واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > خاورمیانه - حسین رویوران میگوید: آمریکا پشت علاوی را خالی کرده ویکی از دلایلی که ائتلاف ملی عراق به سرعت نامزدی عادل عبدالمهدی را مطرح کرده است نیز همین مسئله است. بررسی شانس نخست وزیر شدن عادل عبدالمهدی در گفتگو با حسین ریوران: ارتباطات بین المللی عبدالمهدی گسترده تر از مالکی است زهرا خدایی اگر عادل عبدالمهدی معاون رئیس جمهوری عراق و نامزد جدید ائتلاف ملی بتواند نظر همه گروههای سیاسی این کشور را برای نخست وزیری جلب کند، می توان به پایان بن بست سیاسی این کشور امیدوار شد.با این همه برخی از کارشناسان ادعا می کنند این موضوع نمی تواند بحران حاضر در عراق را مرهمی باشد چرا که همه گروهها خواسته های خود را در حین تعیین نخست وزیری پیش خواهند کشید و مضاف بر اینکه خود عادل عبدالمهدی نیز به نظر می رسد که آنچنان کاریزما و توانایی برای متقاعد کردن طرف های مدعی نداشته باشد. با این همه اگر شاید اگر عادل عبدالمهدی نامزد هر دو ائتلاف معرفی میشد،امید بیشتری به پایان کلاف سر درگم عراق بود. خبر در گفتگو با حسین رویوران،کارشناس خاورمیانه به بررسی نامزدی عادل عبدالمهدی و احتمالات آینده دولت عراق پرداخته است. ائتلاف ملی عراق به رهبری حکیم سرانجام اعلام کرد که از عادل عبدالمهدی به عنوان نخست وزیر آینده این کشور حمایت خواهد کرد ارزیابی شما چیست؟ نامزدی عادل عبدالمهدی به عنوان نامزد نخستوزیری از طرف ائتلاف ملی عراق را نباید تحول بسیار بزرگی دانست. آنچه که میتواند عراق را از شرایط فعلی خارج کند،اینست که عادل عبدالمهدی و یا هر نامزد دیگری،نامزد دو ائتلاف شیعه باشد یعنی ائتلاف دولت قانون به رهبری مالکی و ائتلاف ملی عراق به رهبری حکیم .اینکه عادل عبدالمهدی از طرف یک ائتلاف نامزد شده،هر چند مهم اما نمیتواند به معنای پایان بنبست کنونی باشد. عادل عبدالمهدی نامزد بالقوه ائتلاف ملی عراق همواره بوده و هست اما ذکر این نکته نیز ضروری است که در چهارچوب ائتلاف ملی عراق ابراهیم جعفری ،جعفر صدر و احمد چلبی نیز به عنوان نامزدهای احتمالی مطرح هستند. در مجموع باید گفت اعلام نامزدی عادل عبدالمهدی در حال حاضر نشان میدهد که وضعیت در درون ائتلاف ملی عراق یکسره شده، اما این بدان معنا نیست که در درون هر دو ائتلاف شیعه این موضوع یکسره شده باشد. اگر ائتلاف دولت قانون هم نامزدی عادل عبدالمهدی را بپذیرد، قطعا عراق یک گام بسیار مهمی در جهت حل بحران تشکیل کابینه را پشت سر گذاشته است. با توجه به اینکه ائتلاف ملی همواره مخالف روی کار آمدن مالکی بود ، آیا نامزدی عادل عبدالمهدی نمیتواند گزینهها را افزایش و اختلافات را کمتر کند؟بله گام مهمی است . اما متأسفانه در همان حد ائتلاف ملی عراق است نه در سطح ملی. شانس عبدالمهدی برای پیروزی چقدر است؟ و آیا اومیتواند گروهها را به یکدیگر نزدیک کند؟عادل عبدالمهدی یک شخصیت میانهروی سیاسی از شهر ناصریه در جنوب عراق است که با اعتمادی محدود انتخاب شده است یعنی از لیست ناصریه فقط شخص وی انتخاب شد و بقیه نامزدهای ائتلاف ملی عراق در این شهر انتخاب نشدند. او بخشی از تحصیلاتش را در فرانسه گذراند و ارتباطات ویژه و خوبی با فرانسویها و کشورهای غربی دارد.همچنین تعامل و ارتباط بسیار خوبی با کشورهای عربی به خصوص سوریه دارد.وی قطعا ارتباطات گسترده تری در مقایسه با مالکی هم در سطوح بینالملل و هم در سطوح کشورهای عربی دارد. در داخل هم ائتلاف وی یعنی ائتلاف ملی عراق به کردها نزدیکتر است تا ائتلاف دولت قانون. لذا چنانچه عادل عبدالمهدی گزینه نخستوزیری بشود،با همکاری گستردهتری در سطح داخلی،منطقهای و بینالمللی دولت عراق مواجه خواهد شد. با توجه به حمایتهای داخلی و بینالمللی که از آن نام بردید، با این اوصاف،ایشان رقیب سرسختی برای ایاد علاوی خواهد بود، آیا اینطور نیست؟در حال حاضر آمریکا تا حد قابل توجهی پشت علاوی را خالی کرده است.اظهارنظرهای علاوی در سفرش به مسکو همگی حاکی از سرخوردگی وی و ائتلافش از آمریکا بوده است.لذا هم اکنون شانس علاوی نسبت به گذشته کمتر شده است. به همین دلیل من تصور میکنم یکی از دلایلی که ائتلاف ملی عراق به سرعت نامزدی عادل عبدالمهدی را مطرح کرد، این بود که وضعیت علاوی نسبت به گذشته تضعیف شده و به همین دلیل نامزدهای جدیدی باید وارد میدان میشدند. موضع آمریکا در قبال عادل عبدالمهدی چیست؟موضع آمریکا نسبت به نامزدی عادل عبدالمهدی منفی نیست و این نقطه بسیار مهمی در تشکیل روند دولت خواهد بود.البته ذکر این نکته ضروری است که عادل عبدالمهدی قبلا وزیر بوده و هم اکنون معاون رییسجمهور نیز هست و تقریبا میتوان گفت که از لحاظ جایگاه تشکیلاتی نفر دوم مجلس اعلای عراق است. او ارتباطات بینالمللی خوبی داشته و دارای شخصیت پخته سیاسی و تجربه اجرایی است. لذا نمیتوان گفت که روی کار آمدن این فرد،عراق را با مشکلاتی مواجه خواهد کرد. طالبانی از اعضای پارلمان این کشور خواسته است در مقر پارلمان حضور یافته و حد نصاب قانونی برای برگزاری نشستهای پارلمان را ایجاد کنند. هدف از این فراخوان چیست؟در حال حاضر در میان گروههای سیاسی در عراق اعتراضات گستردهای به پارلمان وجود دارد. با این عنوان که پارلمان چندین ماه است که انتخاب شده ،اما جلساتی تشکیل نمیدهد و همچنان منتظر تشکیل یک ائتلاف و توافق خارج از پارلمان است.در حالیکه پارلمان میتواند بر اساس آن جلسه تشکیل داده و مباحث و موضوعاتی همچون انتخاب رییسجمهور، نخستوزیر و رییسمجلس را حل و فصل کند.بسیاری از شخصیتهای سیاسی نسبت به این روند اعتراض داشته و اعلام کردهاند که پارلمان حداقل مسئولتش نظارت بر دولت است و چرا در حال حاضر که دولتی وجود ندارد به حداقل وظایفش عمل نمیکند. وجود این اعتراضات سبب شد تا طالبانی تحت این فشارها درخواست کند که پارلمان علیرغم عدم وجود توافق کلی بین ائتلافهای اصلی و فراکسیونهای موجود، جلساتش را شروع کند و حداقل رییس پارلمان را انتخاب کند تا شاید تشکیل روزانه جلسات پارلمان نوعی نزدیکی بین گروههای سیاسی به وجود آورده و عراق را از بنبست فعلی خارج کند. پیشبینی شما از آینده چیست؟ اولین گام حل بحران درشرایط فعلی توافق بین دو ائتلاف شیعه است.خارج از دو ائتلاف شیعه امکان حل مسئله وجود ندارد. اگر ائتلاف ملی عراق و دولت قانون بر سر یک نامزد توافق کردند قطعا این مسئله به یک نتیجه خواهد رسید. گام دوم ایجاد ائتلاف گسترده در درون عراق است که در آن هم لیست العراقیه(لیست علاوی) و هم لیست همپیمانی کردستان حضور داشته باشند و بتوانند در این ائتلاف شرکت کنند. مشکل عراق در حال حاضر موضوع ائتلافسازی است. اینکه نیروها گذشت داشته و یکدیگر را تحمل کنند و بر اساس مشارکت، مدیریت کنند . چون مقوله دمکراسیسازی یک مقوله نوپایی در عراق است، متأسفانه انحصارگرایی که از رسوبات رژیم قبلی است، همچنان در ذات احزاب فعلی وجود داشته و این بزرگترین علت بحران است. لذا رهایی از رسوب انحصارطلبی و پذیرش تقسیم قدرت از طریق ائتلافسازی تنها راهی است که میتواند عراق را از بحران فعلی خارج کند.میزان امیدواری در حال حاضر نسبت به وقوع چنین اتفاقی در عراق بیشتر از گذشته است.چرا که هم ائتلاف ملی عراق بدون ائتلاف دولت قانون سعی کرد که با علاوی و کردها ائتلاف تشکیل دهد و هم خود مالکی سعی کرد که با علاوی و کردها این کار را انجام بدهد، ولی هر دوی آنها سرشان به سنگ خورد لذا به نظرم می رسد که همه چیز بار دیگر به ائتلاف شیعه باز خواهد گشت و آنها هستند که باید تکلیف را مشخص کنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 285]