فرازي از وصيتنامه شهيد (72)؛تنها آرزويم نبرد با دشمنان و كفار در ركاب امام زمان (ع) است

واضح آرشیو وب فارسی:حيات: فرازي از وصيتنامه شهيد (72)؛تنها آرزويم نبرد با دشمنان و كفار در ركاب امام زمان (ع) است
تهران - حيات

بسم الله الرحمن الرحيم

به نام او كه همه چيزم از اوست،سلام بر تو اي روح خدا و سلام بر شما عزيزاني كه درس شهادت را در دانشگاه كربلا آموختيد و بي پروا چون كبوترهاي آزادي از دشت هاي خون و آتش با فرياد الله اكبر به سوي معشوق پر كشيديد در بهار سرخ شهادت بر بال هاي ابر نشسته از اين ديار بر كبريا شتافتيد.
اي امّت مسلمان ، ما را شهيدان كربلاي غرب و جنوب كشور صدا مي كنند كه براي چه نشسته ايد، هان اي ملت ، ما در برابر اين شهيدان مسئوليتي به عهده داريم كه بايد اين مسئوليت به نحو احسن و بطور جدي عمل شود وحتي اگر به ضرر جان و مال خودمان تمام شود بايد از آن خون هاي شهيدان خودمان دفاع نمائيم تا اينكه نگذاريم شرق و غرب به انقلاب عزيزمان آسيبي برسانند.
هدف و منظور جهاد آزاد نمودن كربلاي معلي حسين و به اهتزاز در آوردن پرچم اسلام و صادر نمودن انقلاب اسلامي براي ملل مسلمان جهان بالاخص ملت عراق مي باشد و روزي در جنوب و روزي در غر ب كشور در دفاع از ناموس مسلمانان پاره پاره مي شود و در غرب بريده شدن سرتان و شكنجه هاي ديگر ملحدان كردستان جان مي سپاريد يا اسير مي شويد ، راستي به چه مي مانيد كه هنگام ساخته قله هاي پيروزي سوار بر اسب شهادت اين چنين مظلومانه ميرويد؟
بندة گناهكار شهادت مي دهم بر وحدانيت خداوند يكتا و حقانيت رسول اكرم وجانشين ايشان امير المومنين و بر يازده اولاد علي (ع) كه با اعتقاد به كلام الله مجيد و علاقه و عشق به ولايت فقيه و براي رضاي خداوند متعال و شوق به شهادت و ادامه را حسين ابن علي (ع) قدم به جبهه مي گذارم . از اوايل جنگ تا به حال با كفار بعث مي جنگم تا با خواست خدا و براي رضاي خدا به درجه رفيع شهادت كه رسيدن به اين درجه بسيار بسيار دشوار است دست يابم . اما اين مژده بر من حق است اگر خداوند از تقصيراتم بگذرد به لقاءالله خواهم رسيد ، خودم مي دانم كه من شهيد خواهم شد.
اما پدر تو خود براي من آموختي امام حسين (ع) با يار و انصار خويش خودش را به اسلام تسليم نمود و به خواست دين خدا از همه چيز گذشت و به درجه شهادت رسيد و چگونه امامان ما با خون خودشان درخت تنومند اسلام را آبياري نموده اند و حال شما پدر ومادر عزيزم فرزند عزيز خودت نعمت الله را چون علي اكبر حسين (ع) فداي اسلام نمودي و من هم اميدوارم مرا نيز مثل جناب قاسم فداي اسلام و براي خداوند قرباني بدهي انشاءالله . پدر تو خودت ثمرة عمرت را را به اسلام بخشيدي كه شايد خداوند از گناهان و تقصيرات شما بگذرد . عزيزان صبر را از علي (ع) بياموزيد و از رهبر انقلابمان امام عزيز بياموزيد كه در غم فرزندشان در مرگ اميدش كه چگونه صبر نمود و سعي كنيد پيام هاي قرآن را به همة ملّت هاي مستضعف جهان و بر مسلمانان واقعي برسانيد.
اما پيام كوتاهي به امام بزرگوار، اي امام ، فرزندان تو تا آخرين قطره خون خودمان از اسلام عزيز دفاع خواهيم نمود و نمي گذاريم اين خون هاي گران قدر شهداء بدست ابر جنايتكاران بي افتد و اجازه نخواهيم داد انقلاب اسلامي كوچكترين آسيبي را ببيند و اين عهد و پيمان را از اوائل جنگ با خدا بسته ام و اگر هم لياقت كشته شدن در راه خدا را داشته و كشته شدم به آرزوي ديرينه خود رسيدم چون خودم مشتاق شهادت در راه خدا هستم و شما اي مادر مهربانم از بابت من مي دانم سختي ها و مشقت هاي زيادي را متحمل شدي اما تعجب نكن همة اين ها به خاطر اسلام بوده است.
وشما اي برادرانم مي خواهم تا آخرين قطرة خونتان از اسلام عزيز دفاع كنيد و پشتيبان ولايت فقيه باشيد و نگذاريد امام تنها بماند و به فرامين امام گوش فرا دهيد و هميشه خاري باشيد بر چشم دشمنان اسلام ، اين را مي دانم كه هميشه اينطور بوديد و الان هم هستيد اين را مي دانم كه اسلحة مرا به زمين نخواهيد گذاشت .
از تمامي آنهايي كه مرا مي شناسند اعم از دوستان و آشنايان اگر ذرّه اي از من بدي ديده اند از آنان نيز حلاليت مي طلبم و خداحافظي مي نمايم و آخرين سخنان من اين است كه نماز جمعه ها و صفوف دعاهاي كميل و توسل را گسترده نماييد و به افراد تماشاگر و بي طرف بگوييد ديگر تا كي در خواب و خيال خواهيد بود.
والسلام
« شهيد رحمت الله اوهاني »
پايان پيام
سه شنبه 26 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: حيات]

[مشاهده در: www.hayat.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 101]