند. خانه‌هايشان از جنس سنگ و شغل اصلي آنها دامداري است. هركجا كه زمين مسطحي پيدا كنند كشاورزي هم مي‌كنند. 80 در صد از اهالي روستا اهل تسنن و 20 درصد نيز اهل تشيع هستند. اين روستا فاقد خانه بهداشت است و برق روستا نيز هر چند ساعت يك بار قطع مي‌شود. آب آشاميدني روستا از چشمه‌هايي تامين مي‌شود كه با محل اسكان اهالي روستا يك كيلومتر فاصله دارد؛ به همين علت هر خانواده براي خودش منبعي را درست كرده است كه آب را در آن نگهداري مي‌كند. اهالي روستا در كنار يكي از چشمه‌ها گودال بزرگي را درست كرده‌اند كه از آن براي حمام كردن استفاده مي‌كنند. مردم روستا 5 سال گذشته مبلغي را جمع آوري كردند تا مسجدي كوچك براي خود بسازند؛ اما تنها اين مبلغ براي ساخت ديوارهاي يك مسجد 60 متري كفايت مي‌كرد به همين جهت مسجد تنها با ديوارهاي بالا آمده از جنس سنگ شناخته مي‌شد؛ كه سقف نداشت. بچه‌هاي گروه جهادي قرار بود در مدت برگزاري اردو سقف مسجد را بسازند. اعضاي گروه فرهنگي خارجي نيز در مدتي كه گروه جهادي در روستا به كار عمراني مشغول بودند براي اهالي روستا كلاس آموزشي و تربيتي مي‌گذاشتند. مسئول تداركات گروه نيز به علت آنكه اين روستا تا شهرستان دلگان فاصله زيادي داشت خودش براي اعضاي گروه غذا تهيه مي‌كرد. ساعات كاركردن بچه‌ها در روستاي گوَوس از ساعت 8 صبح تا 4 بعد از ظهر بود زيرا قبل از تاريك شدن هوا بچه‌ها بايد به محل اسكان باز مي گشتند و علت آن نا امن بودن مسير بازگشت و قوت گرفتن وجود اشرار مسلح در منطقه بود. به همين دليل بچه‌هايي كه به روستاي گوَوس مي‌رفتند زودتر از ديگران به سر كار خود اعزام مي‌شدند و زودتر نيز باز مي‌گشتند. * "چاه خدابخش " روستايي داراي دو مسجد در 10 كيلومتري شهرستان دلگان روستايي قرار دارد كه داراي 300 خانوار است؛ اهالي روستا از قوم بلوچ هستند و اهل تسنن و تشيع به صورت مساوي در روستا پراكنده شده‌اند. خانه‌هايشان خشت و گل و در بعضي از مناطق كپرنشين هستند. روستا داراي يك مسجد است كه تنها اهل تسنن در آن نماز مي‌خوانند؛ اهل تشيع روستا هم البته به دنبال ساختن مسجدي براي خود بودند اما پول كافي براي ساخت مسجد را نداشتند. به همين علت گروه جهادي براي اهل تشيع روستا در صدد ساخت مسجدي به مساحت 100 متر مربع برآمد و قرار شد اين مسجد با نام مبارك حضرت زهرا (س) مزين شود. به گفته مسئول فرهنگي خارجي كه به همراه گروه به اين منطقه سفر كرده بود در شروع كلاس‌هاي آموزشي و فرهنگي كه در منطقه چاه خدابخش بر پا كرده بودند؛ ابتدا تنها اهل تشيع بر سر كلاس‌ها حاضر مي‌شدند اما با گذشت چند روز از كار اهل تسنن نيز بر سركلاس‌ها مي‌آمدند. چون اين روستا از نظر جمعيت يكي از بزرگ‌ترين روستاهاي شهرستان دلگان بود، داراي امكانات رفاهي مانند خانه بهداشت و آب لوله‌كشي و برق بود. * "چاه شورك " روستاي محبان حسين (ع) هنگامي كه نيسان وانت به سمت روستاي "چاه شورك محبان حسين (ع) " حركت كرد شايد 50 دقيقه‌اي را در راه بود تا به مقصد رسيد. از دور دشت وسيعي ديده مي‌شد كه كپرهاي كوچك و بزرگي برروي آن پراكنده شده بود. با شنيدن صداي بوق ماشين اهالي روستا از داخل كپرها بيرون آمدند؛ يكي اسپند دود مي‌كرد و بقيه صلوات مي‌فرستادند. بچه‌ها يك به يك از داخل ماشين پياده شدند و درون مسجد بدون سقفي كه تقريباً 140 متر زير بنا داشت جمع شدند. بلافاصله با ذكر "ياعلي مدد " همگي كار را شروع كردند و البته در اين ميان اهالي روستا نيز در ساختن مسجد به گروه جهادي كمك مي‌دادند. بچه‌ها با اين كه تنها 15 نفر بودند اما تيرآهن‌هاي سنگين را به روي دوش مي‌گذاشتند و برروي ديوارهاي بلند مسجد قرار مي‌دادند. گروه فرهنگي يك به يك به سراغ كپرها مي‌رفت و بچه‌هاي كوچك را براي برپايي كلاس‌هاي فرهنگي و آموزشي دعوت مي‌كرد. با اين كه تنها يك روز بود كه كار شروع شده بود اما حدود 40 نفر از بچه‌هاي روستا به دور گروه فرهنگي جمع شدند كه هر روز بر تعداد آنها افزوده مي‌شد. اهالي روستا كه 80 خانوار مي‌شدند همگي شيعه و از قوم بلوچ بودند. آب آشاميدني روستا تا قبل از سفر مقام معظم رهبري به استان سيستان و بلوچستان غير‌قابل استفاده بود؛ اما بعد از سفر ايشان مقامات استان در صدد ايجاد آب لوله‌كشي براي اين روستا بر آمدند و آب قابل شربي را براي آنها فراهم كرده بودند. در روستاي چاه شورك خانه بهداشت وجود ندارد و ساكنان اين روستا بايد براي مداوا به شهرستان دلگان كه در 35 كيلو متري اين روستا قرار دارد سفر كنند. البته درمانگا‌ه‌هاي موجود در اين روستا نيز در صورت باز بودن تنها امكانات درمان سرپايي را دارند و نزديك‌ترين بيمارستان به شهرستان دلگان، حدود 150 كيلومتر با آن فاصله دارد. بچه‌هايي كه در گروه عمراني به فعاليت مشغول بودند سعي در اتمام سقف مسجدي داشتند كه 10 سال بدون سقف پذيراي نمازگزاراني بود كه به خاطر خواندن نماز جماعت و اكرام مسجد بايد حرمت آن را حفظ مي‌كردند. مسجدي كه نام مبارك امام حسين (ع) زيبنده آن بود. * مراسم افتتاحيه مسجد امام حسين(ع) روستاي چاه شورك بعد از گذشت 8 روز همه چيز براي افتتاح مسجد امام حسين(ع) روستاي چاه شورك محبان حسين(ع) آماده شده بود. مسجدي كه بالاخره بعد از گذشت 10 سال از ساخت آن داراي سقف مي‌شد. اهالي روستا همگي براي اقامه نماز جماعت مغرب و عشا آمده بودند و حتي از شدت خوشحالي اهالي روستاهاي همجوار را نيز همراه خود آورده بودند. مسجد جاي نشستن نداشت. قرار براين بود كه مسئولان گروه جهادي به همراه تمامي اعضاي گروه در كنار مردم در مراسم افتتاحيه شركت داشته باشند اما يك گروه در روستاي گووَس و گروهي ديگر در روستاي چاه خدابخش بود؛ شايد حدااقل 3 ساعت زمان نياز بود تا اين دو گروه به گروه سوم كه در روستاي چاه شورك مستقر بود اضافه شوند. همه چيز خوب پيش مي رفت اما ناگهان آسمان شروع به باريدن كرد. گروهي كه در روستاي گووَس مستقر بود نتوانست به مراسم افتتاحيه برسد؛ چرا كه راه روستاي چاه شورك به علت بالاآمدن آب رودخانه بسته شده بود و آنها به طور مستقيم به محل اسكان كه در شهرستان دلگان بود بازگشتند. اما از گروهي كه قرار بود از روستاي چاه خدابخش به جمع ملحق شوند هيچ خبري در دسترس نبود. مراسم در حال آغازشدن بود كه گروه دوم نيزدر آخرين لحظات به جمع ملحق شد. ابتدا جلسه، با قرائت آياتي از قرآن كريم آغاز شدو مجري برنامه، ابياتي را در مدح امام زمان (عج) خواند و بعد از آن مسئول گروه جهادي شروع به صحبت كرد. در ادامه بچه هاي روستا سرودي را كه در مدت برگزاري اردو آموخته بودند براي اهالي روستا خواندند و در آخرمراسم با مداحي به پايان رسيد. * مسجد امام حسين(ع) تنها مسجدي كه افتتاح شد بعد از بارندگي شديدي كه در مراسم افتتاح مسجد امام حسين (ع) روستاي چاه شورك رخ داد راه روستاهاي چاه خدابخش و گووَس به علت طغيان آب رودخانه ها به طور كامل بسته شد و گروه جهادي تا پايان برگزاري اردو هرگز نتوانست دوباره به اين مناطق سفر كند. به همين دليل سقف مساجد آن دو روستا به صورت نيمه‌كاره ماند. اما مسئولان گروه جهادي هزينه تكميل مساجد را به هيئات امناي هركدام از مساجد تحويل دادند تا خودشان سقف مساجد را تكميل كنند و تنها از 3 مسجدي كه قرار بود داراي سقف شوند مسجد امام حسين(ع) روستاي چاه شورك محبان حسين(ع) بود كه به دست گروه جهادي به اتمام رسيد. * جلسه اختتاميه اردوي جهادي در طول برگزاري اردوي جهادي هرشب جلسه‌اي با موضوعات مختلف برگزار مي‌شد اما جلسه اختتاميه با تمام آنها تفاوت داشت. همه اعضاي گروه دور هم نشسته بودند؛ عدهاي ناراحت و عدهاي خوشحال. ناراحت از آنكه نتوانستند سقف آن دو مسجد ديگر را تكميل كنند و خوشحال از اين‌كه بالاخره مسجد امام حسين(ع) بعداز 10 سال داراي سقف شد اما يك چيز ديگري در وجود همه بچه ها وجود داشت كه آنها را آزار مي‌داد و آن هم فراغ از يكديگر و روزهايي بود كه دور هم جمع مي‌شدند و براي امام غايبشان به صورت دسته جمعي خدمتگزاري مي‌كردند. هنگامي كه مسئول فرهنگي داخلي اردو شروع به صحبت كرد اشك از ديدگان همه بچه‌ها جاري شد اما تنها يك چيز بچه‌ها را بيش‌تر از همه آزار داد و و آن زماني بود كه مسئول فرهنگي خارجي روستاي چاه شورك شروع به خواندن نامه يكي از بچه‌هاي روستا كرد كه براي امام زمان (عج) نوشته بود. در آن نامه اين‌چنين نوشته شده بود: به نام خداوند بخشنده مهربان سلام عرض مي‌كنم براي آقا امام زمان(عج). من دوست دارم كه به شهر شما بيايم و شما را ديدار كنم. من دوست دارم كه يك شب شما را در خواب ببينم و هميشه براي ديدار شما دعا مي‌كنم. چرا امام به پيش من نمي‌آيي؟ من هميشه در انتظار تو هستم. در پايان ببخشيد كه نامه من پاكت ندارد. اسماعيل سابكي 10 ساله از روستاي چاه شورك محبان حسين(ع) گزارش از: محمد‌حسين سيف‌الهي مقدم انتهاي پيام/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 980]
-
گوناگون
پربازدیدترینها