درپايان سومين جشنواره فيلم پليس صورت گرفت نشست تخصصي فيلمنامه و آسيب هاي اجتماعي برگزار شد

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: درپايان سومين جشنواره فيلم پليس صورت گرفت نشست تخصصي فيلمنامه و آسيب هاي اجتماعي برگزار شد
نشست تخصصي جشنواره فيلم پليس با موضوع فيلمنامه و آسيب هاي اجتماعي در تالار بتهوون خانه هنرمندان ايران برگزار شد.

"فرهاد توحيدي" رييس كانون فيلم نامه نويسان، در ابتداي اين نشست درباره مهجور ماندن ادبيات پليسي در ايران، گفت: «در همه جاي دنيا، ادبيات پليسي يك موضوع پر مخاطب و پر طرفدار است، اما در ايران اين ژانر مهجور مانده است و ما چيز مهمي در اين زمينه نداريم.
وي در عين حال افزود: اما رويكرد تازه نيروي انتظامي در اين زمينه كه ماموريت خود را از رسيدگي به جرم به مراحل قبل از آن انتقال داده، قابل تقدير است.»
"حسين ايري"، فيلمنامه‎نويس، با بيان اينكه ساختار يك فيلمنامه بر اساس ساخت تيپ جلو مي‎رود، افزود: گاهي تيپ ساخته شده، آنقدر ايستا باقي مي ماند كه تبديل به كليشه مي شود و در نهايتً به همين ترتيب در درون خودش مي ميرد. اين مشكلي است كه فكر مي كنم فيلم هاي پليسي ما در زمينه تيپ پليس با آن مواجه اند.» سپس "جمشيد ارجمند"، منتقد سينمايي اظهار داشت:« متاسفانه در دهه هاي اخير نوعي تكرار و خشونت بي دليل و نالازم در فيلم هاي پليسي ديده مي شود كه هيچ منطقي براي آن وجود ندارد. خشونت در فيلم هاي قديمي نيز وجود داشت، اما اين قدر عريان نبود، هيچگاه به كلوز آپ نمي رسيد و هيچگاه ذوق سليم يك آدم معمولي را آزار نمي داد.»
"حسن مهدوي فر" فيلمنامه نويس، درباره داستان پليسي و جذابيت هاي پنهان اين ژانر، گفت:« ژانر پليسي، دريچه تازه اي را بر روي موضوعات قديمي باز كرده است و ويژگي آن، اين است كه فيلم با مخاطب در حركت است و در آن مشاركت دارد، به گونه اي كه همواره با قهرمان فيلم همراه است، هرچند در برخي فيلم ها نيز يك گام جلوتر از قهرمان حركت مي كند.»
"خسرو دهقان" منتقد سينمايي و فيلمنامه نويس نيز درباره بن بست هاي سينماي پليس در ايران، گفت:« يك نوع بدفهمي كه درباره سينماي پليسي رخ داده، اين است كه هميشه خير و شري وجود دارد كه همواره خير، پليس و شر، تبهكار است. اما اين روايت كه از آغاز تاريخ سينما شروع شده بود، در دوره گريفيث به اتمام رسيد و يك سري اصول ديگر جايگزين آن شد.»
وي با بيان اينكه چنين شيوه اي ديگر هواخواه ندارد، افزود:« در دهه هاي 40و 50 ميلادي سينماي پليسي به موضوع تازه تري پرداخت و اين بود كه نيروي خير و شر در داخل نيروي پليس قرار داشت. يعني فيلم از جايي شروع مي شود كه يك پليس فاسد در داخل نيروي پليس پيدا مي شود و پليس خوب و پليس بد با يكديگر مي جنگند تا اينكه طرف خوب از پس طرف بد برمي آيد.»
"محمدعلي سجادي" فيلمنامه نويس و كارگردان درباره فيلم پليسي در سينماي ايران گفت: « مشكل ما در فيلم هاي پليسي اين است كه دائم مي‎خواهيم مشكلات و معضلات اجتماعي را حل كنيم و به همين دليل اين سينما وجه سرگرم كنندگي خود را تا حدودي از دست داده است.
وي افزود:« درست است كه يك سري محدوديت هاي بيروني مانع از اين مي شود كه فيلم پليسي خوبي ساخت، اما من فكر مي كنم كه بخشي از اين موضوع به اين بر مي گردد كه ما مي خواهيم ناتواني خودمان را پشت سر محدوديت ها و البته راه حل هايي كه ارائه مي دهيم، پنهان كنيم.»
"فريد مصطفوي" فيلمنامه نويس از ديگر سخنرانان اين نشست، اظهارداشت:« تفاوت سينماگران با نخبگان در اين است كه آنها خود را به ميان توده ي مردم مي برند و بر معضلات اجتماعي نور مي تابانند. همين سينماگر با ابزارهايي كه در اختيار دارد، وارد تحقيق مي شود و دردهايي كه ما به دليل تكرار از كنارشان براحتي مي گذريم، بخوبي منعكس مي كنند.»
"جواد حاتمي" روانشناس و مدرس دانشگاه در خصوص شخصيت بزهكار، اظهار داشت: «تعريف يك واقعيت اجتماعي، نقطه شروع اختلاف است. مثلا همين تعريف شخصيت، يك مفهوم كليدي است كه روانشناسان آن را از اخلاق و الهيات وام گرفته اند. البته اولين كاري كه در روانشناسي با اين واژه انجام شد، ارزش زدايي از آن بود. نگاه روانشناسي از اين جهت با ديگر رشته ها متفاوت است كه در تعريف شخصيت، مجرمي نمي شناسد، بلكه تمام آسيب ها را يك نوع بيماري مي داند كه بر فرد عارض شده است.»
"بهرام بيات" مديركل مطالعات اجتماعي ناجا نيز درباره نقش سينما در پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي گفت:« جامعه شناسان چهار شاخص را براي يك اثر سينمايي عنوان مي كنند. اولين شاخص اين است كه يك اثر هنري، معيارهاي زيباشناسانه داشته باشد و اگر نداشته باشد، اصلا نمي توان عنوان هنر را براي آن اطلاق كرد.
وي افزود: شاخص دوم، داشتن خلاقيت است و اين مستلزم آن است كه ذهن هنرمند آزاد باشد. شاخص بعدي تعالي گرايي است. البته اين مفهوم مي تواند در مكتب هاي گوناگون متفاوت باشد، اما به هر حال همه به ترتيبي به دنبال آن هستند. متاسفانه در بسياري از فيلم هايي كه درباره خصوص آسيب هاي اجتماعي ساخته مي شود، به اين علت ها توجهي نمي شود و گاهي همه چيز فقط از ذهنيت فيلمساز سرچشمه مي گيرد.»
"حسن هدايت"، فيلمنامه نويس و كارگردان سريال "كاراگاه علوي" در خصوص ساختار اين سريال گفت:« شخصيت اول اين سريال، به دليل آنكه متعلق به زمان گذشته است، موجب شده كه دچار گرفتاري هاي مرسوم كاراگاهان و پليس هاي امروزي نباشد. اما چون ساختار پليس و وظايف آن در طول زمان هاي مختلف تغييرات چنداني نكرده است، مسائل او هم با مسائل پليس امروز كم و بيش يكسان است.»
متذكر مي شود، در سومين جشنواره فيلم پليس 206 اثر كوتاه مستند، فيلمنامه، مجموعه تلويزيوني، تله فيلم و سينمايي به بخش مسابقه راه يافته و مورد داوري قرار گرفتند.
مراسم اهداي جوايز جشنواره روز يكشنبه 17 آذر ماه در تالار وحدت برگزار شد و پس از آن در روزهاي سه شنبه تا جمعه (19 تا 22 اذر ماه) به مدت چهار روز، فيلم هاي راه يافته به بخش هاي مسابقه در سينما فلسطين، كانون و خانه هنرمندان به نمايش درآمدند.
جمعه 22 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 180]