عيد قربان روز تعبد و تسليم ابراهيميان به آستان عبوديت است

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: عيد قربان روز تعبد و تسليم ابراهيميان به آستان عبوديت است
داخلي. اجتماعي. عيد قربان.

عيد سعيد قربان، جلوه‌گاه تعبد و تسليم ابراهيميان به آستان عبوديت است.

عيد قربان، فصل قرباني كردن عزيزي در آستان عزيزتريني يعني خداست و اين روز مجراي فيض الهي و بهانه عنايت رحماني به بندگان مومن و مطيع است و هر كس بتواند رضاي خويش را فداي رضاي حق كند و از خواسته دل در راه خواسته خدا چشم بپوشد و از داشته‌ها و خواسته‌ها بگذرد، به مرز عبوديت مي‌رسد.

قرباني، وسيله قرب به خداست و عيد قربان روز تقرب به پروردگار است، روز رها شدن از تعلقات قرباني كردن تمنيات در پيش پاي اراده الهي است.

عيدقربان، يكي از اعياد بزرگ اسلامي است كه يادآور زيباترين نمونه تعبد انسان در برابر خداوند متعال است.

عيد قربان، يادآور تجلي اوج ايمان و عشق در وجود پيامبري است كه در پرتو انوار انديشه‌هاي بلند و الهي خويش، از سوي معشوق در بوته آزمايشي بس عظيم و دشوار قرار گرفت.

ابراهيم خليل(ع)با گذراز مرزهاي شك و ترديد و شكستن بت‌هاي شرك و جاهليت، به وادي يقين و ايمان گام نهاد و در زلال زمزم عشق، تطهيري دوباره يافت.

وي، سرشار از جاذبه‌هاي خالق، در پي اغناي عطشي سيري ناپذير در شناخت و ديدار يار، همچنان در تكاپو بود كه ناگاه رويايي بس شگفت، او را به محك تجربه‌اي تاريخي و بزرگ سپرد.

ابراهيم بت شكن كه شانه‌هاي خسته‌اش زير بار عظيم رسالت خم شده بود، در خواب ديد كه فرزندش اسماعيل را ذبح مي‌كند.

مبهوت و پريشان حال برخاست، حس غريبي‌داشت و مدهوش از معناي پيام معشوق، سخت در انديشه فرو رفت.

روياي شگفت اين پيامبر صديق، دوبار ديگر خواب شيرين وي را آشفته ساخت و او را بر سر دوراهي شك و يقين قرار داد.

رگه‌هاي زلال ايمان در سراسر وجودش جاري گشت و وي را راسخ‌تر از هميشه راهي انجام ماموريتي الهي كرد.

ابراهيم، مفتون و شيدا، پس از گشودن راز دل نزد اسماعيل، وي را به قصد قرباني كردن، به مسلخ عشق برد.

برغم فوران مهر و عاطفه پدري و جاذبه نگاه‌هاي فرزند دلبندش، لحظه‌اي در تحقق ماموريت خويش ترديد به خود راه نداد.

حادثه‌اي عظيم در شرف وقوع بود كه ناگاه ازسوي خداوند رحمان گوسفندي براي قرباني شدن فرستاده شد و بدين گونه ابراهيم،سربلند از بوته آزمايش بدرآمد و پاداش "تسليم"، "صبر" و "يقين" و باور خويش را دريافت كرد.

برگ زرين ديگري در دفتر تاريخ اسلام ورق خورد و با افزوده شدن عيدي ديگر بر اعياد اسلامي،"دهم ذي‌الحجه" آن روزگار آكنده از عطر دل انگيز بهاري شد.

عيد "قربان"، روز شكوفايي جان آدمي پس از محرم شدن در حريم يار و طواف در كعبه عشق است.

حجاج بيت‌الله الحرام، يك روز پيش از عيد قربان با ورود به‌صحراي "عرفات" در روز "عرفه"، از هنگامه ظهر تا غروب "نهم ذي‌الحجه" به قصد وصال يار در اين وادي مقدس كه كالبد حسين (ع) روح آن است، مقيم مي‌شوند.

زايران عاشق خانه خدا، پس از قرباني كردن گوسفند از لباس احرام خارج مي‌شوند و با بستن ميثاقي دوباره با پروردگار خويش و زنده كردن ياد و عظمت ايمان ابراهيم، خود را از تمامي پليدي‌ها و تمايلات نفساني رها مي‌كنند.

"كعبه" از روزگار ابراهيم تاكنون، هر سال شاهد مراسم زيبا و عارفانه قرباني كردن و تبلور عشق در زائران دلخسته‌اي است كه از سراسر جهان عازم مكه مي‌شوند.

عيد قربان نماد جان باختن و قربان شدن در پاي معشوق و رسيدن به قله كمال است.

چه زيباست كه حجاج در هرگوشه جهان و ايران اسلامي،در چنين روزي با ديدار از ايتام و نيازمندان و توزيع گوشت‌هاي قرباني در ميان آنان، اين عزيران را نيز در جشن و شادماني عيد "اضحي" و بزرگ اسلامي سهيم كنند.ك/‪۴‬ ‪۵۴۳/۶۸۶/۷۳۳۷‬
سه شنبه 19 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 227]